blurring

Blurring, weer een nieuw woord waarvan ik de betekenis niet ken. Ik zoek het op een zie dat het staat voor: origineel zijn, door onverwachte combinaties te maken. Heel hard werken met nog meer passie. Blurren, dat is dus hoe we het doen. Dat kost ons een hoop bloed, zweet en zelfs af en toe tranen. Niets komt voor niets, dat hoeft ook niet. Als het tijdens de voorstelling maar door ons vergeten wordt en dat we dan, net als een prima ballerina, kunnen stralen en genieten.

Nu is het koud, schraal, grijs en grauw. Maar juist nu moeten we met een hoop thermisch ondergoed aan naar buiten. Nu moeten we bomen snoeien en heggen flink inkorten. De koude wind snijdt in ons blote gezicht. Fysiek is het ook zwaar, hoge dikke takken, boven je macht proberen af te zagen. Oppassen dat die dikke knots niet in onze ogen zal vallen. Het zaagsel dat naar beneden dwarrelt ligt op onze wangen. En na al dat zaagwerk moeten we de takken nog allemaal verhakselen. Het is niet alleen koud en zwaar werk, het is ook nog eens heel eenzaam. De telefoon rinkelt nauwelijks met "hongerige" gasten die graag bij ons willen komen kamperen. Zelden komen er deze wintermaanden gasten voorbij. En als ze er al zijn, dan zien ze een camping die drekkig is met kale bomen zonder blad. Nee, de winter is niet bepaald de periode dat je leuke complimenten kan gaan oogsten. We leven hier heel erg met de seizoenen. In september nog keken we erg uit naar deze winter. We waren echt moe van de vele lange dagen zonder even op adempauze te kunnen komen. En nu, nu moeten we ons steeds maar weer motiveren om wel naar buiten te gaan, om de dingen te doen, die we moeten doen. En toch is het allemaal heel erg goed. Die seizoenen, dat mega druk en intensief gasten ontvangen en verrassen, af wisselen met veel buiten onderhouds dingen doen. Maar we doen meer in de winter op en voor onze camping. We gaan ook op inspiratie tocht, we bezoeken festivals en evenementen als de Dutch Design Week. We ontwikkelen nieuwe plannen, zoeken nieuwe samenwerkings partners en doen onderzoek met studenten. We blurren wat af hier, met veel plezier werken aan een steeds maar weer mooiere camping. De stilte van de winter, het eenzame buitenwerk, we hebben het nodig om ook weer in ons hoofd ruimte te kunnen creeren voor nieuwe dingen. Om weer even te wortelen en de dingen te doorgronden. Letterlijk en figuurlijk. Grassprieten verhuren, het is toch het mooiste werk dat er bestaat!
Ben jij ook aan het blurren? Laat me weten wat je doet en wie weet kunnen we ook nog wat voor elkaar betekenen, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg