megativiteits denken

 

 

 De waan van het megativiteitsdenken.

Onze samenleving is doordrenkt van het calvinisme. Het "steek je kop niet boven het maaiveld uit". Dat zorgt ervoor dat we, hoe ouder en ervarener we worden, hoe kleiner we gaan dromen. In de taal zijn er tal van spreekwoorden te vinden die hieraan appelleren. Tijdens onze schoolcarrière sturen we vooral op de studenten voldoende (5,5 is ook een voldoende). En bij onze feedback aan medewerkers hebben we het vooral tijdens gesprekken over waar ze nog wat kunnen groeien of iets beter in kunnen worden. Vaak gaat het dan niet over waar ze al enorm talentvol in zijn, en hoe je dat naar een nog hoger niveau kan krijgen. 

Hierdoor ontstaat er een sfeer die zorgt dat we onze dromen, onze ambities maar beperkt houden in plaats van heerlijk mega groots. En als dromen klein en beperkt blijven, passen de verwachtingen zich daar automatisch ook op aan. Wanneer we tijdens onze schoolcarrière voor een vak steevast een tien behalen, dan weet je dat daar ook veel plezier en passie zit. Dan weten andere dat ook. En zal je steeds vaker worden gezien als de expert binnen je school! Daar krijg je vleugels van! Het kan dan haast niet anders, of je gaat je dromen daarop aanpassen. En als we dan zo iemand tegen komen. Een jong, super getalenteerd iemand, wat denk ik dan? Wat denk jij dan? Wat denken we dan? Jeugdige overmoed!

En toch lukt het wel af en toe, dat er zo'n jonge hond met een enorme innovatie de markt opkomt. Kijk maar eens naar de producten die veelal in Silicon valley zijn ontstaan. Allemaal jonge honden, die vanuit een zolderkamertje of een garage, hard hebben gewerkt aan een nieuw concept. 

Heb jij je ook wel eens afgevraagd waarom dat daar wel kan ontstaan, en waarom dit lastig is om in Nederland te laten ontstaan? Ik denk dat ze daar de kracht kennen van het megativiteits denken. Groot, groter, grootst! Met mega veel inzet, mega veel talent en mega grote netwerken en een portie geluk, lukt het daar vooral. Misschien dat we wat kunnen leren van het megativiteits denken. Grootser denken en doen. Welke droom van jou kan nog groter gedroomd worden? Durf jij het aan? We zijn nieuwsgierig, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

wat is nu de geest van de plek?

 

Hoe weet je nu dat je op vakantie bent in Heeg en niet in Haarlem?

Wij mensen zijn kudde dieren en na-apen kunnen we als de beste. Leveranciers apen elkaar met groot gemak na, en produceren op grote schaal. Zo komt het dat steeds meer campings op elkaar gaan lijken. Omdat we steeds meer moeite hebben om de geest van een plek te kunnen vangen. Laat staan om die te kunnen doorleven. En toch is dat van groot belang. Onze gasten komen naar Friesland, niet om een look a like Haarlem of misschien nog erger een alternatief Sardinie te vinden. Hoe authentieker en eigenzinniger die geest is, hoe makkelijker en beter.  Dus nog liever goed merkbaar dat we hier in Heeg zitten, ipv Friesland. 

Maar wat is nu de geest van deze plek? Wat maakt Heeg, Heeg? Wat is hier de sfeer en cultuur?

De hoogste tijd dat ik dat ga uitzoeken. Want dat Heegse, ik ben er nog niet eerder mee aan de slag gegaan, maar het maakt ons eigen concept natuurlijk ook heel veel sterker wanneer ik die geest ook goed vertaal naar onze camping. 

Deze Heegse geest moet voelbaar zijn in allerhande touchpoints. Als we dan toch aan het verzamelen zijn van tiny houses, waarom dan niet een Heegs tiny house?

Als we dan toch bezig zijn met het decoreren van de buitenwereld op de camping, waarom dan niet direct met een Heegse touch! Als we zelf dan toch nieuwe dingen ontwerpen, waarom dan niet met een Heegse touch! En als we op dit thema steeds stapjes zullen maken, dan zullen onze gasten over een jaar of tien echt dat Heeg gevoel meekrijgen op onze camping. Nu eerst uitzoeken tot in de kern; Wat is nu de geest van Heeg? 

Heb jij al de geest van jullie plek kunnen duiden? En hoe heb je dat onderzocht? We zijn benieuwd, wees welkom, de Polletjes, Watersportcamping Heeg.

wanneer nemen we een beslissing voor de langere termijn?

Dat is wat Per Espen Stoknes vroeg tijdens het Nationaal Sustainability Congres van afgelopen week in Den Bosch. En precies deze vraag blijft wat langer in mijn hoofd dansen. Want ja, wat is de langere termijn? 

In de economie leerde ik dat een tijdspannen van 3-5 jaar  de middellange termijn is. Dat lijkt me niet een langere termijn, toch? is tien jaar dan wat, zoals wij hebben gedaan met onze grote groene agenda? Of is zo lang als mijn jongste kind misschien zal leven, nog gemiddeld zo'n 65 jaar? Of moet ik denken bij langere termijn aan mijn kleinkinderen waarvan hopelijk nog een heel aantal geboren zal worden?

Stel ik ga nadenken, een visualisatie met verhaal ontwerpen voor over 50 jaar. Hoe ziet onze droomcamping er dan uit? Wat ruik ik, wat voel ik, wat hoor ik, wat proef ik? Kortom, wat kan ik daar beleven?

Dat is natuurlijk een heel leuke opdracht aan mijzelf waarbij ik lekker los kan gaan met mijn verbeelding voor onze camping, maar wat zou het mij opleveren in vergelijking met een planning voor die tien jaar die ik al eerder had gemaakt? Nu, een hele boel!

Het helpt me klaar maken voor de toekomst. Waarover ik ga dromen zal dan waarschijnlijk niet helemaal uitkomen, maar het helpt me om veerkrachtig en flexibel te zijn. het helpt me in scenario's denken, want die komen direct om de hoek. Wat nu toekomst voor onze camping als een vloedgolf heel noord Nederland in 2067 heeft overspoeld? Wat nu toekomst voor onze camping als de Gemeente ons heeft onteigend vanwege de enorme huizen te korten voor de mensen in 2053? Maar ik kan ook echt met mijn verbeelding los gaan voor de camping in een echte droomsituatie van 2073. De camping is nog meer een mengelmoes geworden van een festival en een camping zoals we die nu kennen. Er is een veldje voor de receptie waar drones komen en gaan. Met daarin onze gasten. Ze tanken even wat waterstof bij de tank die bij de ingang staat, en gaan weer weg. De gasten komen maar een paar nachtjes, meestal niet meer dan 3. Ze beoefenen nog steeds de watersport, maar nu met een foiler laser of foiler Sup's. Er staan drie torens op de camping waarin bovenin een geweldige tent staat met magistraal uitzicht. De drie torens zuiveren alle CO2 uit de lucht van alle 500 gasten. In het strandbarretje wordt vegan eten geserveerd, en krijg je automatisch je dagelijkse dosis bacterie cultuur in handige zakjes. alle gebouwen zijn buidiversiteit vergrotend en circulair gebouwd. Vanzelf wordt hier meer energie opgewekt dan dat er verbruikt wordt. Die geven we aan de mensen uit de directe omgeving die wat minder bedeeld zijn. En zo kan ik nog wel even doorgaan. 

Wat je ziet is dat er wensen naar boven komen, waarop je prima kan gaan sturen. Vandaag al, want heel veel genoemde technieken zijn er vandaag de dag al, ze hebben alleen nog maar de tijd nodig (meestal zo'n 20 jaar) om gemeen goed te kunnen worden. 

Ik ga toch maar eens aan de slag, met serieus ontwikkelen van een lange langetermijnplanning. Vandaag kan ik al het pad op gaan, om over 50 jaar daar uit te kunnen komen.

Ik ben benieuwd, ga jij ook een langere langetermijnplanning voor jouw bedrijf maken van zeg zo'n 50 jaar We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

 
 

we zijn vergeten wat genoeg is!

 

Ik ben weer naar de Dutch Design week geweest en als er een ding centraal stond tijdens deze DDW, dan was het wel duurzaamheid. Onze footprint als maatschappij is veel en veel te groot. We moeten ons gedrag aanpassen. Ergens hebben we de afslag gemist, en zijn we zo hebberig geworden, dat we steeds maar meer en meer zijn gaan consumeren! We zijn vergeten wat genoeg is.

Het begint natuurlijk met een kritische kijk, dus ook een kritische kijk op onze camping. Ik kan alleen een kritische blik hebben, wanneer ik mijn ogen open voor de buitenwereld. Pas dan kan ik zien wat er speelt en verandert. Nu die spiegel is me goed voorgehouden! 

Ik moet mijn eigen verantwoordelijkheid stevig pakken. Kijken waar ik mijn positieve impact kan vergroten. Als mens, maar zeker ook als onderneemster. Niet om perse te kunnen duiden waar ik het allemaal nog echt beroerd doe, maar meer daar kijken waar ik mijn impact kan omzetten van negatief naar positief! 

Het zijn weer de vragen die me vooral verder gaan helpen aan een kritische blik. Vragen om te consuminderen en de betere inkoop te doen als;

• wat heb ik (echt) nodig?
• waar word ik blij van?
• waar kan ik minder consumeren zonder dat het veel verschil maakt op mijn geluk?  
• Wat heb ik nodig voor deze gedragsverandering, wat kan mij hierbij helpen?   

Inspiratie helpt mij bij het ontwikkelen van een kritische blik.  Net als kennis, kunnen sparren met anders denkende of gelijkgestemden. Dat is dan ook precies wat we vooral in deze tijd van het jaar doen. We bezoeken de DDW, collega's, gaan naar stakeholders, lezen vakboeken en bezoeken congressen.  En als je het mij vraagt, dan kan dat bijna nooit teveel zijn.  Door de waan van de dag moeten we altijd al een hoop doen. Blijven er al dingen liggen, die eigenlijk niet hadden mogen blijven liggen. Ik plop mijn agenda ook regelmatig te vol. Mijn to-do lijst is vaak al veel te lang. En dan ook nog tijd vrij maken voor dit soort dingen? Jazeker, en het geeft niet alleen een helder beeld voor de toekomst, het geeft ook heel veel plezier! 

Wanneer heb jij je voor het laatst vol laten lopen met verse inspiratie en een heldere kijk op de maatschappij? We zijn benieuwd, laat je het ons weten? De Polletjes Watersportcamping Heeg.

                              

niet zo aangeharkt

Onze camping is niet zo'n aangeharkte camping. Dat past niet bij ons, en het trekt het soort gasten aan, waar we dol op zijn. Maar dat wil niet zeggen dat we niet op de stijl letten! Want ook wij weten dat een bepaalde stijl een bepaalde sfeer oproept. En weet je de juiste sfeer te creeren, dan zullen het soort gasten dat daar op afkomen, zich heel prettig voelen.

Die stijl hebben we ook keihard nodig voor de positionering! Want iedereen weet dat we van de 186 dagen dat onze camping per jaar open is, we zeker 100 dagen hebben dat we nog heel veel gasten erbij kunnen ontvangen. Er is nog genoeg ruimte om te groeien. En groeien, dat doe je bij een heel sterkte positionering, een sterk merk!

We zijn niet keurig en we zijn ook zeker niet generiek. Niet voor niets zit in onze methode V.A.M.P. , de A van anders! Zeggen wat je niet bent is nog wat anders dan zeggen wat je dan wel bent. En dat is dan weer lastiger. Tja, wat dan wel? 

Het is misschien ook wel Nederlands om wat moeite te hebben met zeggen waar je goed in bent. 

Okay, dan een andere vraag aan mijzelf; "hoe zou je dan graag willen dat de sfeer, de stijl op je camping zou worden?" en die vraag kan ik veel makkelijker beantwoorden. 

Het gevoel van vrijheid. Vrijheid om te mogen zijn wie je bent, vrij van vrije vogels, vrij van vrijetijd, vrij van de waan van de dag

Verbonden worden met de natuur, een zijn met de natuur. De elementen ervaren van wind en water. 

Het moet als een warm bad voelen, veel geestverwanten kunnen ontmoeten, of juist even heerlijk jezelf kunnen terug trekken.

Een omgeving vol inspiratie, vol verhalen, vol creativiteit, verrassend en verrijkend.

"En hoe noem je deze stijl?" 

Juist, het zijn de vragen die je verder brengen, nog meer dan de antwoorden! Welke vragen ga jij jezelf stellen om verder te kunnen komen? We zijn benieuwd, wees welkom, Watersportcamping Heeg, de polletjes.

 

gedrag wordt pas aangepast wanneer er grote passie of noodzaak is

 Dat is het, plots hoorde ik dit zinnetje op T.V. en het bleef maar in mijn hoofd dansen. Wanneer mensen weinig passie voelen voor duurzaam ondernemen of duurzaam leven, dan kan je eigenlijk doen wat je wilt, maar dan krijg je pas een gedragsverandering wanneer de noodzaak heel hoog is. En eerlijk, ook ik heb nu gewoon een extra warme trui aangetrokken en de verwarming (nog) niet aangedaan. Is prima te doen met die extra trui trouwens!

Tijdens de corona crisis zagen we al dat we heel snel, massaal, eindelijk de auto konden laten staan. Op zaterdag 28 maart 2020 reed er vrijwel niemand op de snelweg! De meeste mensen bleven thuis en hoopte zo gespaard te blijven voor deze nare ziekte!

Er konden razend snel vaccins ontwikkeld worden en op de markt gebracht worden. De gemeentes konden super snel doorkomen met hun financiele ondernemers-corona uitkeringen. 

We voelden massaal de noodzaak, en waren echt gemotiveerd om snel ons gedrag aan te passen. Maar de klimaatverandering is anders. Die gaat misschien niet radicaal genoeg, om de noodzaak er echt van te beseffen. We zien, voelen, ruiken en horen de effecten misschien niet indringend genoeg.

Nu met de energie crisis blijkt dat ook ik plots de verwarming (nog) niet aan heb gedaan, maar een lekkere dikke trui. Ik was al kampioen douchen binnen 3 minuten, en dan ook nog eens de kraan uit bij het inzepen! Maar de kamertemperatuur laten zakken tot minder dan 19 graden, dat is voor mij nieuw.

Wat moet er gebeuren om die noodzaak dat we echt anders moeten gaan leven, echt te gaan voelen? Qua klimaat, qua biodiversiteit, qua......eigenlijk gewoon alle SDG's? Ik ben benieuwd, wat denk jij? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

ga je de middenmoot stimuleren om bij de top te gaan horen, of ga je de toppers

 

Het is een interessante vraag natuurlijk; Ga je de middenmoot stimuleren en helpen ontwikkelen om een topper te worden? Of ga je de toppers stimuleren nog geweldiger te worden? Het zijn de strategische vraagstukken waarover de verschillende provinciale besturen zich hebben gebogen. De ene kiest voor dit, de ander voor dat.

Tijdens de toerisme top van afgelopen maandag werd duidelijk wat de meest strategische keuze zou zijn nl. zorg dat de toppers nog geweldiger worden! Want van een topper een beste te maken, zijn veel onzekere stapjes nodig. Dat is een groot experiment. Je weet vooraf niet wat een goede stap is of wat een flop stap zal zijn. Voor dat experimenteren heb je niet alleen lef nodig, maar ook heel veel ruimte en budget. Daar moeten de toppers in worden gefaciliteerd. Immers, deze uitdagende tijd, met al haar maatschappelijke problemen, vraagt om een totaal nieuwe aanpak. Niemand weet nu, wat de beste methode is, wat de beste stappen zijn. Laten we die top organisaties stimuleren om dit avontuur aan te gaan. Natuurlijk mag je dan van ze vragen om alle ervaringen te delen met iedereen. Er is namelijk genoeg tijd, energie en financiële middelen gegeven door de belasting betalers. 

Zo kunnen de bedrijven die nog geen toppers zijn, zich laven aan de juiste stappen nemen, zoals de geholpen toppers die ook hebben genomen. Zo worden zij vrijgehouden van alle flops! 

Zo kunnen we kijken of en hoe eventueel de wet en regelgeving aangepast moet worden. We hebben in het experiment al beter kunnen zien waar het eventueel zou kunnen gaan schuren!

Zo kunnen we sneller allemaal stappen maken, goedkoper en beter.

later tijdens de Toerisme Top sprak ik een bestuurder uit Zeeland. In Zeeland worden de toppers geboost, krijgen experimenteer ruimte en delen dat met iedereen. Ook met de Friese ondernemers! Dat maakt dat je voor toekomstige leisure vraagstukken veel antwoorden kan vinden in Zeeland. Dat zorgt ervoor dat de moeilijke weg van innovatie al wat geplaveid is door de toppers en de volgende makkelijker door kunnen lopen. "Ons bin zuunig" zeggen ze in Zeeland, daarom zetten ze het liefst elke bestede euro goed in!

Ik ben benieuwd, zouden ze deze strategie ook op gaan pakken in Friesland? Wat denk jij, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.