Onze Nederlandse economie bestaat voor het overgrote deel uit een diensten economie. En ook wij leveren vooral diensten. Dat vraagt net wat meer van je organisatie en vooral van je medewerkers. Ze moeten hun menselijkheid laten stralen en dan ook nog eens de balans weten te houden met de commerciële belangen.
Hoe bedienen we onze gasten? Laten we eerst eens gaan nadenken hoe we zouden willen dat we onze gasten bedienen. Ik hoef niet lang na te denken. Natuurlijk wil ik ze vooral het gevoel geven dat ze ons nooit tot last zijn, dat ze altijd welkom zijn. Dat onze camping voelt als een warm bad. Op de momenten dat we er helemaal klaar voor zijn, wanneer we verwachten dat er meer dan gemiddeld een beroep op ons wordt gedaan, dan lukt het meestal prima. Neem nu bij de verhuur van een optimist. Even een jonge gast opweg helpen bij het monteren van het roertje. Geen probleem!
Tegelijkertijd weet ik donders goed dat ons dat lang niet altijd lukt. We slagen er lang niet altijd in om dit gevoel goed neer te kunnen zetten. Tuurlijk, wel wanneer we alle tijd hebben, lekker uitgerust zijn en de gast bij ons aanklopt op een moment dat het ons juist goed past. Dan zijn we er mentaal helemaal klaar voor! Maar ik weet ook wel dat er genoeg momenten zijn waarop een gast een appèl op mij doet, en dat ik dan toevallig even niet echt scherp ben. Eigenlijk klopt hij dan op een moment aan, dat het ons eigenlijk niet helemaal past. Afgelopen weekend nog, werden we rond 21.30h gebeld. Een gast had een probleem, fijn dat ik de telefoon nog zo laat opnam. Zijn beide gasflessen waren totaal leeg! Je kunt je voorstellen dat dat bepaald niet leuk is. Waar zou hij op dat uur nog ergens in de omgeving gas kunnen krijgen?
Ik lag in bed en werd wakker gebeld. "Oeps, gas......ja......nee, op dit uur?" De radartjes draaide in mijn hoofd. Ik was dan wel wakker, maar ik was niet op de meest dienbare wijze aan het helpen. Ik gaf direct antwoord; "dat lukt niet!". Ik had beter eerst kunnen zeggen dat dat een vervelend probleem is. Dat het heel lastig is om op zaterdag avond nog aan een goed gevulde gasfles te kunnen komen. Ik had......wat meer mijn mede menselijkheid kunnen tonen. De uitkomst voor zijn probleem was gelijk gebleven, daar kon ik helaas niets aan veranderen. Maar ik had wat meer begrip kunnen tonen. Ik had opties kunnen aandragen dat wellicht een van de andere seizoengasten een volle gasfles zou kunnen hebben. Je weet maar nooit. Natuurlijk had hij dat dan al vast bedacht. Maar hardop meedenken is altijd beter! Het is niet echt fout gegaan, we hebben voor de volgende dag alternatieve bedacht en met hem gedeeld. Maar het had allemaal wel wat warmer gekund. Wat beter dienend. Zo zie je maar dat het dienmodel in theorie er goed bedacht uit kan zien. Maar de praktijk is heel wat weerbarstiger. Kijk eens hoe dienend jij bent op je meest ongelegen momenten?
We zijn benieuwd, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
Hoe bedienen we onze gasten? Laten we eerst eens gaan nadenken hoe we zouden willen dat we onze gasten bedienen. Ik hoef niet lang na te denken. Natuurlijk wil ik ze vooral het gevoel geven dat ze ons nooit tot last zijn, dat ze altijd welkom zijn. Dat onze camping voelt als een warm bad. Op de momenten dat we er helemaal klaar voor zijn, wanneer we verwachten dat er meer dan gemiddeld een beroep op ons wordt gedaan, dan lukt het meestal prima. Neem nu bij de verhuur van een optimist. Even een jonge gast opweg helpen bij het monteren van het roertje. Geen probleem!
Tegelijkertijd weet ik donders goed dat ons dat lang niet altijd lukt. We slagen er lang niet altijd in om dit gevoel goed neer te kunnen zetten. Tuurlijk, wel wanneer we alle tijd hebben, lekker uitgerust zijn en de gast bij ons aanklopt op een moment dat het ons juist goed past. Dan zijn we er mentaal helemaal klaar voor! Maar ik weet ook wel dat er genoeg momenten zijn waarop een gast een appèl op mij doet, en dat ik dan toevallig even niet echt scherp ben. Eigenlijk klopt hij dan op een moment aan, dat het ons eigenlijk niet helemaal past. Afgelopen weekend nog, werden we rond 21.30h gebeld. Een gast had een probleem, fijn dat ik de telefoon nog zo laat opnam. Zijn beide gasflessen waren totaal leeg! Je kunt je voorstellen dat dat bepaald niet leuk is. Waar zou hij op dat uur nog ergens in de omgeving gas kunnen krijgen?
Ik lag in bed en werd wakker gebeld. "Oeps, gas......ja......nee, op dit uur?" De radartjes draaide in mijn hoofd. Ik was dan wel wakker, maar ik was niet op de meest dienbare wijze aan het helpen. Ik gaf direct antwoord; "dat lukt niet!". Ik had beter eerst kunnen zeggen dat dat een vervelend probleem is. Dat het heel lastig is om op zaterdag avond nog aan een goed gevulde gasfles te kunnen komen. Ik had......wat meer mijn mede menselijkheid kunnen tonen. De uitkomst voor zijn probleem was gelijk gebleven, daar kon ik helaas niets aan veranderen. Maar ik had wat meer begrip kunnen tonen. Ik had opties kunnen aandragen dat wellicht een van de andere seizoengasten een volle gasfles zou kunnen hebben. Je weet maar nooit. Natuurlijk had hij dat dan al vast bedacht. Maar hardop meedenken is altijd beter! Het is niet echt fout gegaan, we hebben voor de volgende dag alternatieve bedacht en met hem gedeeld. Maar het had allemaal wel wat warmer gekund. Wat beter dienend. Zo zie je maar dat het dienmodel in theorie er goed bedacht uit kan zien. Maar de praktijk is heel wat weerbarstiger. Kijk eens hoe dienend jij bent op je meest ongelegen momenten?
We zijn benieuwd, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten