We voelen die onzekerheid meer dan ooit. Nu we midden in de Corona Crisis zitten. Eerder gemaakte reserveringen worden met name door onze internationale gasten, geannuleerd. Potentiële gasten vragen naar de annuleringsvoorwaarden en welke (beperkende) maatregelen er deze zomer gelden op onze camping? We durven geen nieuw personeel aan te nemen, uit angst dat we mogelijk een dramatisch jaar tegemoet zullen gaan. Nog niet aanbesteden projecten worden tot nader orde uitgesteld.
Maar waarom is de onzekerheid nu voor de ene verlammend, en voor de ander een uitdaging?
Waren we vorig jaar dan wel zeker? Wisten we toen zeker hoe alles zou verlopen? Of hebben we bepaalde risico's nooit willen zien en hebben we die onder een dekmantel geveegd? Waren we vorig jaar misschien alleen maar bang dat we binnen 5 jaar weer een economische crisis te verwerken zouden krijgen. En hebben we de ecologische crisis nooit willen zien? Alsof die geen impact op ons welzijn en onze welvaart zou kunnen hebben?
Door onzekerheid toe te laten, ontstaan er alleen maar meer kansen. Ik heb in het verleden het ook wel met jullie gehad over een van mijn lievelingsboeken: Dans met kans.
Wanneer je eenmaal door hebt dat onzekerheid niet onprettig voelt, maar dat er heel veel kansen liggen, ga je je er ook niet meer naargeestig door voelen.
Het zorgt ervoor dat je juist nieuwsgierig wordt naar het onbekende. En door vragen te stellen, wordt de uitkomst van de weg die je dan gaat bewandelen, alleen maar sterker.
Dat heeft sterke voordelen, want je leert en ontwikkeld je bij elke onzekerheid verder met de volgende voordelen:
- Hierdoor ga je veel leren
- Hierdoor wordt je steeds wendbaarder
- Hierdoor zie je scherper de veranderingen
Ik ben benieuwd naar jouw reactie, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten