Het kwam vaker voor, een kasverschil. In eerste instantie dacht ik dat ik wellicht de schuldige was. Had ik misschien iets te gedachteloos de kas afgeroomd en dit even ergens neergelegd, zonder het goed te onthouden? Ik doorzocht mijn tas, ik doorzocht mijn auto, tijdschriften.......maar nee, het kasverschil kon ik niet terug vinden.
Het kwam nog eens voor. En weer wist ik niet waar het zou zijn. Vroeg Jacob of hij het wellicht had. Het gebeurde nog eens en nog eens. Om een heel lang verhaal kort te houden, we hebben een heel vervelende situatie gehad. Een periode waarbij we niet alleen twijfelde aan ons zelf, maar uiteindelijk ook aan onze medewerkers. Het is naar om je medewerkers niet meer te kunnen vertrouwen. Heel erg naar! En ondertussen proberen te doen, alsof er niets aan de hand is. Totdat we genoeg bewijslast hadden. Ik belde hem op, of hij de volgende dag wel zou komen werken. "Ja hoor, ik ben er morgen" zei hij vrolijk. De hele nacht lag ik het gesprek voor te bereiden. Ik kreeg het maar niet uit mijn hoofd. Ik heb die nacht heel wat keren het gesprek gevoerd. Het gesprek dat je nooit met een medewerker wil voeren. Die nacht heb ik me ook wel 1.000x afgevraagd waarom? Maar op die vraag krijgen we denk ik toch nooit een eerlijk antwoord, dus dan hoeven we die discussie ook niet aan te gaan. Ik kreeg mijn ontbijt niet door mijn keel. Ik was te misselijk van het slaapgebrek en vooral van deze hele situatie. De vlaggen heb ik buiten bij de ingang geplaatst en toen kwam hij er net aanfietsen. Met een brede lach vroeg hij of ik een fijne vakantie had gehad? Ik mompelde wat terug, ik weet niet eens meer wat. Met een kloppende keel en een knoop in mijn maag heb ik het hem vertelt. Ik begon met dat ik een ernstig gesprek met hem moest voeren. Deed de receptiedeur op slot zodat gasten ons niet net nu zouden kunnen storen. Vertelde dat ik ons gesprek op zou nemen met een dictafoon. Hij erkende direct dat hij het was geweest. Het gesprek vloog voorbij. Al met al niet langer dan 15 minuten. Het luchtte niet op, maar ik was wel blij dat dit achter de rug was. Het is nog steeds niet uit ons hoofd, het idee kan ik niet zomaar los laten. En steeds meer en meer vallen de "kwartjes" op zijn plek. We hebben de andere medewerkers moeten inlichten. Immers, er moeten opnieuw taken verdeeld worden, en iemand wordt plots gemist. Iedereen die het hoort is in shock; "Wat.......Hij?"
Ik hoop dat je het nooit mee zal gaan maken, maar helaas zijn wij niet de enige waarbij een medewerker zijn werkgever heeft bestolen. Ik deel graag de paar kleine tips die ik met je om een dergelijke ervaring zo goed mogelijk te doorstaan:
* blijf rustig en kalm
* bouw meer dan voldoende bewijslast op
* twijfel niet te lang aan jezelf en schakel (sneller) hulp in
Als laatste, blijf je medewerkers vertrouwen, je hebt immers geen andere keus. Geef ze vrijheden, maar zorg dat je wel controle kunt houden. Ik hoop niet dat je deze tips nodig zal hebben, nooit. Maar mocht je iets dergelijks meemaken, dan mag je me altijd bellen of mailen. Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten