Het is egoïstisch om te denken dat je een zinvol leven leidt, zei mijn vader. Zet jezelf toch niet zo centraal. Neem jezelf toch niet zo serieus.Het leven heeft geen zin. Hoe verheven moet je handelen wel niet zijn, wil je ook maar een klein verschilletje kunnen maken.
Je komt op aarde, groeit op, leert wat, doet je ding. En daarna ben je dood en is alles opgehouden.
Wanneer je dat beseft, dan krijg je juist veel meer ruimte, om een betekenisvol leven te gaan leiden. Je maakt contact en verbinding met de mensen om je heen. Je zorgt dat je het met de mensen waar je van houdt vooral fijn zal hebben. Je bent goed voor de aarde en de wereld om je heen. Zorg dat je het met elkaar leuk gaat hebben, dat je elke dag schaterlacht. Dat je de adrenaline door je donder voelt. Dat je in elke vezel voelt dat je leeft. En haal uit het leven, wat eruit te halen is. Die opgave is al groot genoeg!
Neem jezelf toch niet al te serieus.....
Tjonge jonge, dat was mijn vader weer! Hij weet me altijd te prikkelen. Dik in de tachtig en nog steeds inspirerend. En nu maar proberen om dat gevoel dat ik van waarde moet zijn, even achter me laten. Nu gewoon gaan leven. De dingen gewoon doen, of gewoon de dingen doen. Zorgen dat ik een zonnetje voor mezelf ben en voor de mensen om me heen. Kunnen lachen om elkaar en vooral ook om mijzelf. Mezelf niet zo serieus nemen is dan misschien wel de eerste stap. Het leven is zinloos, is dat nu een teleurstelling of een zegen? Ik heb er nog wat moeite mee merk ik. Wat is jouw idee? Ik ben benieuwd, laat je het weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
Je komt op aarde, groeit op, leert wat, doet je ding. En daarna ben je dood en is alles opgehouden.
Wanneer je dat beseft, dan krijg je juist veel meer ruimte, om een betekenisvol leven te gaan leiden. Je maakt contact en verbinding met de mensen om je heen. Je zorgt dat je het met de mensen waar je van houdt vooral fijn zal hebben. Je bent goed voor de aarde en de wereld om je heen. Zorg dat je het met elkaar leuk gaat hebben, dat je elke dag schaterlacht. Dat je de adrenaline door je donder voelt. Dat je in elke vezel voelt dat je leeft. En haal uit het leven, wat eruit te halen is. Die opgave is al groot genoeg!
Neem jezelf toch niet al te serieus.....
Tjonge jonge, dat was mijn vader weer! Hij weet me altijd te prikkelen. Dik in de tachtig en nog steeds inspirerend. En nu maar proberen om dat gevoel dat ik van waarde moet zijn, even achter me laten. Nu gewoon gaan leven. De dingen gewoon doen, of gewoon de dingen doen. Zorgen dat ik een zonnetje voor mezelf ben en voor de mensen om me heen. Kunnen lachen om elkaar en vooral ook om mijzelf. Mezelf niet zo serieus nemen is dan misschien wel de eerste stap. Het leven is zinloos, is dat nu een teleurstelling of een zegen? Ik heb er nog wat moeite mee merk ik. Wat is jouw idee? Ik ben benieuwd, laat je het weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten