kennen we de waarheid over onszelf?

"Het maakt me niet uit wat de kinderen gaan doen of worden, als ze maar gelukkig zijn". En dit is het juist, de ambitie om gelukkig te zijn, bijna iedereen heeft deze woorden wel eens uitgesproken. Geluk, is het "iets" chemisch? Is het te bereiken door zingeving? Of worden we vooral gelukkig door mindfulness?

Het antwoord is nog niet eens dat wat me het meest bezig houdt, meer nog is de weg naar het antwoord. Want willen we ons gelukkiger voelen door een chemische interventie, dan zouden we toch eerst moeten weten HOE die nu is? Om tot dat antwoord te kunnen komen, hebben we dus zelfkennis nodig!
Gaan we aan de haal met zingeving dan is het een vereiste dat je een "waarom" voor je leven hebt gevonden. En ook dan daarvoor heb je echt zelfkennis nodig!
Gaan we aan de slag met mindfulness, dan zal je al je emoties echt moeten durven kennen en omarmen. En ook hier geldt weer: daarvoor heb je zelfkennis nodig!
Maar kennen we de waarheid over onszelf? Kennen we onze kracht zoals we ook onze zwaktes kennen? Mogen we van onszelf proberen te worden wie we eigenlijk zijn? En als we dat al van onszelf mogen, hoe staan onze dierbare, onze vrienden en onze maatschappij hier tegenover?
Ik heb toch sterk het gevoel dat onze maatschappij steeds minder, de zwakkere kanten van ons accepteren. We moeten allemaal minstens gemiddeld op de dingen kunnen presteren, liefs wat beter natuurlijk, zodat onze omgeving goed kan zien waar we goed in zijn. Maar onder de maat presteren, dat kan niet. Ben je autistisch, dan moeten we maar met een chemische interventie zorgen dat je wel wat gemiddelder kan presteren. Ben je doof, dan krijg je een implantaat om te kunnen horen. Ben je depressief, dan gooien we weer wat pillen erin. Dat doen wij, in onze maatschappij, dat doen we met elkaar. In Brazilie wordt heel anders omgegaan met bv. psychose, daar is dat niet gek, het is er eerder een gave! Je hebt gewoon nog wat te leren! In het Boeddhisme jaagt men niet als een malle alle geluksmomenten na, men omarmt het zijn (mindfulness) met alle emoties (dus ook boos, woede, verdriet enz.). Waar we het geluk ook zullen gaan vinden, men zal eerst eens moeten gaan onderzoeken wat de waarheid over onszelf is! Tja, wie ben ik? Ik ben allang niet meer dat meisje die als kleutertje zich vooral gelukkig voelde met het mogen wassen van alle poppenkleertjes. Of dat meisje dat graag aan het schilderen en kliederen was en helemaal glunderde. Het meisje dat van een kartonnen door een eigen huisje om in te slapen maakte. Tuurlijk hebben al mijn ervaringen me gevormd, mijn talenten doen laten groeien en mijn zwaktes bleven mijn zwaktes. Nog steeds ben ik chaotisch, opruimen is echt mijn zwakte! Net als afscheid nemen, ik hecht me erg aan mensen en aan dingen. Maar wat is nu de waarheid over mijzelf? Een mooi onderwerp voor vanavond aan tafel, met mijn dierbare om me heen. Ik ben benieuwd, hoe zie jij mij, hoe zie je ons? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

soms heb ik gewoon weer even een schop nodig!

Gisteren was de slotbijeenkomst van de export carrousel, drie studenten hebben voor onze camping gewerkt aan een marketing communicatieplan voor de UK. Ook wij willen ons goed voorbereiden op de culturele hoofdstad 2018, en gezien het feit dat al steeds meer en meer gasten uit de UK ons bezoeken, leek het ons eens goed om te werken aan een strategisch marketing communicatieplan hiervoor.

