Houd elkaar vast,

Houd elkaar vast, niet alleen of vooral op mooie momenten, maar juist ook op de slechte momenten! Dat doen we veel te weinig, elkaar vast houden! Het zit niet echt in onze cultuur, maar we vinden het meestal wel heel prettig wanneer andere ons aanraken, vast houden!

De ober die een hand op mijn schouder legt bij het vragen of ik al een keuze uit het menu heb weten te maken. Een hand van een moeder die haar dochter op komt halen die hier 22 weken stage heeft gelopen. Ik krijg niet alleen een hand, maar haar andere hand legt ze nog eens boven op mijn uitgestoken onderarm. Dan is het heel wat meer geworden dan een gewone hand! Een oude vriend die me ziet staan bij een netwerkborrel en zijn handen voor mijn ogen houdt en vraagt; Rara wie ben ik?
En natuurlijk elkaar in de armen vallen wanneer we als team iets groots hebben bereikt. Allemaal heerlijk, maar hoe zit het wanneer het niet zo goed met me gaat, wanneer ik een slecht moment heb? Of een goede vriendin van me die een slecht moment beleeft? Of een onbekende....

Donderdag ging ik tanken bij de pomp hier in het dorp. Een jongere vrouw met een kleutertje was net klaar met afrekenen, maar stond nog te praten met Sicco. Ik viel midden in een gesprek, kende de vrouw en het kindje niet. Een heftig gesprek, haar jonge man was ziek, heel ziek! En de perspectieven op beterschap waren niet zo best. Daar sta je dan, ik hoorde het en hield me vooral op de achtergrond. De vrouw vervolgde haar weg en Sicco vertelde mij wat er was. Om kort te gaan, dit jonge gezin met vier kleine kinderen, heeft een dood zieke vader. Het bleef de hele dag door mijn hoofd spelen, wat erg voor hen. Toen bedacht ik dat ik best een kleine ondersteuning zou kunnen brengen, een teken van compassie. Compassie beroert ons hart, is wat ons onderling verbind, steunt en ondanks alles, toch nog een beetje kan laten genieten. Laten we elkaar meer vast houden, opbeuren en steunen, juist als het even niet zo goed gaat! Juist als we elkaar niet (zo goed) kennen.
Ik had haar graag een knuffel willen brengen, kocht een mooie bos bloemen met een klein kaartje met een lieve tekst erop. Helaas was er niemand thuis, ik heb de bos voor de deur gelegd en weet zeker dat het ze even goed doet. Ik had ook kunnen denken dat ik niet wist wat te moeten zeggen, wat te moeten doen. Voor sommige dingen hoef je geen woorden te hebben om toch van kleine betekenis te zijn voor de ander.
Wanneer heb jij een dikke knuffel willen hebben op een slecht moment? En kreeg je die toen ook van iemand? Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg