de meest gelezen blogjes van 2015

Onze blogjes zijn dit jaar weer meer gelezen dan vorig jaar. De best lezen blogjes zijn de volgende:

op nr. 1: Met kop en schouder, dit blogje gaat over dat je medewerkers zich goed voelen, zich thuis voelen, zich veilig voelen. Daarvoor moet je wel wat doen!


op nr 2, dit blogje gaat over innoveren met andere sectoren zodat je mooie, verrassende en fijne nieuwe producten, diensten en service kan leveren.

op nr 3 staat: dit blogje gaat over kijken bij je collega's. Wat doen zij goed, wat kan je van hen leren? Hoe kun je dat vertalen naar je eigen bedrijf?

op nr 4 staat: het blogje over wat we in onze vrijetijd zoeken, ernergie en inspiratie en hoe we dat als camping meer en beter kunnen leveren.

op nr. 5 staat de blog die niet wijzelf hebben geschreven, maar een van de literaire schrijvers die onze camping zelf hebben bezocht. Dit blogje is geschreven door Tommy Wieringa; WORST

Dit was de top 5 meest gelezen blogjes van afgelopen jaar. We willen je bedanken voor alle tijd en energie die je hebt gestoken in het lezen van onze blogjes. Natuurlijk hopen we dat je er plezier aan hebt beleefd! Rest ons jullie te bedanken voor het delen van onze blogjes en wellicht heb je zelfs onze camping wel eens bezocht. Weet dat je ons altijd kan bellen of mailen mocht je vragen hebben, voel je vrij en wees welkom! Rest ons jullie een mooi uiteinde toe te wensen en natuurlijk een spannend en enerverend 2016!
De polletjes, Watersportcamping Heeg,
https://www.facebook.com/campingheeg

praten kan altijd

Eens in de zoveel tijd komt er weet iemand die belangstelling zegt te hebben om onze camping te kopen. Jacob zegt dan altijd, weet je praten kan altijd. Waarschijnlijk heeft hij helemaal gelijk, van praten wordt niemand slechter. Maar mijn maag draait zich om....Onze camping is waarschijnlijk niet het middel waardoor we het meeste geld verdienen. Zeker niet wanneer we al onze uren zouden gaan doorberekenen en dan kijken wat we over houden. Maar, de camping geeft ons wel een manier van leven, brengt ons een groot geluk!

Moet je je voorstellen, elke boom is hier door onze eigen handen aangeplant, elke paal is door ons in de grond geramd en elke kleur verf is door ons zelf uitgekozen. We hebben het hier over ons kindje! We zijn ons enorm gaan hechten aan de camping, en dat laat zich dan ook niet zomaar verkopen! Wanneer we voor het snelle geld waren gegaan, dan hadden we onze camping al wel 20x kunnen verkopen. Verkaveld verkopen of aan een van de vele projectontwikkelaars die af en toe langs komen. Maar ik moet er nu nog echt niet aan denken. Ik ben 50 en zou graag nog een jaar of 20 dit door willen zetten, met dezelfde visie en missie die we al jaren nastreven. Stel je toch voor dat we nu een zak met geld zouden krijgen, wat moeten we er mee? Hoe zouden onze dagen er dan uitzien? Een nog nieuwere auto kopen, veel op vakantie en uit eten gaan. Nog meer en duurdere kleding kopen? Meer naar theater en musea? Maar welke betekenis geef ik dan nog aan mijn omgeving? Wat is dan de zin van mijn bestaan? Nee, het is nu nog zeker niks voor me, ik zou direct in een persoonlijke crisis komen, in de knoop liggen met mijn drijfveren, met mijn zijn. De camping is een essentieel onderdeel in mijn leven, waarvan ik niet graag afstand doe. Ik zou met het verkregen geld maar een ding wensen, een nieuwe, zelfde soort camping. En omdat ik weet dat die er niet zijn, zou ik dom zijn om onze camping te verkopen! De camping is essentieel voor mijn geluk, ik kan geluk niet kopen, dus verkopen is geen optie!
Praten kan, was ook goed om weer even heel goed te beseffen welke betekenis onze camping voor ons heeft.
Waarvan zou jij niet graag afstand doen, ook al zou het je een financieel een zorgeloos bestaan kunnen bieden voor de rest van je leven? Ik ben heel benieuwd, wees welkom de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

laat zien dat je er moeite voor doet!

Onverschilligheid is het ergste dat je maar kan uitstralen naar een klant of gast toe! Een teken dat de gast er zo NIET toe doet! Laat zien dat je blij bent met de gast, laat zien dat je moeite voor hem wilt doen. Op het podium staat Johan Lammers de gastblijheids tips met ons te delen.

Onverschilligheid, ik kan je zo wat bedrijven, winkels, opnoemen waar ik dat zelf aan den lijve heb ervaren. Een rotgevoel dat we echt niet willen op onze camping. Voor niemand, zeker niet voor onze medewerkers en gasten. Maar vandaag heb ik het druk, ik moet nog "even" allerhande klusjes afronden voordat de kerstvakantie begint. En ondertussen krijg ik van manlief een stapeltje nog meer te doen dingetjes. Ook allemaal graag gisteren af. En over nog geen uurtje komen de mensen van het theater waarmee we willen onderzoeken of ook zij een theater productie wellicht op onze camping komend jaar willen draaien. De tijd dringt, het is al bijna 13h en deze blog moet ook nog in de lucht gezet worden...Voordat je het weet ben je niet onverschillig, maar kom je door de tijdsdruk wel zo over! Ik moet gaan kiezen, prioriteiten stellen. Het ergste dat nu kan gebeuren is, dat mijn bezoek zich niet verwacht voelt. Dat ze denken dat ik onverschillig tegenover ze sta......Dus zorg ik toch nog even eerst ervoor dat ze een warm welkom krijgen, incl. een gezellig bord op het parkeerterrein! Natuurlijk nog even snel een lapje over de tafel zodat de vieze koffievlekken eraf zijn. Het zijn net die kleine beetjes die een prettig verschil zullen maken. De kerstkaarten naar familie en vrienden zullen dan maar op zaterdag worden verstuurd. Het is een kwestie van prioriteiten stellen. Want onverschillig overkomen, dat willen we helemaal niet!
Wat heb jij voor het laatst gedaan om vooral niet onverschillig over te komen? Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

economie gaat over schaarste....toch?

Ik ben net terug uit India en Nepal, een weekje. Nog steeds heb ik een kuch van al die vieze smog. De zon kon al die weken nauwelijks door het wolkendek van de smog komen. Economie, dat gaat toch over schaarste? Hoe zit het dan met de vieze lucht, de vervuilde grond en het vieze grondwater vol antibiotica en hormonen?

De prijs voor het economische (geld) groei wordt met vervuiling vooral in landen als India en Nepal betaald. Blijft een wat vreemd gezicht, mensen op straat met mondkapjes voor, maar waarschijnlijk had ik die ook beter kunnen dragen voor mijn eigen gezondheid. Hier in Friesland was dat een van de dingen die me opviel bij thuiskomst, de schone lucht! Maar er zijn nog zoveel dingen die we niet zo een, twee, drie zullen zien of ervaren. Neem nu vervuild grondwater, vol antibiotica en hormonen. Je ziet het niet, je proeft het niet....maar het is wel eng!
Nu heb ik zelf aan den lijve ondervonden hoe het is om in een zwaar vervuilde omgeving te verblijven. Wanneer ik mijn neus snuitte, kwam er pik zwart snot uit. Wanneer ik mijn haar waste, liep er grijs water in het afvoerputje van de douche. Ik ging na vier weken weer naar huis, en daarmee is die luchtvervuiling voor mij opgelost. Misschien is het de milieutop in Parijs die ook nu net (eindelijk) een afspraak heeft weten te maken met alle bestuurders van deze aarde. Gelukkig maar, ik hoop heel erg, dat het onze aarde, alle mensen ook echt wat gaat brengen. Dat we ons allemaal echt houden aan deze afspraken en dat we de ambitie nakomen om de temperatuurstijging niet boven de anderhalve graden te laten komen. De aard opwarming is een ding, de vervuiling met hormonen en antibiotica is een tweede en dan heb ik het nog niet eens over alle andere ellende die we elkaar aandoen zoals conflicten en oorlogen. De wereld, het leven, is niet zo heel erg eerlijk. Laten we allemaal verder kijken dan onze comfortzone groot is. Laten we onze eigen verantwoording hierin nemen. Gewoon op klein micro niveau, ik op onze eigen camping. Wanneer iedereen dat doet, dan zouden we al heel erg ver zijn! Kijken hoever we zelf komen met nul negatieve impact!
Ik ben benieuwd naar jouw idee, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

bevlogenheid vs. productief

Ik heb het altijd al gedacht, bevlogenheid jaagt je resultaten omhoog. Uit onderzoek van Peter Dona en Marcel van Marrewijk (BG magazine 2012) staan dan ook de resultaten van hun onderzoek waaruit blijkt dat bevlogen medewerkers heel wat te brengen hebben voor organisaties!

