wanneer nemen we een beslissing voor de langere termijn?

Dat is wat Per Espen Stoknes vroeg tijdens het Nationaal Sustainability Congres van afgelopen week in Den Bosch. En precies deze vraag blijft wat langer in mijn hoofd dansen. Want ja, wat is de langere termijn? 

In de economie leerde ik dat een tijdspannen van 3-5 jaar  de middellange termijn is. Dat lijkt me niet een langere termijn, toch? is tien jaar dan wat, zoals wij hebben gedaan met onze grote groene agenda? Of is zo lang als mijn jongste kind misschien zal leven, nog gemiddeld zo'n 65 jaar? Of moet ik denken bij langere termijn aan mijn kleinkinderen waarvan hopelijk nog een heel aantal geboren zal worden?

Stel ik ga nadenken, een visualisatie met verhaal ontwerpen voor over 50 jaar. Hoe ziet onze droomcamping er dan uit? Wat ruik ik, wat voel ik, wat hoor ik, wat proef ik? Kortom, wat kan ik daar beleven?

Dat is natuurlijk een heel leuke opdracht aan mijzelf waarbij ik lekker los kan gaan met mijn verbeelding voor onze camping, maar wat zou het mij opleveren in vergelijking met een planning voor die tien jaar die ik al eerder had gemaakt? Nu, een hele boel!

Het helpt me klaar maken voor de toekomst. Waarover ik ga dromen zal dan waarschijnlijk niet helemaal uitkomen, maar het helpt me om veerkrachtig en flexibel te zijn. het helpt me in scenario's denken, want die komen direct om de hoek. Wat nu toekomst voor onze camping als een vloedgolf heel noord Nederland in 2067 heeft overspoeld? Wat nu toekomst voor onze camping als de Gemeente ons heeft onteigend vanwege de enorme huizen te korten voor de mensen in 2053? Maar ik kan ook echt met mijn verbeelding los gaan voor de camping in een echte droomsituatie van 2073. De camping is nog meer een mengelmoes geworden van een festival en een camping zoals we die nu kennen. Er is een veldje voor de receptie waar drones komen en gaan. Met daarin onze gasten. Ze tanken even wat waterstof bij de tank die bij de ingang staat, en gaan weer weg. De gasten komen maar een paar nachtjes, meestal niet meer dan 3. Ze beoefenen nog steeds de watersport, maar nu met een foiler laser of foiler Sup's. Er staan drie torens op de camping waarin bovenin een geweldige tent staat met magistraal uitzicht. De drie torens zuiveren alle CO2 uit de lucht van alle 500 gasten. In het strandbarretje wordt vegan eten geserveerd, en krijg je automatisch je dagelijkse dosis bacterie cultuur in handige zakjes. alle gebouwen zijn buidiversiteit vergrotend en circulair gebouwd. Vanzelf wordt hier meer energie opgewekt dan dat er verbruikt wordt. Die geven we aan de mensen uit de directe omgeving die wat minder bedeeld zijn. En zo kan ik nog wel even doorgaan. 

Wat je ziet is dat er wensen naar boven komen, waarop je prima kan gaan sturen. Vandaag al, want heel veel genoemde technieken zijn er vandaag de dag al, ze hebben alleen nog maar de tijd nodig (meestal zo'n 20 jaar) om gemeen goed te kunnen worden. 

Ik ga toch maar eens aan de slag, met serieus ontwikkelen van een lange langetermijnplanning. Vandaag kan ik al het pad op gaan, om over 50 jaar daar uit te kunnen komen.

Ik ben benieuwd, ga jij ook een langere langetermijnplanning voor jouw bedrijf maken van zeg zo'n 50 jaar We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

 
 

we zijn vergeten wat genoeg is!

 

Ik ben weer naar de Dutch Design week geweest en als er een ding centraal stond tijdens deze DDW, dan was het wel duurzaamheid. Onze footprint als maatschappij is veel en veel te groot. We moeten ons gedrag aanpassen. Ergens hebben we de afslag gemist, en zijn we zo hebberig geworden, dat we steeds maar meer en meer zijn gaan consumeren! We zijn vergeten wat genoeg is.

Het begint natuurlijk met een kritische kijk, dus ook een kritische kijk op onze camping. Ik kan alleen een kritische blik hebben, wanneer ik mijn ogen open voor de buitenwereld. Pas dan kan ik zien wat er speelt en verandert. Nu die spiegel is me goed voorgehouden! 

Ik moet mijn eigen verantwoordelijkheid stevig pakken. Kijken waar ik mijn positieve impact kan vergroten. Als mens, maar zeker ook als onderneemster. Niet om perse te kunnen duiden waar ik het allemaal nog echt beroerd doe, maar meer daar kijken waar ik mijn impact kan omzetten van negatief naar positief! 

Het zijn weer de vragen die me vooral verder gaan helpen aan een kritische blik. Vragen om te consuminderen en de betere inkoop te doen als;

• wat heb ik (echt) nodig?
• waar word ik blij van?
• waar kan ik minder consumeren zonder dat het veel verschil maakt op mijn geluk?  
• Wat heb ik nodig voor deze gedragsverandering, wat kan mij hierbij helpen?   

Inspiratie helpt mij bij het ontwikkelen van een kritische blik.  Net als kennis, kunnen sparren met anders denkende of gelijkgestemden. Dat is dan ook precies wat we vooral in deze tijd van het jaar doen. We bezoeken de DDW, collega's, gaan naar stakeholders, lezen vakboeken en bezoeken congressen.  En als je het mij vraagt, dan kan dat bijna nooit teveel zijn.  Door de waan van de dag moeten we altijd al een hoop doen. Blijven er al dingen liggen, die eigenlijk niet hadden mogen blijven liggen. Ik plop mijn agenda ook regelmatig te vol. Mijn to-do lijst is vaak al veel te lang. En dan ook nog tijd vrij maken voor dit soort dingen? Jazeker, en het geeft niet alleen een helder beeld voor de toekomst, het geeft ook heel veel plezier! 

Wanneer heb jij je voor het laatst vol laten lopen met verse inspiratie en een heldere kijk op de maatschappij? We zijn benieuwd, laat je het ons weten? De Polletjes Watersportcamping Heeg.