De drukke Kalverstraat in Amsterdam, ziet er qua winkelaanbod niet heel anders uit als de drukke winkelstraat in welke andere Europese stad. In dit soort straten is de kleurloosheid troef. Is het de globalisering die verantwoordelijk is voor de grauwe, grijze eenheidsworst?
Zijn we daardoor nog meer op elkaar gaan letten? Is het daarom dat we zoveel meer op elkaar zijn gaan lijken? Of is het onze drang uit de jaren '80 van de vorige eeuw, om steeds maar weer efficiƫnter te werken en produceren waardoor we steeds verder van ons vakmanschap en eigen kleur en ziel zijn afgedreven? Ik weet het niet, maar gelukkig zie ik bij steeds meer branches dat vakmanschap, kwaliteit en diversiteit weer belangrijke items zijn. Een soort tegen groep, die weg wil van de vervlakking en opzoek is naar de connectie met het vakmanschap en regionaliteit. Een tegenbeweging opzoek naar de color locale. Ook wij sturen heel bewust aan op een eigen kleur, op vakmanschap en vooral op het blij maken van bepaald soort gasten. Wij willen trouw blijven aan onze overtuigingen, onze missie en visie. En die is vaak genoeg voorbij de massa. Wij hoeven niet te zijn zoals de meeste, wij durven te zoeken naar de beste versie van ons zelf. En dat is zeker niet voor iedereen het beste, maar gelukkig voor genoeg anders soortigen. En natuurlijk hebben we prachtig weer deze zomer, maar we hebben ook dit jaar weer wat meer blije droomgasten mogen ontvangen. En dat is voor ons toch wel de mooiste kroon op ons werk!
Wat denk jij, is het de globalisering geweest die ten grondslag ligt aan de oppervlakkig en onzinnigheid? Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.
tegen vervlakking , reconnect met ambachten, vakmanschap en regionaliteit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten