waar iedereen kansen kan ontplooien

Wat kunnen wij doen om bij te dragen aan het ontwikkelen van een kansrijke en inclusieve samenleving? Hoe gaan wij daarvoor strijden? Het zijn vragen die Mariette Hamer (SER) tijdens het afgelopen sustainability congres opperde. Wat doen we nu al en wat kunnen we ook nog doen? Immers, het kan altijd beter!

We werken op onze camping al sinds 1994 met stagiaires samen. We hebben ook altijd al mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt in diens gehad. We werken met lokale partners en we bieden startups af en toe een podium om hun waar hier te tonen en/of te verkopen.

Juist door het aanbieden van een werkplek, kan je een groot verschil maken in iemands leven. Maar in deze tijd van wel overal tekort aan medewerkers, lijkt dit haast geen issue meer. Immers iedereen kan overal wel aan het werk. Of toch niet?  Er zijn vast nog groepen mensen waarvoor dat niet zomaar geldt. Mensen met een hogere leeftijd, mensen die sociaal misschien iets minder vaardig zijn of mensen die misschien niet elke dag even goed kunnen presteren omdat ze even niet zo goed in hun vel zitten. Of misschien mensen met een andere culturele achtergrond. Het zijn allemaal groepen binnen onze maatschappij die het helaas vaak wat minder makkelijk hebben bij het vinden van een stage of baan. Want nog steeds is kunnen werken een kans om jezelf verder te ontplooien. En iedereen zou die kansen moeten krijgen. Laten wij dan maar juist op deze doelgroepen, net iets harder gaan lopen!

Binnenkort hebben we een gesprek met JOOOP, een bedrijf in Sneek dat juist op dit thema, ons kan helpen. Want wij willen ook graag dat iedereen kansen kan ontplooien. Ik ben benieuwd, misschien dat jij nog een mooie tip voor ons hebt? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
 

less is more, maar niet altijd!

 

Less is more! Daar voel ik me wel goed bij. Bij elke kleine stap die ik maak, maakt mijn hart weer een klein huppeltje. Het voelt goed om onze negatieve impact wat te beperken. Ik denk liever niet aan de negatieve impact die we dan nog steeds aan het maken zijn. En zo hou ik me voor dat ik toch maar weer goed bezig ben. Tot Paul Polman op het podium van het sustainability congres zei: "Less is more, maar of je nu geen 100 mensen vermoord, maar, maar vier, je blijft een moordenaar!"

Tja, die hakte er wel even in. Want het klopt, ook wij hebben met onze camping nog een negatieve impact op de lucht, water, grond en de mensen om ons heen. En juist ik heb, door mijn positie als onderneemster in de westerse wereld, het geluk dat ik hier mag leven en ondernemen. Ik heb mijn opleidingen en kansen gehad voor dit fantastische leven. Maar, dat schept ook verantwoordelijkheden. 

Sinds 1965 hebben we in Nederland een groot deel aan onze welvaart te danken aan de energie die we uit de aardbodem hebben gehaald. Laat ik nu net in 1965 zijn geboren! Heb dus mijn hele leven mee mogen liften op die welvaart! Ook dat schept een verantwoordelijkheid! En als we het dan toch ook over verantwoordelijkheden spreken, ik ben ook verantwoordelijk voor de totale impact van onze camping en de gasten die we mogen ontvangen wanneer ze ons komen bezoeken. Neem nu het vakantie onderkomen waarmee ze komen, de wijze van vervoer van huis naar camping en weer terug. De boodschappen die ze hier in de omgeving doen. Het afval dat ze produceren. Het verbruik van water en energie tijdens hun verblijf. Natuurlijk hebben we in de afgelopen 33 jaar heel wat kleine stapjes gemaakt op onze camping, waardoor we iets minder negatieve impact hebben gekregen op de lucht, water, de grond en de mensen uit deze omgeving. Maar het is precies wat ik zeg; het zijn maar kleine stapjes. 

De klimaatcrisis zien we veel sneller op ons af komen. En dus zijn er snel veel grotere stappen nodig. Daarvoor zal meer geld nodig zijn, andere wet en regelgeving en vooral veel onderzoek. Want we kennen onze impact nog maar nauwelijks. En doe je het ene, dan kan het op een ander vlak wel weer tegen werken. Neem nu een oudere wasmachine. Blijf je die maar steeds repareren tot die echt helemaal op is, of moet je die sneller vervangen, omdat de nieuwere versie veel minder energie verbruikt?

De klimaatcrisis vraagt om mensen met lef, mensen die durven te experimenteren. Dat vraagt om dappere ondernemers en bestuurders en kenniscentra die de stappen stevig en holistisch onderzoeken. 

Of zoals Paul Polman het zei; "5% van de mensen op deze aarde heeft het grote geluk gehad om te zijn geboren in deze fantastische wereld, dan hebben wij de verplichting om hard te werken om het voor die andere 95% beter te maken!" Ik sluit me daar graag bij aan en zal met nog meer energie en passie, vervolgstappen blijven maken! Welke stap ga jij vandaag zetten om het morgen de wereld weer iets meer klimaat neutraal te maken? Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg

waarom ik naar het nationaal sustainability congres ging

 

Ik kan mijn tijd maar 1x investeren. Dat maakt dat het soms lastig is te kiezen hoe ik dat doe. Soms heb ik achteraf spijt, vaak gaat het zoals verwacht en soms ben ik blij verrast! Dat was dit keer! Wat een fantastische dag heb ik gehad bij het nationaal sustainability congres! Want;

•  Ik heb weer mooie oude bekende kort kunnen spreken als Ruud Koornstra, die overigens ook spreker was. 
• Ik heb verhalen gehoord van inspirerende sprekers als Paul Polman.
• Ik heb nieuwe sprekers kort gesproken om straks mee samen te gaan werken als Willemijn Wortelboer.
• Ik heb stands bezocht van duurzame leveranciers, waarvan ik hun bestaan niet eens kende.
• Ik heb nieuwe mensen ontmoet, die ook elke week zelf stappen in de duurzame wereld maken.  

Kortom, het was een erg vruchtbare dag. Hierin was ik vast niet de enige. Maar wat gaan we doen naar aanleiding van zo'n geweldige dag? Want juist de wijze waarop ik dat ga uitwerken, maakt of het nu wel of niet heeft geholpen bij het blijven stappen maken in de duurzame wereld. Of nog liever, versnelde stappen maken! Dus de grootste slag, moet ik thuis maken!

Tijdens het congres heb ik steeds mijn aantekeningen boekje erbij gehouden. Vaak ging dat dan weer wel ten koste van het aplaus. Want schrijven en klappen, dat lukt me nog steeds niet. Daarna ben ik alle nieuwe mensen gaan vragen of we  onze netwerken konden verbinden. Daarna alles aan het groeperen. En dan zo aan de slag met de verslagjes uitwerken. Natuurlijk ga ik daar dan ook weer over bloggen. En dan ga ik bellen met die mensen waarmee ik denk dat ik ze nodig heb voor een vervolg stap.

Het was een prachtige dag, waar ik nog lang van zal nagenieten. Maar de grootste impact van deze dag, wordt bij thuiskomst op onze camping gemaakt. Ik ben benieuwd, welke taken heb jij afgelopen week uitgevoerd nav. je laatst bezochte congres? Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

richten we ons op het hoogseizoen? Of juist op het laagseizoen?

De maanden juli en augustus zitten altijd wel volgeboekt. Hoewel er nog wel ruimte is te vinden in de eerste tien dagen van juli, en de laatste tien dagen van augustus. Dan hebben we nog drie top weekenden in het voorjaar, te weten Hemelvaart, Pinkster en het Duitse weekend Fron Leichnam. De overige periode is dus geen hoogseizoen. Waar gaan we dan op focussen en extra energie en tijd in stoppen? Juist ja, in het laagseizoen, toch?

Vorige week mocht ik met een groep ambtenaren, stakeholders en recreatieondernemers de Zeeuwse provincie bezoeken. Een van onze collega's die we gingen bezoeken was camping Ons Buiten. Zij vertelde dat ze bij het onlangs vernieuwde concept juist hebben ingezet op het laagseizoen. Immers, dat hoogseizoen sta je toch wel vol! In het laagseizoen zetten we juist in op rust en ruimte!

Voor hen betekende dat einde tennisbaan, einde zwembad met alle toeters en bellen. Dat is allemaal verwijderd. Ze hebben nieuwe, natuurlijk ogende speeltuintjes met allemaal houten, organische speeltoestellen en.......een wellness center gebouwd. Daar waar nog kon circulair. Het ziet er prachtig en erg stijlvol uit! Rust en ruimte, dat zijn de nieuwe kernwaarden die ze koesteren en hun nieuwe concept op hebben opgebouwd. 

Stof tot nadenken voor me. Waar zetten wij met onze camping vooral op in bij onze toeristische gasten? Op het hoogseizoen of het laagseizoen? Wanneer hebben we speciale acties waardoor de gasten hier een nog fijner verblijf hebben? Welke faciliteiten hebben wij? En zijn die dan op het hoogseizoen of het laagseizoen gericht? Neem nu het strandbarretje, eigenlijk alleen maar open tijdens het hoogseizoen. Neem nu de zeil en surfinstructeurs? Alleen maar aanwezig tijdens het hoogseizoen! 

Kortom, voor ons de hoogste tijd om te kijken welke faciliteiten wij kunnen toevoegen om zo onze camping extra aantrekkelijk te maken tijdens het laagseizoen!

Waar heb jij nu je energie in zitten, in het hoogseizoen of laagseizoen? We zijn benieuwd, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
 

stel je voor dat ik oneindig de tijd zou hebben?

 

Stel je voor dat ik oneindig de tijd zou hebben. Een prikkelende vraag die de fantasie lekker prikkelt. Immers, ik ben gewend om met een tijdsbeperking te leven. Wat zou ik dan allemaal wel juist gaan doen? Of wat zou ik dan juist niet gaan doen?

Ik zou met elke gast die zou willen, persoonlijk een drankje gaan doen op het einde van de dag. Ik zou vooraf aan zijn geplande bezoek, gaan kijken hoe ik hem optimaal zou kunnen verwennen tijdens zijn verblijf. Waar houdt deze gast van? Houdt die van bv. survival, dan zou ik hem een spannende wandelroute en kanoroute aanbieden, dwars door het natuurgebied. Dan zou ik op die route nog wat opdrachten zetten als een afvalzak en dat hij dan al het afval dat hij tegenkomt, moet meenemen naar onze container. Dan zou hij daar een vogel uitkijkhut moeten maken van het hout dat ik daar heb neergelegd met gereedschap. Ik zou de hele wandel en kano route die hij doet, volgen met een drone die er een filmpje van maakt. Zo kan hij later nog lekker nagenieten van dit avontuur. Ik zou even bij zijn kampeerplaats langs lopen om te vragen of alles nog naar wens is. Zo kan ik polsen of die het op prijs stelt om nog meer aandacht van me te krijgen, of niet. Of ik zijn boodschappen zou kunnen doen voor zijn eten hier, of dat hij dat juist liever toch zelf doet. Ik zou zijn auto kunnen wassen en noem maar op. Stel dat ik alle tijd van de wereld had voor elke gast; "Zou het dan nog speciaal zijn, dat ik mijn tijd en aandacht besteed aan deze gast?" Zou het nog van waarde zijn? 

Hoe zou het zijn als ik eindeloos de tijd heb voor onze camping? Zou ik dan 

En nu ik dus leef met beperkte tijd, en tijd en aandacht waardevol is. Kan en moet ik dus kiezen hoe ik mijn tijd en aandacht verdeel. Verdeel tussen de taken die ik voor de camping moet uitvoeren en de tijd en aandacht die ik aan gasten kan besteden. Ik kan niet iedereen onbegrensd aandacht schenken. Laat ik dan op zijn minst nadenken wie ik vooral aandacht ga schenken. 

Wie krijgt er van jou vooral aandacht? Is dat de gast die je ook als liefste zoveel mogelijk aandacht zou willen geven? Of is dat misschien toch die gast, die vol negativiteit zit en almaar aan het klagen is? En geef je je meest geliefde gast wel dat, wat je hem ook echt had willen geven? Of moet je er misschien wat meer tijd voor vrij zien te maken? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.