ondersteboven zijn, en toch door moeten gaan.....

Vandaag is voor ons een trieste dag. Jacob's nichtje Leny wordt vandaag begraven. De camping staat vol met genietende mensen. De boel moet blijven draaien. En zoals dat bij veel kleinere "papa en mama" bedrijfjes gaat, zijn we dan allemaal keihard nodig.

Dat is lastig, want hoe graag we ook beide bij het afscheid hadden willen zijn. Slecht een van ons kan er dan maar naartoe. Jacob vertrok net, gelukkig gaat Judith, onze oudste dochter met hem mee. Het is een vreemd gevoel. Je wilt je gasten een onbevangen, en vooral fijn weekend bieden. In een vrolijke setting, maar ergens in je hoofd zit er van alles in de weg om bij die vrolijkheid te kunnen komen. Het zijn juist dit soort momenten waarbij het lastig is om bij jezelf de knop om te zetten. Tuurlijk lukt dat wel, maar het is niet makkelijk!
Dus doe ik vriendelijk naar onze gasten. Probeer luchtig te zijn door grapjes te maken voor onze medewerkers. Immers, als zij vrolijk zijn, dan kunnen ze als de beste ook die ongedwongen, relaxte sfeer neerzetten.
Gelukkig werkt het weer goed mee. Zonnetje erbij, vogeltjes die vrolijk fluiten. Het komt wel goed, met Leny en haar familie speciaal in ons hart vandaag. Onderste boven zijn, en toch door gaan. Ook dat hoort er af en toe bij, ook voor een grassprietverhuurder....