Afscheid nemen

De eerste leerlingen zitten alweer braaf in de schoolbanken en elke dag gaan er op onze Watersportcamping Heeg meer gasten naar huis dan dat er aankomen. We nemen langzaam afscheid van het zomerseizoen. Dat doet altijd een beetje pijn, afscheid nemen. Wij en onze portemonnee hadden graag een langere zomervakantie gehad. We zwaaien onze gasten uit, nemen afscheid en hopen elkaar weer volgend seizoen te mogen begroeten. Het is vreemd nu de temperatuur het hoogst lijkt van het hele zomerseizoen. De eerste boot is alweer uit het water gehaald en krijgt zijn "winterbeurt". Het sanitairpaviljoen wordt weer winterklaar gemaakt. Dat betekend gewoon een heel hoop poetsen en repareren. De eerste fietsen worden weer naar de fietsenmaker gebracht en ook komen alweer de eerste deadlines voor advertenties in beeld. Van adverteren hebben we trouwens nooit echt bewust afscheid genomen. Langzaam maar zeker zijn we in de loop der jaren steeds minder gaan adverteren op "dode bomen"(papier). Dat proces gaat zo langzaam dat je maar opeens na jaren bedenkt; verrek, dat doen we niet meer. Net zoiets al bellen om te horen hoe laat het echt was, of nette brieven op een typemachine maken. Er veranderd veel en dat is wat er gebeurt met afscheid neemt. Er komt ook weer ruimte voor wat nieuws. Vroeger als kind vond ik het vreselijk om spulletjes weg te moeten gooien. Mijn knikkers, die ik al jaren had en in geen maanden meer naar om had gekeken, ik kon er geen afscheid van nemen. En nog steeds heb ik daar grote moeite mee, afscheid nemen. Het ultieme afscheid is natuurlijk wanneer iemand dood gaat, tenzij je geloofd dat je elkaar ook later nog zult treffen.... Maar ook de dood geeft weer ruimte voor het nieuwe. Stel je een wereld voor zonder dood? Zonder vergankelijkheid? Het zou toch afschuwelijk zijn? Je zou geen seizoenen meer hebben want de bomen blijven dan ook permanent in het groene blad! Zou de appelboom nog appels dragen, zo zonder seizoenen. Hoe oud zou ik eruit zien? Als een peuter met puppy vet op mijn wangen en vlassig blond haar? Met van die polsen waarvan je de handjes zo af kan draaien? Maar wel zwanger zijn omdat ik het prachtig vind om moeder te zijn? Het is goed, afscheid nemen. Het mooie is dat we weer wat meer tijd voor onszelf krijgen en binnenkort weer de tijd en energie hebben om bij onze vrienden een glas wijn te gaan drinken. Maar eerst nog even lekker genieten van de gasten die we nu nog steeds hebben en die nog zullen komen. Want elke gast die nu spontaan aankomt is toch een kadootje! Jullie weten dat je niet meer hoeft te reserveren om zeker te zijn van een kampeerplaats en daardoor verwachten we jullie in het bijzonder dan nog even niet. Het is dan ook voor ons een verrassing wie er nog zomaar op de bonnefooi voorbij komen! De grote drukte is weer voorbij dus we hebben weer meer tijd om jullie te kunnen verwelkomen en natuurlijk om jullie wat later weer te mogen uitzwaaien en afscheid nemen. Wees welkom, we verwelkomen jullie graag! De Polletjes, Watersportcamping Heeg http://www.facebook.com/campingheeg