een op een combinaties op schaal

Maatwerk op massaniveau, zou het er ooit van komen? Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik iedere gast heel precies dat geef dat hij nodig heeft, op het juiste moment, op de juiste plaats en met de juiste mindset.

Toen we internet kregen, eind vorige eeuw, zijn we met alle bedrijven al heel wat opener geworden, we zijn meer met elkaar gaan concurreren. Wanneer je vandaag de dag bv. op google watersport en camping in toetst dan zie je bij de betaalde advertenties direct onze collega's staan die ook een camping hebben en watersportactiviteiten aanbieden. Maar ze hebben die woorden niet in hun merknaam zitten. Nu willen ze wel graag gevonden worden en daar betalen ze graag voor door dure advertenties te kopen. In 1993 waren we de eerste camping met een website, we stonden automatisch bovenaan bij de zoekmachines. In 1999 werd het gevonden worden op internet al een issue dus gingen we met een aantal collega's ervoor zorgen dat we een sterke portal maakte waarin we gezamenlijk werden gevonden. De sterk toenemende concurrentie op het internet zorgde ervoor dat wij in 2008 een andere strategie gingen ontwikkelen. We hebben de bakens van betaalde aandacht verlegd naar verdiende aandacht. We gingen meer en meer sturen op ambassadeurs en kennisdelen. Dat doen we nog steeds, maar is dat nog steeds wel de juiste keuze? De technologische ontwikkelingen gaan zo razend snel dat er misschien over een paar jaar de mogelijkheid bestaat dat de zoekmachines zo ver zijn dat die helemaal maatwerk kunnen leveren op massaniveau. Dat de systemen zo intelligent zijn geworden dat ze een op een combinaties kunnen aanbieden op grote schaal? Vooralsnog kan dat op dit moment nog niet voldoende, dus blijven we voor de komende winter ook nog maar investeren in ambassadeurs, echte fans van onze camping. Met een verwenbudget voor onze gasten ipv betaalde advertenties. En ook al gaan we van de week in onze winterslaap, zelfs dan lukt het om onze gasten te blijven verwennen! Let maar op, houd ons de komende week goed in de gaten!
Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

sprong in het diepe

We zullen de komende decennia flink moeten innoveren. Innoveren om de gast van morgen op onze camping echt van dienst te kunnen zijn. Wat hebben we de gast te bieden, moeten we omzetten naar "waar heeft de gast behoeften aan". Hoe zorgen we ervoor dat we morgen nog steeds bestaansrecht hebben in deze snel veranderende maatschappij?

Daarvoor zullen we echt diepe maatschappelijke problemen moeten zien op te lossen. Problemen die we cross sectoraal het hoofd gaan bieden. Kijk maar eens om je heen, er zijn in alle sectoren dezelfde maatschappelijke issues. Vergrijzing, leegloopgebieden, welzijn en gezond leven, mobiliteit en noem maar op. Wanneer we met onze camping een antwoord op een of meerdere van deze problemen kunnen bieden, dan zijn we "koopman". Duurzaamheid als economische aanjager, wie had dat gedacht? We zullen veel meer en vaker elkaars sterke punten en elkaars talenten moeten gaan gebruiken. We moeten cross sectoraal elkaar gaan vinden in de gezamenlijke "WHY". Je organisatie verder blijven ontwikkelen vanuit de vermeende zekerheden van cijfers en feiten zullen niet langer meer werken. Het gaat veel meer om intuitie, vertrouwen en doorzettingsvermogen. Samen verantwoordelijkheid nemen en risico's delen. Gaande weg stellen we ons beeld steeds maar weer bij, het einde is open. Een sprong in het diepe, we weten niet waar we naartoe gaan, wat het ons zal gaan brengen. We weten alleen dat het er heel anders zal gaan uitzien, dan dat we het ons voorstelde in het verleden. Morgen gaan we weer naar een kennisinstelling, dit keer is het de RUG, vakgroep economie. Omdat we weten dat het anders zal gaan en we graag voor de troepen blijven uitlopen. Tuurlijk kost het ons een hele boel tijd en energie, maar wat is het alternatief? Niet springen is toch geen optie? Wanneer heb jij voor het laatst je tijd en energie gestopt in innovatie? En waarom heb je dat gedaan? We zijn benieuwd naar je antwoord, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

zou samenwerken met theater gezelschap ook werken bij ons?

We zaten te genieten bij een van de theatervoorstellingen tijdens Oeral toen we dachten: "We hebben het al met veel diverse disciplines van de creatieve sector gedaan, waarom niet samenwerken met theatergezelschappen?"

En daarom gaan we dit weekend kijken naar een voorstelling in Zeeland van het gezelschap: Kusters Media We hebben al vele projecten met de creatieve sector gehad zoals een masterclass douchezingen voor dummy's met Lucette van den Berg, de literaire caravan met bv. Tommy Wieringa en ga zo maar door. Op Oeral waren we echt tot en met ons ondergoed helemaal nat geworden. Iedereen leek goed voorbereid met regenkleding, behalve wij en de acteurs. Maar wellicht dat dat nu net het magische was aan de beleving van deze voorstelling. Buiten gewoon genieten, we zullen het niet snel meer vergeten! Onze gasten, die houden meer dan gemiddeld van cultuur en natuur. Dus waarom niet een buiten voorstelling op de camping ontwikkelen? Bovendien komt de culturele hoofdstad per dag dichterbij, in 2018 is het zover!
Morgen gaan we naar de andere kant van Nederland rijden, we zullen zien wat we gaan beleven. Maar de verwachtingen zijn hoog! Wat is het toch heerlijk om opzoek te gaan naar samenwerkingen met andere sectoren. Sectoren waar je hart al van nature een extra sprongetje van gaat maken. De sector waarvoor we grote passie voelen. Dat voegt niet alleen heel veel meer plezier aan het verhuren van onze grassprieten toe (we hebben een camping), het trekt ook meer en meer gasten aan, met eenzelfde passie, die zomaar onze vrienden hadden kunnen zijn!
Van welke sector gaat jouw hart al extra kloppen? Ik ben benieuwd, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

das Auto, die Lüge

Juist voor een merk als Volkswagen is het een enorm probleem wanneer je de boel, willens en wetens, zo hebt bedonderd! De mensen pikken het niet, en de reacties blijven dan ook niet uit. Welke strategie is nu het beste om ervoor te zorgen dat het beschaamde vertrouwen weer terug zal komen?

Onlangs stond de volkswagen up! nog boven aan het lijstje te pronken van meest betrouwbare stadsauto. Volkswagen heeft altijd keihard gewerkt aan het oproepen van een betrouwbaar beeld. Degelijk, modern zonder al te veel opsmuk. En nu......de boel belazert. Vertrouwen moet je verdienen, vertrouwen daar moet je hard voor werken. Misschien is vertrouwen wel een van de moeilijkste kernwaarden die je als merk kan omarmen. Juist voor een merk dat zich al generaties lang graag laat associeren met vertrouwen, zoals volkswagen dat heeft gedaan, is het een enorm probleem. In het top vijf lijstje van meest verkochte auto's in 2015, staan drie type volkswagens! Welk effect zal deze vertrouwens breuk hebben op de verkoop van dit merk? Welk effect zal het hebben op de waarde van de gebruikte volkswagen? Deze effecten hebben direct ook invloed op het imago beeld van het merk. Wat kan het merk nu doen, om alle schade en vervolgschade nog zo veel als mogelijk is, te beperken? Ik heb geen idee, de hoogste man is gister middag uiteindelijk toch maar afgetreden. Moeten ze nu vooral de luwte opzoeken en wachten tot de reuring eindelijk wat over is gewaaid? Hoelang kan dat gaan duren? Ik heb geen idee, maar ik vind het wel beren interessant! Gelukkig rij ik zelf in een (onbetrouwbare) citroen. cabrio, inderdaad met lekkend dak! Ik wist vooraf dat ik niet een citroen moest kopen om de meest degelijke en betrouwbare auto aan te schaffen. Ik zit er dan ook niet zo mee dat het dakje lekt. Het is heel wat vaker droog dan nat weer!
Wat als jij de grote man of vrouw van VW was, welke strategie zou jij dan nu gaan bewandelen?
Ik ben heel benieuwd, wees welkom de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

tja, wat is nu leuk he?

Af en toe heb ik het ook........wat is nu leuk om te plaatsen? Ik weet dat ik zeer regelmatig, nieuwe content moet plaatsen op onze verschillende kanalen. Het enige dat belangrijk is, is dat onze doelgroep het maar leuk vindt. Wat is nu leuk voor ze? We zitten in de allerlaatste dagen van het seizoen op onze camping, op dit moment niet een gast op het terrein.....wat wil je dan voor leuks laten zien?

Ik bedenk wat onze medewerkers aan het doen zijn. Irene is de inventaris van onze chalets in verhuisdozen aan het inpakken, een schilder is het eerste chalet al aan het schilderen en Mark is druk met grasmaaien. Maar kan ik daar dan wat "leuks" over laten zien? Tuurlijk ligt het meer aan mij dan aan de omstandigheden. Ik heb gewoon last van een writer's block, ben even niet zo heel creatief. Tja, wat is nu leuk he? Dat hangt natuurlijk erg af van je doelgroep maar toch kan je er wat algemeens over zeggen. Leuk is wanneer het;

• de interesse heeft van je doelgroep
• nuttig
• persoonlijke of
• vermakelijke

informatie biedt voor je doelgroep. Iedere keer dat we wat plaatsen, hebben we de kans dat onze doelgroep het zo leuk vindt dat ze het gaan delen. Dat betekent dat we telkens de kans krijgen om nieuwe potentiele gasten te bereiken, terwijl we vooral ook onze doelgroep, onze eigen "fans" meer aan ons binden. Een droomconstructie zou ik zeggen, en dat alleen met de inzet van wat extra tijd! Maar ja, met een writer's block valt het niet mee om "iets leuks" te melden. En dan is het niet een beetje tijd dat je investeert, maar een hele hoop tijd. Ik zit het web af te struinen, ik pak wat boeken uit mijn boekenkastje.....och nog maar even door een vakblad bladeren. En dan merk ik dat ik nog steeds geen onderwerp heb en al meer dan een uur aan het zoeken ben! Moet niet te vaak voorkomen, denk ik dan.
Heb jij dat ook wel eens dat je niet weet wat te plaatsen? En wat doe je dan? Ik ben heel benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

onkruid eten

Ik weet nog dat ik zelf enorm verbaasd was, zevenblad pesto? Dat onkruid........ik moest het even verwerken! Vandaag de dag zijn er al heel wat mensen die regelmatig wat "onkruid" verzamelen om lekker op te gaan eten. Gister waren er zelfs al mensen te zien die zich zorgen gingen maken om de enorme hoeveelheden mensen die aan het wildplukken zijn!

Dit maakt wel duidelijk dat de met name "verstedelijkte Nederlander" meer vertrouwen heeft in de natuur, dan dat ze die in de voedingsindustrie heeft. De natuur werkt zonder smaakversterkers en andere e-nummers. Vee dat op een sterk bio divers landje hebben mogen grazen hebben ook bijna geen smaakversterkers nodig, om een smakelijk stukje vlees te bieden. Door het plukken kunnen we en heerlijk zuurstof happen, bewegen we lekker en hebben we een heerlijk maaltje bij elkaar gescharreld. Ook hier op onze camping groeit van alles en waarschijnlijk meer dan dat ikzelf nog kan bedenken. Ken jij toevallig een "onkruid"toppertje die straks in het nieuwe kampeerseizoen, samen met onze gasten, een maaltje bij ons bij elkaar gaan plukken? Geef ons dan die contact gegevens graag door, dan gaan we kijken of we een leuk arrangement in elkaar kunnen gaan zetten!
We zijn benieuwd welk onkruid dan opeens ook weer eetbaar is op onze camping!
Welk onkruid heb jij wel eens gegeten en hoe smaakte dat? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg. https://www.facebook.com/campingheeg

feedback vragen

Al maanden mag ik me naast de camping druk maken om TEDxFriesland, in het bijzonder met de sprekers! Ik mocht zitting nemen in het scouting team. Natuurlijk het leukste en meest inspirerende deel vond ik. Afgelopen donderdag was het dan eindelijk zover, de grote dag was aangebroken; TEDxFryslan vond plaats.

Ik heb div. (potentiele) sprekers hun verhaal mogen horen in een prachtige zaal. Vele avonden lang ging in naar Leeuwarden, om midden in de nacht weer thuis te komen. En telkens weer was het prachtig om zo'n avond mee te mogen maken. Ik heb drie van de 12 sprekers mogen begeleiden naar hun talk. Kijken hoe we samen het beste van hun verhaal naar boven zouden kunnen krijgen. Kijken hoe ik ze kon ontzorgen zodat ze vooral focus op hun eigen TED talk konden houden. En alle drie de verhalen waren geweldig, "mijn" sprekers deden het goed! Ik was en ben super trots op ze. Maar ook op de gehele organisatie want we hebben echt wat moois neergezet. Het was voor vele mensen een topdag en vele hebben genoten.
Vrijdag ochtend stuurde ik een mailtje naar "mijn" sprekers met de vraag aan hen wat ik goed deed en wat ik zeker moet blijven doen. En wat ik minder goed deed en beter zou kunnen aanpassen. Want het kan altijd beter, toch?
Dat vraag ik ook vaak aan mijn gasten over de camping. Maar dan gaat het over de camping, dat is toch wat anders. Nu vroeg ik het over mijn eigen gedrag, ging het over mijzelf. Als ondernemer heb je eigenlijk maar weinig kritische massa om je heen. Ik heb, anders dan dat medewerkers dat hebben, eigenlijk nooit een soort van "functionering gesprek". Tjonge, dit was wel lang geleden. Ik kreeg feedback, zoals ik had gevraagd, positief en negatief. En natuurlijk was het heerlijk om te lezen wat ik goed had gedaan. Ik herkende het en was blij met de complimenten. Maar de negatieve feedback, dat was echt even slikken. Het was terechte negatieve feedback, ik moet er echt mee aan de slag en dat ga ik ook doen. Maar de eerste reactie was wel: SLIK......
Het is de enige weg naar beter worden, eerlijke, ongezouten positieve en negatieve feedback krijgen. En ik weet dat ik als ondernemer altijd meer mijn best zal moeten doen om die eerlijke feedback te krijgen. Medewerkers zijn machtsafhankelijk, heel veel mensen hebben er geen zin in om de moeite te doen. Familie en vrienden willen je liever niet kwetsen of zien alles door een te roze bril.
Feedback vragen is niet altijd makkelijk om te vragen, ook niet om het te krijgen. Maar we hebben het keihard nodig om beter te worden!
Wanneer heb jij voor het laatst gevraagd naar feedback? Ik ben benieuwd of je toen ook even moest slikken! Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

