Zonder op te willen scheppen, ik kan heerlijk koken. Dat heb ik niet geleerd uit de prachtige kookboeken die in mijn keuken staan. Ik heb het ook niet geleerd door de vele kookprogramma's op T.V. en het komt zeker niet door de geweldige keuken en apparatuur, want die heb ik niet! Het komt omdat mijn moeder en vader mij de kunst van het koken hebben bijgebracht. Eindeloos vaak samen in de keuken staan, eerst veel mee-kijken en langzaam aan steeds meer zelf mogen doen. Ik weet nog goed dat mijn moeder mij leerde om een ommelet te maken. Zorgvuldig werd het ei-wit van de dooien gescheiden. Het ei-wit werd opgeklopt en na een hele lange tijd kloppen stopte mijn moeder. "En Karin, weet je hoe je weet of je lang genoeg hebt geklopt?" Ze draaide de beslagkom om en daar kleterde het eiwit op de plavuizen vloer!
Ik schrok, mijn moeder begon te bulderen van het lachen. Het was nog niet goed genoeg dus! Want anders was het in de kom blijven hangen!
Van mijn vader leerde ik tijdens de weekenden en vakanties om bij de inkoop van de ingredienten al te letten op de goede kwaliteit. Zorgvuldig werd de vis gekozen. Altijd door ze ook even aan te raken, de kiewen te controleren, de huid in te drukken. En kijken en ruiken. Hebben ze nog heldere ogen, rieken ze nog fris?
Met een goed recept, met een theoretisch kader kom je een heel eind! Maar je moet het vooral leren door mee te mogen doen met een "leermeester". Daarom ben ik ook zo'n fan van stages. Onze kinderen kunnen nooit teveel stages lopen! En ik wens ze mooie gedreven leermeesters toe, met een hoop enthousiasme en tijd om het vak over te dragen aan de volgende generaties.
Hoe draag jij jouw kennis en kunde over aan de volgende genenraties?
Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten