Ik ben net terug uit Griekenland, zat daar in een klein dorpje en het viel me op dat een restaurantje elke avond vol zat, en de overige restaurants voornamelijk leeg waren. Dan is er toch iets vreemds aan de hand?
Ik heb er met meerdere gasten bomen over op zitten zetten en we waren het allemaal met elkaar eens. Hier was sprake van een sterk
concept, ontwikkeld na een sterke visie!
Je kent ze vast wel, van die straatjes waar het ene restaurant naast het andere restaurant zitten. Bij elke ingang van het terras staat een man of vrouw die je aanspreekt en uitnodigt om lekker bij hen te gaan eten.
De menukaart buiten duidelijk zichtbaar op een tafeltje klaar liggend, muziek zachtjes hoorbaar.....
Bij David, dat is het restaurantje waarover deze blog gaat, is alles anders!
Er staat niemand je bij de opgang van het terras je welkom te heten, er is geen menukaart te zien, het is er alleen erg druk met gasten.
Ook veel Griekse gasten, iets wat me altijd al een goed gevoel geeft, veel locals.
De tafeltjes zijn uitermate klein, de stoelen van die ouderwetse kleine houten wiebelige gevallen en op de tafel wordt een papieren tafelkleedje met klemmetjes vast gezet.
David kent zijn trouwe gasten. Die kunnen steevast rekenen op een warm welkom en oprecht vraagt hij, hoe het met de rest van je familie gaat! Hij kent zelfs de namen nog en zijn gezicht straalt zoals de zon daar in het Griekse dat ook doet!
Direct wordt er een mooi heel brood met insnijdingen gebracht waardoor je het makkelijk kan delen met je tafelgenoten.
Een mooi geurend brood in een rietgevlochten mandje. Een klein notitie blokje met pen krijg je en de drankjes worden genoteerd en vanuit het ienie mini keukentje snel gebracht.
Oma zit genoegzaam op eenzelfde kleine wiebelstoeltje als waarop de gasten zitten binnen tegenover de keuken te genieten van al het gedoe om haar heen. Boven haar hangen in smoezelige oude kapotje lijstjes van weleer, foto's van vervlogen tijden.
David heeft de dingen anders. David is goed na blijven denken. David heeft in al die jaren eigenlijk nauwelijks de dingen anders gedaan dan dat zijn moeder dat ook altijd al deed. Hoewel de keuken van 2.5 meter x 2.5 meter al heel wat groter is geworden dan dat waar zijn moeder tot 2 jaar terug de scepter zwaaide. ook het toilet voor de gasten heeft een enorme aanpassing gekregen, het toilet is royaal, schoon, strak en voorzien van papieren handdoekjes, lekkere zeep en warm water om je handen te wassen.
David heeft goed nagedacht. Wat willen mensen vinden, welke waarde is belangrijk? David is bij de essentie gebleven van zijn kleine restaurant, pretentieloos, mooi authentiek Grieks koken tegen de laagst mogelijke kosten. Het interieur, de hele aankleding is ook gewoon gebleven wat al goed was. Bij David geen prachtige servetten, maar gewoon de goedkoopste witte papieren servetten. Geen mooi bestek, een vorkje en aardappelmesje zijn prima. Geen mooie grote borden, kleine schoteltjes kunnen prima bij de kleine Griekse hapjes. De afwasmachine die sinds de nieuwe keuken er wel is, kan dus veel meer "tafeltjes" wassen.
David is David, een warme persoonlijkheid die tien jaar geleden al een duidelijke
visie had en die is hij trouw gebleven, ondanks dat de concurrenten het massaal anders gingen doen...
Ook wij zetten niet voor niets op onze enveloppe; "Vernieuwend, terug naar de essentie".
Wil je het
ouderwetse kampeergevoel ook komen ervaren? Wees welkom! De Polletjes, Watersportcamping Heeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten