koester de rebel, die de onzekerheid niet uit de weg gaat!

We zijn opzoek naar nieuwe wegen. De oude wegen gaan naar niets! En we willen van alles! Dus zijn we aan het verdwalen, opzoek naar nieuwe wegen. Een ding weten we zeker, zoals we nu onze grassprieten verhuren, zal over tien jaar de belangstelling van onze gasten wel gehalveerd zijn! We weten dus dat we heel wat hebben aan te passen.

De veranderingen van de wensen en behoeften van onze kamperende gasten gaan zo snel, dat we bang zijn dat we zelf onvoldoende in staat zijn om de blinde vlekken tijdig te zullen ontdekken. Want om ons heen zien we een hele revolutie ontstaan aan een andere wereld. We zien het bij andere branches al bijna beter dan binnen onze eigen branche. Noem het een soort vak blindheid. Kijk eens naar de retail bv. Wat daar voor veldslag zich afspeelt is ongekend. Nog niet eerder zijn er zulke tikken uitgedeeld binnen de retail. Grote en kleine winkels verdwijnen. Of je nu een V&D bent of een kleine groenteboer op de hoek. Wanneer je niet op tijd bent aangepast, gaan de gasten of klanten voortaan aan je deur voorbij! De rebel zal je als eerste wakker kunnen maken. De rebel laat zich niet verleiden tot wenselijke aanpassingen volgens de laatste trends. De rebel durft autonoom te denken, zonder klakkeloos de massa te gaan volgen. De rebel heb je nodig om je vernieuwde visie of voorgenomen plan dat zorgt voor onzekerheid, wel te doen laten slagen. Omdat de rebel die onzekerheden niet uit de weg gaat en nieuwe wegen durft in te slaan.
Heb de rebel lief, het zal je ver(der) brengen!
Wanneer heb jij voor het laatst de rebel binnen je team, gekoesterd en waarom was dat? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.

tekenen helpt om de kern te vinden!

Stel je vragen en antwoorden visueel. Je zult zien dat je doordat je het e.e.a. gaat tekenen, visueel gaat weergeven, je veel beter in staat bent om de kern te pakken te krijgen. Je gaat vanuit een ander perspectief de woorden verbeelden, die passen bij je vraag en antwoord!
Maar hoe begin je dan?

We beginnen met een visie. We trekken erop uit, kijken naar onze kamperende gasten. Liefst in hun eigen habitat, om zo onze visie verder te funderen. Langzaam maar zeker zullen er mogelijkheden worden gezien, zien we opmerkelijke overeenkomsten. Zo ontdekte wij b.v. door het thuis brengen van een kado aan onze droomgasten (zie blogje) dat onze gasten meer dan gemiddeld in jaren dertighuizen wonen. Dat hadden we nooit kunnen ontdekken vanuit onze camping! Dat is belangrijke informatie, het zegt wat over de stijl die onze gasten zo aanspreekt. Zo creeren we opties waardoor we nog beter kunnen inspelen op kansen die we zien. Het was o.a. extra helpvol bij het herinrichten van onze chalets!
We zien zaken, proberen die kern te vangen door te gaan tekenen. Tekenen dwingt je om vanuit een ander perspectief naar de dingen te gaan kijken. Daardoor ontdek je makkelijker nieuwe kansen en oplossingen.
Hetzelfde was het geval toen we gingen nadenken over het aanbieden van een uurtje kanovaren als kado. Hoe ziet dat er nu uit, een uurtje kanovaren als kado? Wij en de dingen moeten V.A.M.P.-en. Op zich is er weinig vamp-erigs aan een kano. Het is de manier hoe je de kano gaat gebruiken, wanneer of waarom? Je kunt je voorstellen dat de mooiste momenten van de dag, de meest magische momenten van de dag, de momenten zijn waarbij de zon of op komt, of onder gaat.
Door de tekening te maken hebben we het persoonlijk weten te maken, immers sta ikzelf in de tekening. De zon staat erin en de kano. Met een ieniemienie bordje is duidelijk dat de kano kado wordt gegeven.
Probeer het maar eens, de dingen eerst te tekenen, het zal je vast ook helpen. En nog leuker dan in je eentje tekenen, is met je hele team! Geeft direct meer en betere communicatie en je zal zien dat het de energie in je team "pompt".
Ik ben benieuwd met welke vraag of antwoord je aan de slag gaat, laat je het ons weten, vinden we leuk hoor! Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

duurzaam waardecreatie

Duurzaam waarde ontwikkelen kan alleen maar wanneer je je (erg) bewust bent en blijft van je maatschappelijke impact. Toekomst bestendig handelen en bewust een lange termijnstrategie hanteren omdat we anders zullen worden afgerekend door onze gasten, belangenorganisaties en door onze eigen medewerkers. Maar waar moeten we dan eigenlijk op letten?

Er zijn vier onderdelen waar we steeds kritisch moeten blijven herijken, of we nog steeds wel het goede doen.

1. Hoe is het bestuur geregeld? Hebben we een camping die wel divers genoeg is samengesteld? Want wetenschappelijk onderzoek heeft allang aangetoond dat een divers gezelschap betere prestaties leveren dan een homogene groep. Bij een kleine organisatie als die van ons, een typisch "papa en mama" bedrijf, zit het qua geslacht dus wel goed. Maar hoe zit het met onze diversiteit dan gesteld b.v. qua ras? Vorig jaar was ik niet voor niets zo blij met onze stagiaire met roots uit het Caribisch gebied! Kamperen is een echt blanke mensen ding, helaas! De diversiteit wat betr. leeftijden is wel een dingetje, Zowel Jacob als ik zijn beide 50Plus! Gelukkig zijn we omringd door onze kinderen en studenten/stagiaires. Gelukkig, want daardoor blijven we wel fris en fruitig!
2. Welke relatie hebben we met de buitenwereld?  Vooral ik (Karin) ga veel naar buiten. Buiten onze camping en buiten onze branche. Ik vind het heerlijk om te onderzoeken wat we met andere partijen kunnen doen om het en voor onze gasten mooier te kunnen maken, maar ook om de wereld een beetje mooier te kunnen maken. Een mooi voorbeeld zijn de vele projecten die we jaarlijks hebben met de creatieve sector. Neem nu de inrichting van onze chalets. Een interieur ontwerpster heeft de moodboards ontworpen, de woonwinkel hier in de regio heeft met Dutch design ze ingericht. Er zijn al een aantal keren gasten naar de winkel gegaan, omdat hun nieuwsgierigheid was geprikkeld door onze chalets. Het is een soort verlenging van de showroom van Kreaz. Naar buiten toe zetten we ook onze netwerken en Media in om onze invloed op maatschappelijke vraagstukken te laten gelden. Neem alleen al deze blogjes. Maar ook de grafische plattegrond die we bv hebben laten maken, staat vol met maatschappelijke statements. De vlaggen bij onze ingang met de regenboog, de meer dan gemiddeld donkere mensen en een vrouw met een hoofddoekje. Wij willen iedereen een welkom gevoel geven! Onze tijd is schaars, en toch zitten we naast het grasspriet verhuren in allerhande andere nevenfuncties. Zo ben ik bv. ook nog scout en coach voor TEDxFryslan. Een club die inspiratie en kennis, laagdrempelig wil verspreiden over de wereld. Zijn we lid van de Club2018, die de Culturele Hoofdstad 2018 een warm hart toedragen en (ook financieel) bijdragen aan de projecten die hier in Friesland volgend jaar zullen plaatsvinden.
3. Duurzaamheid zit in onze missie en visie verankerd. Dat onze missie & visie levendig zijn en blijven, blijkt wel uit het feit dat we ze op onze merkbox hebben staan op ons bureau. Dat is onze basis! Daarnaast zit duurzaamheid in onze Methode V.A.M.P. Wij en de dingen moeten vamp-en. Waarbij de M van vamp staat voor MVO (Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen) Duurzaamheid, we zijn nooit klaar, ook niet als we er eindelijk voor hebben kunnen zorgen dat we nul negatieve impact hebben met het runnen van onze camping. Uiteindelijk wil je naar een situatie die ervoor zorgt dat we juist positiever bijdragen, toch?
4. Een organisatie kan alleen maar maatschappelijke waarde leveren, wanneer het financieel gezond is en toekomstbestendig is en blijft. Dat is bij onze camping niet anders! Hoeveel banen kan onze camping creeren en behouden? Ook toen het in de beginjaren van de crisis wat moeilijker met ons ging, hebben we wel onze dierbare medewerkers weten te blijven behouden. Moniek werkt gelukkig al tien jaar bij ons. Zelfs onze werkstudenten werken al heel veel jaren bij ons, dat zegt al heel wat! Maar ook mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt kunnen vaak hier terecht. We proberen te doen, wat we kunnen doen. En we kunnen al snel wat doen. Hoewel ik helaas een paar weken geleden van een mevrouw (50plus) hier uit de buurt de vraag kreeg of ze 1 dag in de week hier stage kon lopen. Ze was bezig met een omscholing. Werkt nu bij een Makelaar en haar contract loopt daar van de zomer af. Zelf was ze al gestart met een cursus Duits. Ze wilde zich gaan richten op de toeristische markt. Maar een stage aanbieden, zonder een kennisinstelling hierachter, kan niet. En vrijwilligerswerk mag niet op een camping. Natuurlijk had ik onze accountant gevraagd of ze mee wilde denken. Maar legale oplossingen waren er helaas niet. Dit zijn van die regeltjes waar je mij dus helemaal gek mee kan maken....Hebben we iemand die graag zijn talenten en mogelijkheden wil vergroten.....

Duurzaam waarde creeren, kijken naar je maatschappelijke impact, eigenlijk is het een vraagstuk waar we wekelijks naar moeten kijken. Het zal nooit klaar zijn, want het kan altijd nog beter!

alsof je water en olie wil mengen

Eindelijk, na tientallen jaren hadden we plots spontaan een ambtenaar van onze gemeente op bezoek. Ambtenaren en ondernemers, het zijn twee verschillende soort mensen. Het lijken wel twee verschillende bloedgroepen, ze lijken als olie en water. En water met olie mengen, dat is zeg maar wel een "dingetje".

Maar daar zat hij dan, samen met zijn vrouwelijke collega. Vol belangstelling en echt willen luisteren. In het verleden was het niet altijd even soepeltjes verlopen tussen de verschillende overheden en ons. Niet dat we ooit een enorme aanvaring hadden gehad. Maar dat we nu echt blij waren met ze.....De recreatie is de sector die met het hoogste aantal regelgeving te maken heeft van alle sectoren in Nederland. En ondernemen en veel regelgeving is nu niet een recept voor fijn ondernemers klimaat. Een ondernemer zoekt nu eenmaal naar de kansen. Wij willen het kamperen voor onze gasten nog aantrekkelijker maken, met een onderscheidend concept. En regels lijken meestal erg beperkend te werken op kansen. Maar een ambtenaar is wel meer dan een persoon die regeltjes bedenkt, beleid ontwikkelt en dossiers bijhoud natuurlijk. "Karin, wat zou de Gemeente voor jou kunnen doen?"vroegen ze. En ik denk dat we het vooral meer met elkaar zouden moeten doen. We zouden meer zij aan zij moeten gaan zitten, proberen elkaar beter te gaan begrijpen en samen de dingen gaan ontwikkelen. Misschien zouden we bij elkaar stage moeten gaan lopen. Ik had het vorig jaar ook al geopperd bij de bezuinigingsdialogen die onze Gemeente had gehouden. Hoewel het me wel vier avonden had "gekost" heb ik nergens gezien dat ze wat met de uitkomsten hadden gedaan van die bezuinigings dialogen. We hadden immers als groep: Toerisme, als sterkste punt naar voren gebracht dat de toeristenbelasting direct zou moeten worden afgeschaft. En wat gebeurt er, De toeristenbelasting wordt met 25% verhoogd! En ook de aangegeven stages, ik heb er nooit meer wat van gehoord! En dat terwijl ik het zo in mijn vrije tijd zou willen doen, een weekje stage, en de ambtenaar waarschijnlijk gewoon zijn salaris blijft ontvangen. Ik geloof in meer compassie en een betere basis om samen te kunnen werken d.m.v. een over en weer stage! Uiteindelijk zal de compassie en betere basis zorgen voor meer samenwerken. Meer innovatie, meer daadkracht, meer samen een visie ontwikkelen. Een grote kans dus om samen meer te kunnen gaan bereiken. Daarom zou ik met plezier een week stage volgen, omdat ik het zie als een diepte investering. Ik ben benieuwd, wanneer zal ik de uitnodiging ontvangen, wat denk jij? Is dit water met olie mengen een idee?Laat het ons weten, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

ONDERDOMPELING; op ideeen safari in een wereldstad

Het zijn de grote steden waar ik vooral mijn ogen uitkijk. Hongerig kijken mijn ogen om zich heen. Kijken naar de mensen, naar hun gedrag en naar gekke, leuke en originele aandacht trekkende zaken. Zo stond ik plots in Londen voor dit vreemde tafereel. Een bad, gevuld met piepschuim paaseieren, waaruit twee vrouwenbenen, met rode hoog gehakte schoenen, kwamen.
Ik kijk, mijn hart maakt een huppeltje. Waarom zou een winkel dit ding zo neerzetten, en dat terwijl het wel hele dure m2 zijn, daar zo in die Londense-straat.....

Maar al snel zie ik dat het bad al van buiten de mensen net wat nieuwsgieriger maakt. Ik ga een meter of vijf van de ingang van de winkel staan en kijk vooral wat het bad doet met de voorbij slenterende stoet (voornamelijk) toeristen. Ze kijken, kijken nog eens en trekken dan de ander mee de winkel binnen. Een vriendelijke verkoper begroet ze direct. Wat er aan producten wordt verkocht is nog volstrekt onduidelijk. Maar het moet vast leuk zijn, anders stond dit verrassende bad er niet zo, moeten de mensen denken. Het is de nieuwsgierigheid die het wint!
En ook achter in de winkel wordt er nog steeds hard gewerkt aan verrassingen. Een prachtige lamp van een beroemde designer heeft hetzelfde effect op de mensen. Ze raken verrast en kijken hun ogen uit. Dat hier misschien wel veel te dure potjes creme worden verkocht, maakt al lang niet meer uit. Na een half uurtje heb ik zeker meer dan tien mensen met een chic tasje naar buiten zien lopen. Blij met hun nieuwe aankoop die voornamelijk zeer impulsief is aangekocht.

Dit is nu wat ik mooi vind om te zien. Hoe krijgt een winkel het voor elkaar om een toevallige passant, een koper te laten worden? Dan is de buitenkant van zijn winkel al zo prikkelend, dat de nieuwsgierigheid van de gast, het wint! En niet alleen de buitenkant is dan verrassend, maar de gehele winkel, incl. de medewerkers! Voor mij weer een mooie spiegel om nog eens kritisch zelf te kijken naar onze "buitenkant van de winkel" en de rest van alle raakmomenten. Zijn ze wel verrassend genoeg?
Zo'n onderdompeling in ideeen-safari, ik heb het nodig om weer even scherp te blijven. Zo blijkt dat prive tijd ook weer heel helpvol is voor onze camping en haar kamperende gasten. Want grassprietverhuurder ben en blijf ik 24/7. Ook als ik gewoon mijn vrijetijd aan het vieren ben!
Met welk idee kwam jij thuis uit een grote wereldstad? Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.

to be hospital, or not to be hospital

Thats the question! Ik had een prive bezoekje aan London geplant en wat doe je dan als je er toch bent? Juist dan ga ik altijd kijken hoe ik ook onze camping extra onder de aandacht kan krijgen bij de juiste doelgroep. Dus ging ik weer mijn visitekaartjes in boeken over Nederland en kamperen stoppen. Bezocht ik een magazine en ik ging naar het NBTC.

Het NBTC (Nederlands Bureau voor Toerisme en Congressen) is het platform voor de gastvriendelijkheids industrie in Nederland. Zij zijn als het visitekaartje voor ons soort bedrijven en zorgen ervoor dat we flink onder de aandacht komen bij de juiste mensen. Logisch dat zij een belangrijke partner voor ons zijn. Ik had geen afspraak gemaakt, ik wilde alleen een stickje met daarop prachtige foto's van onze camping en wat persberichten erop. Bovendien had ik MerkFryslan gevraagd of ik ook nog namens hen wat kon afgeven. Een enveloppe met wat kaarten had ik van hen. We moeten elkaar helpen en daar waar kan elkaar versterken, nietwaar. Ik kwam aan in het prachtige gebouw waarin het NBTC zit. Vriendelijk kreeg ik van de dame achter de balie een dag pas met daarop mijn naam. We mochten door naar de 16e verdieping en mochten ons daar melden de volgende receptie. We genoten nog even van het prachtige uitzicht over hartje London. Ik had er zin in, stel je voor dat ze net een mooie persreis aan het ontwikkelen zijn, en we kunnen daarop makkelijk aanhaken....je kunt zomaar erg geluk hebben! We werden gebracht naar het kantoor op de tweede verdieping. Daar eenmaal aangekomen, bleek dat we even moesten wachten in de koffiecorner. Sandra zat aan de telefoon. Natuurlijk, we kwamen ook zomaar onaangekondigd!
We mochten koffie pakken, of thee en lekker zitten. Na ongeveer 20 minuten kwam er een man van de beveiliging. We kregen een e-mail adres (een algemeen email adres) waar we naartoe konden mailen om een afspraak met ze te maken voor een andere keer en eventueel onze vragen te stellen aan ze. Nee, we moesten nu echt weg en het pand verlaten. Sandra zou zeker vandaag geen enkel momentje hebben. Ik vroeg nog of ik hem wat kon afgeven, maar ook dat kon echt niet. Ik was teleurgesteld. Als dit ons bureau is voor de hospitality sector en er zijn zoveel drempels om iemand te benaderen. En dan helemaal voor een Nederlands bureau, die zou moeten staan voor open en toegankelijk, hoe kan het dan dat je zo wordt behandeld? Natuurlijk begrijp ik dat ze ook hier in London te maken hebben met veiligheids issues. Dat ze niet zomaar tien minuten vrij kan plannen in een volle agenda. Maar vijf minuten, dat moet je toch altijd wel kunnen vinden? Hoe had het dan wel gemoeten? Ze had ons zelf even het mailadres kunnen brengen bij de koffiehoek. Ze had zich kunnen excuseren voor haar drukke agenda. Dan hadden we dat natuurlijk begrepen! En mochten het veiligheidsissues zijn, dan hadden we gewoon onze paspoorten kunnen overleggen en ons legitimeren bij de ingang. Hospitality gaat niet hand in hand met veiligheid en efficientie. Hospitality gaat over de ander altijd een welkom gevoel proberen te geven! Natuurlijk kan dat lang niet altijd optimaal, zeker niet in onverwachte situaties. Het is een mindset die je elke dag maar weer opnieuw top of mind moet zetten. Zeker wanneer je werkt in of voor de hospitality industrie! Tuurlijk wil ik makkelijk toegankelijk zijn en blijven voor mijn medewerkers, mijn studenten en mijn kamperende gasten. Daarom hoeven ze meestal maar een kick te geven, en ik loop naar ze toe! En mocht ik net aan de telefoon zitten, dan laat ik ze in ieder geval merken dat ik ze zie en dat ik even aan de lijn zit. Dat begrijpen ze dan heel goed, geen probleem! Maar als ik in een moeilijk document zit, dan moet ik er later maar gewoon weer even helemaal opnieuw induiken. Hospitality is bijna altijd het aller belangrijkste voor ons. Het is de kunst van een hartelijk welkom en onbaatzuchtige dienstbaarheid. Het is de weg naar verbondenheid. En laat ik nu net bij thuiskomst de preview lezen over "Gastgevers in geluk". Zal wel niet echt toeval zijn, denk je? Ik ben benieuwd naar jouw idee over hospitality, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg.

Van het merk en de klantbeleving naar het DNA

De rollen die de markting vervult zijn anders dan dat ze een paar jaar geleden nog waren. Toen was de marketeer verantwoordelijk voor het merkmanagement en de klantbeleving. Nu gaat het om alles wat te maken heeft met waarde ontdekken, waarde organiseren, waarde communiceren en waarde bewijzen.
De vier dimensies van waardevol ondernemen. Maar wat betekent dat voor onze camping?


Waarde ontdekken; wat heeft waarde voor mijn gasten, voor mijn stakeholders?
Jaarlijks hebben we een aantal studenten die hier hun (afstudeer) onderzoek houden. Die duiken dan op een specifiek onderdeel, de diepte in. Vaak doen ze dat met modellen als het Business Canvas Model, waarbij de waardecreatie aan de ene kant van het model, duidelijk af te lezen is. Maar ook de NPS score geeft ons steeds maar weer opnieuw aan, wat voor onze gasten waardevol is. Wat drie jaar geleden nog als uiterst waardevol werd ervaren door onze gasten, kan vandaag de dag wel heel gewoon zijn geworden. Neem nu zoiets als de zeillessen, die maken het wel prettig hier op de camping, maar niet meer zo uniek als dat ze dat vijf jaar geleden deed. Inmiddels is de zeilles op vrijwel elke camping of park hier in Friesland aan het water te reserveren!
Nu blijkt dat de goede espresso aan het strandbarretje, het meer dan gemiddeld goed doet! Dat is echt een van onze beste waardecreator. Net als de lekkere vrije sfeer, de blote voeten experience zullen we maar zeggen. We kunnen dan ook met trots melden dat je hier een echte espresso kan kopen, the best coffee in town! En lekker op je blote pootjes kunt rondlopen!

waarde organiseren: door het hele bedrijf heen
Regelmatig staan we met al onze medewerkers stil bij hoe zijn hun werk doen. En hoe ze hun taken doen. Hun taken kunnen ook altijd beter en passender. De dingen die we ontwikkelen kunnen dat ook. Het V.A.M.P.-en zit ons in het bloed. Daar moeten we vooral op sturen. Dat is niet iets dat je alleen bij de receptie merkt, maar dat voel je op de hele camping. Door regelmatig hierbij stil te staan, kunnen we onze blinde vlekken met elkaar ontdekken. Want mocht een gast bv. een zaag nodig hebben om een plank van zijn bed te kunnen zagen. Dan is het wel nodig dat ook onze technische man op dat moment V.A.M.P-t

waarde communiceren: naar de buitenwereld
Laten zien waaruit blijkt dat wat je waardevol maakt. En ook dat doen we met het hele team en vooral ook n.a.v. de verschillende (continue) onderzoeken. Vorig jaar nog hebben we na een degelijk onderzoek, twee dagen lang hard gewerkt aan zes concept foto's. Een stylist, een concept ontwikkelaar en een fotograaf waren tot in het kleinste detail, de foto's aan het regisseren. Deze foto's hebben we vooral om aan de buitenwereld onze waarde te laten zien. Op de foto op het strandje zie je dan ook dat er gewoon nog steeds onkruid groeit op het strandje. Dat hebben we vooral niet snel weg gepoetst voor de foto. Het is belangrijk dat, dat wat je laat zien, ook erg goed de werkelijkheid weergeeft. Anders komen gasten naar je toe en zijn ze eigenlijk alleen maar erg teleurgesteld. Het omgekeerde is net zo'n probleem. Wanneer jij niet aan de buitenwereld laat zien wat jou zo uniek maakt, zorgt er dan voor dat je niet als dusdanig zal worden opgemerkt.

Daarom is het zo belangrijk dat je precies weet wat je DNA is! Maar dat is tevens ook wel een moeilijke opgave! Dat DNA is niet meer zo even door marketeers vast te stellen. De marketing is iets wat je met z'n alle voor elkaar moet zien te krijgen. Logisch dat juist kleine organisaties dit heel veel makkelijker voor elkaar krijgen. Een voordeel voor de platte en wendbare organisatie! En hoe leuk is het om dan ook te merken dat we met elkaar, een hele klus aan het fixen zijn. Omdat we het samen doen, maakt het dat we ook vooral samen extra trots zijn. Wanneer was jij trots op je organisatie? En waarom was dat? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

Karin, jij kent zoveel mensen. Maar wat doe je daar zelf mee?

Ik sprak Robert weer. Ik had zijn oud collega een paar dagen ervoor gebeld in de auto. Robert kon het hele gesprek meeluisteren. Overigens, dit had zijn collega mij goed verteld hoor, ik wist dat hij meeluisteraars had! Ze waren op weg naar Berlijn, een mannenweekendje weg. Ze gingen historische plekken uit de W.O.II opzoeken. Dit had hun grote interesse. Maar ach, dan vonden ze mijn neef Vik vast ook interessant en....

Robert vertelde me, ze hadden gelachen in de auto. Je vertelt wat aan Karin, en ze helpt je zo aan weer een hele rits interessante mensen op dat vlak. "Hoe komt het toch dat je zoveel mensen kent, en wat heb je er eigenlijk zelf aan", vroeg Robert mij. Noem het gerust een afwijking maar ik ben steeds maar weer opzoek naar voor mij nieuwe kennis en mensen. Ik wil mensen leren kennen en hun verhaal. Het toeval wil, dat ik die mensen en verhalen goed kan onthouden. Wanneer iemand me dat over een bepaald thema wat vraagt, dan associeer ik direct een rits relevante mensen erbij. Het zit gewoon in me, het maakt wie ik als persoon ben. Het heeft dus veel minder met een bepaald doel te maken. Maar helpvol is het zeker!
Denk je eens in, als ik een probleem heb, of ik wil meer van iets weten, dan is het niet zo moeilijk of ik ken wel een expert op dat gebied! De oplossing voor een probleem heb ik hierdoor makkelijk snel bij de hand! Ik zal je een voorbeeld geven, een paar jaar geleden leerde ik Jeroen kennen. Jeroen was toen journalist voor de Metro en schreef een leuk artikel over onze camping. Tijdens een congres kom ik hem weer tegen, samen met een andere man pratend. Direct vertelt Jeroen aan die man: Als je een toffe camping zoekt, dan moet je naar Karin gaan.
Op hetzelfde congres kwam ik trouwens ook Jörg weer tegen. Ik had hem alweer een paar jaar niet gezien. Hij weet alles van online en nieuwe technieken. Hij vraagt me of ik nog met onderzoek en nieuwe technieken bezig ben. Ik vertel hem dat we op dit moment een student hebben die aan het afstuderen is op wat we online zouden kunnen verbeteren. Wellicht dat een 360'filmpje wat voor ons zou kunnen zijn. Jörg zegt me, dat moet je niet onderzoeken, dat kan je direct wel gaan doen. Kortom, verpil geen tijd! De dag erop hebben we idd stappen ondernomen om volgende maand ons eerste 360"filmpje te ontwikkelen.
Denk je eens in, ik ontmoet weer een nieuw persoon, met nieuwe kennis. Ze helpen me om onze camping weer net een klein stapje verder te helpen. Ze houden me fris en alert. Ze zijn mijn kritisch geweten en helpen me betere beslissingen nemen.
Denk je eens in, ik heb jou geholpen door je te koppelen aan iemand. Daardoor heb ik je snel goed op weg geholpen om zelf nog beter te worden. Dat soort zaken dat onthoud je wel. En dat maakt dat de gunfactor naar mij alleen maar groter is geworden.

Hier is het me allemaal niet om begonnen, maar het is wel allemaal erg prettig. Het is een marketing strategie die me heel goed past. Ik beleef er veel plezier aan, het voedt mijn honger naar nieuws en verhalen. Ik ben een mensen mens zoals sommige dat noemen. En dat verveelt mij nooit!
Robert, bedankt voor de vraag, want het is goed om zo af en toe ook een spiegelende vraag te krijgen, waardoor ik ook weer even weet wat ik doe en waarom en waarvoor.
Ik ben benieuwd, misschien dat jij wel iemand ken, die me een mooi verhaal kan vertellen waarmee ik onze camping op een hoger plan kan brengen. Laat je het mij dan weten? Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

van massa toerisme, naar de massa aan kleinere pareltjes

We konden het al in het trendboek van het NRIT lezen. Langzaam maar zeker zijn er steeds minder mensen die kiezen voor een all inclusieve vakantie aan het zwembad. De grote stijgers zijn de vakanties die men zelf helemaal kan samenstellen. Van massa toerisme naar de massa aan kleine pareltjes.

De massa aan kleine pareltjes, die hebben we hier natuurlijk ook. Alleen zijn ze nog niet allemaal aan elkaar geregen. Het is nog niet een mooi snoer geworden. We hebben al wel pogingen gewaagd, met het ontwikkelen van arrangementen. We dachten, laten we maar arrangementen maken, dan hoeft onze gast niet zo na te denken. Maar de kamperende gast van vandaag wil wel graag zelf nadenken. Vandaag wil hij praten met "Pietje" om te horen wat hij vandaag gedaan heeft. En morgen vraagt hij aan de serveerster uit het dorp wat hij beslist moet gaan meemaken of zien! Hij zoekt steeds meer zelf op wat hij wil gaan meemaken. En dat zoeken is wel op zich een feestje. Alleen dan hebben we het al wel over de gast die hier is. Hoe zorgen we ervoor dat de gast die we nog niet hebben, ook weet dat we hier een massa aan kleine, originele en authentieke pareltjes hebben? Hoe weet die gast dat het juist hier goed toeven is?
Kortom, hoe zorgen we ervoor dat we een prachtig parelsnoer in onze etalage kunnen zetten?
Daarvoor zullen we de bereidheid moeten hebben om veel meer te gaan samenwerken. Al die pareltjes bij elkaar laten komen en samen nieuwe stappen gaan ondernemen.

Het probleem is, dat juist deze kleine pareltjes wel de passie en het enthousiasme hebben, maar dat ze relatief over weinig budget en tijd beschikken. Wat zou het al helpen wanneer we een mooi voorbeeld hadden. Heb jij een idee hoe anderen al een mooi parelsnoer in de etalage hebben weten te zetten met succes? Laat je het ons dan weten, we zijn razend nieuwsgierig, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

kopen, kopen, niet kijken

Gisteravond mochten we naar de presentatie van Helga van Leur voor de leden van de Rabobank. Een avond vol wetenschappelijke bewijslast dat we eigenlijk nu niet zo goed omgaan met onze aarde. Tuurlijk wisten we dat al wel. Het mooie van Helga was, dat ze ons opriep om in ieder geval toch maar vooral ons te focussen op wat we zelf nu voor kleine stapjes zouden kunnen gaan nemen. Maar hoe?

Alle aspecten met betrekking tot duurzaamheid passeerde de revue. Dat wil zeggen, alle milieu gerelateerde aspecten. En wanneer die sociale implicaties hebben, dan werd dat ook nog even kort door haar benoemd. Met een hoop humor deelde ze haar verhaal. Natuurlijk ging het ook nog even over onze overconsumptie. Hoeveel we bv. ongebruikt, weg gooien. "Ken je dat, je koopt een nieuwe trui omdat die in de aanbieding is, maar eenmaal thuis, trek je hem eigenlijk nooit aan. De trui was toch niet zo leuk als dat die in de winkel leek....
Met voeding is het misschien nog wel veel heftiger gesteld. Van alle eten dat we in Nederland kopen als consument, gooien we gemiddeld 35% weg! Tel daar dan nog eens bij op wat er bij de winkels en producenten wordt weg gegooid en je hebt het over het dramatisch getal  van 50%. Ofwel, de helft van het voedsel dat we produceren, wordt weg gegooid! We kopen, zonder te kijken of we het wel echt gaan gebruiken!
Vanochtend kwam Sjaak, goede vriend en regisseur bij ons op de camping. We zijn bezig met het ontwikkelen van een productie over duurzaamheid & biodiversiteit. Hij noemde het zo mooi: KOPEN, KOPEN, niet kijken.
We laten ons door van alles en nog wat verleiden om spullen aan te schaffen, zonder dat we ze werkelijk nodig hebben. Ik koop voor mezelf al bijna anderhalf jaar geen kleding meer. Alleen wanneer bv. mijn spijkerbroek kapot is en niet te herstellen. Dan mag ik weer een nieuwe kopen. Sjaak had het over zijn voedsel. Hij heeft vijf oliebollen nodig. Maar die zijn even duur als de aanbieding zeven voor vijf euro. Want een oliebol kost 1€. Maar hij heeft er maar vijf nodig! Laat je je verleiden om er dan toch zeven mee naar huis te nemen? En ga je die dan zelf opeten? Ga je dan meer eten, dan dat je eigenlijk van plan was? Of ga je die dan aan bv. je buurvrouw brengen? Ik denk na, ik ging vast ook voor die zeven oliebollen. Voor mijn gezondheid niet goed. Wanneer ik dan al de beheersing zou hebben om ze alle zeven wel mee te nemen, omdat ik ze dan aan iemand anders zou kunnen geven. De buurvrouw of zo? Dan zou ik in de praktijk ze vast vergeten te geven, en belanden ze een paar dagen later, alsnog in de kliko! Hmmm, dat doe ik dus nog niet bepaald goed!

Wanneer we ons meer bewust zijn van alle verleidingen, van ons eigen gedrag en hoe we ons eigenlijk zouden moeten gedragen. Dan is er een kans dat we ook werkelijk, met kleine stapjes, het verschil kunnen gaan maken. Jij en ik, we weten dat het anders moet. Laten we dan vooral nu ook echt aan de slag gaan. Laten we eerst gaan kijken, voordat we gaan kopen.
Ook op onze camping kijken we regelmatig hoe we de boel nog verder kunnen verduurzamen. Hoe onze gasten met een nog kleinere negatieve impact zouden kunnen kamperen. Want ook daarin hebben wij een opgave. Steeds maar weer, een klein stapje duurzamer, bij ons thuis, maar ook op de camping! Want weet je, ook heel veel kleine stapjes, wordt langzaam aan toch een hele flinke stap! Ik ben benieuwd, ga jij voortaan ook wat beter eerst kijken, voordat je wat gaat kopen? Laat het ons weten, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

ze kijken gemiddeld vier keer, maar wel telkens met een andere reden

Erik kroon neemt ons mee met de belevenissen van de online toerist. Hij deelt met plezier tijdens het Toerismecongres zijn jaren lange ervaringen die hij als recreatie ondernemer heeft opgedaan. De online toerist kijkt gemiddeld vier keer op een website.

