kopen, kopen, niet kijken

Gisteravond mochten we naar de presentatie van Helga van Leur voor de leden van de Rabobank. Een avond vol wetenschappelijke bewijslast dat we eigenlijk nu niet zo goed omgaan met onze aarde. Tuurlijk wisten we dat al wel. Het mooie van Helga was, dat ze ons opriep om in ieder geval toch maar vooral ons te focussen op wat we zelf nu voor kleine stapjes zouden kunnen gaan nemen. Maar hoe?

Alle aspecten met betrekking tot duurzaamheid passeerde de revue. Dat wil zeggen, alle milieu gerelateerde aspecten. En wanneer die sociale implicaties hebben, dan werd dat ook nog even kort door haar benoemd. Met een hoop humor deelde ze haar verhaal. Natuurlijk ging het ook nog even over onze overconsumptie. Hoeveel we bv. ongebruikt, weg gooien. "Ken je dat, je koopt een nieuwe trui omdat die in de aanbieding is, maar eenmaal thuis, trek je hem eigenlijk nooit aan. De trui was toch niet zo leuk als dat die in de winkel leek....
Met voeding is het misschien nog wel veel heftiger gesteld. Van alle eten dat we in Nederland kopen als consument, gooien we gemiddeld 35% weg! Tel daar dan nog eens bij op wat er bij de winkels en producenten wordt weg gegooid en je hebt het over het dramatisch getal  van 50%. Ofwel, de helft van het voedsel dat we produceren, wordt weg gegooid! We kopen, zonder te kijken of we het wel echt gaan gebruiken!
Vanochtend kwam Sjaak, goede vriend en regisseur bij ons op de camping. We zijn bezig met het ontwikkelen van een productie over duurzaamheid & biodiversiteit. Hij noemde het zo mooi: KOPEN, KOPEN, niet kijken.
We laten ons door van alles en nog wat verleiden om spullen aan te schaffen, zonder dat we ze werkelijk nodig hebben. Ik koop voor mezelf al bijna anderhalf jaar geen kleding meer. Alleen wanneer bv. mijn spijkerbroek kapot is en niet te herstellen. Dan mag ik weer een nieuwe kopen. Sjaak had het over zijn voedsel. Hij heeft vijf oliebollen nodig. Maar die zijn even duur als de aanbieding zeven voor vijf euro. Want een oliebol kost 1€. Maar hij heeft er maar vijf nodig! Laat je je verleiden om er dan toch zeven mee naar huis te nemen? En ga je die dan zelf opeten? Ga je dan meer eten, dan dat je eigenlijk van plan was? Of ga je die dan aan bv. je buurvrouw brengen? Ik denk na, ik ging vast ook voor die zeven oliebollen. Voor mijn gezondheid niet goed. Wanneer ik dan al de beheersing zou hebben om ze alle zeven wel mee te nemen, omdat ik ze dan aan iemand anders zou kunnen geven. De buurvrouw of zo? Dan zou ik in de praktijk ze vast vergeten te geven, en belanden ze een paar dagen later, alsnog in de kliko! Hmmm, dat doe ik dus nog niet bepaald goed!

Wanneer we ons meer bewust zijn van alle verleidingen, van ons eigen gedrag en hoe we ons eigenlijk zouden moeten gedragen. Dan is er een kans dat we ook werkelijk, met kleine stapjes, het verschil kunnen gaan maken. Jij en ik, we weten dat het anders moet. Laten we dan vooral nu ook echt aan de slag gaan. Laten we eerst gaan kijken, voordat we gaan kopen.
Ook op onze camping kijken we regelmatig hoe we de boel nog verder kunnen verduurzamen. Hoe onze gasten met een nog kleinere negatieve impact zouden kunnen kamperen. Want ook daarin hebben wij een opgave. Steeds maar weer, een klein stapje duurzamer, bij ons thuis, maar ook op de camping! Want weet je, ook heel veel kleine stapjes, wordt langzaam aan toch een hele flinke stap! Ik ben benieuwd, ga jij voortaan ook wat beter eerst kijken, voordat je wat gaat kopen? Laat het ons weten, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.