De voordelen zijn enorm:

• Bevlogen medewerkers zijn 18% productiever dan niet bevlogen medewerkers.
• Ze verzuimen ca. 30% minder
• Ze werken 62% veiliger
• Ze realiseren 14% meer klanttevredenheid

En als laatste, organisaties met een hoog aantal bevlogen medewerkers leveren 19% meer toegevoegde waarde aan hun stakeholders en lijken minder last te hebben van de recessie en leveren een hoger langetermijnresultaat dan organisaties met weinig bevlogen medewerkers.
Maar waarom sturen we niet meer op bevlogen medewerkers? In Nederland blijkt maar 20% (1 : 5)
medewerkers. In Nederland zijn we vooral tevreden (90%), maar bevlogen......Dat kan je natuurlijk de medewerkers niet kwalijk nemen, het is puur een leiderschaps falen zou ik zeggen. Dienend leiderschap blijkt het meest passende te zijn wanneer we meer willen sturen op bevlogen medewerkers. Een leider met aandacht en energie om de medewerkers te laten groeien en ontwikkelen. Deze leiders zijn gericht op inspiratie en motivatie van de medewerkers. Door de medewerkers te versterken in hun ontwikkeling, ontstaat er bevlogenheid.
Ik probeer wel steeds op deze dienende wijze mijn medewerkers en stagiaires aan te sturen. Maar de praktijk is toch altijd weer net wat weerbarstiger dan ik zou willen. Waar blijf ik met mijn dienend leiderschap als ik als een malle tijdens een topweekend om moet gaan met een overboeking? Waar blijf ik als ik thuis een ziek kind heb dat me al twee keer belde omdat ze me nodig heeft? Waar blijf ik als een van onze gasten dringend (medische) hulp nodig heeft? Waar blijf ik als ik zelf eens met mijn verkeerde been uit bed ben gestapt? In de praktijk valt het lang niet altijd mee, om bewust te blijven sturen op bevlogen medewerkers op onze camping. Maar de cijfers vanuit het onderzoek van Peter en Marcel laten wel zien dat alle momenten (en dat zijn er heel erg veel) dat ik het wel kan doen, ik er alles aan moet doen, om in mijn rol als leider, vooral deze dienend te vervullen.
Al was het alleen al voor de 14% meer klanttevredenheid!
Hoe inspireer en motiveer jij je medewerkers, ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

een camping als podium om anders denkenden te ontmoeten

Ik vind het verhardende debat over vluchtelingen en moslims vreselijk. Het gebrek aan empathie ligt hier wellicht aan ten grondslag. In onze steeds maar meer en meer geindividualiseerde maatschappij. En wij zijn er allemaal voor verantwoordelijk, maar dat betekend ook dat ik er ook zelf wat aan kan doen, maar wat dan?

Hoe kan je met een camping het debat wat verzachten? Kamperen is typisch voor "kaaskoppen" en watersport zo mogelijk nog meer. Zelden zie je er mensen met een wat meer dan gemiddeld kleurtje rond lopen. Een ander gegeven is dat mensen tijdens hun vakantie meer dan gemiddeld open staan voor nieuwe ervaringen en dingen. Hoe cool zou het zijn wanneer onze camping dan meer dan gemiddeld mensen met een kleurtje weet te verleiden om bij ons te komen kamperen. Zo kunnen wij kaaskoppen, de mensen met een wat donkerdere huid, met een andere culturele achtergrond treffen en echt ontmoeten! Ik weet zeker dat er dan in ieder geval een paar mensen al een wat zachtere kijk op het debat zullen hebben. En dat is precies wat ik wens, een wat mooiere wereld. Ik kan daar zelf dus wel degelijk wat in betekenen! Dus afgelopen zomer ben ik met de uni van Groningen en Stenden hogeschool uit Leeuwarden aan de slag gegaan. We zijn een onderzoek aan het opstarten hoe we, in eerste instantie 2e en 3e generatie mensen met een Turkse achtergrond, op onze camping kunnen verleiden. Niet makkelijk, zeker niet voor de hand liggend, maar wel heel uitdagend en hopelijk bijdragend aan een verzachtend debat. De uitkomsten weten we nog niet, we zitten midden in het onderzoek. Maar hoe mooi zou het zijn wanneer we in de zomer van 2016 bij een paar van onze gasten al een verzachtende kijk op het debat hebben weten te krijgen?
Wij zijn zeker niet uniek in onze wens, in Londen is het Empathiemuseum onlangs geopend. De initiatiefnemer en filosoof Roman Krznaric brengt bezoekers met andere mensen in contact en traint ze via verschillende technieken om zich beter in een ander te verplaatsen.
Mijn volgende bezoek aan Londen zal ik dan ook zeker combineren met een bezoek aan dit museum, ik ben heel benieuwd. Net als de uitslag van de onderzoeken voor onze eigen camping. Mocht je nog tips voor ons hebben over dit onderwerp, laat het ons dan weten! Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

creativiteit en een hoop moed

Ik ben net terug van een reis naar India en Nepal en ik was de gelukkeling om het Dev Depaarali feest mee te mogen maken, vanaf een bootje op de Ganges zelfs! En daar kwam hij aan, Abhay. Hij was jong, misschien 13 jaar en kon niet zwemmen. Ook hij wilde zo veel als mogelijk was, kleine drijvende lichtjes verkopen.

Hij kwam aan in het door hem zelf gemaakte bootje van piepschuim plaat. Met stevige draad had hij de platen aan elkaar genaaid, zwemmen kan Abhay niet, maar creatief is hij en hij beschikt over een enorme dosis moed! Hij heeft alle kansen gepakt die hij kon pakken, en wel op de meest strategische manier. Op de kant liepen vooral veel Indiers, maar op de (veel te dure) boten zaten vooral toeristen die net wat meer dollars en Roepies in hun portemonnee hebben. Dus had hij een bootje gefabriceerd. Heel langzaam liepen door de naden van het bootje water naar binnen. Maar hij had vast voldoende tijd om met het bootje naar de vele rijke toeristen op het water te roeien. Hij had zijn knuffelfactor nog mee, een kind met zoveel moed en creativiteit......Iedereen in onze boot kocht snel wat van zijn lichtjes, ook al hadden we er al een paar op de kant gekocht. De rieten mand vol lichtjes was zo al voor de helft verkocht. En even snel als hij kwam, zo snel was hij ook alweer bij de volgende boot. Hij moest wel snel, want het bootje liep steeds voller en voller, zwemmen kan hij niet, zoals zoveel kinderen dat niet kunnen in India. Ik maak me geen zorgen over Abhay, die komt er wel met al zijn creativiteit en moed. Misschien stuurt hij over een paar jaar, allemaal jonge kinderen met zijn bootjes de Ganges op. Geeft hij ze vooraf nog een kleine training.
Maar wat kan ik hiervan leren, wat kan ik hiermee op onze camping? Durf ik door mijn angsten heen te kijken naar de meest strategische mogelijkheden? Heb ik zoveel creativiteit om met een minimaal budget het gereedschap te ontwikkelen dat ik hiervoor nodig heb? Op dit moment loopt mijn hoofd nog over van alle verpletterende indrukken die ik tijdens mijn reis heb opgedaan, maar Abhay.......die zal ik niet snel vergeten!
Welke strategische kansen heb jij met je creativiteit en moed gepakt? Ik ben heel benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

voedselverspilling

Nederlanders gooien gemiddeld 50 kg. aan voedsel weg, waarvoor we 2,5 miljard euro hebben betaald. Ik vermoed dat dit tijdens een vakantie niet heel veel anders zal zijn. Nu heb ik onlangs als scout en coach Daisy Scholte mogen begeleiden bij haar TED talk. Dat zette me wel aan het denken. Niet alleen thuis probeer ik meer op te letten hoe we ervoor kunnen zorgen dat we minder hoeven weg te gooien, ook op de camping wil ik er wat mee, maar wat he?

Voedsel weg gooien is natuurlijk niet goed. Het kost niet alleen heel veel geld, het is ook slecht voor het milieu! Hoe kunnen we ervoor zorgen dat ook onze gasten minder voedsel gaan weg gooien? Wat kunnen we bedenken waardoor dat minder gebeurt? Wanneer wordt het meeste voedsel weg gegooid? Wat voor soort voedsel is dat? Is het vlees dat te lang buiten in de warme zomerzon heeft liggen wachten op de BBQ of is het een pak melk dat teveel is ingekocht? Zijn het wat stukken fruit of uien die de gast gewoon niet nog weer mee naar huis wil nemen? Er schieten allerhande vragen door mijn hoofd waarop ik nu nog geen antwoord heb. Ik denk wel dat we er wat op zouden kunnen bedenken. Voor nu opzoek naar een afstudeer stagiair die voor onze camping wil onderzoeken wat we kunnen doen voor en met onze gasten, om de voedselverspilling op onze camping tegen te gaan. Wellicht dat jij me in contact kan brengen met die student? Zou cool zijn, want wie is er nu voor voedselverspilling?
Help jij me aan deze afstudeerstudent, deel dit blogje zoveel als je kan! Mocht je nog vragen hebben, mocht je nog twijfels hebben, bel me gerust, 0515-442328
Groet & glimlach, Karin Veldhuizen, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

blurring

Blurring, weer een nieuw woord waarvan ik de betekenis niet ken. Ik zoek het op een zie dat het staat voor: origineel zijn, door onverwachte combinaties te maken. Heel hard werken met nog meer passie. Blurren, dat is dus hoe we het doen. Dat kost ons een hoop bloed, zweet en zelfs af en toe tranen. Niets komt voor niets, dat hoeft ook niet. Als het tijdens de voorstelling maar door ons vergeten wordt en dat we dan, net als een prima ballerina, kunnen stralen en genieten.

Nu is het koud, schraal, grijs en grauw. Maar juist nu moeten we met een hoop thermisch ondergoed aan naar buiten. Nu moeten we bomen snoeien en heggen flink inkorten. De koude wind snijdt in ons blote gezicht. Fysiek is het ook zwaar, hoge dikke takken, boven je macht proberen af te zagen. Oppassen dat die dikke knots niet in onze ogen zal vallen. Het zaagsel dat naar beneden dwarrelt ligt op onze wangen. En na al dat zaagwerk moeten we de takken nog allemaal verhakselen. Het is niet alleen koud en zwaar werk, het is ook nog eens heel eenzaam. De telefoon rinkelt nauwelijks met "hongerige" gasten die graag bij ons willen komen kamperen. Zelden komen er deze wintermaanden gasten voorbij. En als ze er al zijn, dan zien ze een camping die drekkig is met kale bomen zonder blad. Nee, de winter is niet bepaald de periode dat je leuke complimenten kan gaan oogsten. We leven hier heel erg met de seizoenen. In september nog keken we erg uit naar deze winter. We waren echt moe van de vele lange dagen zonder even op adempauze te kunnen komen. En nu, nu moeten we ons steeds maar weer motiveren om wel naar buiten te gaan, om de dingen te doen, die we moeten doen. En toch is het allemaal heel erg goed. Die seizoenen, dat mega druk en intensief gasten ontvangen en verrassen, af wisselen met veel buiten onderhouds dingen doen. Maar we doen meer in de winter op en voor onze camping. We gaan ook op inspiratie tocht, we bezoeken festivals en evenementen als de Dutch Design Week. We ontwikkelen nieuwe plannen, zoeken nieuwe samenwerkings partners en doen onderzoek met studenten. We blurren wat af hier, met veel plezier werken aan een steeds maar weer mooiere camping. De stilte van de winter, het eenzame buitenwerk, we hebben het nodig om ook weer in ons hoofd ruimte te kunnen creeren voor nieuwe dingen. Om weer even te wortelen en de dingen te doorgronden. Letterlijk en figuurlijk. Grassprieten verhuren, het is toch het mooiste werk dat er bestaat!
Ben jij ook aan het blurren? Laat me weten wat je doet en wie weet kunnen we ook nog wat voor elkaar betekenen, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

dicht bij jezelf blijven

We hebben stukje bij beetje, stapje voor stapje onze camping ontwikkeld tot wat hij nu is geworden. Daar zijn jaren overheen gegaan, we hebben veel dingen tof gemaakt, en veel fouten gemaakt. De belangrijkste lessen die we hebben geleerd is wel dat we vooral dicht bij onszelf moeten blijven.

In 2008 hebben we het roer omgegooid. We hebben heel bewust voor een doelgroep gekozen die ons past als onze jas. Sterker nog, de meeste van onze gasten zouden zomaar onze vrienden kunnen zijn. We spreken dezelfde taal als onze gasten. Langzaam aan merken we de versterkende synergie tussen ons, het concept en de omgeving. Regelmatig zien we oud medewerkers en stagiaires nog terug. Zij zien de vooruitgang vooral en helpen ons nog steeds bij het verder door blijven schaven en verbeteren. Toen we in 1987 de camping van de gemeente kochten vielen we als een blok voor deze locatie, maar we hadden niet kunnen bedenken dat de camping er bijna 30 jaar later, zo tof zou worden. We hebben de bomen zelf geplant, de speeltoestellen zelf uitgezocht en bewust gekozen voor bv. geen slagbomen. We houden van een open en eerlijke sfeer, dat verhoud zich niet met een slagboom. De grootste fout die we in het verleden hebben gemaakt is wel dat we ons toch teveel zijn gaan focussen op de recreatiemarkt. Tuurlijk hebben we met benchmark ook veel voordelen behaald, maar we zijn er te lang in blijven hangen, zien we nu. Onze eigen koers bepalen en varen, weg van de massa en terug naar de essentie. Vaak wel met een vernieuwende component! Steeds maar weer gluren bij andere branches en culturen, om te kijken wat we daar tof vinden om vervolgens te vertalen naar onze camping. Wat vinden we mooi en tof en hoe kunnen we dat concept toepassen op onze eigen camping.
Wanneer ik naar India ga, wil ik die cultuur ervaren, en niet een soort "plastic" Disney resort met allerhande kunstmatigheden. Je ziet bij ons dan ook op het strandje geen palmbomen die zo zijn gekweekt dat ze enige vorst kunnen doorstaan. Bij ons zie je vooral inlandse bomen.
Bij ons geen verkleed konijn dat je kinderen bezig houdt, maar wel een enthousiaste surfinstructeur die je leert windsurfen. Wijzelf zijn gek op design, daarom zie je dat ook op de camping. Liefst van Nederlandse designers, als het even kan zelfs Friese Designers.
We blijven vooral bij ons zelf, en gelukkig vinden genoeg mensen dat een prettig concept.
Wie ben jij en hoe zie je jezelf terug in jouw werk? Ik ben heel benieuwd, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg. https://www.facebook.com/campingheeg

het nieuwe groen

De jaarlijkse Dutch Design Week van Eindhoven in oktober, is de graadmeter voor nieuw ontwerp en concept. Wat ons opviel was dat de trend naar vergroening sterk door is gaan zetten.

We kunnen niet zonder groen, zeker niet op een camping waarbij je vakantie viert in de natuur, in het groen. De hang naar de natuur zet zich voort en lijkt steeds vaker een grote inspiratiebron voor maatschappelijke problemen. Hoe lossen we de file op? Door te kijken naar mieren en hun bewegingen. Hoe lossen we vuil wordende kozijnen na een fikse regenbui op? Door te kijken hoe bladeren van planten zich "schoon" houden! Ook zien we steeds meer en meer binnenruimtes die vol worden "geplopt" door plantenbakken. De bakken hoeven lang niet meer de plant omhoog te laten groeien. Steeds meer potten en bakken zijn, net als de plantenbak die wij op de receptie boven de tafel hebben hangen, bedoeld om de plant te laten hangen.
De fusie tussen kantoren en jungle zet zich voort en is even stijlvol als natuurlijk. Ook wij gaan komende kampeerseizoen nog meer doen met plantenbakken. Wij zullen mooie plantenbakken buiten bij onze verhuurchalets gaan plaatsen. Binnen en buiten, ze zullen steeds meer en meer in elkaar over gaan lopen. Kijk maar eens naar de trends in behang, in toepassingen van meubels en potten en pannen. Overal krijgt het groen een steeds duidelijkere plaats.
Ik ben benieuwd waar jij je organisatie verder laat vergroenen? Laat je het ons weten, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg