Ze is haar zoontje al meer dan een half uur kwijt, eerst ging ze zoeken rond haar tent, buren vragen, je kent dat wel. Totdat ze dan na een half uur zoeken, ook ons is gaan inseinen. Tobias, 6 jaar, ze geeft me een briefje in mijn handen. Ik vraag: "Heeft hij een zwemvest om?" Ze schut haar hoofd. Ik vraag dan; "heeft hij een zwemdiploma?" en weer schut ze haar hoofd. Ik ga direct onze verschillende medewerkers bellen en zeg dat ze direct moeten gaan zoeken. Ook onze jongens moeten gaan zoeken. Ik zeg ze dat ze Tobias mee hier naar de receptie moeten nemen. Twee van onze medewerkers gaan in het dorp zoeken en ook daar zijn andere gasten aan het zoeken naar Tobias. Ik probeer rustig te blijven maar in mijn hoofd is er een paniek scenario aan het afdraaien. Waar water is, is ook altijd gevaar. We zullen toch niet een kind verliezen door de verdrinkingsdood? Een ware nachtmerrie.....Gelukkig is Tobias na een uur gevonden, wat een geluk! Hij was met zijn fietsje en al in een tent, ergens op onze camping. Wat een geluk, en wat een enorme opluchting.
Het maakt ons weer duidelijk dat we, hoe goed we ons best ook doen, hoe zeer we ook proberen om risico's uit te sluiten, we toch altijd kwetsbaar blijven. Wat risico's zijn nooit helemaal uit te sluiten.
Deze keer hadden we echt geluk, en de moeder van Tobias, die kwam ons nog bedanken voor het mee helpen zoeken, en intens gelukkig loopt ze samen met Tobias weer verder, genietend van elkaar en de vakantie.
Wat is voor jou organisatie een grote nachtmerrie, en heb jij daar al eens mee moeten dealen?
We zijn benieuwd, wees welkom de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten