de klus voor je gasten klaren

Ik zit naast haar, bij mijn kapper. Ze heeft een zaak in design meubelen. Ik heb haar toevallig wel eens op onze camping ontmoet......grappig. En al snel hebben we het over het veranderende gedrag van onze gasten.

Het enige dat we hoeven te doen, is de klus voor onze gasten te klaren. En waar wij het over onze gasten hebben heeft zij het over klanten. We ontzorgen ze, we bieden ze precies dat wat ze wensen, en dan ook nog voor een redelijke prijs. Maar hoe laat je in de etalage het verschil nu zien? De klant van vandaag wil zijn nieuwe meubel kunnen voelen, zien en er op en aan zitten. Dan kijkt hij al snel waar hij dit product elders goedkoper kan vinden......En als hij nog niet is overtuigd van je extra toegevoegde waarde of jouw grote gun factor, dan is hij weg! Een andere, veranderende trend in het gedrag is, dat de klant steeds maar weer zijn beslissing uitstelt en maar aan het mailen en vragen blijft. En steeds maar weer moet je even lief, begripvol alle mailtjes blijven beantwoorden. Ik herken veel in wat ze zegt. Ook wij hebben steeds meer te maken met mensen die liever mailen dan bellen. En aangezien je niet zo efficient als bij de telefoon de dialoog kan blijven voeren met de mail, hebben we soms wel meer dan tien(!!!) keer naar een gast gemaild. Werkelijk waar, en dan gaat het lang niet altijd over een dikke groepsboeking van duizenden euro's.
We moeten heel wat meer doen om onze potentiele gast aan ons te binden. Ze staan al lang niet meer zomaar op onze stoep te wachten tot ze aan de beurt zijn. En toch ....hoe kan het dat een event als Into The Great Wide Open in fracties van minuten is uitverkocht? Hoe zorgen we ervoor dat en onze gunfactor hoog is, en dat we dermate uniek zijn, dat er een enorme schaarste is waarin we voorzien? En dan ook graag met een grote merkaandacht onder precies die soort gasten die we wensen.
Nee makkelijk is het vandaag de dag niet, maar leuk is het nog steeds wel, heel erg leuk! Want wie wil nu niet heel veel toffe kamperende mensen ontmoeten en ze blij maken? Wie wil er nu niet van betekenis zijn door de problemen voor lieve mensen te kunnen oplossen? En, geen dag hetzelfde, geen dag is het saai! Dan wil je wel door blijven werken tot je 75ste, als het je gegeven is toch?
Ik ben benieuwd naar je reactie, wanneer klaar jij de klus voor je klant als beste?

wat ik heb geleerd van mijn "bijbaantje" bij TEDx

Ik ben dit jaar alweer voor de tweede keer scout en coach van een aantal sprekers bij TEDxFryslan. Overmorgen is het alweer zover en de spanning stijgt. Want voor mij is eigenlijk maar een ding dat telt: zullen "mijn" sprekers in staat zijn om het publiek te raken?

De verwachtingen zijn hoog, TEDx is een prachtig podium, maar iedereen weet dat dit wel echt de champions league voor de sprekers is. Het is mijn taak om er alles aan te doen om de sprekers als beste te laten praten. Hoe ontzorg ik ze? Hoe maak ik ze comfortabel? Hoe zorg ik ervoor dat ze hun beste talk ever houden? De lat ligt hoog. Natuurlijk voel ik ook die spanning. Uiteindelijk draait alles om de talks van de sprekers. Meer dan 100 vrijwilligers zijn er betrokken bij het event. Met "mijn' sprekers hebben we meerdere keren de talk geoefend. Niet alleen om goed te sturen op die befaamde 18 minuten, maar vooral hoe de talk zoveel mogelijk de bezoeker zal gaan raken! En hoe bouw je nu zo je verhaal op, zodat het de bezoeker gaat raken? Een talk waarbij de bekende Why (Sinek) wordt uitgelegd is voor de meeste al wel helder. 

• Dus begin je met je Why! 
• Daarna ga je door naar WHAT 
• om af te gaan sluiten met de HOW. 

Hierdoor is het een persoonlijke talk geworden, eentje die van diep uit iemand is gekomen. En ik heb een goed gevoel bij de sprekers die ik dit jaar, samen met mijn mede-scout Wietze, heb mogen begeleiden. De Why, What en How zit er in, de tijd is getraind net als hier en daar een leuk grapje en zijn de bijpassende attributen compleet. De kleding is doorgenomen, en zelfs is hebben we het gehad over de voorbereidende momenten, net voor de opkomst van hun talk. Want een ieder bereid zich op eigen wijze voor. 

Heb je donderdag a.s. nog tijd om ook deze mooie dag mee te beleven, wellicht dat je nog een last minute ticket kan regelen! Dan zie ik je dan, leuk! 

Ik heb er weer veel van geleerd, want ook al ondernemer komt het regelmatig voor dat je een presentatie mag verzorgen. Uiteindelijk wil je ook dan dat de bezoeker wordt geraakt door je verhaal. Wanneer heb jij voor het laatst een presentatie gehouden? En zat daar ook de opbouw: Why, What en How in verwerkt? Ik ben benieuwd, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg.

hands-on

De periode van veelvuldig op de receptie zitten is voorlopig voorbij. De winterslaap komt eraan en dat betekent dat ik meer dan in de zomerperiode mijn handen mag laten wapperen. En ook dat is weer heerlijk!

Na al die maanden vol in de weer met onze kamperende gasten te zijn, mogen we nu weer even lekker "zen" worden en ga ik meer mijn handen laten wapperen. De winterperiode kenmerkt zich voor ons door handen laten wapperen, ontwikkelen van creatieve projecten en het aanhalen van de banden met onze vrienden en familie. Het hele jaar is de gast wel in beeld, maar we hebben fysiek vrijwel geen contact even. En ook dat is fijn na hele lange weken, zeven dagen per week in dienst staan van die gast. Het is even klaar, nu is het behalve me time, de tijd om alle verhalen, alle opmerkingen te verwerken in hoe we onze camping nog beter laten aansluiten bij onze gast. Naast het gebruikelijke onderhoud, gaan we nu ook weer aan de slag met nieuwe projecten. Het is juist die afwisseling in seizoenen die mijn werk zo buitengewoon prettig maakt. Nu even me uitleven met heggenschaar, met een pot verf of schoonmaakdoeken. Op het eind van de dag de lui geworden spieren weer even goed voelen. Zien dat je echt wat hebt gedaan dat er toe doet. Dat geeft me weer een kick! Natuurlijk is het fijn om van onze gasten te horen dat ze zo'n fijne vakantie hebben gehad. Maar het is ook even fijn om even zonder die gast te zijn, gewoon even verstand op nul en lekker klooien. Man o man wat heb ik weer veel lieve mensen gesproken. Wat heb ik weer veel nieuwe ideeen door hen opgedaan. Nu is het even tijd om hands on bezig te zijn. Om zelf weer even op adem te komen. Niet door niets te doen (veel mensen denken nog steeds dat we tijdens onze winterslaap maar weinig doen, ze zijn altijd verbaasd wanneer ze horen dat we toch nog altijd 40 uur per week aan de bak zijn). Maar juist door matig intensief fysiek bezig te zijn. Juist door zo snel de effecten van je inspanningen te kunnen ervaren. Want zodra ik weer op strategisch (bureau-)niveau bezig ben, zijn mijn inspanningen maar moeilijk op korte termijn te duiden. En straks, aan het einde van onze winterslaap, man wat verlang ik dan weer naar onze gasten en de contacten met hen.

Maar voor nu, mag ik voorlopig lekker vaak mijn handen laten wapperen. En het grote geluk, ik mag zelf bepalen of ik vandaag juist wat meer zin heb om met een zaag aan de slag te gaan of met een kwast! Wanneer had jij een hands on momentje? Ik ben benieuwd, wees welkom!
De polletjes, Watersportcamping Heeg.

gaan we verdienen, delen, ruilen of gunnen?

Hoe ziet ons verdienmodel er straks uit? De vaste lezers van ons blogje weten dat we al jaren aan het zoeken zijn naar een beter passend verdienmodel. Maar een verdienmodel verander je niet zomaar. De basis daarvoor moet eerst helder zijn. Gaan we verdienen, gaan we delen of gaat het om het gunnen?

Wat als de trend van bezit naar gebruik zich nu erg gaat versnellen. Dan staat het gebruik centraal! Dan gaan we veel minder snel spullen kopen, we gaan die vooral lenen, huren, ruilen of delen. Gaan we dan onze grassprieten lenen? Gaat de gast straks betalen voor de diensten? Dus die grassprieten die kan hij onbeperkt gebruiken, maar hij gaat betalen voor het maaien van het gras, voor het oppompen van de fietsband en voor het mogen gebruiken van de accuboormachine of de startkabel. Of is straks ons verdienmodel gebaseerd op het vertrouwen en de aandacht die we onze gasten geven. De kopjes koffie die we met ze drinken, de goede adviezen naar welk adres te gaan zeilen of fietsen. We verkopen dan de aandacht die we aan elkaar geven. De zgn. guneconomie!
Hoe krijgen we straks van onze kamperende gast het brood op onze plank? We denken dat het nu al aan de orde is. We hebben er al jaren geleden voor gekozen om ons marketingbudget vooral zo in te zetten, zodat de zaken ons worden gegund. We delen onze kennis, sturen op mond tot mond reclame en we vinden de menselijke relaties erg belangrijk. Daarmee maken we nu al het verschil. In faciliteiten zijn we verre van een 5***** camping. Maar qua aandacht en relaties doen we het heel aardig!
We houden hier geen pleidooi om allemaal keihard in te gaan zetten op de guneconomie, of op de deel economie. We willen alleen dat je er over na zou willen denken. We zijn benieuwd of je ook een keuze gaat maken in een van deze nieuwe economieen? We zijn benieuwd, laat je het ons weten? Wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg.

elk jaar iets anders doen, zonder dat ik mijn koffer hoef te pakken!

De tijd van het ontwikkelen van grotere projecten komt er weer aan. En ik vind het heerlijk, die afwisselingen. We hebben nog maar net het drukke hoogseizoen achter de rug, of hoppa daar gaat alweer een heel deel van mijn aandacht uit, naar zoeken naar nieuwe mogelijkheden!

De trouwe lezers onder jullie weten wel dat ik een grote allergie voor saai heb. Het is toch heerlijk om je eigen vacature zo te kunnen vormgeven, dat je zelf er helemaal blij van wordt! Ik mag hier op onze camping steeds maar weer opnieuw nieuwe kansen zoeken en nieuwe projecten ontwikkelen. Nog net voordat ik de ene periode wat saai begin te vinden, kan ik alweer over naar de volgende periode. Elk jaar weer opnieuw, ga ik aan de slag met de een tak uit de creatieve sector. We hebben al heel wat takken gehad, zoals opera zang, theater, designers, literaire schrijvers en ga zo maar door. Heel leuk, verfrissend en steeds weer wat anders. Steeds maar weer met gasten uit de creatieve sector gaan co-creeren, heerlijk is dat. Nog niet precies weten waar naartoe te gaan, zolang het maar ondersteunend is aan de gastenbeleving voor onze kamperende gasten. Uiteindelijk is het de gast die bepaald of het een doorslaand succes was of niet! Steeds weer wat anders, zodat het iedere keer weer opnieuw een hele zoektocht zal zijn. Buiten onze comfortzone, want het is nooit hetzelfde en daardoor is het ook zelden eenvoudig. Het geeft een kick, telkens weer wanneer een project weer is gelukt. Elk jaar kan ik weer opnieuw, nieuwe dingen doen, zonder dat ik mijn koffer heb gepakt naar een volgende job. Ik heb mijn eigen droomjob gecreerd, dan ben je toch echt een gelukkeling!
Wanneer heb jij voor het laatst je koffers gepakt omdat je bij je huidige job echt uitgekeken was? Ik ben benieuwd, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

door de campingwol geverfd

Wanneer je al bijna dertig jaar in het vak zit, mag je toch wel zeggen dat je door de campingwol geverfd bent. We hebben heel wat zaken geprobeerd, doorberekend, getest en noem maar op. Al die ervaringen maken dat we over een heel aantal zaken niet meer zoveel hoeven na te denken. De antwoorden op veel vragen, zijn parate kennis.

Maar er zit ook een groot gevaar in, we kijken niet meer met een onbevangen blik naar het kamperen en de camping. We denken dat we de kennis en pacht in huis hebben, maar is dat ook zo? Heel vaak wel, maar een enkele keer ook niet. Dan heb je het over een zgn. blinde vlek! Tuurlijk hebben wij die ook. Je kunt er moeilijk wat aan doen, dat is de pest! Het enige dat je kunt doen is vooral mensen met een frisse kijk naar de dingen laten kijken. Neem nu bv. een adword campagne. We hebben het gedaan, we hebben er heel wat geld in gestopt, maar voor onze producten en doelgroep werkt het kennelijk niet. Net als linkbuilding, ook zoiets. Voordat je de extra bonuspunten, en dus beter wordt gevonden door google, hebt ontvangen, heb je er wel al heel wat uren in zitten. Ik weet niet hoe het met jou is, maar of je moet die uren betalen, of het is je grote hobby. Onze hobby is het zeker niet, en dat hele gedoe om goed gevonden te worden door Google, staat me enorm tegen. Laat ons maar zorgen voor een vindbaarheid middels content. Content zoals deze blogjes, filmpjes en andere zaken. In de loop der jaren hebben we een mooi aantal volgers via de verschillende Social Media kanalen weten op te bouwen. Op die wijze krijg je ook merkaandacht, en daar gaat het uiteindelijk om. Want merkaandacht gaat voor de aankoop!
We hebben dus echt naast onze ervaringen en kennis, keihard ook friskijkers nodig. Dat zijn soms onze stagiaires, soms onze gasten en soms onze leveranciers of vrienden. Ze helpen ons door ons de goede vragen te stellen. Ze helpen ons door hun visie te delen. Op die snijvlakken is het spannend. Daar kunnen mooie, verbeterpunten of vernieuwing ontstaan. Wij hebben onze kaders elastisch verschoven. Want denk nooit dat je alle wijsheid in pacht hebt, ook al ben je door de campingwol geverfd! Waar zie jij bij ons een blinde vlek? We zijn benieuwd naar je reactie, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

je verhaal sterk vertellen, het is een vak apart!

Tuurlijk hebben we een verhaal. Een bijzonder verhaal, een authentiek verhaal. We staan voor de volle honderd procent achter ons verhaal. Maar hoe schrijf je nu zo je verhaal, opdat het een sterk verhaal is. Een verhaal waarin niet alleen wij geloven, maar ook onze (potentiele) gasten?

En daar zit het hem dan in. Ik heb mooie boeken in onze boekenkast staan over hoe je je corporate story kan schrijven. Waarom je het zou moeten doen. Ik weet, we moeten het gaan schrijven. Want no story, no glory schreef ik al eerder. Kijk die kleine blogjes, die lopen als vanzelf uit mijn vingers. Maar dit......ik zit er eigenlijk al jaren tegenaan te hikken. Het verhaal van onze camping, over bij ons kamperen. Ik schuif het voor me uit, ik probeer het over te dragen als opdracht voor een afstudeerstagiaire, maar op de een of andere manier lukt het gewoon niet. Ik probeer na te gaan wat het nu zo moeilijk maakt. Het is een enthousiast verhaal, we doen het met hart en ziel, onze camping. Met ons hele gezin werken en denken we elke dag aan onze camping. Het is voor ons een manier van leven. De camping is als zuurstof voor ons. Zonder zuurstof, geen warm vuurtje zal ik maar zeggen. Het onderwerp, camping, is natuurlijk ook een heel leuk en vrolijk onderwerp. Sterker nog, er hangt een hoop romantiek omheen. Iedereen die vindt wat van het runnen van een camping. Dat is net zo als bij een restaurant. Iedereen denkt ook dat ie het ook wel even kan doen. En ook wij hebben heel wat fouten gemaakt. Dat is vervelend maar tegelijkertijd ook heel erg leerzaam! We zijn niet bang om fouten te maken. Als je wilt dat je gasten van je verhaal houden, moet je vol zelfvertrouwen van je eigen verhaal houden.
Maar om dat verhaal nu sterk op te schrijven, dat lukt me steeds maar niet. Het zit hem in de eenvoud. Waar moet ik beginnen met ons verhaal te vertellen? Hoe hou ik het kort en bondig, er is zoveel te vertellen.....
Ons verhaal sterk vertellen, het is een vak apart. Misschien moet ik het niet zelf willen gaan schrijven, misschien moet ik dit gewoon aan echte experts over laten. Hoe heb je verhaal eigenlijk geschreven? We zijn heel benieuwd, misschien heb je een goede tip voor ons?
Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

de diepte vakantie

Vakantie vieren waarbij aandacht centraal staat. Vakantie met meer focus, in een wereld vol afleiding. Vakantie beleven in een zen-modus, in het hier en nu en niet in het straks of ooit!

Juist door met aandacht je vakantie te vieren, heb je straks meer energie voor je gewone, dagelijks leven. Heb je je meer kunnen oppeppen en meer rust en ruimte in je donder gekregen. Een vakantie met aandacht voor jezelf, familie en vrienden. Hoe blijf je de dagelijkse afleidingen de baas? Wij verhuren onze grassprieten, maar we verkopen eigenlijk energie en inspiratie. En hoe kunnen wij nu onze camping zo vormgeven, zodat onze gasten echt een diepte vakantie kunnen ervaren op onze camping? Hoe kunnen we onze kamperende gast helpen bij het afstand nemen van zijn werk en zijn dagelijkse beslommeringen?
Een diepte vakantie, dat is waar onze gasten naar opzoek zijn. En wij willen hem die graag bieden. Hoeveel campings bestaan er waar je je echt kan opladen, waar je even echt helemaal los komt van je dagelijkse beslommeringen. Natuurlijk is onze wifi-detox lang niet genoeg om een diepte vakantie te kunnen bereiken. Net als het achterwege houden van het standaard verkleed konijn. Sportief uitleven door bv naar de overkant en terug te zwemmen (<=> 12 baantjes trekken in het zwembad) of op het SUP board je even goed uitleven. Vreemd eigenlijk dat we binnen dit perspectief nog niet eerder hebben nagedacht over meditatie? Misschien iets om te onderzoeken om eventueel in 2017 aan te gaan bieden. Dit jaar hebben we de wekelijkse bootcamp aangeboden. Ik kan niet zeggen dat het al een groot succes was, maar de kamperende gasten die mee deden waren enthousiast over het gevoel dat het ze had gebracht. Vol energie en voldoening de dag starten!
Willen we met onze camping een sterke positionering wensen, dan is het sturen op de diepte vakantie een sterke optie. Ver weg van de vermaak fabrieken, waar de gemiddelde kampeerder misschien naar verlangt. Maar iedere gast die net wat meer wil genieten van het leven en tegelijkertijd productiever wil zijn, die wenst toch een diepte vakantie?
Wat denk jij ervan? Na wat voor soort vakantie kan jij de dagelijkse beslommeringen beter aan? Laat je het ons weten, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

de reünie

De reünie van gister, wat een nostalgie komt er boven ploppen in mijn brein. Wat bijzonder om al mijn oude klasgenootjes van de basisschool weer te kunnen zien en bij te praten. Wat is er veel gebeurt in enkele half mensen leven. En wat een emoties brengt het allemaal teweeg!

Ik had het me natuurlijk kunnen bedenken, dat veel van onze ouders al dood zijn. Bij een leeftijd van 50 jaar is de kans dat een of beide ouders zijn overleden natuurlijk erg groot. En dan, wie hebben er kinderen en hoe oud zijn die dan weer? Of kleinkinderen, want het kan, dat weet ikzelf maar al te goed! Hoe zit het met scheidingen, met ziektes? Wat doen we voor werk en vooral, zijn we tevreden met het leven dat we hebben?

We praten erop los, we hebben 38 jaar praten in te halen! Maar wat we natuurlijk allemaal hadden kunnen bedenken is, waarom kent iedereen die bepaalde klasgenoot, en die ook nog wel. Maar waarom zegt die naam ons bijna niets……

We komen er achter dat iedereen de meest kleurrijke personen wel kennen. De braniemakers, de haantje de voorste en de super slimme. Die hoorde we immers in die tijd veel. De hele rustige, de muurbloempjes, daar hebben we bijna geen beeld bij.

Ik zit in de auto terug, van Brabant naar Friesland, over een stille weg op dit late uur. Ik kan de dag mooi aan me voorbij laten komen. En dan kan ik vooral dankbaar zijn om te horen hoe mijn oud klasgenootjes mij en ons gezin hebben gezien. Hoe ze zich dat nog herinneren. Ik mag even vanuit hun bril naar mij en mijn gezin kijken. “Karin, jij had echt altijd al schijt aan wat andere vonden, wat de meester van je vond. Jij knalde er altijd al direct uit wat je van de dingen vond als je het een belangrijk onderwerp vond”. “Karin had jij niet al op de lagere school gespijbeld omdat je je kleine zusje wilde ophalen uit de kleuterschool, die veel verder op was?”

“Jullie mam he Karin, die was altijd aan het zingen. Ze was vrolijk en daar bij hullie, daar kon echt alles he! En ook: ik mocht misschien maar 8 kinderen uitnodigen, maar bij jullie mocht de hele klas komen he!”

“Jullie gingen toch altijd naar Engeland en weet je nog dat we met zijn alle bij jullie scones met clotted cream en jam mochten eten, een echte high tea bij jullie in de tuin!”

En dan besef ik me hoe bijzonder het is om dat van jezelf en je familie te mogen horen. Dat het fijn is dat mensen je nog kennen, dat ze zich jou nog kunnen herinneren. Dat het fijn is om te horen, dat je niks veranderd bent. Dat ze mooie dingen herinneren. En zo is het natuurlijk ook bij een organisatie. Je wilt dat je gasten of klanten zich jou nog kunnen herinneren. Dat ze een mooie tijd bij je hebben gehad. En het mooie is, dan valt alles over prijzen weg. Mensen zullen niet na 20 jaar nog zeggen, goh dat was toen best goedkoop, of dat was toch wel duur. Tenzij het spotgoedkoop of extreem duur was. 

De vraag is nu, Hoe zou ik willen wat onze kamperende gasten over 35 jaar gaan vertellen aan onze camping? En is er ook iets waardoor ik ervoor kan zorgen dat ze ons goed kunnen herinneren? Want een ding weten we wel, wanneer je zelf niet veel jezelf laat zien, wanneer je niet kleurrijk bent en van je laat horen, dan wordt het voor andere moeilijk om jou nog te herinneren!

durf te discrimineren!

Gasten segmentatie, het is zo belangrijk om, ongeacht je branche, te kunnen overleven. Kijk maar eens naar een winkel als V&D die er voor alle klanten wilde zijn. Je bent dan zo ontzettend kleurloos geworden, dat je eigenlijk niemand meer aanspreekt.

Durf te discrimineren, durf kleurrijk te zijn! Laat duidelijk zien, horen en voelen dat je er eigenlijk alleen maar voor een bepaald type gasten bent. Daarom waren we in 2008 ook zo blij met het segmentatiemodel van de Recron. Het heeft ons inzicht gegeven in de wensen, behoeften van de doelgroep gasten waarop wij ons richten. Welke triggers goed werken en welke niet. Hoe we ze kunnen bereiken en waar. We zijn er duidelijk niet voor iedereen. In 2008 was al 42% van onze kamperende gasten de “paarse vakantieganger”. Dat percentage is in de loop der jaren alleen maar heel veel hoger geworden. Natuurlijk hebben we in het begin, door onze wat radicalere positionering, gasten verloren. Want gasten discriminatie betekent automatisch ook dat je voor een heel aantal gasten juist niet meer aantrekkelijk bent! We willen met hun wensen en behoeften geen rekening houden. We hebben ons op zwakke momenten heus wel eens achter onze oren zitten krabben, is dit echt wel de juiste keuze geweest? Maar nu kunnen we alleen maar zeggen dat we heel blij zijn. Blij met deze doelgroep, de soort gasten die in potentie allemaal onze vrienden hadden kunnen zijn. Die van dezelfde dingen houden, dezelfde zaken belangrijk vinden, als wijzelf. Het soort gasten waar we geen toneel voor hoeven op te houden. Het soort gasten waar we graag onze tijd en energie aan willen besteden. Het soort gasten die onze acties, onze producten en diensten, weten te waarderen. Gewoon gasten waar wij blij van worden, en zij van ons.

Durf te discrimineren zei Henrich Slobbe tijdens zijn masterclass van afgelopen week. En ik ben het volledig met hem eens. Wanneer je je op de voor jou, juiste soort mensen richt, dan valt er uiteindelijk veel meer te winnen. Heb jij met je organisatie al een discriminerende groep gasten waarop je je richt? En hoe bevalt dat, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg. 

er zijn twee soorten risico's

Om ondernemend te zijn, moet je met een dosis moed in je donder kunnen handelen. Toch zul je, wil je kunnen overleven, de risico’s goed kunnen inschatten en kunnen pareren. Je hebt twee soorten risico’s verteld HinrichSlobbe ons tijdens zijn masterclass: je hebt de te verwachte risico’s en je hebt de onverwachte risico’s. Je zult dus ergens een buffer moeten opbouwen voor die zaken die je onderneming duurzaam kunnen verlammen.

Die te verwachten risico’s zijn bv. wanneer je zelf arbeidsongeschikt zou kunnen worden. Je kunt ipv een buffer hiervoor een arbeidsongeschiktheid verzekering afsluiten. Je zou een gast kunnen hebben die je (grote) rekening niet gaat betalen. Het zou kunnen dat je gaat scheiden. Dat zijn allemaal zaken die te verwachten zijn. De kosten voor dit soort risico’s is te berekenen. We hebben er in onze huidige maatschappij veel ervaring mee. Het komt regelmatig voor, we hebben genoeg praktijkvoorbeelden in onze eigen omgeving hiervan kunnen zien.

Het zijn juist de onverwachte risico’s die een veel grotere impact hebben. Die werkelijk de bodem onder je voeten zullen wegslaan. Bij het laatste bezoek vroeg onze accountmanager van de Rabobank al naar de onverwachte risico’s die we met onze camping lopen.  Natuurlijk hadden we er zelf ook al wel over nagedacht. In de loop der jaren hebben we genoeg voorbeelden gezien die voor het zelfde geld hier hadden afgespeeld! Neem de gekke koeien ziekte, waardoor een heel gebied afgesloten wordt. Er lopen hier in de omgeving meer koeien rond dan mensen! Het zou zomaar kunnen dat we ooit hier afgesloten worden omdat er bij een van de boeren in de omgeving een sterk besmettelijke ziekte onder zijn vee uitbreekt!  Of wat te denken van een gifwolk die uit een vrachtschip komt die hier over het Heegermeer vaart. Of een ongeluk met een afgeknapte mast waardoor er drie doden vallen, en wij aansprakelijk zijn…..

Al deze risico’s zouden toch echt ooit werkelijkheid kunnen worden. Het zijn risico’s waartegen je je vrijwel nooit kan verzekeren. Kijk als het gebeurt, dan ga je er als organisatie vrijwel aan onderdoor. Maar is dat dan een reden om je door die gedachte te laten verlammen? Welk risico is bij jouw organisatie heel onverwacht, maar zou wel kunnen optreden? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

in elkaars kielzog mee

Mijn broer zei het altijd al net voor zeilwedstrijden: Als je niet de beste bent, dan moet je gewoon gaan varen achter de beste! De beste die heeft de meest ideale route, die heeft een goed tempo, die weet waar de wind zit. En die weet waar die de ideale bocht moet maken. Bovendien, zit je mee in zijn vaarwater, dat betekent heel wat minder weerstand!

Toen ik net begon met grassprieten verhuren, ging ik regelmatig praten en kijken bij collega's die het al veel langer deden en.......die het buitengewoon succesvol deden. Wat zij deden, gingen we ook doen! Werkte zij met een bepaald boeking systeem, gingen wij dat ook aanschaffen. Hadden zij een bepaalde leverancier voor afvalverwerking, gingen wij daar ook naartoe. We hebben veel geleerd van onze collega's. Ze hebben ons veel kennis en ervaring meegegeven. We voeren als het ware mee in hun kielzog en leerde zo, al doende, te zien wat zij ook zagen. Het is niet alleen leerzaam, het is ook veel gezelliger. We hadden vooral in de begintijd een soort buddy aan onze collega's. Heel fijn om te horen hoe zij met bepaalde zaken omgingen. Omdat je in hetzelfde schuitje zit, begrijp je elkaar veel sneller! En als ondernemer is zoiets natuurlijk altijd heel fijn. Je bent heel vaak toch maar een eenling die niet altijd met ander kan praten over bepaalde zaken. Ook dan is het fijn om zo'n soort buddy te hebben.
Nu is onze Michiel de 11stedenSUPtocht aan het varen. En ook hier zie ik dat hij heerlijk zich optrekt aan iemand die net wat sterker is dan hij zelf. In ieder geval, op dat moment! Het zou ook zomaar kunnen dat ze elkaar afwisselen, dat weet ik niet. Ik heb maar even op een paar stukjes langs de route kunnen kijken natuurlijk. Online is hij helemaal te volgen via: deze link Michiel is nr. 36!

Leuk is het om te zien hoe snel hij gaat, waar hij is op de route en wie er bij hem in de buurt varen. Zo kan je makkelijk en eenvoudig bekijken hoe laat hij ongeveer waar zal zijn, zodoende kon ik even naar Sneek, vijf minuten voordat hij daar aankwam was ik er. Met de camera in de hand. En zo kon ik ook zien, dat hij het goed had met zijn maatje!
Wanneer liftte jij mee in het kielzog van een betere? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
 https://www.facebook.com/campingheeg

functioneel ruzie maken

Heel vaak moet ik tot tien tellen. Ik denk dat jij dat ook heel regelmatig doet. In mijn hoofd is er dan al van alles gezegd en gedaan. Maar uiterlijk lijk ik vaak toch weinig geraakt. Toch heb ik me dan boos gemaakt! En soms dan ben ik nog niet eens echt boos, maar maak ik me vooral boos, omdat ik denk dat het ons helpt!

Ruzie maken, omdat je een meningsverschil dan net wat beter op kan lossen. Het kan, want niet altijd is tot tien tellen het beste. Van de week roemde iemand me omdat ik zo lief ben. Dat ben ik ook, maar ik kan zeker ook heel boos zijn, heel verdrietig, heel teleurgesteld. En soms is er in een meningsverschil zo'n ander perspectief van waaruit de ander denkt te kunnen handelen, dat boosheid tonen dan juist heel verfrissend kan zijn. Soms hebben mensen zo'n moeite om vanuit ons perspectief naar de zaak te kijken, dan schrikken ze wanneer je je boosheid laat zien. Dan zien ze dat je heftig emotioneel bent, en dat kan zeker in bepaalde situaties helpen. Helpen bij de zaak vanuit verschillende perspectieven te benaderen. Het kan de "lucht" tussen de verschillende partijen klaren. De dingen worden dan besproken en de negatieve energie kan dan ontladen worden. Functioneel ruzie maken, ik kan me zo een aantal keren voor de geest halen. Gelukkig gebeurt het niet vaak, het voelt nooit lekker om ruzie te maken. Maar dat rot gevoel moet je ook niet belemmeren af en toe juist wel je boosheid te laten zien. Ik weet nog afgelopen seizoen, we hadden een afstudeerstagiaire die steeds maar weer, steeds een beetje meer probeerde zijn zin te krijgen. Inmiddels was het al ver voorbij onze grenzen en onze belangen. Op een goed moment heb ik hem, ongezouten, laten merken dat ik echt boos en teleurgesteld was. Tuurlijk schrok hij daarvan. Dat had hij niet gedacht! Hetzelfde was de keer met het Waterschap. Twee jaar waren ze in onderhandeling geweest over de noodzakelijke dijkverhoging. Jacob vertelde me, Karin we krijgen het niet voor elkaar. Het voelde weer zo ontzettend onrechtvaardig, ik ben toen met ze gaan praten. Nu ja, praten, ik vertelde rustig, maar heel duidelijk merkbaar boos, dat ze nu met de bitch te maken hadden. Dat we al meer dan de nodige nachten van ze wakker hadden gelegen. Dat we geen agrarisch bedrijf zijn, maar een recreatie bedrijf en dus dat we andere belangen hebben. Of de keer dat een van de seizoengasten kwam met een lijst vol met zaken die we naar haar smaak direct zouden moeten aanpassen. Een lijst, zo lang, dat je het al lang niet meer op twee handen kan tellen. We hebben haar toen verteld dat we niet begrepen dat ze hier op de camping kamperen. Als er zoveel mis is, dan zoek je toch een heel ander type camping?
Je boosheid laten zien, soms is het heel functioneel. Wanneer heb jij je boosheid niet weg lopen tellen en heb je dat laten zien? We zijn benieuwd, wees welkom de polletjes Watersportcamping Heeg.

verkopen gaat niet vanzelf!

Ik loop door de winkelstraat in Sneek. Ik heb haast, ik heb nog geen uur om een nieuwe broek te gaan kopen die zowel zakelijk te dragen is, als bij de crematie voor a.s. zaterdag. Het is stil in de stad, heerlijk vind ik dat! Kan ik lekker ongestoord. Maar voor de retail is het natuurlijk een enorme afknapper. Tijdens het avondeten hebben we het er over.

En ook de restaurants hier in het dorp hebben al lang niet meer de reserveringen zoals vroeger. Vroeger kregen ze bij Jonas zomaar 10 reserveringen per avond, en nu....nu is het maar afwachten of "ze" wel komen. Wij weten ook dat de gast heel lastminute boekt. Soms staat die bij de balie en boekt pas dan. Is het erg dat hij laat boekt? Tuurlijk is dat niet erg, maar het is wel anders. Dat betekent dat je organisatie altijd min of meer op sterkte moet zijn. Dat je je aanbetalingen veel later of niet krijgt en dat je in grotere onzekerheid zal zijn of je veel of matig veel gasten zult hebben. Die onzekerheid, daar zullen we mee moeten leren omgaan. Immers, voordat de gast weer snel gaat boeken, moet er heel wat gebeuren. Want het kan wel, kijk maar naar producten die schaars zijn zoals een ticket voor Into The Great Wide Open. Die tickets waren ook weer dit jaar zomaar uitverkocht! En die verkoop was al lang geleden.
Ofwel je gaat zorgen dat je product schaars is, ofwel je gaat zorgen dat je de verkoop lastminute optimaal zal zijn. Verkopen is tegenwoordig echt een werkwoord. Gewoon wat afwachten kan niet meer. Je zult op tijd en goed aandacht moeten weten te vangen van je potentiele gast. Je zult een gunfactor moeten winnen. En als je dat goed hebt gedaan, dan heb je kans dat die bij jou gaat kopen.
Tenzij je product saai en seksloos is. Dan kan je doen wat je wilt, maar verkopen zal dan nog maar nauwelijks gaan, tenzij je het ver onder de kostprijs gaat aanbieden. Maar wie kan dat nu lang volhouden?
Wij zien op onze camping ook dit lastminute gedrag van onze kamperende gasten. En ook wij zijn zoekende hoe we onze camping zo kunnen ontwikkelen zodat we en snel en flexibel kunnen inspelen op de lastminutevraag, en we werken aan het toch wat suffe imago van kamperen en watersport.

Verkopen, het gaat zeker niet meer vanzelf, hoe zit het met jouw organisatie? Hoe gaat het met de verkoop? We zijn heel benieuwd, wees welkom en laat ons weten hoe jullie het doen! De polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

in de kern van moeilijkheden, schuilen mogelijkheden.

De weg naar succes ging bij ons nooit in een rechte lijn omhoog. Sterker nog, wat is succes? Is succes dat we zoveel mogelijk geslaagde, creatieve projecten hebben kunnen ontwikkelen? Is succes een zo hoog mogelijke NPS score? Of is ons succes de omzet?

Tuurlijk is de omzet belangrijk, maar het is nooit onze wens geweest om zoveel mogelijk geld te gaan verdienen. Als we dat hadden gewild, dan hadden we de camping allang aan een projectontwikkelaar verkocht! Om je succes goed te kunnen definieren, moet je eerst weten wat je droom is. Waar wil je naartoe? Een ding wisten we zeker, van meer geld is zelden iemand echt gelukkig geworden. Maar van betekenis zijn wel. We hebben het in ons om mensen aan elkaar te verbinden, om mensen te inspireren. Tijdens een vakantie staan mensen voor deze beide zaken meer dan gemiddeld open. Niet zo vreemd om dan voor een camping te kiezen. We doen het nu al bijna dertig jaar, en nog steeds met heel veel plezier en vol energie! We dromen nog steeds van een ideale camping. Een camping vol met kamperende zielsverwanten, die genieten van de sfeer en de omgeving die wij ze bieden. Die ons een enorm hoge NPS score geven! Die alles wat onze camping uniek maakt, enorm waarderen.
Maar die droom komt (natuurlijk) regelmatig moeilijkheden tegen. Drempels die ons lijken te weerhouden van die droom. Eigenlijk zijn er altijd weer oplossingen. Blijf goed kijken naar je droom, en zie......daar komt links of rechts, altijd wel een mogelijkheid om de hoek kijken die je toch verder bij je droom laat komen. Neem wat afstand, bekijk de dingen in het geheel. Dan zie je vanzelf weer mogelijkheden, echt waar!
Hoe overwin jij de moeilijkheden die je visie in de weg lijken te staan? We zijn heel benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.