-0515-442328-

donderdag 31 december 2015

de meest gelezen blogjes van 2015

Onze blogjes zijn dit jaar weer meer gelezen dan vorig jaar. De best lezen blogjes zijn de volgende:

op nr. 1: Met kop en schouder, dit blogje gaat over dat je medewerkers zich goed voelen, zich thuis voelen, zich veilig voelen. Daarvoor moet je wel wat doen!


op nr 2, dit blogje gaat over innoveren met andere sectoren zodat je mooie, verrassende en fijne nieuwe producten, diensten en service kan leveren.

op nr 3 staat: dit blogje gaat over kijken bij je collega's. Wat doen zij goed, wat kan je van hen leren? Hoe kun je dat vertalen naar je eigen bedrijf?

op nr 4 staat: het blogje over wat we in onze vrijetijd zoeken, ernergie en inspiratie en hoe we dat als camping meer en beter kunnen leveren.

op nr. 5 staat de blog die niet wijzelf hebben geschreven, maar een van de literaire schrijvers die onze camping zelf hebben bezocht. Dit blogje is geschreven door Tommy Wieringa; WORST

Dit was de top 5 meest gelezen blogjes van afgelopen jaar. We willen je bedanken voor alle tijd en energie die je hebt gestoken in het lezen van onze blogjes. Natuurlijk hopen we dat je er plezier aan hebt beleefd! Rest ons jullie te bedanken voor het delen van onze blogjes en wellicht heb je zelfs onze camping wel eens bezocht. Weet dat je ons altijd kan bellen of mailen mocht je vragen hebben, voel je vrij en wees welkom! Rest ons jullie een mooi uiteinde toe te wensen en natuurlijk een spannend en enerverend 2016!
De polletjes, Watersportcamping Heeg,
https://www.facebook.com/campingheeg

woensdag 23 december 2015

praten kan altijd

Eens in de zoveel tijd komt er weet iemand die belangstelling zegt te hebben om onze camping te kopen. Jacob zegt dan altijd, weet je praten kan altijd. Waarschijnlijk heeft hij helemaal gelijk, van praten wordt niemand slechter. Maar mijn maag draait zich om....Onze camping is waarschijnlijk niet het middel waardoor we het meeste geld verdienen. Zeker niet wanneer we al onze uren zouden gaan doorberekenen en dan kijken wat we over houden. Maar, de camping geeft ons wel een manier van leven, brengt ons een groot geluk!

Moet je je voorstellen, elke boom is hier door onze eigen handen aangeplant, elke paal is door ons in de grond geramd en elke kleur verf is door ons zelf uitgekozen. We hebben het hier over ons kindje! We zijn ons enorm gaan hechten aan de camping, en dat laat zich dan ook niet zomaar verkopen! Wanneer we voor het snelle geld waren gegaan, dan hadden we onze camping al wel 20x kunnen verkopen. Verkaveld verkopen of aan een van de vele projectontwikkelaars die af en toe langs komen. Maar ik moet er nu nog echt niet aan denken. Ik ben 50 en zou graag nog een jaar of 20 dit door willen zetten, met dezelfde visie en missie die we al jaren nastreven. Stel je toch voor dat we nu een zak met geld zouden krijgen, wat moeten we er mee? Hoe zouden onze dagen er dan uitzien? Een nog nieuwere auto kopen, veel op vakantie en uit eten gaan. Nog meer en duurdere kleding kopen? Meer naar theater en musea? Maar welke betekenis geef ik dan nog aan mijn omgeving? Wat is dan de zin van mijn bestaan? Nee, het is nu nog zeker niks voor me, ik zou direct in een persoonlijke crisis komen, in de knoop liggen met mijn drijfveren, met mijn zijn. De camping is een essentieel onderdeel in mijn leven, waarvan ik niet graag afstand doe. Ik zou met het verkregen geld maar een ding wensen, een nieuwe, zelfde soort camping. En omdat ik weet dat die er niet zijn, zou ik dom zijn om onze camping te verkopen! De camping is essentieel voor mijn geluk, ik kan geluk niet kopen, dus verkopen is geen optie!
Praten kan, was ook goed om weer even heel goed te beseffen welke betekenis onze camping voor ons heeft.
Waarvan zou jij niet graag afstand doen, ook al zou het je een financieel een zorgeloos bestaan kunnen bieden voor de rest van je leven? Ik ben heel benieuwd, wees welkom de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

donderdag 17 december 2015

laat zien dat je er moeite voor doet!

Onverschilligheid is het ergste dat je maar kan uitstralen naar een klant of gast toe! Een teken dat de gast er zo NIET toe doet! Laat zien dat je blij bent met de gast, laat zien dat je moeite voor hem wilt doen. Op het podium staat Johan Lammers de gastblijheids tips met ons te delen.

Onverschilligheid, ik kan je zo wat bedrijven, winkels, opnoemen waar ik dat zelf aan den lijve heb ervaren. Een rotgevoel dat we echt niet willen op onze camping. Voor niemand, zeker niet voor onze medewerkers en gasten. Maar vandaag heb ik het druk, ik moet nog "even" allerhande klusjes afronden voordat de kerstvakantie begint. En ondertussen krijg ik van manlief een stapeltje nog meer te doen dingetjes. Ook allemaal graag gisteren af. En over nog geen uurtje komen de mensen van het theater waarmee we willen onderzoeken of ook zij een theater productie wellicht op onze camping komend jaar willen draaien. De tijd dringt, het is al bijna 13h en deze blog moet ook nog in de lucht gezet worden...Voordat je het weet ben je niet onverschillig, maar kom je door de tijdsdruk wel zo over! Ik moet gaan kiezen, prioriteiten stellen. Het ergste dat nu kan gebeuren is, dat mijn bezoek zich niet verwacht voelt. Dat ze denken dat ik onverschillig tegenover ze sta......Dus zorg ik toch nog even eerst ervoor dat ze een warm welkom krijgen, incl. een gezellig bord op het parkeerterrein! Natuurlijk nog even snel een lapje over de tafel zodat de vieze koffievlekken eraf zijn. Het zijn net die kleine beetjes die een prettig verschil zullen maken. De kerstkaarten naar familie en vrienden zullen dan maar op zaterdag worden verstuurd. Het is een kwestie van prioriteiten stellen. Want onverschillig overkomen, dat willen we helemaal niet!
Wat heb jij voor het laatst gedaan om vooral niet onverschillig over te komen? Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

dinsdag 15 december 2015

economie gaat over schaarste....toch?

Ik ben net terug uit India en Nepal, een weekje. Nog steeds heb ik een kuch van al die vieze smog. De zon kon al die weken nauwelijks door het wolkendek van de smog komen. Economie, dat gaat toch over schaarste? Hoe zit het dan met de vieze lucht, de vervuilde grond en het vieze grondwater vol antibiotica en hormonen?

De prijs voor het economische (geld) groei wordt met vervuiling vooral in landen als India en Nepal betaald. Blijft een wat vreemd gezicht, mensen op straat met mondkapjes voor, maar waarschijnlijk had ik die ook beter kunnen dragen voor mijn eigen gezondheid. Hier in Friesland was dat een van de dingen die me opviel bij thuiskomst, de schone lucht! Maar er zijn nog zoveel dingen die we niet zo een, twee, drie zullen zien of ervaren. Neem nu vervuild grondwater, vol antibiotica en hormonen. Je ziet het niet, je proeft het niet....maar het is wel eng!
Nu heb ik zelf aan den lijve ondervonden hoe het is om in een zwaar vervuilde omgeving te verblijven. Wanneer ik mijn neus snuitte, kwam er pik zwart snot uit. Wanneer ik mijn haar waste, liep er grijs water in het afvoerputje van de douche. Ik ging na vier weken weer naar huis, en daarmee is die luchtvervuiling voor mij opgelost. Misschien is het de milieutop in Parijs die ook nu net (eindelijk) een afspraak heeft weten te maken met alle bestuurders van deze aarde. Gelukkig maar, ik hoop heel erg, dat het onze aarde, alle mensen ook echt wat gaat brengen. Dat we ons allemaal echt houden aan deze afspraken en dat we de ambitie nakomen om de temperatuurstijging niet boven de anderhalve graden te laten komen. De aard opwarming is een ding, de vervuiling met hormonen en antibiotica is een tweede en dan heb ik het nog niet eens over alle andere ellende die we elkaar aandoen zoals conflicten en oorlogen. De wereld, het leven, is niet zo heel erg eerlijk. Laten we allemaal verder kijken dan onze comfortzone groot is. Laten we onze eigen verantwoording hierin nemen. Gewoon op klein micro niveau, ik op onze eigen camping. Wanneer iedereen dat doet, dan zouden we al heel erg ver zijn! Kijken hoever we zelf komen met nul negatieve impact!
Ik ben benieuwd naar jouw idee, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

maandag 14 december 2015

bevlogenheid vs. productief

Ik heb het altijd al gedacht, bevlogenheid jaagt je resultaten omhoog. Uit onderzoek van Peter Dona en Marcel van Marrewijk (BG magazine 2012) staan dan ook de resultaten van hun onderzoek waaruit blijkt dat bevlogen medewerkers heel wat te brengen hebben voor organisaties!

De voordelen zijn enorm:

  • Bevlogen medewerkers zijn 18% productiever dan niet bevlogen medewerkers.
  • Ze verzuimen ca. 30% minder
  • Ze werken 62% veiliger
  • Ze realiseren 14% meer klanttevredenheid
En als laatste, organisaties met een hoog aantal bevlogen medewerkers leveren 19% meer toegevoegde waarde aan hun stakeholders en lijken minder last te hebben van de recessie en leveren een hoger langetermijnresultaat dan organisaties met weinig bevlogen medewerkers.
Maar waarom sturen we niet meer op bevlogen medewerkers? In Nederland blijkt maar 20% (1 : 5)
medewerkers. In Nederland zijn we vooral tevreden (90%), maar bevlogen......Dat kan je natuurlijk de medewerkers niet kwalijk nemen, het is puur een leiderschaps falen zou ik zeggen. Dienend leiderschap blijkt het meest passende te zijn wanneer we meer willen sturen op bevlogen medewerkers. Een leider met aandacht en energie om de medewerkers te laten groeien en ontwikkelen. Deze leiders zijn gericht op inspiratie en motivatie van de medewerkers. Door de medewerkers te versterken in hun ontwikkeling, ontstaat er bevlogenheid.
Ik probeer wel steeds op deze dienende wijze mijn medewerkers en stagiaires aan te sturen. Maar de praktijk is toch altijd weer net wat weerbarstiger dan ik zou willen. Waar blijf ik met mijn dienend leiderschap als ik als een malle tijdens een topweekend om moet gaan met een overboeking? Waar blijf ik als ik thuis een ziek kind heb dat me al twee keer belde omdat ze me nodig heeft? Waar blijf ik als een van onze gasten dringend (medische) hulp nodig heeft? Waar blijf ik als ik zelf eens met mijn verkeerde been uit bed ben gestapt? In de praktijk valt het lang niet altijd mee, om bewust te blijven sturen op bevlogen medewerkers op onze camping. Maar de cijfers vanuit het onderzoek van Peter en Marcel laten wel zien dat alle momenten (en dat zijn er heel erg veel) dat ik het wel kan doen, ik er alles aan moet doen, om in mijn rol als leider, vooral deze dienend te vervullen.
Al was het alleen al voor de 14% meer klanttevredenheid!
Hoe inspireer en motiveer jij je medewerkers, ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

vrijdag 11 december 2015

een camping als podium om anders denkenden te ontmoeten

Ik vind het verhardende debat over vluchtelingen en moslims vreselijk. Het gebrek aan empathie ligt hier wellicht aan ten grondslag. In onze steeds maar meer en meer geindividualiseerde maatschappij. En wij zijn er allemaal voor verantwoordelijk, maar dat betekend ook dat ik er ook zelf wat aan kan doen, maar wat dan?

Hoe kan je met een camping het debat wat verzachten? Kamperen is typisch voor "kaaskoppen" en watersport zo mogelijk nog meer. Zelden zie je er mensen met een wat meer dan gemiddeld kleurtje rond lopen. Een ander gegeven is dat mensen tijdens hun vakantie meer dan gemiddeld open staan voor nieuwe ervaringen en dingen. Hoe cool zou het zijn wanneer onze camping dan meer dan gemiddeld mensen met een kleurtje weet te verleiden om bij ons te komen kamperen. Zo kunnen wij kaaskoppen, de mensen met een wat donkerdere huid, met een andere culturele achtergrond treffen en echt ontmoeten! Ik weet zeker dat er dan in ieder geval een paar mensen al een wat zachtere kijk op het debat zullen hebben. En dat is precies wat ik wens, een wat mooiere wereld. Ik kan daar zelf dus wel degelijk wat in betekenen! Dus afgelopen zomer ben ik met de uni van Groningen en Stenden hogeschool uit Leeuwarden aan de slag gegaan. We zijn een onderzoek aan het opstarten hoe we, in eerste instantie 2e en 3e generatie mensen met een Turkse achtergrond, op onze camping kunnen verleiden. Niet makkelijk, zeker niet voor de hand liggend, maar wel heel uitdagend en hopelijk bijdragend aan een verzachtend debat. De uitkomsten weten we nog niet, we zitten midden in het onderzoek. Maar hoe mooi zou het zijn wanneer we in de zomer van 2016 bij een paar van onze gasten al een verzachtende kijk op het debat hebben weten te krijgen?
Wij zijn zeker niet uniek in onze wens, in Londen is het Empathiemuseum onlangs geopend. De initiatiefnemer en filosoof Roman Krznaric brengt bezoekers met andere mensen in contact en traint ze via verschillende technieken om zich beter in een ander te verplaatsen.
Mijn volgende bezoek aan Londen zal ik dan ook zeker combineren met een bezoek aan dit museum, ik ben heel benieuwd. Net als de uitslag van de onderzoeken voor onze eigen camping. Mocht je nog tips voor ons hebben over dit onderwerp, laat het ons dan weten! Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

donderdag 10 december 2015

creativiteit en een hoop moed

Ik ben net terug van een reis naar India en Nepal en ik was de gelukkeling om het Dev Depaarali feest mee te mogen maken, vanaf een bootje op de Ganges zelfs! En daar kwam hij aan, Abhay. Hij was jong, misschien 13 jaar en kon niet zwemmen. Ook hij wilde zo veel als mogelijk was, kleine drijvende lichtjes verkopen.

Hij kwam aan in het door hem zelf gemaakte bootje van piepschuim plaat. Met stevige draad had hij de platen aan elkaar genaaid, zwemmen kan Abhay niet, maar creatief is hij en hij beschikt over een enorme dosis moed! Hij heeft alle kansen gepakt die hij kon pakken, en wel op de meest strategische manier. Op de kant liepen vooral veel Indiers, maar op de (veel te dure) boten zaten vooral toeristen die net wat meer dollars en Roepies in hun portemonnee hebben. Dus had hij een bootje gefabriceerd. Heel langzaam liepen door de naden van het bootje water naar binnen. Maar hij had vast voldoende tijd om met het bootje naar de vele rijke toeristen op het water te roeien. Hij had zijn knuffelfactor nog mee, een kind met zoveel moed en creativiteit......Iedereen in onze boot kocht snel wat van zijn lichtjes, ook al hadden we er al een paar op de kant gekocht. De rieten mand vol lichtjes was zo al voor de helft verkocht. En even snel als hij kwam, zo snel was hij ook alweer bij de volgende boot. Hij moest wel snel, want het bootje liep steeds voller en voller, zwemmen kan hij niet, zoals zoveel kinderen dat niet kunnen in India. Ik maak me geen zorgen over Abhay, die komt er wel met al zijn creativiteit en moed. Misschien stuurt hij over een paar jaar, allemaal jonge kinderen met zijn bootjes de Ganges op. Geeft hij ze vooraf nog een kleine training.
Maar wat kan ik hiervan leren, wat kan ik hiermee op onze camping? Durf ik door mijn angsten heen te kijken naar de meest strategische mogelijkheden? Heb ik zoveel creativiteit om met een minimaal budget het gereedschap te ontwikkelen dat ik hiervoor nodig heb? Op dit moment loopt mijn hoofd nog over van alle verpletterende indrukken die ik tijdens mijn reis heb opgedaan, maar Abhay.......die zal ik niet snel vergeten!
Welke strategische kansen heb jij met je creativiteit en moed gepakt? Ik ben heel benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

dinsdag 8 december 2015

voedselverspilling

Nederlanders gooien gemiddeld 50 kg. aan voedsel weg, waarvoor we 2,5 miljard euro hebben betaald. Ik vermoed dat dit tijdens een vakantie niet heel veel anders zal zijn. Nu heb ik onlangs als scout en coach Daisy Scholte mogen begeleiden bij haar TED talk. Dat zette me wel aan het denken. Niet alleen thuis probeer ik meer op te letten hoe we ervoor kunnen zorgen dat we minder hoeven weg te gooien, ook op de camping wil ik er wat mee, maar wat he?

Voedsel weg gooien is natuurlijk niet goed. Het kost niet alleen heel veel geld, het is ook slecht voor het milieu! Hoe kunnen we ervoor zorgen dat ook onze gasten minder voedsel gaan weg gooien? Wat kunnen we bedenken waardoor dat minder gebeurt? Wanneer wordt het meeste voedsel weg gegooid? Wat voor soort voedsel is dat? Is het vlees dat te lang buiten in de warme zomerzon heeft liggen wachten op de BBQ of is het een pak melk dat teveel is ingekocht? Zijn het wat stukken fruit of uien die de gast gewoon niet nog weer mee naar huis wil nemen? Er schieten allerhande vragen door mijn hoofd waarop ik nu nog geen antwoord heb. Ik denk wel dat we er wat op zouden kunnen bedenken. Voor nu opzoek naar een afstudeer stagiair die voor onze camping wil onderzoeken wat we kunnen doen voor en met onze gasten, om de voedselverspilling op onze camping tegen te gaan. Wellicht dat jij me in contact kan brengen met die student? Zou cool zijn, want wie is er nu voor voedselverspilling?
Help jij me aan deze afstudeerstudent, deel dit blogje zoveel als je kan! Mocht je nog vragen hebben, mocht je nog twijfels hebben, bel me gerust, 0515-442328
Groet & glimlach, Karin Veldhuizen, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

zondag 6 december 2015

blurring

Blurring, weer een nieuw woord waarvan ik de betekenis niet ken. Ik zoek het op een zie dat het staat voor: origineel zijn, door onverwachte combinaties te maken. Heel hard werken met nog meer passie. Blurren, dat is dus hoe we het doen. Dat kost ons een hoop bloed, zweet en zelfs af en toe tranen. Niets komt voor niets, dat hoeft ook niet. Als het tijdens de voorstelling maar door ons vergeten wordt en dat we dan, net als een prima ballerina, kunnen stralen en genieten.

Nu is het koud, schraal, grijs en grauw. Maar juist nu moeten we met een hoop thermisch ondergoed aan naar buiten. Nu moeten we bomen snoeien en heggen flink inkorten. De koude wind snijdt in ons blote gezicht. Fysiek is het ook zwaar, hoge dikke takken, boven je macht proberen af te zagen. Oppassen dat die dikke knots niet in onze ogen zal vallen. Het zaagsel dat naar beneden dwarrelt ligt op onze wangen. En na al dat zaagwerk moeten we de takken nog allemaal verhakselen. Het is niet alleen koud en zwaar werk, het is ook nog eens heel eenzaam. De telefoon rinkelt nauwelijks met "hongerige" gasten die graag bij ons willen komen kamperen. Zelden komen er deze wintermaanden gasten voorbij. En als ze er al zijn, dan zien ze een camping die drekkig is met kale bomen zonder blad. Nee, de winter is niet bepaald de periode dat je leuke complimenten kan gaan oogsten. We leven hier heel erg met de seizoenen. In september nog keken we erg uit naar deze winter. We waren echt moe van de vele lange dagen zonder even op adempauze te kunnen komen. En nu, nu moeten we ons steeds maar weer motiveren om wel naar buiten te gaan, om de dingen te doen, die we moeten doen. En toch is het allemaal heel erg goed. Die seizoenen, dat mega druk en intensief gasten ontvangen en verrassen, af wisselen met veel buiten onderhouds dingen doen. Maar we doen meer in de winter op en voor onze camping. We gaan ook op inspiratie tocht, we bezoeken festivals en evenementen als de Dutch Design Week. We ontwikkelen nieuwe plannen, zoeken nieuwe samenwerkings partners en doen onderzoek met studenten. We blurren wat af hier, met veel plezier werken aan een steeds maar weer mooiere camping. De stilte van de winter, het eenzame buitenwerk, we hebben het nodig om ook weer in ons hoofd ruimte te kunnen creeren voor nieuwe dingen. Om weer even te wortelen en de dingen te doorgronden. Letterlijk en figuurlijk. Grassprieten verhuren, het is toch het mooiste werk dat er bestaat!
Ben jij ook aan het blurren? Laat me weten wat je doet en wie weet kunnen we ook nog wat voor elkaar betekenen, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

vrijdag 4 december 2015

dicht bij jezelf blijven

We hebben stukje bij beetje, stapje voor stapje onze camping ontwikkeld tot wat hij nu is geworden. Daar zijn jaren overheen gegaan, we hebben veel dingen tof gemaakt, en veel fouten gemaakt. De belangrijkste lessen die we hebben geleerd is wel dat we vooral dicht bij onszelf moeten blijven.

In 2008 hebben we het roer omgegooid. We hebben heel bewust voor een doelgroep gekozen die ons past als onze jas. Sterker nog, de meeste van onze gasten zouden zomaar onze vrienden kunnen zijn. We spreken dezelfde taal als onze gasten. Langzaam aan merken we de versterkende synergie tussen ons, het concept en de omgeving. Regelmatig zien we oud medewerkers en stagiaires nog terug. Zij zien de vooruitgang vooral en helpen ons nog steeds bij het verder door blijven schaven en verbeteren. Toen we in 1987 de camping van de gemeente kochten vielen we als een blok voor deze locatie, maar we hadden niet kunnen bedenken dat de camping er bijna 30 jaar later, zo tof zou worden. We hebben de bomen zelf geplant, de speeltoestellen zelf uitgezocht en bewust gekozen voor bv. geen slagbomen. We houden van een open en eerlijke sfeer, dat verhoud zich niet met een slagboom. De grootste fout die we in het verleden hebben gemaakt is wel dat we ons toch teveel zijn gaan focussen op de recreatiemarkt. Tuurlijk hebben we met benchmark ook veel voordelen behaald, maar we zijn er te lang in blijven hangen, zien we nu. Onze eigen koers bepalen en varen, weg van de massa en terug naar de essentie. Vaak wel met een vernieuwende component! Steeds maar weer gluren bij andere branches en culturen, om te kijken wat we daar tof vinden om vervolgens te vertalen naar onze camping. Wat vinden we mooi en tof en hoe kunnen we dat concept toepassen op onze eigen camping.
Wanneer ik naar India ga, wil ik die cultuur ervaren, en niet een soort "plastic" Disney resort met allerhande kunstmatigheden. Je ziet bij ons dan ook op het strandje geen palmbomen die zo zijn gekweekt dat ze enige vorst kunnen doorstaan. Bij ons zie je vooral inlandse bomen.
Bij ons geen verkleed konijn dat je kinderen bezig houdt, maar wel een enthousiaste surfinstructeur die je leert windsurfen. Wijzelf zijn gek op design, daarom zie je dat ook op de camping. Liefst van Nederlandse designers, als het even kan zelfs Friese Designers.
We blijven vooral bij ons zelf, en gelukkig vinden genoeg mensen dat een prettig concept.
Wie ben jij en hoe zie je jezelf terug in jouw werk? Ik ben heel benieuwd, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg. https://www.facebook.com/campingheeg



dinsdag 1 december 2015

het nieuwe groen

De jaarlijkse Dutch Design Week van Eindhoven in oktober, is de graadmeter voor nieuw ontwerp en concept. Wat ons opviel was dat de trend naar vergroening sterk door is gaan zetten.

We kunnen niet zonder groen, zeker niet op een camping waarbij je vakantie viert in de natuur, in het groen. De hang naar de natuur zet zich voort en lijkt steeds vaker een grote inspiratiebron voor maatschappelijke problemen. Hoe lossen we de file op? Door te kijken naar mieren en hun bewegingen. Hoe lossen we vuil wordende kozijnen na een fikse regenbui op? Door te kijken hoe bladeren van planten zich "schoon" houden! Ook zien we steeds meer en meer binnenruimtes die vol worden "geplopt" door plantenbakken. De bakken hoeven lang niet meer de plant omhoog te laten groeien. Steeds meer potten en bakken zijn, net als de plantenbak die wij op de receptie boven de tafel hebben hangen, bedoeld om de plant te laten hangen.
De fusie tussen kantoren en jungle zet zich voort en is even stijlvol als natuurlijk. Ook wij gaan komende kampeerseizoen nog meer doen met plantenbakken. Wij zullen mooie plantenbakken buiten bij onze verhuurchalets gaan plaatsen. Binnen en buiten, ze zullen steeds meer en meer in elkaar over gaan lopen. Kijk maar eens naar de trends in behang, in toepassingen van meubels en potten en pannen. Overal krijgt het groen een steeds duidelijkere plaats.
Ik ben benieuwd waar jij je organisatie verder laat vergroenen? Laat je het ons weten, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

zondag 29 november 2015

enthousiast over het nieuwe, zolang het maar hetzelfde is als het oude!

Menselijk gedrag veranderen, man dat is niet eenvoudig! Toen ik het er over had met mijn broer vertelde die, dat weet je toch, duurt negen maanden voordat men gewend is aan de nieuwe werkwijze. Ik keek wat beteuterd, maar wist dat hij gelijk had. Even had ik er te lichtvoetig over gedacht, hoppa en we maken op een geheel nieuwe wijze schoon.

We gingen met een heel nieuw schoonmaak merk werken. Het oude, waar we al vanaf 1987 mee werkte op onze camping, werd deels uit de markt genomen. Als we dan toch moeten gaan veranderen, dan maar eens kritisch kijken of deze leverancier nog wel als beste bij onze Methode V.A.M.P. (Vernieuwend, Anders, Maatschappelijk verantwoord en Persoonlijke aandacht) past. Nee dus, er was een ander merk dat dat veel beter deed. Niet zo lastig, dus we stapte over. We kregen voor een maand nieuwe producten op voorraad en alle medewerkers die ook maar ooit, af en toe iets moeten schoonmaken, kregen een training. Dus dan moest alles maar hoppa klaar zijn. Ik vroeg een weekje later hoe het Moniek beviel, nu zei ze, die soort allesreiniger die vind ik fijn, die ruikt zo lekker! En haar gezicht straalde. Ik vroeg haar naar de producten en de nieuwe werkwijze van de doekjes. Och, dat deed ze nog niet, eerst maar eens de oude spullen van de vorige leverancier opmaken.
Ik heb haar direct verteld dat ze dat toch niet moest doen. Ze kon beter nu all the way overstappen. En ja, dat zal zeker wennen zijn. Ze kleurde wat en zou het doen. En toch zag ik kort daarna dat het nog niet helemaal lukte, ze was toch weer terug gevallen in haar oude bekende patroon. Ik zal haar toch steeds opnieuw moeten verleiden en vertellen dat ze over moet gaan stappen op de nieuwe werkwijze. Ze heeft de tijd nodig, zoals ieder ander die nodig zou hebben. Ik was gewoon te ongeduldig en dacht er te lichtzinnig over. Mensen zijn nu eenmaal enthousiast over het nieuwe, zolang het maar hetzelfde is als het oude.
Wanneer heb jij tegen een veranderproces opgezien, en hoeveel tijd koste het jullie? Ik ben heel benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

vrijdag 27 november 2015

volledige inzet op een gast-ecosysteem

We willen allemaal gastgericht zijn met onze organisaties. Vooral die zoals wij die in de hospitality sector werken. Maar welke betekenis heeft gastgerichtheid en gaat dat wel "diep" genoeg voor de toekomst?

Welke betekenis gaan we aan gastgerichtheid geven? Wat ons betreft zal dat steeds dieper en dieper moeten zijn. Anders is het maar een oppervlakkig soort van "trucje" en typisch marketing dingetje. Nu we in onze rustige "winterslaap" zitten op onze camping, zijn dit wat ons betreft de vragen die we ons zullen moeten stellen. Wat als we gastgerichtheid zo doortrekken dat we uiteindelijk naar een gast-ecosysteem zullen gaan. Een totaal ecosysteem dat alles omvat dat bijdraagt aan het in stand houden van een optimale gast ervaring, Het is niet alleen een de bedrijven waar de gast zelf direct mee te maken heeft zoals musea, horeca, middenstand, gezondheidszorg en een financiele instelling, om maar wat te noemen. Maar het zijn ook de toeleveranciers zoals bv. de energieleverancier, de verzekeringen, de graszaadleverancier, overheid, onderwijs, gereedschappen, medewerkers, buren en ga zo maar door. Maar ik denk daarbij ook aan de uitwisseling van energie en materie tussen al deze partijen en de niet levende omgeving zoals de bodem, water en de lucht.
Hoe cool zou het zijn wanneer we dat in een totale balans zien te krijgen? Hoe tof zou het zijn wanneer we met dit gast-ecosysteem nul negatieve impact zouden hebben in bv. 2025? Over tien jaar, zou dat kunnen? We zijn nu al bezig met een groepje mensen om te onderzoeken hoe we dit kunnen bereiken. Zodat onze gasten van morgen, met trots kunnen vertellen dat ze hun vakantie bij ons hebben doorgebracht en dat ze daar zoveel toffe dingen hebben beleefd, zonder dat ze zich schuldig hoeven te voelen over de negatieve impact van hun bezoek, want die is er dan gewoonweg niet meer!
Een gast-ecosysteem is wat ons betreft de enige toekomstbestendige oplossing voor gastgericht ondernemen, wat is jou idee? We zijn benieuwd, laat het ons weten, wees welkom!
De polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg


donderdag 26 november 2015

het hoeft niet perfect, als het maar snel gaat!

Goede ideeen ontstaan vaak plotseling, de kunst is meestal niet om die goede ideeen te krijgen, maar om met die goede ideeen aan de slag te gaan! Natuurlijk kan je er nog eens een nachtje over gaan slapen, misschien twee, maar het grote risico is dan wel, dat je weer wordt overmand door de waan van de dag.

En dan, is het goede idee plots heel ver weg. Wat weerhoud je er nu van om snel aan de slag te gaan met je goede idee? Ik heb zelden mensen gehoord die me vertelden dat ze teveel goede ideeen hadden. Meestal is het een goed idee, alleen dan weet men niet waar te beginnen. Begin met opschrijven, je goede idee, dan met allerhande associaties die je erbij krijgt en ga dan pas aan het schrijven met wat je ervoor nodig hebt om te kunnen beginnen. Dat gaat allemaal lekker vlot en snel. En ga dan ook beginnen. Het hoeft zeker niet allemaal perfect, begin, maak of laat ontstaan en kijk hoe het gaat werken. Werkt het niet (voldoende) ga het bijschaven, en herhaal dit proces tot dat je zover bent dat het goed is. Het gaat er vandaag de dag niet meer om dat het product perfect moet zijn bij de markt introductie, sterker nog, een perfect prototype wordt heel vaak weer imperfect gemaakt, zodat men al snel een verbeterde versie kan tonen aan de markt. met alle publiciteit voordelen van dien.
Hij of zij die het snelst steeds met innovaties komt, is koopman. En let op, ook in jouw branche! Dus of je nu huisarts, een schilder of een grassprietverhuurder bent, innovatie is en blijft een ding van levensbelang!
Wanneer heb jij voor het laatst aan een goed idee zitten werken? Ik ben heel benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

dinsdag 24 november 2015

hoe groot is je menukaart?

Daar zitten we gezellig met onze jongste dochter Nicole op een terrasje voor een lunche. We hebben eindelijk tijd om haar weer eens op te zoeken, de camping is in winterslaap. Ze kijkt en bladert maar lijkt geen keuze te kunnen maken. De serveerster liep al een keertje eerder langs, maar we hadden nog niet allemaal een keuze gemaakt. Nu vroeg ik haar of ze het al wist: "Maar mam, er staat zoveel op, ik weet het nu niet meer!"
En dat is precies wat er gebeurt wanneer je de kaart te lang maakt!


Het lijkt logisch, zoveel mensen, zoveel wensen! De individualisering rukt op. Je zou zeggen, voor mijn keuken is het niet bepaald handig, zoveel mogelijkheden op de kaart, maar ik denk aan elke gast! Maar dat is het niet! Sterker nog, uit onderzoek blijkt dat een te grote keuze kan frustreren en zelfs demotiverend kan werken. Een te groot aanbod kan zelfs zo averechts werken dat er minder zal worden verkocht!
Wil je meer verkopen, hou het dan lekker simpel en geef aan dat maatwerk door de keuken altijd kan worden geleverd! Geef geen vijf soorten tosti's aan, maar eentje, alleen met ham en kaas. Mensen vragen dan vanzelf wel of ze alleen met kaas mogen en wat ananas!
Hoe groot is jouw menukaart? Ik ben heel benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

maandag 23 november 2015

"vrouwen met een missie zijn levens gevaarlijk, maar ik zag er ontschuldig uit!"

Je kent ze wel, van die sterke vrouwen die alles lijken te kunnen. Ze hebben vaak een gezin dat ze draaiende houden, werken dag en nacht en zijn succesvol. Hoe doen ze dat toch? En kunnen we meer van dat soort vrouwen "kweken"?

Jannewietske de Vries gaf tijdens haar afscheidsspeech al het antwoord: "Ik was een vrouw met een missie, en vrouwen met een missie zijn levens gevaarlijk, maar ik zag er onschuldig uit!" We hebben meer vrouwen nodig in onze maatschappij, die economische power hebben. We weten allemaal dat diversiteit leidt tot een evenwichtigere samenleving. Maar het wil maar niet echt lukken. Kom ik naar een interessante avond van Keunstwurk in Leeuwarden, zijn er vier sprekers, alle vier mannen. Maar, volgende keer is er een vrouw bij hoor! Mooi, van de zeven sprekers, een vrouw! En of je nu in de RvB'en gaat kijken, in de directies of onder de hoogleraren. Waar je ook kijkt het is de vrouw die gloreert door afwezigheid. Hoe zorgen we ervoor dat onze dochters een missie krijgen. Hoe zorgen we ervoor dat ze iets gaan omarmen en daar helemaal voor zullen gaan. Want dan hebben we kans dat die generatie in ieder geval wel meer vrouwen op mooie posities heeft zitten. Dan krijgen we een evenwichtigere samenleving met minder verharding. Het mag allemaal wel een tikje zachter zou ik zo zeggen, een tikje vrouwelijker, wat zorgzamer. Hoe cool zou het zijn wanneer er op een vacature zou staan: ONLY SISTERS, NO MISTERS! Maar, dat schat ik zo in, dan kunnen we niet maken, daar zijn regeltjes voor. Je mag niet discrimineren op geslacht. Laten we beginnen om zoveel mogelijk te sturen op een evenwicht in mannen en vrouwen. Laten we het nu echt eens doen! En misschien is die dame op papier net iets zwakker dan haar mannelijke tegenkandidaat. Maar de voordelen van diversiteit, laat die dan gewoon net even wat zwaarder wegen.
Ik ben benieuwd naar je reactie, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

vrijdag 20 november 2015

altijd mogen binnenkomen

Ik kreeg haar aan de lijn, een van onze oud stagiaires van jaren geleden. Fijn om af en toe nog even een beetje te mogen meekijken in hun leven en te horen hoe het met ze gaat. maar het is ook heerlijk om nog een mooi compliment te krijgen van ze!

"Karin, ik mocht je altijd wat vragen, zelden had je even geen tijd voor me!" En dat is fijn om te horen. Ik wil ook makkelijk, eenvoudig benaderbaar zijn. Ik wil er voor ze zijn, en het is fijn wanneer ze dat dan ook echt hebben kunnen voelen. Snel tijd vrij maken wanneer er opmerkingen of vragen zijn. Dagelijks samen optrekken en aftasten of ze zich nog goed voelen. het valt niet altijd mee, zeker niet tijdens de drukke feestweekenden op onze camping. Dus trek ik na zulke weekenden dan altijd even extra tijd uit om met elkaar te gaan sparren om de banden weer even extra goed aan te kunnen halen. Afgelopen week had ik weer contact met een groepje internationale studenten die een onderzoek voor ons uitvoeren. Natuurlijk namen we hun vragen door en keken we of ze alles wat we doorgaven, goed begrepen. Maar we vroegen ook aan ze of ze zich, zover van huis, wel goed voelde. De jonge, chinese studenten, die gaf direct aan dat ze zich wat verward voelde over haar wandeltocht van haar kamer naar de hogeschool. Dan vroeg een vreemde jongen allerhande dingen aan haar. ben je hier alleen, studeer je, en heb je vrienden? Ze wist niet hoe ze hierop moest reageren. Want ja, die Nederlanders, dat zijn toch hele open mensen, dat zijn we in China niet zo gewent. Het was even puzzelen, maar uiteindelijk bleek dat ze dan in een niet al te beste buurt liep, alleen, in het donker. Haar gevoel van verwarring was ws. goed, ik denk dat ze beter deze jongen niet meer aandacht en antwoorden zou moeten geven. Wat fijn dat dit meisje, 19 jaar oud en aan de andere kant van de wereld, zonder familie in de buurt, mij als raadsvrouw wat vroeg.
En nee, dan val je ij niet lastig, ik hoop dat onze dochters ook zulke mensen treffen wanneer ze aan de andere kant van de wereld zitten.
Mogen jouw medewerkers, je stagiaires en studenten je ook zo veel als kan lastig vallen? Maken ze daar dan misbruik van? Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen, wees welkom de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

donderdag 19 november 2015

kleiner gaan groeien

Het heeft succes, ik kan niet anders zeggen! We zijn nu alweer jaren steeds meer aan het sturen op klein gedrag. We zaaien vooral heel veel kleine gebaartjes. Dat kan ik niet alleen, dat doen we met zijn allen! Onze kinderen, hoe jong ook, doen het ook. Gedraag je als heel erg klein!

Wat is dat, klein gedragen? Wat is het voordeel van klein gedragen? Ik zal je aan de hand van wat voorbeelden van onze camping laten zien, wat wij ermee bedoelen. Je staat op onze camping en hebt een geweldig weekend gehad, alleen had je toen je hier aan kwam een droog surfpak, en doordat je lekker hier hebben gesurft in je pak, is het nu nat, behoorlijk nat. Maar je weekend zit erop en je staat klaar met je rugzak en je natte pak. Dat is niet makkelijk naar huis reizen. Natuurlijk hebben we dan nog wel een oude plastic tas van de ene of andere winkel! Net zoals je buurvrouw die thuis voor je zou hebben. Of, je wilt je eerste maaltje lekker gaan klaar maken, maar bent vergeten om wat kruiden (peper en zout) mee te nemen. Dan hebben we dat natuurlijk wel. Wanneer je naar je gasten kijkt, als ware ze je buurvrouw of je eigen familie die een weekendje blijven slapen, dan pas kan je echt extra waarde toevoegen aan je gasten. Dan is hun vakantie, hun weekendje weg echt toch als een warm bad. Dat is hospitality met kleine gebaartjes. Het hoeft niet altijd met grote gebaren, heel veel kleine gebaren hebben minstens eenzelfde impact! Ook al heb je een grotere groep gasten, heb je een grote gastengroep, het zijn de kleine dingen die het doen. Wanneer heb jij zelf ervaren dat de kleine dingen het grote verschil maakte tussen het ene bedrijf en het andere? Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen, deel je die met ons? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

dinsdag 17 november 2015

hartelijk dank voor uw feedback....

Afgelopen zomer hebben we extra ingezet op het verzamelen van de ervaringen van onze toeristische gasten. Hoe hebben ze onze camping ervaren. Er zijn hele mooie en waardevolle zaken uit naar voren gekomen. Natuurlijk doen we met die informatie wat!

We sturen op meer droomgasten, dat zijn gasten die het bij ons al heel erg naar hun zin hebben. Van die mensen die ons waarderen met een negen of een tien. Daar willen we er meer van hebben, want dat zijn ook de mensen die over ons praten alsof ze zelf aandelen hebben binnen onze camping. Van die mensen die spontaan ons bedrijf aan het promoten zijn. Maar een negen of een tien, die krijg je niet zomaar! We hadden er natuurlijk wel een aantal, maar er waren er meer die ons een zeven of een acht gaven. Eerlijk gezegd was dat het merendeel. Maar een zeven of een acht maakt nog niet dat het van die super promotors zijn. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat jullie ons wel een negen of een tien zouden geven. En dat vroegen we hen natuurlijk. Daar kwamen interessante oplossingen voor. Met die tips zijn we aan de slag gegaan. We zijn alle opmerkingen gaan groeperen, en gaan kijken wat ongeveer het meest naar voren kwam. Toen zijn we gaan kijken welke het meest paste bij onze Methode V.A.M.P. (Vernieuwend, Anders, Maatschappelijk verantwoord en Persoonlijke aandacht). Natuurlijk hebben we de uitslagen van de negens en tienen er ook bijgehouden. Het kan niet zo zijn dat de negens en tienen bv. aangeven dat ze het zo fijn vinden dat we geen animatie hebben, geen wifi en de zevens en achten missen dat juist. Dus dat soort zaken streepte we af tegen elkaar. Dan bleven er nog een aantal zaken over. Een duidelijke die naar voren kwam is dat we een schoner toiletgebouw moeten hebben. Nadat we goed keken zagen we dat het toiletgebouw niet schoon genoeg was tijdens dagen dat het buiten veel had geregend. Dan kun je poetsen wat je wilt, er hoeft maar een iemand weer binnen te lopen en de blubberpootjes staan weer over alle tegels. Hoe kunnen we dat vieze gevoel oplossen? Door nog meer schoonmakers in te huren tijdens zulke momenten? Door te communiceren hoe vaak we schoonmaken zoals je ook wel bij toiletten op bv. Schiphol ziet? We werken in het hoogseizoen al met twee teams per dag, van 6.00h s'morgens tot 22h sávonds. Ze werken telkens weer opnieuw de toiletgebouwen af, van de ene naar de andere en weer terug. Maar hoe weet je dat als gast? En, is het wenselijk om het nog vaker schoon te maken dan? Schone toiletten, die wil toch iedereen! Een terechte opmerking vanuit de gast! Gelukkig is het toiletgebouw al schoner ervaren dan voorgaande jaren, we gaan dus vooruit, maar het kan nog beter! Afgelopen jaar hebben we in de toiletten een verse bloem in een mini vaasje gezet. Daardoor laten de gasten de ruimte net wat netter achter. In het najaar zijn we gestart met een nieuw systeem schoonmaakmiddelen, die geven al een andere, lekkere geurbeleving mee. Nu nog een schoonmaakschema ophangen! Met kleine stapjes naar een optimale gastbeleving, dat is wat we willen voor onze camping. Want hoe beter de beleving van de gast, hoe meer negens en tienen we zullen krijgen! Het is de feedback die ons helpt om dit soort kleine aanpassingen te blijven maken die ons net weer een wat prettigere camping maakt. Wanneer heb jij voor het laatste feedback van je gasten gebruikt om je organisatie wat beter te maken? Ik ben heel benieuwd, wees welkom de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

maandag 16 november 2015

terug naar de natuur


De natuur is de voedingsbodem voor je geest, zoals voedsel en water dat voor je lichaam is.
Wist je dat wanneer je na een aantal werkzaamheden je pauseerd door bv te wandelen door een arboretum, je geheugen daarna beduidend beter scoort, net als je allerheid. In onderzoek zijn er verschillen gemeten van +20% vergeleken een wandeling door een winkelstraat in de stad.

Sterker nog, dezelfde tijd wandelend door een drukke stadse straat, gaf geen enkele verbetering in geheugen en allertheid.
Kortom, wanneer je pauze houdt om je geestelijke accu op te laden, zoek dan een stuk natuur op, anders had je evengoed door kunnen blijven werken...
Mensen wonend in gebieden met max. 10% "groene"ruimte om zich heen hebben, daarvan verkeren 2,6% van de bewoners in geestelijke nood. In gebieden die voor 90% bestaan uit "groene" ruimte, verkeert slechts 1,8% hiervan last.
Na drie dagen doorbrengen in de natuur, is er zelfs een toename gemeten van +50% in creativiteit!
Ik heb ook vaak graag wat meer energie en drink dan even een kopje koffie. Maar ik kan beter even een ommetje maken over onze camping, om vervolgens weer vol energie verder op mijn werk te storten.
Verbindt je met de natuur en kom geestelijk en emotioneel weer in balans. Door de natuur gaan we de dingen weer beter begrijpen, en wie wil dat nu niet?

Natuur(lijk) ben je welkom op onze camping, we kunnen je onze electro-sloep aanbieden, waarmee je stilletjes door de vele slootjes van Friesland kunt glijden. Of met onze stille electro scooter, over de eeuwenoude dijkjes de routes naar allerhande pareltjes wijzen. Of een kano, een SUP board, een zeilboot of....Lekker buiten leven, dichter bij de natuur kan haast niet! De Polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg


zondag 15 november 2015

wie heeft dan de regie?

Hoe krijgen we een sterke positionering voor Friesland? Hoe zorgen we ervoor dat we ons als provincie goed op de kaart gaan zetten? Wie voelen er allemaal pijn wanneer dat niet goed (genoeg) gebeurt?
Allemaal vragen die we ons stellen, want willen we in gezamenlijkheid het probleem gaan oplossen, dan moeten we deze vragen gaan beantwoorden.

De provincie heeft een prachtige stip aan de horizon gezet door in 2018 de Culturele Hoofdstad te mogen zijn, dat is een stap, die ik zeer waardevol vindt. Eindelijk hebben we met elkaar een idee hoe we onze provincie iets verder kunnen ontwikkelen, met een energie boost werken aan een gezammenlijk idee. Jammer dat heel veel ondernemers niet weten hoe ze kunnen aanhaken bij dit event. Zou daarbij niet wat meer een helpende hand van de provincie nodig zijn? Wat als er een maandelijkse bijeenkomst is, waarbij je samen met de provincie en de Culturele Hoofdstad, projecten probeert te organiseren? Een praktische aanvliegroute met alle partijen direct binnen handbereik?
Maar er is heel veel meer nodig om onze provincie goed op de kaart te gaan zetten. Het provinciale marketing bureau heeft al jaren te kampen met tegenslag na tegenslag doordat het niet hebben van een directeur of eentje die er maar heel even is geweest. Je kunt je voorstellen dat daardoor de organisatie jaren lang niet echt heeft gefunctioneerd zoals het had gemoeten! Ik heb bewondering hoe de medewerkers met al hun energie hebben gedaan, wat gedaan moest worden, maar met een duidelijke visie is men niet toegekomen. En de ondernemers, die hebben door de crisis al heftige tijden en worden door de waan van de dag zo opgeslokt, dat er nog maar nauwelijks tijd en energie over is om in gezamenlijkheid een visie voor de provincie te ontwikkelen. Laat staan dat ze nog energie en tijd over hebben om zich actief druk te maken over het provinciale marketing bureau!
Maar zo gaan we samen niet zo veel bereiken, wie neemt de regie? Een provinciaal marketing bureau, een culturele hoofdstad 2018, de ondernemers of de provincie zelf?
Ik denk dat de provincie zelf hierin de regie zou moeten nemen, door regelmatig met alle partijen om tafel te gaan zitten en steeds maar weer, praktisch gedreven, kleine stapjes nemend. Als er nu al wat gebeurt, is het zo versplinterd terwijl ik juist denk dat een plus een wel eens drie kan worden! En laten we samen meer durf tonen. In de marketing weten we dat 50% tot niets heeft geleid. We weten vooraf alleen niet welke 50%!
Meer lef tonen door op een eigen en nieuwe wijze marketing te bedrijven. Laatst was er al een bloggerbijeenkomst georganiseerd in een deel van Friesland. Leuk om te zien hoe dat weekend doorgemeten werd. Daar kunnen we allemaal wat van leren, laten we elkaar meer opzoeken, maar laat vooral de provincie de regie hierin nemen. En als ze dan toch bezig zijn, betrek de onderwijstak er ook nadrukkelijk bij! We hebben Stenden en de NHL, maar we hebben ook het Friesland college en de Friese Poort.
Ik weet zeker dat we in gezamenlijkheid veel meer kunnen bereiken, maar wie moet de regie nemen?
Hoe denk jij dat we Friesland beter op de kaart kunnen zetten, zodat er meer organisaties, minder pijn hebben? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

donderdag 12 november 2015

open innovatie

Gister zat ik in het gevang, bij de opening van Fablab, D'lab & Frisian Design Factory. Het was weer een inspirerende bijeenkomst. Echt vol ideeen, nieuwe kennis en nieuwe mensen ontmoet. Spannend dat er juist voor een zo gesloten systeem, een naar binnen gericht centrum, is gekozen om open innovaties een podium te geven!

Maar wat is nu "open innovaties" en vooral wat hebben we er aan? Open innovaties betekent niet veel meer dan dat er geen eigenaarschap meer is, iedereen kan aan het idee, het product, dienst, service of proces werken om het beter te maken. Zo heeft iedereen in de keten er meer aan. Dat vraagt heel wat van je, want hoe ga je dan je verdienmodel organiseren? En vragen als, dus mijn concurrent ......

Maar open innovaties brengen ook heel veel;

  • sneller de beschikking over meer kennis
  • je bent eerder bekend met nieuwe, mogelijke technologieen
  • lokaal en regionaal wordt er meer samen gewerkt.
  • elkaars passie verder aan te wakkeren. 
Zo ontwikkel je met elkaar de dingen die er toe doen! Niet dat je sneller je oplossingen hebt, maar wel betere! Bij mij gingen alweer allerhande lampjes branden en kreeg ik alweer heel wat ideeen voor onze camping! Wat mij betreft is dit nieuwe initiatief ook weer een mooi voorbeeld voor de payoff van de Culturele Hoofdstad 2018, van Mienskip naar open mienskip! Niet vreemd dat ook die organisatie toevallig in hetzelfde gevang zitten!
Ik ben benieuwd, wanneer heb je zelf met een open proces de dingen ontwikkeld? Ik ben heel benieuwd, laat je het mij weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

maandag 9 november 2015

ik weet niet eens wat ik echt leuk vind?

Ze wipte gezellig, plotseling langs, onze collega, bootverhuurder en bootwerf. Eva kennen we al zolang ze rondloopt op deze aarde. Eerst als dochter van onze collega's, en inmiddels zet ze het bedrijf door met haar moeder samen. Al snel zaten we te praten over het ondernemerschap. Maar welk deel van een bedrijf runnen is nu leuk?

Eva is groot geworden met Hoora, het bedrijf dat haar ouders in de vorige eeuw startte. Ze is er eigenlijk zo ingerold, via wat omzwervingen, dat wel. We zitten eerst te sparren over koetjes en kalfjes. Maar al snel worden het heel serieuze items, want ja, Wat is nu echt leuk he?
Ze weet het niet. Ze wordt zo opgeslokt door de waan van de dag, dat kost haar al zoveel tijd en energie, dat ze onmogelijk energie en tijd over houdt om te onderzoeken waar haar kracht ligt, haar kwaliteit en waarin niet! Je kunt onmogelijk goed zijn in alles! Je hebt ook lang niet overal, evenveel plezier in. Ik vertelde dat je meer energie hebt door s 'middags even een powernap te maken. Hoeft niet lang te duren, zeg een half uurtje. Daarna ben je heel veel energieker en effectiever. Dat half uurtje heb je dus zo weer terug "verdiend". Om zelf vol energie en passie te kunnen blijven werken zal ze minstens een dag deel per week de hort op moeten gaan. Wanneer je naar buiten gaat, naar een collega, een workshop of congres, krijg je daarvan zoveel extra energie, die heeft ze keihard nodig! Dat kan je gewoon plannen. En als je dan toch al bezig bent met je werk op een andere wijze in te vullen, ga dan ook bijhouden, per week, wel deel van het ondernemerschap je leuk vindt. Ik raadde haar aan om de 9 onderdelen uit het canvas business model te hanteren. Elk item ga je een plezier cijfer per week geven. Dan merk je vanzelf, wel item je echt tof vindt om te doen. Na 25 weken worden daarin vast duidelijke verschillen zichtbaar.

Ik ben benieuwd of het Eva zal gaan helpen, het valt niet mee om jezelf uit te vinden. Weet jij waarvan je echt energie en plezier krijgt? Welk aspect van je werk vind jij het leukste?
Ik ben heel benieuwd, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

donderdag 5 november 2015

Vertrouwen Verleiden Verbinden

Afgelopen week mocht ik een workshop bijwonen van Gertien Beijering. Schrijfster van verschillende boeken met als centraal thema: 'De gun-factor"
Gertien heeft het gunningswiel ontwikkeld en verteld enthousiast over de gun-factor. Kijk daar hebben we wat aan op onze camping!

Hoe zorg je er nu voor dat klanten verliefd op je worden? Hoe verander je je houden, zodat klanten verlieft op je kunnen worden? Wie is hier getrouwd, vraagt ze. En er gaan diverse vingers omhoog. Dat is hard werken he! Een langdurige relatie betekend dat je bij elkaar in het vizier blijft. Bij een klant is dat precies zo! Maar natuurlijk niet ongeacht wat en hoe, blijf in het vizier op een authentieke wijze, blijf jezelf. Hoe is dat online, straal je dezelfde authenticiteit uit als dat je dat in het wild doet? Waarvoor sta je, wat zijn je waarden en normen, waar wil je naartoe werken? Wees concreet in wat je doet, maar zeker ook in wat je niet doet! Hoe leer je je partner kennen? Gewoon toch door nieuwsgierig vragen te stellen! Pas de 60-40 regel toe, 60% luisteren, de ander aan het woord houden, en 40% gebruiken om zelf aan het woord te zijn. Geef aandacht en energie, deel je kennis, deel je netwerk en geef aandacht. Creeer een platform voor de ander en roep reacties op. Allemaal tips van Gertien in sneltreinvaart. Wanneer je de ander veel geeft, zal die sneller genegen zijn om je ook wat te geven. Wanneer je aandacht en energie geeft, doe dat dan op een belevenisvolle wijze, een belevenis zal men veel sneller blijven herinneren.
Gertien vertelde over het haar ervaring in Long Beach. Ze zat daar in een prachtig hotel, niet goedkoop want de kamer koste haar 250 dollar per nacht. Maar dan heb je ook wat. Nu ja, heb je wel wat, voor de langzaam werkende wifi moest ook nog extra worden betaald. Echt heel blij werden ze daar niet van. Na een dag hard te hebben gewerkt wilde ze samen met haar team nog op het terras, lekker in het zonnetje, een borreltje met elkaar drinken. Een van de aanwezige mannen bestelde een biertje, Heineken. Maar helaas, dat merk bier, dat schonken ze daar niet. Ze hadden wel een ander lekker biertje. het duurde even, Toen kwam de kelner er weer aan, met een blad vol heerlijke drankjes. Tot ieders verbazing stond er toch een heerlijk, ijskoud Heineken flesje op het dienblad. Ja, zei de kelner, bij de winkel hier om de hoek, daar verkopen ze wel Heineken, ik wist dat. Dus was hij snel even een echte Heineken gaan kopen! Kijk, dan zorg je er wel in een klap voor dat je helemaal verliefd bent geworden op een kelner als deze! Vertrouwen, verleiden en verbinden, elke dag is dat ons werk! En als we ons werk goed doen, dan zullen de resultaten zeker snel groeien! Gertien, bedank voor je prachtige workshop, inspireerd weer lekker!

Heb jij vandaag ook al iemand verleidt? En hoe deed je dat? We zijn benieuwd, wees welko, de polletjes Watersportcampiing Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

woensdag 4 november 2015

we kunnen het denken aanpassen!

Gisteren een workshop gekregen van illusionist Jan Reinder, en ik heb genoten. Met een hoop magie betoverde hij zijn publiek! Het publiek dat begon met ietwat onderuit, leunend met de armen over elkaar. Je kent dat wel, zo'n houding van: Laat maar eens zien wat je te bieden hebt!
Maar al snel had hij dat sentiment omgebogen naar een publiek dat hij op zijn hand had.

Heel veel is er in deze wereld niet naar je hand te zetten. Er zijn zoveel externe invloeden, waarop je geen enkele invloed kan uitoefenen. Maar je eigen denken, en wellicht ook het denken van je omgeving, dat heb je in grote mate wel in de hand! En wanneer je anders denkt, dan gedraag je je ook automatisch anders! Met een kleine test laat hij zijn publiek de eigen mobiel pakken om te kijken welke app er links onder in het hoekje staat en dan nog eentje naar boven. Hij neemt je mee en zorgt dat hij je gedachten al helemaal gaat framen. Totale focus op het app-je. De mobiels worden weer opgeborgen en daarna vraagt hij hoe laat het is, immers, dat staat op elke telefoon met koeienletters. Niemand weet het, en toch had iedereen de mobiel waarop je makkelijk de tijd kan checken, in de handen gehad. Jan zorgde ervoor dat we collectief aan andere dingen dachten dan aan de tijd. Hij heeft ons denken bepaald op dat moment. Zet je automatische piloot uit en kijk eens op een nieuwe wijze naar je omgeving, was zijn oproep!
Daarna mag een dame het toneel op komen, gekozen uit het publiek! Er komt een klein, lullig tafeltje op het podium met daarop een tafelkleedje en vier porseleinen borden. Jan vraagt of al eens eerder het tafelkleedje onder een gedekte tafel met succes had weg getrokken. Nee, dat had ze niet! En met veel interactie met de zaal, wordt de spanning opgebouwd, zal ze het gaan redden? Ze krijgt van diverse mensen uit het publiek, aanwijzingen en tips. Haar eigen houding, de richting waarin de het tafelkleed weg zal trekken, de hoek waarin de trekt en de snelheid. Jan vraagt aan het publiek of ze aangemoedigd kan worden. En massaal beginnen we met een steeds opzwepender klappen haar aan te moedigen. Maar het kan beter, we worden aangespoord om haar ook nog joelend erbij aan te moedigen. De spanning is groot, het enthousiasme ook! En dan is het zover, Jan geeft een seintje en met een enorme ruk is het tafelkleedje weg getrokken, en ....alle porselein heeft het overleefd!
Jan laat zien dat je met een groep mensen om je heen, die in je geloven, die je helpen succesvol te worden, je alles kan bereiken. We kunnen het denken aanpassen, dus ook onze successen. Want wat gebeurt er op onze camping, wanneer iedereen weet waar je naartoe wilt en er volledig zijn steun aan geeft?
Mooie stof tot nadenken Jan, bedankt! Het was een toffe workshop!
De polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

dinsdag 3 november 2015

ben jij een nadenker of een voordenker?

Tuurlijk, ik denk ook na, heel vaak zelfs. Dan denk ik na over hoe het was. Over bv. afgelopen seizoen, dan bekijk ik alle cijfers over het afgelopen seizoen. Maar al vrij snel daarna ga ik voor denken. Hoe kunnen we het volgend jaar nog beter gaan doen!

Ik doen dat niet alleen, ik vraag onze droomgasten (van die gasten waarvan we er nog wel 100 meer willen hebben) wat ze hier zo bijzonder vinden, wat we heel goed doen en wat we beter morgen direct moeten veranderen. Met al die antwoorden van die droomgasten ga ik aan de slag. Waar kan ik elders in de wereld mooie voorbeelden vinden? Maar ik vraag hen ook vaak, als ze het me al niet spontaan hebben verteld, waar het tof is. Dan ga ik daar kijken, al is het maar op internet. Gister ging ik weer voordenken, niet met een van onze droomgasten, maar met iemand uit ons netwerk. En hoewel we beide in een andere branche werkzaam zijn, gaan we toch een prachtig project optuigen. We hebben er zin in en we hebben haast. Want natuurlijk willen we het project ook aan laten sluiten op de culturele hoofdstad. Met andere partijen ben ik ook bezig met het optuigen van projecten. Niet een klein projectje voor volgend jaar, maar vooral over een project voor de volgende generatie, zeg maar voor 2030! Dat is voordenken op mijn ergst. Want de geschiedenis laat zien dat we helemaal niet zo goed zijn als mens om onze toekomst goed te kunnen voorspellen. Er zijn teveel varianten mogelijk die een rol zouden kunnen spelen. Wat als hier bv. de gekke koeienziekten voor onze camping zou uitbreken? Daar heb ik geen enkele invloed op, sterker nog, ik zit veel te ver van de bron om die gekke koeieziekte uberhaupt aan te kunnen zien komen. Wie had in 2007 kunnen bedenken dat een grote bank failliet zou kunnen gaan en het begin zou zijn van een grote, wereldwijde crisis? Achteraf ja, dan kunnen we de dingen heel goed duiden allemaal! Toch is het goed om steeds maar weer in de huid te gaan kruipen van de gast anno, pak hem beet, 2020. Hoe is het gedrag van die gast, anders dan die van de huidige gast? Wat zien we dat dan echt al wezenlijk anders is? Waar moeten we rekening mee houden en als het even kan; hoe ziet in dat geval het ideale scenario er dan uit voor onze camping.
Steeds maar weer een paar stappen vooruit denken, en af en toe heel veel meer!
Heb jij afgelopen week nog met  je organisatie voor gedacht? Ik ben heel benieuwd, laat het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

zaterdag 31 oktober 2015

het is de armoede die me naar de keel grijpt!

Annemarie van Gaal hield afgelopen week bij de Rabobank een presentatie. Haar grote drijfveer is armoede. Het is de armoede die haar naar de keel grijpt, in Moscow maar zeker ook in Nederland!

In de tijd dan Annemarie naar Moscow vertrok om daar de Independent Media op te zetten, mochten mensen, voorbij het communisme, gaan excelleren. Ze mochten wel met hun hoofd boven het maaiveld uit komen. Een spannende tijd waarin heel veel gebeurde. Maar helaas waren er ook mensen die net wat minder geluk hadden. Er ontstond ook een hele groep mensen die plots dakloos werden. Kinderen die ondergronds woonde en lijm gingen snuiven enzo. Zelf zag ze elke ochtend een vader, moeder en twee jonge kindjes die elke nacht een andere portiek in haar flatgebouw bezochten om de nacht door te brengen. Of het jongetje van vier jaar oud dat bij haar auto zat wanneer ze naar haar werk wilde gaan. Kun je je voorstellen, vier jaar oud! Hij moest eerst twee pakken melk verkopen en mocht dan pas met zijn verdiende centjes thuis komen. Heb je enig idee hoe koud het buiten in de winter kan zijn!
Het is de armoede die haar drijft, die haar naar de keel grijpt, nog steeds. Want geld verdienen, dat hoeft van Gaal niet meer, ze heeft in haar Russische tijd een fortuin verdiend! Ze zet zich nog steeds in om de armoede te bestrijden. Nu met het programma: "een dubbeltje op zijn kant".
Armoede in Nederland, het bestaat en er is een wereld te winnen om armoede te bestrijden. Wat zo zegt ze, afgelopen week heb ik nog drie echt trieste gevallen meegemaakt.
Een leuk jong stel, stralend verlief en ondanks alles een zonnige kijk op het leven. Maar, ze hadden wel samen 80.000€ schuld. Tuurlijk was dat erg vervelend, ze hadden beide geen werk. Maar ach, mocht het niet lukken, dan was het niet anders en dan moesten ze maar drie jaar de schuldsanering in, konden ze daarna met een nieuwe, frisse start gaan beginnen. Maar zo was het niet, het ging hier over een studieschuld en een studieschuld blijft je leven lang aan je hangen! Die moet je dus gewoon, altijd maar terug blijven betalen! Dus ouders, hoedt je kinderen voor een studieschuld en spoor ze aan om te allen tijde hun studie af te laten ronden!
De andere twee schrijnende gevallen, die waren ook minstens zo schrijnend. Mocht je die willen horen, bel me dan op en dan vertel ik je er graag meer over! En mocht je een idee weten hoe we samen, jij en ik met onze camping, wat kunnen betekenen om de armoede op te kunnen lossen, laat het me dan weten!
Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

vrijdag 30 oktober 2015

de kritische succesfactor van Annemarie van Gaal

Alweer een blogje nav de prachtige avond van de Rabobank, met:
Annemarie van Gaal ging naar Moscow om daar een media imperium op te bouwen. In diezelfde periode gingen er ook heel veel andere (internationale) media bedrijven hun geluk ook in Rusland beproeven. Hoe kan het dat het Annemarie is gelukt, en aaaal die andere niet succesvol waren?

De  kritische succesfactor was: "Hoe wij met de mensen omgingen".
Hoe dat kon? Eenvoudig, Annemarie stuurde op talent! Het zit niet in de cultuur om te verkopen. En om te verkopen heb je een hoop empathie nodig! In het Rusland van die tijd werd er verkocht waar een lange rij stond op straat! Ze heeft het echt zien gebeuren; In een winkel met 3 kassa's en drie medewerkers, buiten een hele lange rij op straat. Dan zitten er dus niet drie mensen achter de kassa's, dan zit er een achter de kassa, en twee houden de lange rij in toom! Opdat er maar niet teveel mensen tegelijkertijd binnen zullen lopen! Een lange rij op straat betekend dat er vast iets goeds te halen is, niemand heeft een idee wat, maar het zal wel goed zijn!
Niemand bedacht een systeem dat beter werkte!
Wij gingen opzoek naar het talent verteld ze, iedereen kreeg een gelijke kans. Anoniem maar geselecteerd op talent en commitment! Wanneer we een vacature hadden kon iedereen binnen de organisatie de daarvoor ontwikkelde opdracht maken, thuis in de avond uren.
Je melde je bij de HRM afdeling en dan kreeg je een nummertje en een enveloppe. Ik was bv. opzoek naar een hoofdredacteur voor een glossy en de opdracht was dan:

  1. ontwerp een cover voor dit blad
  2. schrijf een artikel voor dit blad
  3. vertaal een artikel uit bv. de Cosmo NL naar de Cosmo RU, naar de Russische context.
Dat is veel werk, en binnen twee weken kon je dan je opdracht weer anoniem, met het nummertje erop, inleveren. Wij keken dan wie het het beste had uitgevoerd. Alle andere criteria waren dan niet meer van belang. Zo kon het zijn dat een 60 jarige man redacteur werd van de beauty afdeling. Ik zelf, zei Annemarie, ben zo mijn fijne secretaresse verloren die toen redacteur werd. We maakten dus gebruik van het talent van binnenuit! We vertrouwden onze mensen ook heel erg, we voelde ons verantwoordelijk voor het welzijn van onze mensen. Nooit bureaucratisch maar de dingen wel goed regelen.
Het waren weer mooie lessen voor me, ik heb weer wat mee naar onze camping genomen maar moet nog even nadenken hoe wij nog meer zouden kunnen sturen op talent. Hoe kan een "groenman" een opdracht uitvoeren op onze camping? Of de schoonmaak? Misschien dat we een soort battle zouden kunnen opzetten? Hoe doe jij dat, stuur jij ook op talent, en waar blijkt dat dan uit?
We zijn heel benieuwd, voel je vrij, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

donderdag 29 oktober 2015

200 mensen sociaal ontslaan!

Gisteravond mocht ik weer een presentatie bijwonen van Annemarie van Gaal bij de Rabobank Sneek Zuid West Friesland. Ze had het o.a. over sociaal 200 mensen ontslaan. Lees hieronder hoe zij dat deed!

Het is augustus1998, en Annemarie van Gaal heeft het gevoel alsof het lijkt of de banken in Rusland failliet zijn? Ze heeft samen met Derk Sauer het prachtige Independent Media in Rusland opgebouwd en heeft op dat moment 800 mensen in dienst. Hoe gaat ze de augustus salarissen betalen? Ze maakt het over maar geen van de medewerkers heeft het ontvangen, alle banken in Rusland zijn failliet gegaan, er is geen systeem dat hiervoor borg staat, iedereen is al het geld op de banken in Rusland kwijt! Er is nog maar een strategie waarbij ze met de Independent Media misschien kunnen overleven; ontsla 200 mensen en hoop dat volgende maand er weer een bank is!
200 mensen ontslaan, hoe doe je dat? Last in, first out? Neen, van Gaal ging het sociaal doen. Ze keek niet naar de beste redacteur, ze keek wie er geen gezin achter zich had, of wie niet net een hele zieke partner had die op dat moment behandelingen onderging die handen vol geld koste. Ze keek dus naar de medewerkers die het eigenlijk wel wat ken lije.
Haar donkerste dag brak aan, vrijdag. Iedereen wist dat ze die dag te horen kregen of ze wel of niet konden aan blijven. Annemarie vroeg de ongelukkige medewerkers een voor een of dan weer in een groepje naar zich toe. Ze vertelde dat ze helaas afscheid van elkaar moesten nemen. Geen boze verweer woorden, geen drama's van huilende werknemers, nee er gebeurde iets typisch. Ze hadden allemaal medelijden met haar, met Annemarie! "Maak je geen zorgen om mij" en ze gaven haar bloemen en andere cadeaus.
200 Mensen sociaal ontslaan, van hart tot hart kijken zal ik maar zeggen. Hoe mooi zou het zijn wanneer we dat hier ook zo zouden kunnen doen. Maar hier zitten we in Nederland en in heel veel opzichten hebben we het hier toch heel veel beter dan in Rusland. Het enige beknellende dat we hier hebben is de enorme verlammende regelgeving waarin vreemde trekkrachten je als werkgever als camping, soms heel nare besluiten moet nemen. Omdat je het als organisatie gewoon niet kan veroorloven om bepaalde risico's te lopen. Daardoor moet je soms harteloze beslissingen nemen.

Mensen moeten ontslaan is voor niemand een prettig iets, maar met een warm hart kunnen ontslaan, met de menselijke maat, dat zou hier in Nederland toch wel iets extra's brengen!
Ik ben heel benieuwd naar je reactie, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

woensdag 28 oktober 2015

icoon voor de provincie maken

In 2018 gaat hier heel wat gebeuren, het staat dan bol van de meest prachtige projecten. In Friesland hebben we dan de culturele hoofdstad van Europa! En vanaf het hele vroege begin zijn we al een grote promoter van deze kans! Een kans om Friesland te promoten aan de hele wereld.

En waarom zijn we er zo blij mee? Omdat je ziet dat ondernemers, overheden en het onderwijs nu een gezamenlijke stip aan de horizon hebben gezet. We weten waar we naartoe kunnen en willen werken en we hopen dan ook zo dat we het jaar 2018 kunnen gebruiken als een prachtige opstart naar nog veel meer moois, omdat we dan even een jaar hebben kunnen proeven aan iets moois, aan een gezamenlijke punt aan de horizon.
In de aanloop naar 2018 merken we het al overal. Wanneer we alleen maar mijn (stomme en duffe, maar het moet)  kilometer administratie bekijk, zien we al direct opvallend meer ritjes naar Leeuwarden! En dat is niet voor niets, Leeuwarden is booming, plots kan er veel meer en durven we wilder te denken. We durven, met behoud van de eigen, echte Friese identiteit, onze kop toch meer boven het maaiveld uit te laten komen, EINDELIJK!
Voorbij het doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Het borrelt en sprankelt hier steeds meer en meer en samen maken we voor onze prachtige provincie een iconisch jaar. De tijd vliegt maar ik kan al bijna niet meer wachten. Want stel je toch voor dat het net zo'n jaar wordt qua bruizen en drukte als bv de DDW. De enorme betekenis ervan, die stimulatie door dat hele grote podium dat de DDW is geworden. Dat kan ook hier in Friesland, daarom gingen we vorige week naar Eindhoven en vroegen diverse designers wat de DDW voor hen betekende. Grote en kleine namen, maar allemaal dolblij.
Ik hoop dat we in 2019 ook hier zeggen; dit smaakt naar meer, we gaan door met de weg die we nu hebben ingeslagen. Wat denk jij, kunnen we samen een mooi icoon voor onze provincie maken?
Ik ben benieuwd naar je reactie, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

dinsdag 27 oktober 2015

where is the money?

Wil je toffe projecten ontwikkelen dan heb je een fiks bedrag nodig om het e.e.a. te financieren. Al snel praten we over: En hoeveel gaat dat kosten? Waar denk je het geld vandaan te halen? Natuurlijk is het hebben van geld erg handig bij het ontwikkelen van toffe projecten maar

Eerlijk gezegd hebben de projecten die ik tot nu toe heb gerealiseerd met NUL budget toch wel de leukste. Ze hebben mij, en de mensen eromheen het meeste energie gegeven! Topschrijvers hier naartoe halen kon alleen maar door ze ook echt heel toffe dingen aan te kunnen bieden. Budget was er niet, maar gelukkig heb ik stakeholders uit de regio bereid gevonden om mee te doen, zonder dat ik ze ook maar een cent heb hoeven te betalen! We hebben allemaal onze diensten aangeboden, om niet. En juist daardoor waren we, met elkaar, in staat om iets groots neer te zetten! Ik heb vele uren erin gestoken, net als vele kilometers die ik daarvoor heb gereden. Maar het was, ik kan niet anders zeggen, een groot succes! Ook bij T.V. producties heb ik goed gekeken, wat zou de kijker het liefste zien? Hoe kan ik daarbij zo opvallend mogelijk, diensten aanbieden. Ik kijk wie er allemaal belang zouden hebben om ook in beeld te komen bij deze productie en vraag dan of ze samen willen werken, om niet! Heel vaak heb ik nee gekregen, of antwoorden als: "We hebben het al druk" of nog erger: "Ik ga toch niet zomaar diners weg geven voor wel 200€?" Tuurlijk mogen mensen weigeren, maar je kunt je voorstellen dat ik niet snel meer dit soort Restaurants aan mijn gasten aanbeveel! Het antwoord doet ook wat met mij natuurlijk. Maar nu terug naar de energie, uiteindelijk heb ik telkens voor veel van mijn projecten wel mensen bereid gevonden. Daar gaat altijd veel tijd en energie inzitten. Het project wordt altijd net weer anders dan dat ik me had voorgesteld, ook dat hoort bij co-creatie. Maar in de meeste gevallen wordt het er ook beter op!
Zonder een cent, maar met een hoop energie en enthousiasme, projecten ontwikkelen. Misschien wel het aller leukste van mijn werk als grassprietverhuurder. En dat kan nooit zonder het eindresultaat te kunnen bewonderen en te zien wat voor effect het project op onze gasten heeft. Van pril begin, tot einde alles mee kunnen maken, dat maakt het zo leuk! En wanneer ik al mijn uren helemaal door zou rekenen, en daarop een verdienmodel had moeten los laten, dan kan het soms helemaal niet "uit". Maar heel vaak wel! Want bij elk project dat we weer optuigen, ontwikkelen we onze vaardigheden, onze kennis en ons netwerk weer verder. In de loop der jaren worden we alleen maar sneller, beter en worden de projecten vaak grootser. Wanneer de vraag: "Where is the money?"te snel wordt gesteld, dan gaat die je alleen maar verlammen. Er is geen geld, maar dat kan je nog steeds wel aan de slag, kom op zeg!
Welk event heb jij ontwikkeld zonder budget, ik ben heel benieuwd naar je reactie! Groet & glimlach, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

maandag 26 oktober 2015

wat laat jij nog onthouden?

Wat kan jij je nog herinneren van je laatste vakantie? Is het een bijzonder ding? Is het een persoon? Is het een betaalde prijs? Je kunt gewoonweg niet alles herinneren, onze capaciteit om de dingen te herinneren is beperkt. Dus als je dat weet, hoe zorg je er dan voor dat ze de vakantie bij jou goed blijven herinneren?

En niet wat ze in het dorpje dat net verderop ligt waar ze een mooi en bijzonder terrasje hadden ontdekt, ook leuk natuurlijk. Maar hoe blijven ze aan jou denken? Kan je ervoor zorgen dat je gasten je bedrijf niet snel zullen vergeten? Kan je herinneringen maken, helpen? Wanneer ik terug denk aan mijn vakanties en aan wat ik er nog van herinner, dan gaat het wel heel erg vaak over belevenissen gekoppeld aan mensen. Een "Mario" in Rome, waar we uren deden over de rekening betalen, steeds maar weer kregen we wat nieuws wat we zeker nog moesten proeven, en dat na een heerlijke maaltijd! Van fruit, een grappa en nog een ijsje....we vertrokken zeker een uur later dan dat we dachten. Erg vervelend was het niet, Mario voerde steeds maar weer een Italiaans theater op, we hingen aan zijn lippen! Vorig jaar mocht ik naar een 1001 nacht sprookje in Marrakesh waar ik naar misschien wel de mooiste spa ter wereld ging. Het was niet alleen de hele entourage, het was zeker ook de enorme lieve dames die heerlijke schoonheids behandelingen gaven. De liefdevolle aandacht, de zorg en de warmte was om nooit te vergeten!
Waarom is het belangrijk dat onze gasten, onze camping nog kunnen herinneren? Omdat dat denk ik de duurzaamste wijze van marketing is. Als ze hun belevenissen goed kunnen herinneren, dan gaan ze dat zeker ook doorvertellen aan hun familie en vrienden. Die willen vervolgens ook naar ons komen. De mond tot mond reclame dus, waarom sturen zo weinig organisaties daar dan nauwelijks op. Hebben vast een andere gedachte bij effectieve marketing. Ik ben benieuwd naar jouw reactie, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

zaterdag 24 oktober 2015

no story, no glorie!

Ik heb het al veel vaker gehoord, ben er wel al eens mee bezig geweest. Maar ja de waan van de dag, die neemt zomaar weer bezit van me. Wat is ONS verhaal?

Han Toebast vertelt dat elk sterk merk een goed verhaal verteld. Een verhaal niet langer dan 400 woordjes waarin alles staat dat nodig is voor het juiste verhaal. Dus thuis duik ik nog maar eens mijn boekenkastje in. In de loop der jaren heb ik heel wat boeken aangeschaft, ook over storytelling. De meeste heb ik wel gelezen, maar ik heb nog niet ons verhaal in 400 woordjes. Gelukkig heb ik al wel een paar jaar geleden een paar regeltjes waarin ons DNA beschreven staat. Ook dat is al meer dan eens erg goed van pas gekomen. Ik ken de waarde van een goed verhaal, dan moet ik er nu maar eens echt aan geloven. Op naar de volgende stap, wat moet er allemaal in ieder geval in dat verhaal staan?

  • De waarom vraag, waarvoor sta je? (missie, visie en strategie in een paar korte zinnen)
  • Wat is je geschiedenis? Hoe is je bedrijf ooit ontstaan?
  • Wie zijn de karakters uit je verhaal? Wie hebben je bedrijf laten ontstaan?
  • Welk probleem wil je met je bedrijf oplossen? Wat is je belofte en waaruit blijkt dat?
  • Welke ellende heb je met je bedrijf moeten doorstaan? Wat ging fout?
Het verhaal kan je het beste ontwikkelen, samen met je medewerkers en met je gasten. Laat ik nu maar eerst even zelf beginnen. Eindelijk dan toch maar eens met het verhaal van onze camping. Het kampeerseizoen is immers voorbij, de wintertijd is een mooie gelegenheid om hier aan te werken. Ik heb al heel wat keren horen zeggen dat storytelling zo belangrijk is, van Cor Hospes, van Erik Mathlener en nu weer van Han Toebast. Soms heeft een ezel wel heel wat stootjes nodig om eindelijk dan toch het goede te gaan doen...
Heb jij je verhaal al goed ontwikkeld? Ik ben heel benieuwd naar jouw verhaal, wees welkom!
De polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg