het is prachtig schilderweer, maar...

Het is de hele week al prachtig schilder weer. En we moeten weer een hoop schilderen buiten. Maandag was ik vol enthousiasme opgestart met de klus. Vanmorgen nog even een uurtje bezig met de plamuur opschuren en opnieuw gronden. Maar nu moet ik toch echt stoppen. Ik moet me omkleden en in de auto, op weg naar het congres: wereld Toerisme dag. Ofwel, samen kansen pakken.

Het is lastig want wat laat ik nu belangrijker zijn, het schilderen op de camping of kennis opdoen en zakelijke kennissen opdoen? Ik kies toch voor het congres. Juist nu voel ik het dilemma waarmee heel veel van mijn concollega's mee worstelen. De waan van de dag is er altijd, en soms de ene dag net wat meer dan de andere dag. Toch weet ik dat we juist met het klimaat geen tijd te verliezen hebben. Ook wij moeten onze verantwoordelijkheid op dit gebied nemen. En daar hoort gewoon bij dat je je dan op zo goed als mogelijk laat informeren om het juiste te blijven doen. Als we allemaal onze verantwoordelijkheid nemen, dan gaat het ons als mensheid lukken. De race tegen de klok. De race tegen de opwarming en alle andere negatieve impact die we als mensen nu hebben op onze omgeving. Ik ben nieuwsgierig naar wat ik ga horen en zien. Ik neem mijn notitieblokje mee in mijn tas. Ik ben er klaar voor. Zie ik je zo ook?
Ik kijk naar je uit!
De polletjes, Watersportcamping Heeg.