Maar elke keer wel met een ander doel. De eerste keer dat hij je website bezoekt is hij zich aan het orienteren op een vakantie op weekendje weg. Soms weet je niet hoe hij is binnengekomen. Vaak zou je het wel kunnen weten. En misschien nog wel beter, je zou het kunnen sturen. Dan zorg je ervoor dat hij direct op die pagina terecht komt binnen je site, waar de informatie staat die hij op dat moment zoekt.
De tweede keer komt hij weer een kijkje nemen op de site. Dit keer omdat hij samen met zijn partner een boeking wil gaan maken. Samen nemen ze een kijkje, en beslissen dan hopelijk om over te gaan tot koop. In deze fase is het vooral samen kijken om gerust gesteld te worden. Ga ik hier die droomvakantie echt wel meemaken? En stel ze zijn over gegaan tot aankoop. Dan komen ze een paar dagen voor vertrek naar hun droomvakantie nog even je website bezoeken. Nu gaan ze kijken naar wat er zoal in de omgeving en op de camping te doen is. Ze willen een beetje de mogelijkheden aftasten die bij hun wensen en behoeften passen. En dan komen ze vaak dus nog een vierde keer, vaak de laatste keer. Ze zijn al op je camping, alleen nu willen ze nog even kijken wat ze irl nu kunnen meemaken en boeken. Ook nu zou je keihard kunnen verkopen. Niet je eigen overnachtingsmogelijkheden, dat hebben ze immers al gedaan. Nu zou je tickets kunnen verkopen van bv. musea uit de omgeving. Of wat te denken van een ticket naar een golfbaan, of .....misschien zelfs wel de boodschappen van de supermarkt of de op de camping te leveren vers afgebakken pizza's.
Erik heeft er al ervaring mee en verteld hoe leuk het is om in plaats van het leveren van een folder over dit soort bedrijven uit je omgeving, nu te promoten op je site en zo een graantje mee te kunnen pikken van deze koppelverkoop. Het is zeker makkelijk voor de gast. Die krijgt precies 24/7 alle service die hij voorheen alleen bij de receptie onder openingstijden zou krijgen.
Ik zie het al voor me, incl. een doorverkoop naar de huisartsen, o.v. kaartjes, restaurant diners en watersport en kampeerartikelen. Met een beetje marge hierop, zouden we leuk onze inkomsten kunnen vergroten. En zeg nu eerlijk, wij recreatiebedrijven trekken toch vaak de kamperende gast met heel veel marketing inspanningen naar ons gebied, en de plaatselijke restaurateur, supermarkt, museum en huisarts doet niets ter ondersteuning om ons daarbij te helpen. En erger nog, de lokale gemeenten leggen ons nog eens extra de toeristenbelasting op. Ik zeg, dit is het onderzoeken waard! Ik ben benieuwd naar jouw idee! Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

ben jij de vinexwijk voor campers, of....

"Er is een groep mensen die best wel zou willen gaan kamperen. De bereidheid om te gaan kamperen is in Nederland sowieso erg groot! Het zou namelijk best avontuurlijk kunnen zijn. Het zou je een groot gevoel van vrijheid kunnen geven. Maar die vrijheid die ga je niet vinden in een vinexwijk voor campers, zal ik maar zeggen". Aan het woord is Hugo Donselaar van Campspacer, en hij heeft me direct te pakken.

Ik heb het ook vaak over de "tupperware bakken". Van die witte, plastic caravans en campers. Tuurlijk zijn ze comfortabel, Tuurlijk zijn ze heel efficient ingericht en zo. Maar hoe zit het met de beleving? Het is allemaal veel te veel van hetzelfde. Er zit niets authentieks of, nu ja, je weet vast wel wat ik bedoel. Deze Hugo en de zijne hebben echt een andere kijk op kamperen. Het reizen is belangrijker dan het bezit. En een vakantie krijgt nog veel meer betekenis voor de gast wanneer hij veel likes van zijn vrienden krijgt op de post op de sociale media waar hij laat zien waar en hoe hij op vakantie is gegaan. Het is dus zaak om het kamperen op een verrassende wijze aan te bieden. Dat doe je niet met allemaal tupperwarebakken op je camping. Het moet veel unieker, kleinschaliger en vooral met veel beleving. Campspace biedt een platform aan plekken op de wereld die dit kunnen bieden. En ja, dat kunnen ook bestaande campings zijn, mits ze natuurlijk aan de voorwaarden voldoen.

En al wat ik denk, he, he, heerlijk. Dit is een platform dat gelukkig en juist weg blijft bij die vinexwijken voor campers. Hier staan allemaal onze concurrenten waar ik graag tussen zou willen staan. Het valt niet mee om een platform te vinden dat voorbij de ANWB gaat, te vinden. Dat is lastig voor ons, maar ook voor de gast, die best wel zou willen gaan kamperen, mits avontuurlijk met een hoog gevoel van vrijheid. Ik ben benieuwd, heb jij ook zo'n kampeerplek? Laat het ons weten, we zijn heel benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.