gevonden voorwerpen

Elk jaar weer zijn we verbaasd dat er zoveel gevonden voorwerpen achter blijven zonder dat er naar zal worden gevraagd. De vermiste voorwerpen waar wel naar wordt gevraagd, en die we nooit vinden is trouwens ook groot!

De vraag is telkens weer, hoe kunnen we ervoor zorgen dat er meer van de gevonden voorwerpen, terecht komen bij de rechtmatige eigenaar? Dit jaar hebben we op het einde van het seizoen maar alle voorwerpen op de foto gezet en deze op facebook geplaatst. Opvallend veel sokken hebben we, en helaas is er van geen enkele door ons een paar te maken....ondertussen hebben we alle kleding maar in de was gedaan zodat ze fris en fruitig zijn. Hoe doen andere bedrijven dat? Wie zal er een beter systeem hebben (bedacht) en misschien nog beter, hoe kunnen we voorkomen dat zoveel mensen zoveel spullen kwijt raken? Zouden we misschien de gevonden spullen beter in een bak bij de receptie van onze camping kunnen zetten en onbeheerd een ieder maar laten graaien in de gevonden voorwerpen? Hoe gaan we om met spullen die net wat meer eurootjes hebben gekost zoals dure merk zonnebrillen? Gewoon in een bak die voor iedereen toegankelijk is stoppen? En als je dan al onderscheidt maakt in waardevol of minder waardevol, waar trek je dan de grens? Natuurlijk hopen we dat door de spullen in beeld op facebook te plaatsen, meer mensen zullen reageren op hun gemiste sok of ander verloren voorwerp. Maar mocht jij nu een beter systeem kennen, laat je het ons dan weten?
We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

zoek partners die je zwaktes tot sterktes maken!

Vorige week mocht ik een kijkje in de keuken nemen bij Center parcs Eemhof. Een totaal ander bedrijf qua schaalgrote, qua doelgroep, qua strategie. Dat wil niet zeggen dat het niet inspirerend kan zijn. Misschien juist wel, immers het staat zo ver van ons af, dat we met een heldere helicopterview ernaar kijken!

Ooit als klein meisje ben ik een keer op een Center parc geweest, in de vorige eeuw, toen nog van sporthuis centrum. En ook hier is weer veel veranderd en doorontwikkeld. Nog steeds is het idee hier om de gast zoveel als kan proberen te laten blijven binnen de hekken van het park. Alles wat je misschien mogelijk zou kunnen hebben, is er te krijgen! Ook hier bij Center parcs hebben ze ervoor gekozen om niet zelf alle food en drinks zelf te doen, dat is echt een andere tak van sport dan de verblijf recreatie. Het is aan Albron uitbesteed en die hebben dat echt ook fantastisch passend bij het DNA van Center parcs opgepakt. Heel goed kijkend naar de gast, wie is het, wat zijn zijn wensen en behoeften maar vooral ook: wat zijn zijn diepste drijfveren! Want vanuit die drijfveren, vandaaruit ontwikkelen ze bij Albron de food & drink concepten. Concepten, want op een park hebben ze al meerdere concepten "draaien". En we hebben het allemaal in sneltreinvaart mogen ervaar tot we heerlijk gingen eten bij Nonna (familie restaurant met pizza en pasta). Het ene Italiaanse drama en spektakel volgde het andere op. In een avond beleven waarvoor je anders een maand door Italie zou moeten reizen. Op een gewone doordeweekse dag in september, het zit er vol! Vol met gasten die genieten met hun hele familie groot & klein van het eten en de belevenissen! Er wordt gesmuld van het verhaal en het eten. Als ze honger hebben, dan trekken ze de koelkast wel open, maar als ze echt willen genieten, dan komen ze hier naartoe zegt Ernest van Albron. En het past helemaal bij het concept van Center parcs, de hele aanleg van het park, de vakantie onderkomens, alles is erop gericht dat het allemaal echt anders is dan thuis en dat je je waant in een heel andere wereld, die dan toevallig bij je om de hoek staat! De architectuur, de beplanting, het had inderdaad zomaar ook ergens langs de middellandse zee kunnen zijn. Alleen het weer is dan net even anders, soms. Center parcs kan zich nu richten op dat waar ze heel goed in zijn, de gasten waarop ze zich richten, verleiden om bij hen overnachtingen te boeken. En om ze een tof verblijf in de onderkomens te bieden met alles wat daarbij komt kijken. Maar zeker ook de aftersales. Het zal me niets verbazen wanneer ze ook het groen en techniek zouden hebben uitbesteed. Ze hebben de partners gezocht die van hun zwaktes, sterktes maken en dat is ze heel goed gelukt! Ook wij werken op de camping veel met partners samen. Neem nu maar eens de boekhouding, dat is echt zo niet iets voor mij, ik ben er niet goed in, maar ik heb er zelfs ook nog een echte hekel aan. Onze accountant is daarin heel sterk, ze is heel precies, degelijk en betrouwbaar en heel erg dichtbij en geeft veel maatwerk! Zij zorgt ervoor dat wij de dingen aanleveren op de momenten dat dat moet. Zij meldt medewerkers aan en af en, nu ja, ze ontzorgt ons op dit vlak volledig! Dan hebben we nog de man van groen en techniek waar we al ons tuingereedschap aanschaffen. Hendrik weet alles van die apparaten, moet de ketting van de zaag worden geslepen, dan hoeven we alleen de ketting af te geven en even later is die weer vlijmscherp. Zoek partners uit op hoe zij jouw zwaktes als beste kunnen opvangen, ipv selecteren op de prijs. Zo maak de partner je alleen maar nog sterker, ook op je zwaktes. Want was het niet Marc Lammers die zei dat een team nooit een wedstrijd zal gaan winnen op haar zwaktes!
Ik ben benieuwd, waarop selecteer jij je partners en welke partner heeft jouw zwakte omgetoverd in een sterkte? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

investeren in de toekomst!

Plots stond hij voor me, Ryan vroeg of ik even met hem op het terrasje een glaasje met hem wilde drinken. Tuurlijk doe ik dat als het even kan!

Ryan is de beste schoolvriend van mijn neef Bram. Hij is ook wel eens op onze camping geweest. Nu was hij 1e jaar student in Tilburg en richt hij zich vooral op de evenementen wereld. Hij zag me plots lopen, onverwacht voor hem en mij want ik had toevallig een afspraak in Eindhoven bij een restaurant. We wisten beide niet dat we op hetzelfde moment op de zelfde plaats zouden zijn. Ryan wilde weten of ik hem verder kon helpen, ik ken immers zoveel mensen en wellicht dat ik wel een tof evenement dit najaar wilde organiseren...... Voor zijn opleiding moest hij met een groep studenten een event organiseren, ongeveer per direct! Tja, onze camping sluit op 1 oktober, dan gaan we de winterslaap in. Ik zelf kon hem dus eigenlijk niet helpen, maar wellicht dat ik wat interessante mensen voor hem had in mijn netwerk, waarvoor hij wel een event zou kunnen organiseren. Zondag kwam ik weer thuis en lag er al een mailtje van Ryan op me te wachten. Of ik nog even extra wilde kijken naar.....Tuurlijk Ryan, want ik weet dat ik als student het ook tof vond wanneer ik door mensen uit het veld verder werd geholpen. Ik weet ook dat je die keihard nodig hebt. En ik weet ook dat ik de studenten die hier stage liepen, studenten die me wilde interviewen of studenten die om wat voor hulp dan ook mij belde om hulp, ik dat vaak op een later moment gewoon weer dubbel en dwars terug kreeg. Een rapport dat ze maakte, een vraag die ik via linkedin of twitter stelde of wat dan ook. Investeren in studenten is en blijft een investering in de toekomst, en dan hoef ik ze lang niet altijd echt te kennen.
Ryan die wil dolgraag een event naast zijn studie, volgend jaar voor ons gaan organiseren. Gewoon omdat hij dan extra ervaring heeft opgedaan en wellicht weer allemaal nieuwe mensen leert kennen. Nu nog even gaan broeden op wat voor soort event!

Wanneer heb jij voor het laatst een student geholpen en hoe deed je dat? Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

border met bordje

Gisteren gingen Jacob en ik naar een collega grasspriet verhuurder, camping Lievelinge. En ook hier gebeurde het, we zagen toffe dingen waar we meer dan hebberig van werden. De prachtige borders die uitpuilde van bloeiende bloemen en zoemende bijen. Het slimme was, heel subtiel stond er in die enorme border een bordje met een naam.

De link op internet was natuurlijk thuis snel gevonden naar de tuinontwerpster. En eenmaal op de website werd ik zo mogelijk nog hebberiger! Wij zullen vast niet de enige zijn, zo werkt dat natuurlijk! Mensen zijn op vakantie, genieten van wat ze zo om zich heen zien, ervaren en proeven en een verlangen is geboren! Ik wil ook zo'n tuin!
Slim om er dan ook voor te zorgen dat je weet, waar je dan die tuin kan gaan kopen. Dat geldt niet alleen voor deze prachtige border, we zagen nog veel meer waar we helemaal hebberig van werden. Thomas, een van de eigenaren van Lievelinge heeft ruim te tijd voor ons uitgetrokken, heeft het hele terrein laten zien, heeft heel veel toffe onderkomens ook van binnen laten zien, de loods, de kantine voor medewerkers, de moestuin, de sauna, het restaurant alles heeft hij laten zien en alles heeft hij verteld. We waren totaal onder de indruk hoe deze camping door 7 "jongens" in vier jaar tijd zo'n prachtig concept hadden weten neer te zetten. Ze hebben knoert hard moeten hebben gewerkt, ik snap niet hoe maar het is ze meer dan gelukt! Eenmaal opweg weer terug naar huis bleven we maar zeggen: o, en dat dan, en dat!
Met stip staat boven aan mijn verlanglijstje voor onze camping nu: een prachtige border van Karin. Nu maar eens gaan bedenken hoe we die droom dichterbij kunnen krijgen. Heb jij al de website van Karin bekeken, en ben jij ook hebberig geworden? Ik ben benieuwd naar je reactie, groet & glimlach, de polletjes Watersportcamping Heeg.

Houd elkaar vast,

Houd elkaar vast, niet alleen of vooral op mooie momenten, maar juist ook op de slechte momenten! Dat doen we veel te weinig, elkaar vast houden! Het zit niet echt in onze cultuur, maar we vinden het meestal wel heel prettig wanneer andere ons aanraken, vast houden!

De ober die een hand op mijn schouder legt bij het vragen of ik al een keuze uit het menu heb weten te maken. Een hand van een moeder die haar dochter op komt halen die hier 22 weken stage heeft gelopen. Ik krijg niet alleen een hand, maar haar andere hand legt ze nog eens boven op mijn uitgestoken onderarm. Dan is het heel wat meer geworden dan een gewone hand! Een oude vriend die me ziet staan bij een netwerkborrel en zijn handen voor mijn ogen houdt en vraagt; Rara wie ben ik?
En natuurlijk elkaar in de armen vallen wanneer we als team iets groots hebben bereikt. Allemaal heerlijk, maar hoe zit het wanneer het niet zo goed met me gaat, wanneer ik een slecht moment heb? Of een goede vriendin van me die een slecht moment beleeft? Of een onbekende....

Donderdag ging ik tanken bij de pomp hier in het dorp. Een jongere vrouw met een kleutertje was net klaar met afrekenen, maar stond nog te praten met Sicco. Ik viel midden in een gesprek, kende de vrouw en het kindje niet. Een heftig gesprek, haar jonge man was ziek, heel ziek! En de perspectieven op beterschap waren niet zo best. Daar sta je dan, ik hoorde het en hield me vooral op de achtergrond. De vrouw vervolgde haar weg en Sicco vertelde mij wat er was. Om kort te gaan, dit jonge gezin met vier kleine kinderen, heeft een dood zieke vader. Het bleef de hele dag door mijn hoofd spelen, wat erg voor hen. Toen bedacht ik dat ik best een kleine ondersteuning zou kunnen brengen, een teken van compassie. Compassie beroert ons hart, is wat ons onderling verbind, steunt en ondanks alles, toch nog een beetje kan laten genieten. Laten we elkaar meer vast houden, opbeuren en steunen, juist als het even niet zo goed gaat! Juist als we elkaar niet (zo goed) kennen.
Ik had haar graag een knuffel willen brengen, kocht een mooie bos bloemen met een klein kaartje met een lieve tekst erop. Helaas was er niemand thuis, ik heb de bos voor de deur gelegd en weet zeker dat het ze even goed doet. Ik had ook kunnen denken dat ik niet wist wat te moeten zeggen, wat te moeten doen. Voor sommige dingen hoef je geen woorden te hebben om toch van kleine betekenis te zijn voor de ander.
Wanneer heb jij een dikke knuffel willen hebben op een slecht moment? En kreeg je die toen ook van iemand? Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

play hard

Kinderen, hoe ouder ze zijn, hoe meer ze kunnen balen van onze WIFI detox! Help.....wat moeten we dan doen? Het mooie is dat er al na een paar dagen een omslag is te zien. Ze zijn voornamelijk buiten gewoon aan het genieten!

We zullen nooit zeggen dat de online mogelijkheden als games en films een stomme tijdsbesteding is. Maar het is wel een tijdsbesteding die je thuis prima, vaak zelfs beter kan hebben dan op een camping, in een haven of hotel! Het internet is thuis vaak net wat sneller dan het door vele te delen WIFI op vakantie. Bovendien heb je dan vaker de beschikking over comfortabelere stoelen, banken en bedden. De essentie van vakantie is dan je juist andere dingen wilt doen, dan dat je thuis doet. Omdat je juist dan doordat je andere dingen doet dan je gewoonlijk doet, tot rust en inspiratie komt. Door nieuwe, andere dingen te doen krijg je energie. Niet door dingen te doen die je gewoonlijk al doet. En dat zien we op onze camping aan de kinderen, ze komen gewoon helemaal "los".  Dat is prachtig om te mogen ervaren. Kinderen hebben me zojuist een klein potje appelmoes en bramenjam gebracht. Zo lief, het is echt regenachtig weer, het lijkt haast wel herfst! En toch hebben ze zich buiten gewoon weten te vermaken. Ze zijn appeltjes van onze fruitbomen, gaan rapen en hebben een pannetje vol bramen her en der geplukt. Daar zijn ze mee aan het koken geweest. Wanneer we WIFI hadden gehad, dan was de kans op deze heerlijke bramenjam en appelmoes heel wat kleiner geweest! Want dan waren ze vast "achter WIFI gekropen".
WIFI lijkt haast net zo bij het leven te horen als lucifers, maar juist door even niet de beschikking hierover te hebben is de kans op mooie momenten en avonturen heel wat groter. Dat wil jij toch ook?
Ik ben benieuwd naar jou idee, wat zou jij wel eens aan den lijven willen ervaren doordat iets er niet meer is?
Ik ben heel benieuwd hoe je dan met het leven gaat spelen, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

heb je een plan, of een excuus?

Ik las van de week ergens in een interview, winnaars hebben een plan, verliezers hebben een excuus. Phoe, dat is weer zo'n oneliner waardoor ik toch weer even aan het denken wordt gezet.
Vandaag de dag moeten we steeds vaker, sneller reageren op de veranderende omstandigheden en kansen die voorbij vliegen.

Hebben we dan wel altijd de tijd om een degelijk plan te ontwikkelen? En wanneer we een degelijk plan ontwikkelen, hoe groot is de kans dat we dan volledig het plan kunnen blijven volgen met onze camping? In een van mijn onlangs geschreven blogjes had ik het over onze vakantie naar Kos. De problemen die iedereen wel van TV kent die daar zijn, zijn enorm groot, voor alle betrokkenen. Dat hadden we twee jaar geleden nog niet kunnen bedenken, dat kon toen nog niet in plannen voorkomen! Toch heb je er dan maar mee te dealen.
Het is niet zo dat ik een oproep doe om GEEN PLANNEN meer te maken, dat is zeker niet zo. Een plan maken dwingt je immers om over de toekomst en de mogelijke stappen na te denken. Door het maken van een plan heb je er een beter beeld bij en ben je in iedergeval wat beter voorbereid! Bovendien ontwikkel je langzaam maar zeker, bij elk nieuw plan dat je ontwikkeld, meer en meer je intuitief gevoel. En juist dat heb je meer dan gemiddeld nodig om ook snel te kunnen reageren op veranderende omstandigheden.
Een winnaar heeft een plan, dat geloof ik ook. Een winnaar ontwikkelt ook veel plannen. Om uiteindelijk zijn grotere doel te kunnen bereiken. Stapje voor stapje komt hij verder. Daar gaat hij twee treden verder omhoog, en dan "valt" hij weer een trede omlaag. Maar uiteindelijk stijgt hij steeds maar weer met de jaren.
Een verliezer heeft een excuus, dit jaar was het voorjaar veel kouder, het regende meer of zoals in Kos, er kwamen veel minder toeristen. Toch zagen we ook hier in Kos strandtenten die compleet vol zaten, terwijl het bij de buurman vrijwel leeg was. Hoe dat kwam? Bij de ene liep super blij en gemotiveerd personeel rond. Er hing een hele prettige sfeer en het was er goed eten en drinken. Het verschil werd gemaakt door de sfeer en de medewerkers, waarbij ik denk dat vooral het grote verschil altijd gemaakt wordt door de medewerkers. Zij zijn het die zorgen dat de hapjes en drankjes op een correcte of op een super aardige wijze worden gebracht. Zij zien de wensen en behoeften van de gast, soms al voordat de gast zelf de wens of behoefte heeft opgemerkt bij zichzelf! En uiteindelijk zijn het de medewerkers die voor een heel groot deel ook de sfeer binnen het bedrijf bepalen.

Heb je een plan of een excuus? Ik weet dat wij veel plannen maken, een visie hebben, maar ik weet ook dat ik nog (te vaak) zelf ook met excuses kom. Ja maar.......zelf zeg ik het ook af en toe, om de ander te laten doen denken dat ikzelf geen fout heb gemaakt maar dat het de omstandigheden zijn.
De omstandigheden die voor heel veel concurrenten gelijk zijn als voor jou.
Soms heb ik geen plan gemaakt, of heb ik een fout plan gemaakt. Fouten moet je mogen maken, hoe pijnlijk soms ook. Laat ik die dan op zijn minst gewoon eerlijk erkennen........Laat me dan niet meer met excuses aankomen.
Wanneer excuseerde jij je voor het laatst, en waarom? Ik ben benieuwd, wees welkom! De polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

heel veel senario's kan je gewoon niet bedenken

We zijn net terug van een vakantie in Kos. Kos, vragen veel mensen, 'Hoe was het?"
Heb je last gehad van de vluchtelingen? En we hebben ze gezien, en de impact was nog veel groter dan dat wij vooraf hadden voorzien. Ook op ons had het impact, tuurlijk! Maar ook op een andere wijze dan dat ik me van te voren had voorgesteld!

We vliegen naar Kos, het vliegtuig is erg leeg, we vliegen maar met 48 mensen. Ondanks de vertraging denken we nog wat naief misschien, dat we de verloren 35 minuten makkelijk kunnen inlopen omdat we vast lekker snel onze koffers zullen hebben en alle mensen in de bus kunnen gaan zitten, opweg naar de hotels. De koffers hebben we inderdaad lekker snel, maar alle mensen worden in een en dezelfde bus gestopt. De reisorganisatie heeft ervoor gekozen om ondanks de vele verschillende adresjes, toch voor een grote bus te kiezen. Daardoor hebben we heel erg veel stops moeten maken en kwamen we na bijna twee uur rijden pas aan bij ons hotel.

De volgende ochtend zat de lobby vol met vooral vluchtelingen uit Syrie. Mannen, vrouwen en kinderen die met hun mobieltje gebruik maakte van de wifi. Ze zochten nooit contact met de toeristen en de toeristen zochten geen contact met deze vluchtelingen. Het waren er niet enkele, maar misschien dat het hotel wel voor de helft vol zat met vluchtelingen. Die hadden we niet zien aankomen en de gemengde gevoelens stroomde door onze donders. Ik heb erg medelijden met ze, en tegelijkertijd wil ik ze niet zo heel dicht bij mijn kamer zien; IK HEB TOCH VAKANTIE EN WIL LEKKER GENIETEN?

Op straat zien we heel veel vluchtelingen, we zijn gaan tellen terwijl we op een terrasje aan een drankje zate. In het toeristische deel waren ongeveer 50/50 de verhoudingen toerist/vluchteling. Daarbij moet ik wel aangeven dat heel veel vluchtelingen uit India, Afghanistan e.d. leken te komen. Dit zijn de gelukszoekers, voornamelijk jonge mannen tussen de 18 en 30 jaar. Deze economische vluchtelingen kunnen zich geen hotel veroorloven, geen maaltijd bij een restaurantje en later hoorde we van Grieken dat ze ofwel op straat leven, danwel op de daken van particulieren huizen die ze geconfisqueerd hebben. Tafrelen van 30 mannen op een dak van een huis is niet ongewoon. Vuilnis wordt naar beneden in de tuin gegooid, net als hun behoeften door de zwaartekracht, vanzelf naar beneden komt vallen. Je kunt je voorstellen wat een enorm probleem dat ook geeft.

We gingen lekker eten bij een restaurant dat we nog van een bezoek van jaren geleden, kende. Bij de oude plataan. Ik vroeg de man waarom het terras leeg was. Hij vertelde dat om de hoek het tentenkamp op het strand staat van de vluchtelingen en dat bijna niemand meer bij hem kwam eten. De toerist wil niet te dicht bij de ellende komen. Met als gevolg dat hij dit jaar 80% minder omzet had. Kun je je voorstellen dat jij 80% minder omzet hebt, in een jaar tijd? De man had al meer dan 30 jaar een pracht restaurant en in een jaar tijd was dat goed om gewoon helemaal kapot te gaan!

Wat een probleem, voor alle betrokkenen.

• De toerist die niet een relaxte vakantie heeft.
• De reisorganisatie die vooral te maken krijgt met heel veel minder boekingen
• Het hotel die dan de boel maar vol boekt met vluchtelingen & toeristen, en kennelijk geen idee heeft welke gevolgen die keuze, morgen zal brengen.
• De restaurants en winkels die geen vrijwel geen gasten meer ontvangen
• De Particulier die in de shit zit op en rond zijn huis door de vluchtelingen
• De vluchtelingen zelf natuurlijk! Want wie gaat er nu met plezier huis en haard verlaten, soms met alleen maar een hoofd vol herinneringen mee?

Nu maar hopen dat we als een Europa, snel tot een redelijke oplossing weten te komen. Want ik heb het nu alleen nog maar over de vluchtelingen gehad die de reis naar Europa hebben weten te overleven, helaas kunnen veel te veel vluchtelingen niet eens dat zeggen!
Heb jij wel eens nagedacht over scenario's die plots tot dramatische gevolgen zouden kunnen leiden?
Brand, overstromingen, ziekten, oorlog? We hebben het hier heel goed, maar dat is niet vanzelfsprekend! Ik ben benieuwd over welk angst scenario jij het meeste bang bent, laat je het ons weten?  Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg