-0515-442328-

dinsdag 31 oktober 2017

daar krijgen we energie van!

We mochten de afgelopen dagen logeren in het NHow Rotterdam. En ook daar deed ik weer allerhande inspiratie op! Al was het alleen al alle originele teksten die ze op de muren hadden gezet. Je kent ze wel, van die teksten waardoor je al direct een glimlach op je mond krijgt!

Kort na de glimlach op mijn mond denk ik na over de tekst. het is zo, we leven hier veel te weinig in het hier en nu. De westerse mens is steeds in het verleden of in de toekomst aan het kijken en leven. 
Ik mocht voor TEDxFriesland vorig jaar Herre Zonderland als spreker begeleiden. Hij hield een prachtige talk over hoe je zelf en je team kan boosten naar olympisch niveau. Dan zal je wel over voldoende energie moeten beschikken. Presteren op top niveau is telkens, heel bewust je energie level in balans zien te houden. Wanneer je harder zult gaan werken, dan moet je dus ook harder gaan rusten. Anders heb je voor je het weet een burn-out te pakken! En we werken hier in het westen hard, dus wat moeten we doen om dan ons energie niveau weer op peil zien te krijgen? Juist, meer rusten, meer energie opdoen. Energie krijg je vooral van voldoende en goed slapen, dat zal je niet verrassen. Maar in de top tien staat ook;
  • humor
  • inspiratie
  • in het hier en nu leven.
Het is verstandig om je momenten te plannen in het hier en nu. Gewoon even heerlijk niets dat je aandacht af wil leiden. Lekker ME-TIME. Het maakt niet uit hoe, maar het liefst zie ik natuurlijk als grassprietverhuurder, dat je een weekendje naar onze camping komt natuurlijk! (wees welkom!)
Maar lekker een warm bad met heerlijke badolie, een flinke bos of strandwandeling, een kop chocomel met een lekker koekje en een fijn boek. het kan allemaal en het helpt je om in balans te blijven. Even helemaal niets hoeven en genieten waar je nu bent. Ik ben nu ons toiletgebouw aan het schilderen. Ik denk dat ik ook maar vast een paar unieke en inspirerende teksten ga verzamelen. Dan kan ik die erop schilderen en dan hebben we direct onze gasten weer een beetje kunnen laten glimlachen, hebben we ze misschien zelfs wel weer weten te inspireren. Want als er een ding is dat we onze gasten vooral willen bieden, dan is het wel dat ze met meer energie en goede ideeën weer naar huis gaan.
Heb jij misschien wel een mooie tekst voor ons die onze muur goed zou passen? Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

vrijdag 27 oktober 2017

de maakbaarheid van het leven! Gespot op de Dutch Design Week

De mens van vandaag de dag wil steeds meer controle, steeds meer maakbaarheid hebben. We willen tijdens onze zomervakantie beslist mooi weer hebben. We hebben er immers hard voor gewerkt! We willen onze kinderen niet meer door de regen op de fiets naar school sturen, waardoor ze heel vaak ook met droog weer in de bus zitten of door pap of mam met de auto worden afgezet bij het schoolplein. Want stel je voor dat je natgeregend wordt!
De wereld is maakbaar en wij willen alleen nog maar positieve zaken ervaren! Tijdens de Dutch Design Week trof ik een groot rek vol medicatie aan, waardoor we het leven verder helemaal kunnen aanpassen naar onze wensen. Natuurlijk kocht ik deze spuit, (zie foto)

Vorig jaar ontmoete ik weer een oud klasgenootje van de lagere school na 38 jaar. We namen elkaars levens door, ik over mijn leven met Jacob, onze vijf kinderen en de camping. Ze verteld een heftig verhaal; ze was hoogzwanger toen haar eerste lief "een pakje sigaretten ging halen". Ze heeft hem nooit meer gezien of gesproken. Een paar jaar later ontmoette ze haar tweede lief, ze trouwde en kregen samen nog een kind. Haar tweede lief overleed al rap en of dat nog niet genoeg was, haar oudste kind, haar zoon kreeg een ernstige ziekte en werd totaal blind! Wat een heftig leven! Ik was geschokt en zij zag dat. "Karin, niemand is ooit beloofd dat die gezond oud zal worden! "Ze klonk bijna een beetje boos. En zo is het, we willen haast niet meer dealen met ellende, met narigheid. Maar het leven is niet eerlijk en alleen maar mooi. Maar al die narigheid en ellende willen we graag ver weg houden. Onze Social Media kanalen plempen we vol met louter positieve dingen. In magazines staan onweerstaanbaar mooie vrouwen, en nog mooiere kleding met de meest geweldige belevenissen. Hoe kan het dan dat wij mensen, gewone stervelingen soms wel met ellende te maken hebben. En hoe komt het dan dat we juist dat niet met elkaar (durven)
te delen? Waarom hebben we de behoefte om dat zo weg te moffelen? Omdat we bang zijn dat ons eigen leven niet zo geweldig is. Tenminste, dat leven waarvan we denken dat de andere allemaal wel hebben. Tijdens de Dutch Design Week kwam ik dat grote bord vol medicatie tegen niet medische, klachten. Het geeft de ridiculiteit aan van de gedroomde maakbaarheid van het leven. Het laat zien dat we vaak zo doorgedraaid zijn, dat we niet meer door hebben dat we enorme gelukkelingen zijn, wanneer het maar heel gewoon gaat met ons!
Daarom, nu net voor het weekend, maak er maar een gewoon weekend van. Niet een goed weekend, niet een bijzonder weekend, gewoon, gewoon.
En als ik je nog een tip mag geven, ga naar de Dutch Design Week, een plek die je makkelijk, ongemakkelijk maakt. Een event die je nieuwe inzichten kan geven en mooie inspiratie. Als je dan toch liever iets ongewoons wil meemaken, doe dat dan! De polletjes Watersportcamping Heeg.

vrijdag 20 oktober 2017

past bij de levensstijl van de toekomst

Dit is de eeuw van de onzekerheden. En alles wat we weten over onze toekomst is dat die nog nooit eerder zo onvoorspelbaar zal zijn. Waar komen onze kansen voorbij en wat zullen onze bedreigingen worden. Hoe zit het met onze eigen sterktes en zwaktes. Zullen we in staat zijn om onze camping zo te ontwikkelen, zodat deze past bij de levensstijl van de toekomst.

Daarom gaan we ook graag naar de Dutch Design Week. Omdat we dan oog in oog komen met onze toekomst bouwers. Daar krijgen we alvast een inkijkje in onze mogelijke toekomst. Daar leren we waar het misschien naartoe zal gaan. Dit jaar met als thema stretch. Een mooi thema, want dat we steeds maar meer en meer zullen moeten gaan aanpassen in een hoger tempo, is wel duidelijk. 
We zullen dus steeds twee zaken goed moeten bijhouden:
  1. Wat zien we veranderen?
  2. Hoe kunnen we ons daarop gaan aanpassen?
We hebben daarvoor een scherpe waarneming nodig. Indien mogelijk, gebruik makend van de kennis en kunde van trendwatchers. Dus zullen we steeds vaker ook op "safari" moeten gaan om te zien waar het naartoe gaat. Wat een geluk dat we dat zelf ook een erg leuke bezigheid vinden. Heerlijk om vanuit een stoel in een restaurantje om je heen te kunnen kijken wat er zoal voorbij komt lopen. Welke kleuren zien we? Welke kledingstijl? Wat betekent dat? Waar hebben mensen nu meer behoeften aan? We vinden het ook heerlijk om af en toe naar een congres te gaan om ons weer vol te zuigen met de laatste kennis. Tuurlijk is het dan ook fijn om weer even collega's te spreken en te leren kennen. Maar het fijnste is en blijft wel de nieuwe kennis. Driftig met mijn aantekeningenboekje in de aanslag!
Kijken doen we ook in de magazines en tijdens onze vakanties. Inspiratie kan je overal treffen, dus altijd heb ik wel een aantekeningenboekje bij me!
Dan komt punt 2, "Hoe kunnen we onze camping daarop gaan aanpassen?" Daarvoor hebben we vooral een creatieve geest voor nodig. Gelukkig hebben we die wel. Maar zoals vaak, we doen het niet alleen. Onze kinderen helpen ons ook meer dan ooit met ons scherp te houden. De jongste twee van 15 doen zeker niet meer onder voor de oudste van inmiddels 28 jaar. We hebben dus permanent 5 kritische, creatieve en enthousiaste kids om ons heen. De camping is ons leven en een belangrijk onderdeel van hun leven. Je kunt je voorstellen dat tijdens het eten vaak gesproken en gedacht wordt aan onze camping. Het is onze passie, ons leven. Dat maakt dat we gelukkig samen wel in staat zullen zijn om onze camping te laten passen bij de levensstijl van de toekomst. We hebben er (nog steeds) alle vertrouwen in.
Hoe zorgen jullie dat jullie organisatie blijft passen bij de levensstijl van de toekomst? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes.


woensdag 18 oktober 2017

we koesteren erfgoed en we staan open voor de toekomst

Het is wellicht een wonderlijke combinatie; Erfgoed koesteren en de toekomst omarmen. Toch is dat precies wat we hier doen op onze camping. Graag verrassen we onze gasten met het delen van geheime plekjes die meer dan eens behoren tot ons erfgoed, en tegelijkertijd zijn we nieuwsgierig naar de toekomst en omarmen we die!

In Friesland heb je wel heel veel culturele erfgoederen. Misschien wel het hoogste percentage van heel Nederland, per hoofd van de bevolking. Het gekke is dat lang niet iedere Nederlander ze kent. neem nu het nog steeds werkende stoomgemaal. Of wat te denken van het wereldberoemde planetarium? De misschien al wat meer bekende waterpoort in Sneek? En zo kunnen we de lijst van adresjes die zeker een bezoekje waard zijn, zonder enige moeite zomaar heel lang door laten groeien.
De toekomst omarmen we zeker ook. Kijk maar naar ons vuilniskarretje of de filmpjes die we sinds afgelopen seizoen zijn gaan maken met onze 360" camera. De chalets die we hebben ingericht met dutch design. Allemaal voorbeelden van hoe we de toekomst omarmen.
Daarom gaan we komende week ook weer een paar dagen de Dutch Designweek bezoeken. Voor ons is dat een mooie kijkje in de toekomst. Hier kan je min of meer een paar jaar vooruit kijken en zien wat er zoal op ons af gaat komen. Zo bereiden we ons voor op de toekomst. Maar er is meer voor nodig om je voor te kunnen bereiden op de toekomst en dat is dat we onze gasten goed blijven volgen. Welke trends omarmen ze? Welke wensen en behoeften hebben ze nu? Telkens blijven we ze goed volgen. En ook dat kunnen we goed doen op een plek als de Dutch Design Week. Daar komen allemaal avontuurlijke "innovators en early adaptors" Door de wijze waarop ze langs de verschillende stands lopen, kunnen we zien wat meer en wat minder bij ze in de smaak valt.
Ga jij ook nog naar de Dutch design week dit jaar? Misschien zien we elkaar dan wel toevallig!
Vrijdag, net voordat we vertrekken zal ik mijn wensen lijstje met jullie delen. Dan kan je zien waar we vooral gaan kijken. Ik hoop tot volgende week ergens in Eindhoven, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

dinsdag 17 oktober 2017

waardoor gaan de lampjes in je ogen aan?

Vooral die dingen doen, waar je hart een sprongetje van maakt ofwel; waardoor gaan de lampjes in je ogen aan? Dat vind ik het grote voordeel van ouder worden, ik weet nu nog beter wat ik graag doe, en wat niet! En het maakt me geen bal uit, dat sommige mensen het helemaal niets vinden wat ik doe. Als er maar vooral genoeg mensen zijn, die het juist heerlijk vinden!

Toch is het niet altijd makkelijk om zo te sturen op je eigen lampjes in je ogen. Laatst kwam een bekende uit het dorp vragen of we mee wilde werken aan een heel groot event, voor volgend jaar. Het jaar waarin Friesland de Europese hoofdstad 2018 is. De man was heel enthousiast, was bezig met een groep Heegermers om echt een heel groot en ambitieus project op te starten. Hij was eigenlijk al een hele tijd met dit project bezig. Alles als "vrijwilliger" zonder enige economische belangen erbij te hebben. Tuurlijk heb je dan al onze gunfactor te pakken. Hij wilde graag een weekje volgend jaar eventueel gebruik maken van een deel van onze camping. Maar wat nu als de activiteit nu niet echt gaat passen bij de door ons in de loop der jaren zorgvuldig opgebouwde doelgroep en haar specifieke wensen en behoeften? We zaten met een dilemma. Want de man had zoals gezegd onze gunfactor. Bovendien vragen we regelmatig of hij bij ons bepaalde werkzaamheden wil doen. Niet makkelijk om dan iemand teleur te moeten stellen, juist met dat waar zijn ogen extra van gaan oplichten. Dan weet je dat je iemand ook raakt. Ook al zijn we allemaal volwassen en kunnen we het rationeel allemaal heel goed verklaren. Maar op het moment dat wij zeggen dat het ons, na goed wikken en wegen, niet zal passen, weet je dat je het voor hem weer een drempel moeilijker gaat maken.
Toch is het zo belangrijk om juist koersvast te blijven ontwikkelen. Om vooral uit te blijven gaan van je eigen lampjes in je ogen. Want hoe langer je zelf de lampjes in je ogen weet te behouden, hoe meer energie en doorzettingsvermogen je zelf hebt om eventuele drempels te kunnen overwinnen. En drempels zullen we allemaal altijd mee gaan maken. Het is juist de kunst bij een eigen bedrijf, om het zo lang mogelijk vol te blijven houden. Om daar door te blijven gaan, waar andere al lang zijn afgehaakt. Dat doorzetten, offers laten, dat lukt zoveel beter wanneer je elke dag vooral die dingen kan blijven doen, die jou vooral zoveel plezier geven.
Onze lampjes in onze ogen gaan aan door vernieuwende dingen, creatieve dingen, door ongewone dingen en door duurzame zaken. Daar lusten we wel pap van. Daar krijgen we energie van en maken ons weer wat creatiever. En je weet om problemen (shit) op te lossen, is het wel heel handig om vooral creatief te kunnen denken.
Waardoor gaan jouw lampjes in je ogen aan? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

donderdag 12 oktober 2017

wat is het "moment of truths"?

Het is weer wintertijd voor ons. Het moment waarop onze camping gesloten is en wij behalve weer wat tot rust gaan komen, ook het moment waarop we vooral gaan kijken, waar we de boel kunnen verbeteren of kunnen vernieuwen. Nu is het tijd om te kijken naar de cusomer journey en waar we het moment van de waarheid hebben zitten. Het moment dat onze (potentiele) gast ervoor kiest om ofwel te gaan kopen, danwel om definitief af te gaan haken. Want dat is het moment dat we vooral onze extra toegevoegde waarde moeten laten zien en beleven. Dat is: The moment of Truths!

Maar ja wat is dat moment? Waar zit die in de customer journey? Geen eenvoudige opgave, want geen mens gelijk en zelfs dan nog, de ene keer zoekt hij bv. een weekendje weg met zijn lief omdat ze vijf jaar samen zijn. De volgende keer zoekt hij voor zijn samengestelde gezin met 7 kids een zomervakantie. Twee heel verschillende behoeften en dus ook twee heel verschillende moments of trues! Kortom, er is niet een moment in de customer journey te bepalen waarbij we vooral het verschil moeten weten neer te zetten voor al onze gasten. Er zullen verschillende momenten zijn die voor ons van groot belang zijn. We moeten beter weten welke momenten van belang zijn, op welke momenten is onze (potentiele) gast geintereseerd in onze camping en wanneer zal hij wel of niet over gaan tot een boeking? Wanneer zal hij het stokje op pakken of juist niet?
Belangrijk voor ons is om te weten:
op welk moment hij dat wel of niet zal gaan op pakken?
Waar in de customer journey is deze gast, voor deze keer bereid om eventueel bij ons te gaan boeken? Is dat op het moment dat hij zijn spontane bezoek aan onze camping brengt? Of eenmaal alweer thuis achter zijn iPad, onze website bezoekend? Of een blogje lezend, onze Facebook pagina bekijkend? Of is het nadat hij toevallig nog een andere gast over ons hoort op een verjaardagsfeestje?
met welke snelheid moeten wij het stokje aanreiken?
reageren op een twitterbericht heeft weinig zin wanneer we dat 24h later doen. Dan zijn we gewoon echt te laat. Net als een rinkelende telefoon, die we niet direct beantwoorden. Op een mailtje kan je gerust een paar uur later pas reageren. En na een briefje per post, heb je ook gerust even de tijd. Maar een telefoon of een twitterbericht, die zul je met een veel grotere snelheid opnemen.
hoe zorgen we ervoor dat hij meer grip heeft op het stokje?
door het stokje door te geven, met net wat meer, wat extra informatie mee te geven. Door onze antwoorden te geven, op vragen die hij nog niet eens had geuit of er zelf nog niet bewust van was. Door op dat moment, optimaal in te spelen op zijn wensen en behoeften. Dat zorgt ervoor dat we de kans vergroten, dat hij op het crusiale moment ook echt voor ons zal gaan kiezen.
en natuurlijk, wanneer had hij wel de intentie om het stokje over te nemen, maar lukte dat op een of andere reden helaas niet?
Waarom waren we niet in staat om hem het stokje te bieden? Je kunt je voorstellen dat een boeking midden in de nacht, vrijwel nooit door ons wordt aangenomen. We liggen dan op een oor en we willen dat ook zo houden. Maar hoe zit het met bv. gasten die in de zomer al voor het volgende jaar willen boeken? Bij ons kun je pas boeken vanaf 1 januari. En toch zijn er mensen die al in de zomer bij ons willen boeken voor het jaar erop. Natuurlijk hebben we daar goede redenen voor. We hebben onze prijzen voor het nieuwe jaar dan nog niet klaar, we hebben een mooie gescheide boekhouding. Allemaal waar, maar zo ontvangen we die boeking natuurlijk niet snel meer. Dat moeten we ons goed bewust zijn. Ik hou hier geen pleidooi om 24/7 hier maar alle communicatie middelen te blijven beantwoorden. Maar we moeten ons wel, en beter, bewust zijn van op welke momenten we vooral wel klaar staan om onze (potentiele) gasten, optimaal te voorzien in hun behoeften op het bewuste moment. Laten we nog eens kritisch gaan kijken waar we nog een verschil kunnen gaan maken in The moment of Truths. Laten we kijken of we de customer journey, vanuit het perspectief van onze gasten, kunnen aanpassen en verbeteren. Omdat het altijd beter kan, al is het maar nog zo'n klein verschilletje. Omdat we telkens opzoek blijven gaan om het verschil te kunnen maken.

Wanneer heb jij voor het laatst nog eens kritisch gekeken naar jullie customer journeys? En wat heb je toen aangepast? We zijn benieuwd, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg.

woensdag 4 oktober 2017

je organisatie in THE MIDLIFE CRISIS

Het water staat je bijna tot je lippen. Je weet niet meer wat je zou kunnen doen. Hier en daar probeer je nog wel wat. Maar je hebt geen idee waar je eigenlijk naartoe wilt gaan, laat staan dat je weet je je eigenlijk bent. Kortom, je organisatie is in een midlife crisis.

Plots zie je het scherp. Je hebt jaren lang hard gewerkt. Je hebt een voor een je dromen moeten laten varen. Je kon ze lang niet allemaal verwezenlijken. Als ondernemer sta je er eigenlijk ook maar verdomde alleen voor. Je kunt je zorgen en frustraties moeilijk delen met je collega's. uiteindelijk blijven dat vaak toch ook je concurrenten. Met je medewerkers of leveranciers kan je je ook al niet echt wenden. ook dat zou niet echt getuigen van tact. Je worstelt maar door en door. Je vragen zijn zoals in een midlife crisis:
  • Wie ben ik?
  • Wat is nu echt belangrijk?
  • Wat maakt mij nu echt gelukkig?
  • Heb ik mijn doelen wel verwezenlijkt?
  • Is dit het nu?
En nu merk je dat de jaren tussen je vingers zijn weg geglipt. Je lijkt wel vast te zitten. Je weet niet welke kant je op zou willen bewegen, dus sta je maar stil en kijkt verwonderd om je heen. Na het lezen van het rapport dat ZKA ondanks over de campings in Drenthe publiceerde, zie ik iets dergelijks voor me. Hoe kan het toch zijn dat zoveel collega's niet actief zijn met social media? Waarom hebben ze een verouderde website? Hoe kan het dat ze zich zo massaal op een vrij kansloze doelgroep richten? En snel daarna doemen de vragen bij me op:
  • Wat kan ze helpen? 
  • Wat hebben ze nodig om weer een richting te kunnen geven aan hun camping?
  • Wat hebben ze nodig om onverstoorbaar zichzelf te kunnen worden?
Ik denk dat ze eerst heel erg opzoek moeten gaan naar wie ze zelf zijn, wat is je DNA? Om vervolgens goed na te gaan met wie ze te maken hebben en met wie ze willen gaan samenwerken. 

Meer dan ooit zal je juist nu, moeten gaan samenwerken. Niemand kan het nog alleen, zeker niet organisaties die te maken hebben met zulke existentiële vraagstukken. Dan heb je kennelijk nog een hoop te doen om je positionering weer voor elkaar te kunnen krijgen. Uiteindelijk wil iedereen toch met zijn organisatie impact hebben? Ik ben benieuwd, mocht ik je kunnen helpen bij het jezelf vinden, laat het me dan weten. We kunnen altijd even een kopje koffie samen drinken!
Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg

dinsdag 3 oktober 2017

buy the change

Ieder moment dat je wat koopt, geef je een stem aan de soort wereld waarin je wilt leven. Wil je een andere wereld, dan kun je dat mede bepalen door welke producten en diensten je waar koopt!
Door deze reep te kopen, zorg je ervoor dat een ondervoed kind, een speciaal voedingsprogramma krijgt.

Chistine Boland laat ons tijdens haar presentatie de verschillende producten en diensten zien, waardoor je een betere wereld "kunt kopen". We moeten de wereld op een nieuwe manier bekijken, zullen ons meer zelf verantwoordelijk moeten gedragen. En ja, dat blijkt niet alleen uit je gedrag, maar zeker ook uit je aankopen. Ons gedrag passen we steeds beetje bij beetje, aan. Zo heb ik sinds ikzelf naar India en Nepal ben gegaan, besloten dat ik alleen nog maar nieuwe kleding en schoenen mag kopen, wanneer de oude echt versleten zijn. of niet meer passen (bij de kinderen). Dat werkt prima, het gevoel dat ik heb door me niet langer te laten verleiden om nieuwe (impuls) aankopen te doen, zijn sterk en stimulerend. Deze nieuwe strategie bevalt me dan ook goed. Net zoals dat ik aan mijn "goede moeder syndroom" werk. (‘goede moeder syndroom’ is wat psychologen de onbewuste drang naar overdreven zorg voor naasten noemen. In voedselverspillingstaal leidt dit tot altijd net ietsjes meer dan nodig is, aanschaffen. Met als gevolg dat ik in het verleden heel wat teveel aangeschafte inkopen weer uiteindelijk via kliekjes in de diepvries, naar de kliko verhuisde)
Nu sta ik voor de volgende opgave, hoe zorg ik dat ik binnen de aankoop van mijn nieuw aan te schaffen producten, die producten aanschaf die ervoor zorgen dat mijn impact op het milieu, onze omgeving, beperkt is.
Het helpt dan om producten te kopen als deze bars. Hetzelfde geldt voor bv. de chocolade repen van Tony Chocolony. Dan weet je zeker dat deze slaafvrij zijn geproduceerd! Natuurlijk heb ik me meer dan eens laten verleiden om iets te kopen omdat het lekker goedkoop was. "Hoe bestaat het dat ze dit kunnen maken voor dat geld?" Heb ik meer dan eens verzucht. Het kan ook niet! Ergens in de wereld wordt de prijs dan betaald, die wij niet hebben willen betalen. Spijkerbroeken voor 20€ kunnen niet worden gemaakt voor dat geld. Daarvoor is er een zware aanslag op het milieu geweest, of op de medewerkers die het hebben moeten naaien, of door de vervoerder van de spijkerbroeken of ......Vraag je liever af wie waar in de wereld mee heeft betaald aan jou nieuw gekochte product!
Een nieuwe uitdaging voor me, dus niet alleen nog maar iets kopen, wanneer ik het echt nodig heb, maar ook nog alleen nog maar iets kopen waardoor ik danwel de echte prijs heb betaald, danwel iets toevoeg aan de wereld. Dat dit inkoopbeleid niet alleen prive word toegepast, maar natuurlijk ook voor onze camping is helder! Ik ben benieuwd hoe jij inkoopt, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.