Afgelopen september zijn we gestart en kregen we drie studenten aangewezen. Af en toe ontmoeten we elkaar en wat vaker hadden we mailverkeer met elkaar. Dat wil zeggen, met de Nederlandse dame van de groep. En gistenen kreeg ik dan de presentatie te zien, met daarin alle aanbevelingen voor onze camping! Een presentatie van slechts vijf minuten, en een papieren rapportage van heel veel blz. Natuurlijk kon ik ondanks mijn volle agenda het niet nalaten om toch al snel te gaan lezen. En raad eens wat, onze site is nog steeds niet volledig vertaald in het Engels! Tjonge jonge, wat een stommiteit! Dit is een te domme fout, hoe kan ik.......Ja ik maak ook nog steeds dit soort domme blunders! Het schaamrood voel ik opkomen, hoe kan ik als proffessional zo iets doms doen? Van alle aanbevelingen ga ik natuurlijk eerst deze eens aanpakken. Werk aan de winkel, want dit wil ik iig zo snel mogelijk hebben opgelost!
Soms heb ik gewoon weer even een schop nodig, om de dingen te doen, die al lang klaar hadden moeten zijn. En de overige aanbevelingen, die zien er ook heel erg veel belovend uit!
Maar nu eerst, hoppa!
Waarvoor had jij laatste een schop voor nodig en van wie kreeg jij die? Laat je het ons weten, ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

hoe blijf je onafhankelijk....

Gister avond mocht ik met Jacob mee naar DWDD. We zouden als publiek de uitzending mee mogen maken, alleen kregen we wel de meest prominente plek die je je maar kon voorstellen. Recht achter de tafelgasten. Je kunt je haast niet voorstellen hoeveel reacties ik daarop al heb mogen ontvangen!

Na de uitzending zijn we nog even gaan napraten met de muzikanten die tijdens de uitzending een optreden hadden gegeven. Al tijdens de uitzending waren er via hun website, nieuwe CD's verkocht! Wat een betekenis voor het programma DWDD. Direct na de uitzending vroeg ik Tommy (de regisseur) dan ook hoe ze die onafhankelijkheid, na al die jaren, nog steeds zo weten te bewaken. Want op het moment dat ze niet meer die onafhankelijkheid hebben, is het gedaan met de populariteit van het programma! En de verkeerde voorbeelden, waar de onafhankelijkheid is verkocht, kennen we allemaal (bv. de FIFA).
Het was zelfs al een "dingetje" toen uitkwam dat de mensen die aan tafel schuiven zoals een Mart, gewoon worden betaald. Want hoever kan je gaan? En als je het al doet (betalen), dan kan het maar beter open en transparant! Dat doen ze toch knap, na tien jaar en met zo'n betekenis. Matthijs begon ons voor de uitzending te vertellen dat dit programma een van de weinige is, waarvoor het publiek moet betalen om aanwezig te mogen zijn. Bij de meeste programma's krijg je als publiek geld. Hij nam echt de tijd om deze betalende fans, te informeren. Matthijs bedankte het publiek ook, zowel thuis als het publiek in de studio. Want zonder publiek heeft hij geen bestaansrecht. Hij geeft alles wat er in hem zit om te zorgen dat je ook nog morgen weer naar de uitzending gaat verlangen. En natuurlijk zit er een heel team om hem heen, die hem erbij helpt. Er zijn mensen die de hele week zoeken binnen alle aanvragen, welke band of muziek ze nu wel of niet gaan uitnodigen. Het gaat allang niet meer alleen om de muziek zelf, het verhaal erachter moet zeker zo interessant zijn! En aanvragen krijgen ze veel, heel veel. Iedereen wil zijn geluid laten horen tijdens de uitzending van DWDD, want als je daar hebt mogen optreden, dan ben je verzekerd van een volle agenda erna. Betere promotie kan je je niet voorstellen. Als je zelfs al als achtergrond publiek, zoveel reacties krijgt als die wij nu hebben, dan is de betekenis van DWDD wel heel erg groot. Heb jij een idee hoe we met onze camping aan tafel zouden kunnen komen bij Matthijs? Tijdens de designlab dagen van de NHTV benoemde ik het doel al als: "Dan komen jullie met het door jullie ontwikkelde concept, aan tafel bij DWDD". Het gaat niet eenvoudig lukken, maar stel je voor dat het ooit.....
Dan ben je de eerste die het gaat lezen, tot ooit! De polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

het vertrouwen groeit!

Gisteravond mocht ik bij onze Rabobank een presentatie bijwonen waar Ester Barendregt een presentatie verzorgde. Ze is econoom bij het hoofdkantoor in Utrecht, SR. wel te verstaan. Ze pakte het thema van de bank beet; dichtbij.

Ze neemt ons mee in haar blik op de wereld, daarna op Europa, dan op Nederlands niveau en zelfs op regionaal niveau, dichtbij. Nog nooit was de andere kant van de wereld zo dichtbij. Nog nooit eerder waren de economieen zo verweven met elkaar! Op het einde van de avond was de conclusie dat we eindelijk weer iemand van het hoofdkantoor uit Utrecht hebben mogen ontvangen met een optimistische stemming, heerlijk. Alle redenen daartoe heeft Ester wel, immers alle seinen staan op groen! Ze ziet meer economische activiteiten, meer investeringen, een toename van krediet (ook bij het MKB). Ze verwacht dat de rente voorlopig nog wel laag zal blijven, en dat is erg gunstig vooruitzicht. Maar kijk ook eens naar de huizenmarkt, die trekt weer helemaal aan (ook op lokaal niveau). Het kabinet bezuinigt minder en de werkgelegenheid groeit weer. Ook is het gunstig te weten dat de loongroei groter is dan de inflatie. Het besteedbaar inkomen neemt dan toe! En dit alles helpt goed, het vertrouwen groeit!
Heerlijk om te horen en te mogen zien dat het beter met ons gaat. Hier op onze camping merken we ook dat er weer lekker gereserveerd wordt. Fijn ook om zo door de bril van een econoom te mogen kijken. Die de economische wereld heerlijk panklaar aan ons wil duiden. Fijn ook om te weten dat de bank steeds meer gaat kijken naar de duurzame aspecten en die ook mee wil gaan nemen in haar duidingen. De schaarste van schone lucht, van schoon water en wie weet ook de schaarste van aandacht. De directie van de lokale bank gaf al aan dat de NPS ook voor de bank steeds belangrijker wordt. Het vertrouwen groeit, in de economie maar ook in de transitie die de banken doormaken.
Ik ben benieuwd naar 2016, het ziet er in ieder geval beter uit! Ik ben  benieuwd naar jou idee, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

hun snappen het niet

Afgelopen week was ik een van de gelukkige die naar de masterclass mocht: Trough the eyes of youth. Tom Palmaerts gaf op een indringende wijze een inkijkje in de generatiekloof. Daar wilde ik natuurlijk bijzijn. Want als er een ding beangstigend is, dan vind ik wel dat er bijna geen jongeren meer gaan kamperen.

Laten we eerst eens afspreken wat we jongeren noemen, dat zijn de mensen tussen de 12 en 30 jaar. Dat zijn heel andere mensen, ze denken anders, ze doen anders en je bereikt ze anders. Logisch dat we ze niet of nauwelijks kunnen aanspreken met dezelfde dingen als die we onze belegen jeugd (zeg maar van de 30 tot de 50 jaar) of zelfs die soort mensen die nog daarna komen. Het is aan te bevelen om een persona te maken voor juist deze groep. Misschien wel voor al deze groepen. Tom geeft een inkijkje in de financiele bestedingen van de verschillende groepen:

• Generatie x       hebben geld geroken
• Generatie y       dachten geld te krijgen
• Baby boomers   hebben veel geld

Een relatie opbouwen en onderhouden met je marketingmix is heel wat moeilijker voor de generatie y. Ze maken niet of nauwelijks gebruik van twitter, facebook en al dat soort kanalen, waarvan de content gewoon zichtbaar op blijft. Nee ze maken vooral gebruik van WhatsApp en snapchat. Nu juist zijn dit de netwerken waarin je moeilijk en op kan bouwen. Je krijgt hier geen mooie statistieken die je in de boardroom kan gebruiken. Je moet worden uitgenodigd, om het te kunnen zien! Hierop doorbordurend zie je ook steeds vaker dan organisaties onzichtbaar worden. De pop-up cocktailbar is daarvan een mooi voorbeeld! Bijna onzichtbaar communiceert generatie Y met elkaar, en wij, wij snappen hun niet!
beste advies is dan ook, trek jonge generatie y mensen aan, die hun wel begrijpen. Laat hun het lekker zelf doen, hoe hun dat willen. Geef ze de ruimte, laat het hun op hun eigen wijze doen, dan komen we samen vast heel veel verder!
Aaahh, ik geloof dat ik het langzaam begin te snappen. Dat twitteren, bloggen en facebook-en, dat is zo generatie x.
Ik ben benieuwd naar jou ervaring, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg. https://www.facebook.com/campingheeg

belgen, omdat we (bijna) dezelfde taal spreken!

Tijdens de vakdag van de vakantiebeurs bezocht ik onder andere de workshop van Jan Peeters (Travel 360"Benelux). Lessen in HOE de Belg te verleiden. Een interessante markt omdat we en om de hoek liggen, en de Belg dezelfde taal spreekt. Niet zo vreemd dat de zaal helemaal uitpuilde van belangstellenden!

Op een snelle, enthousiaste en humoristische wijze weet Jan de bezoekers te genieten van zijn presentatie die inhoudelijk verrassender was dan dat ik me vooraf had voorgesteld. Met degelijke grafieken, waaruit diepgravend onderzoek aan vooraf heeft moeten gaan, duidt Jan de grafieken. Voor ons als grassprietverhuurder goed om te weten dat zo'n 10% van de vakantiemarkt naar campings gaat. Nog altijd een hele groep mensen dus. Maar hoe kan ik ze nu nog meer verleiden om speciaal naar onze camping te komen? We spreken wel dezelfde taal, of toch niet? Zullen we onze brochure moeten aanpassen voor deze Vlaamse markt? Even een paar taallessen Vlaams:

• pinpas        = bankkaart
• pinnen        = geld uit de muur halen
• enerverend  = vervelend!

Maar met sommige "vreemde" Nederlandse woorden veranderen ben je er nog niet. Daar prikken onze zuiderburen zo doorheen, een te makkelijk marketing trucje. Onze zuiderburen hebben net wat andere wensen en behoeften. Niemand van jullie verras ik met de opmerking dat de Belg heel wat verwender is met kwalitatief goed eten. En laat nu net dat kwalitatieve ook een belangrijk item zijn voor zijn onderkomen, voor zijn hele vakantiebeleving. Graag wil de Belg op authentieke wijze de Nederlandse cultuur meemaken. Graag wil hij door een lokale ondernemer mee worden genomen naar bv lokale wijnen, een wandeling. Sportief wil hij zeker ook wel het een en ander meemaken, maar vooral niet teveel/te lang. Het mag een klein onderdeeltje zijn, net leuk genoeg. Het gaat om de juiste mix, en die is net even anders dan bij ons.

Maar wel het verschil tussen: is je arrangement wel of niet interessant. Zoals eigenlijk altijd. Dus wil ik het verschil gaan maken op de markt van de Belg, dan moet ga ik maar eerst eens even beginnen met het ontwikkelen van een arrangement voor de Belg, met de juiste mix. Heb jij je al succesvol en actief gericht op onze zuiderburen? Wat zijn jouw tips? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

https://www.facebook.com/campingheeg

sturen op mezelf overbodig managen

Het valt niet mee, jezelf overbodig te managen. In princiepe wil iedereen, net als ik, dat je medewerkers alles vor je doen, zodat je jezelf helemaal overbodig hebt gemaakt. Maar in de praktijk lukt het mij maar niet, hoe komt dat toch?

Ik wil dat mijn medewerkers het precies zo doen, zoals ik dat zelf ook zou doen. En dan natuurlijk ook nog eens, zonder dat ze fouten maken. Of nog liever, dat ze het beter doen dan mijzelf! Dat ik dan alleen nog maar hoef te genieten van al hun geleverde werk, hun prestaties. Dat dus......maar hoe realistisch is dat? En trouwens, al zou het kunnen, geeft dat dan nog het beste resultaat voor onze camping? Het wringt aan alle kanten, dus manage ik op het doel dat ik voor ogen heb. En dreigen mijn medewerkers niet het resultaat te bereiken, dat we (ik) voor ogen had, dan ga ik als een malle bijsturen (lees: het zelf doen) om alsnog het resultaat wel te bereiken. De ene kan dat beter dan de ander, sterker nog, de ene keer kan ik dat beter dan de andere keer. Ik weet van mijzelf dat ik het prettig vind om een duidelijke vinger aan de pols te houden, noem het bemoeizucht. "Hoe ver ben jij met je project?" of vragen als "Lukt het allemaal, heb je misschien nog vragen?". Het zijn typisch vragen die ik vooral stel om de vinger aan de pols te houden. Ben ik te bang, dat het zonder mijn bemoeizucht niet goed zal komen?
Enige controle is goed, het is zelfs een teken dat het over belangrijke, zinnige dingen gaat. Tenminste, zo vertel ik het dan. Is het wel belangrijk, om te managen op jezelf overbodig maken? En hoe kan je dat dan doen, ik weet het niet. Misschien dat je me kunt helpen? Heb je tips voor me, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

voor iedereen bestaat uiteindelijk de valkuil, opzoek naar mijn beste ik

Jullie hebben vast ook wel eens met een coaching moment gekeken naar je kernkwaliteiten en je valkuilen. Maar heb je ook wel eens gekeken naar de valkuil om vast te lopen in een ingesleten patroon? Het patroon dat altijd prima heeft gewerkt, maar nu opeens niet meer.....
Dit is even andere koek en ik moet echt nadenken over deze vraag.

In de loop van de jaren, inmiddels bijna 30 jaar , heb ik natuurlijk heel wat ingeslepen patronen. Ik wil het niet weten, want uiteraard ben ik jong van geest, nog steeds ietwat rebels en loop op sneakers rond om vooral ook de buitenwereld te laten geloven dat ik vooral nog niet oud ben. Ingesleten patronen, die moeten er natuurlijk ook bij ons zijn. Maar is dat dan zo kwalijk? Of misschien is het heel kwalijk, maar heb ik het zelf niet eens door. Ben ikzelf niet in staat om te zien wat er zal moeten veranderen? Wordt het niet de hoogste tijd dat ik eens kritisch naar mijn eigen manier van werken ga kijken met anderen? Onlangs heb ik nog tijdens een bijeenkomst op de NHTV geroepen dat ondernemers wel zo'n beetje het ergste soort is dat er bestaat. Ze zijn heel tevreden met zichzelf, geloven dat ze het erg goed doen. Dat is natuurlijk eenvoudig te verklaren, als een ondernemer al niet gaat roepen dat hij heel goed bezig is, dat hij geweldige producten en diensten heeft, wie gaat dan nog met hem zaken doen? Maar ja, heeft die ondernemer wel voldoende kritische massa om zich heen? Wanneer krijgt een ondernemer een functionering gesprek? Juist, dat krijgt hij van de markt, en dan is het vaak al te laat. De gast laat hem links liggen! En dan begrijpen we alle veranderingen plots niet meer. Ik heb dat hard staan roepen, maar doe ik het zelf wel zo goed. Door mijn jaren lange ervaringen met het ondernemen op onze grassprieten, onze camping, ben ik veel op een soort ingeroest patroon gaan doen. Omdat dat gewoon het meest efficient en slim was. Maar is dat ook nog steeds zo? Ik weet het niet, maar om er achter te komen ga ik maar eens een soort dagboekje bijhouden. Dan krijg ik in ieder geval al een wat objectiever beeld van wat ik doe, hoe ik me gedraag. Heel veel gaat natuurlijk goed, maar er zal zeker ook wel weer wat naar boven komen, dat helemaal niet goed gaat.
Misschien heb jij allang gezien wat ik niet zo goed doe, maar heb je het mij alleen nog niet verteld. Zou je het wel willen doen, want alleen met een hoop kritische massa om me heen kan ik de beste versie van mijzelf worden. En niet alleen ik, maar natuurlijk ook onze camping!
Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

we droomden van een rimpelloos bestaan......

Zouden we zijn geworden, wie we nu zijn, wanneer we niet al die weerstanden hadden mee gemaakt, die we nu hebben meegemaakt? Zouden we projecten zijn gaan ontwikkelen, samen met de creatieve sector wanneer alles ons zo was komen aanwaaien, zoals we vooraf hadden gedroomd?

We droomden van een rimpelloos bestaan, zoals een stel zonder kinderen droomt van kleine hummeltjes die de hele nacht gewoon doorslapen. Hummeltjes die nooit vervelende, bloed onder de vingers halende, adolescenten zouden kunnen zijn. We droomden van een prachtige camping, op een bloedstollend mooie plek. We waren direct verliefd op de plek en droomde alle producten en diensten bij. Vast stond dat we het anders zouden doen, met een hoge mate van hospitality. We wilden de boel vernieuwen op een creatieve wijze. Maar wanneer ik kijk naar ons allereerst bedrijfsplan, dan lijkt dat nog maar bar weinig op hoe we nu onze camping tot nu hebben ontwikkeld. Tussen ons eerste bedrijfsplan en nu zit dan ook al bijna 30 jaar. Het zou ook niet best zijn wanneer het plan gelijk zou zijn aan hoe onze camping nu is, de ist situatie. De markt is sterk verandert, de wensen en behoeften van onze gasten zijn sterk veranderd. We hadden ook niet anders gekund dan regelmatig onze plannen aan te passen. Maar onze plannen zijn ook veranderd door onze ervaringen. We hebben zoveel meegemaakt, en eerlijk, niet alles was even tof om mee te maken. Neem alleen al een bouwaanvraag voor een strandbarretje, waarvoor we meer dan twee jaar hebben moeten wachten, bevechten. Het ging om een verbouwde zeecontainer......dan vraag je me toch....pfff! We hebben ooit nog gedacht om op onze camping een geasfalteerde weg aan te laten leggen. Kosten waren toen 500.000 gulden, iets wat we niet deden omdat we het nooit zouden kunnen terug verdienen. Gelukkig maar, want met de wetenschap van nu, hadden we die hele asfaltweg eruit moeten laten bikken, net als camping de Lakens heeft gedaan, echte kapitaalvernietiging! Gewoon omdat het niet meer past bij de beleving die we nu onze gasten mee willen geven. We droomde van een prachtige camping, een leven dat rimpelloos een doorslaand succes zou zijn. We kregen een uitdagend leven op een prachtige camping. Anders dan we vooraf hadden bedacht, het leven en de camping. Maar beide vol uitdagingen en ver voorbij de standaard.
Het was lang niet altijd makkelijk, rimpelloos, maar het was en blijft prachtig!
Hoe zag jij je organisatie voor je, vol met drempels, rimpels? Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

het voortdurende aansluiting zoeken bij veranderende socio-culturele context

Volgende week dan is het weer zover, de vakdagen op de vakantiebeurs, een programma vol met workshops en masterclasses. Ik heb er zin in en heb mijn programma al samengesteld.

Dit zijn de dagen dat ik me helemaal vol kan zuigen met nieuwe kennis. Kennis over de veranderende sociale en culturele aspecten. Want ook wij zullen met onze camping steeds maar weer aansluiting moeten zoeken bij de veranderende context. Net als elk ander merk, of je nu een schoenenzaak, een consultancy bedrijf of een camping bent. Dit zijn de dagen dat we bv van het NBTC NIPO een kritische blik op afgelopen periode krijgen en een verwachting voor het komende jaar. We kunnen naar sprekers gaan die ons verhalen over: Whats next Leisure of wat te denken van "through the eyes of.." waarin we worden bijgesproken over de jeugd en hoe die te verleiden, door de NHTV. Natuurlijk ontslaat het ons niet om zelf met een fris oog goed te blijven kijken, en te zien wat er aan het veranderen is. Vooral te luisteren naar onze gasten en te horen hoe hun wensen en behoeften langzaam maar zeker anders zijn geworden. Een sterk merk is menselijk, dus is het 

• veranderlijk
• complex
• gelaagd

We zullen ons constant moeten blijven aanpassen, aansluiting blijven zoeken bij de veranderende socio-culturele context. Wat fijn dat we daarbij geholpen worden door de prachtige masterclasses en workshops van de vakdagen. Jij bent er toch ook, zien we elkaar dan nog?

Laat me weten waar ik je nog even kan treffen, kunnen we direct weer bijpraten!

Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

https://www.facebook.com/campingheeg

wees gericht op het creeren van een gemeenschappelijk belang!

Samenwerken met nieuwe partijen kan pas echt goed starten wanneer we van elkaar weten waar we naartoe willen en welk belang we ieder van de partijen erbij hebben. Wanneer je gaat samenwerken is dat eigenlijk niet heel anders dan dat je gezamenlijk kinderen gaat grootbrengen. Het kind is je gezamenlijke doel, en je gezamelijke verantwoording!

Pas wanneer je duidelijk hebt wat je gemeenschappelijke doel is, weet je of het de moeite waard is om samen verder te gaan werken. Pas dan weet je of het gezamenlijke belang groot genoeg is, om je tijd en middelen ervoor in te gaan zetten.
Ik wil hier niet een pleidooi houden om minder met andere te gaan samenwerken, begrijp me goed, maar neem de stap tot samenwerking weloverwogen! Hoe groter je gemeenschappelijke belang er is, hoe meer effectief je zult kunnen gaan samenwerken.
Zelf zit ik met onze camping midden in verschillende projecten waarbij we aan het onderzoeken zijn wat ons gemeenschappelijke belang is. Dat maakt het ook direct erg inzichtelijk of het wenselijk is om nog meer partijen erbij te betrekken, die hetzelfde belang bij de samenwerking hebben. Niet onbelangrijk wanneer er een hoop middelen voor het project gewenst zijn!
Zoeken naar het gezamenlijke belang maakt de dingen wel extra duidelijk wanneer je wilt gaan samenwerken.
En het is zo leuk, samenwerken met andere! Het vergroot je kennis direct, het vergroot je netwerk direct en het verleidt je eenvoudig om uit je comfortzone te komen. Allemaal zaken die we keihard nodig hebben om succesvol de toekomst tegemoet te kunnen treden!
Misschien hebben wij samen ook een gemeenschappelijk belang, kunnen we ook samenwerken, leuk!
Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

klantwaarde definieren

Waarom is het belangrijk om voor je organisatie goed de klantwaarde te definieren? Omdat dan iedereen binnen je organisatie weet wat er van hem of haar wordt verwacht! Wat is dan die klantwaarde, waar letten klanten dan vooral op?
De vraag is simpel, maar niet zomaar te beantwoorden....

Welke rol moeten wij innemen zodat wij als camping laten ervaren dat onze doelgroep, zeg maar die ontwortelde Randstedeling, de creatieve "gek", zich welkom te laten voelen. We leggen onze gasten in de watten, we doen er alles aan om het ze naar hun zin te maken. Maar HOE helpen we onze gasten, HOE willen we dat ze aangesproken worden en in HOEverre geven we onze medewerkers de vrijheid en verantwoordelijkheid om die ervaringen zo optimaal mogelijk te bieden?
Daarover moeten we wat vinden. Want de ene gast is de andere niet, en de ene medewerker is ook de andere niet! Dus moeten we na gaan denken over wat onze top 8 regels zijn waarbinnen we wensen dat onze medewerkers zo gaan handelen.
Wat vinden we van hun (werk) kleding? Wat vinden we van je of U zeggen? Wat vinden we van het max. aantal keren dat een telefoon over mag gaan? Binnen hoeveel tijd moeten we de online vragen hebben beantwoord? Wat vinden we van het groeten van onze gasten? Een hele lijst is zo gemaakt, en ik denk dat als we even wat langer ervoor gaan zitten, dat we dan zomaar een hele lange lijst zullen krijgen. Het is moeilijker om daaruit een top 8 aan regels op te gaan stellen. Wij houden niet echt van regels, maar ze dwingen je wel om het er met elkaar eens goed over te hebben. Regels helpen ook om onze medewerkers duidelijk te maken, wat we van hen verwachten. We gaan er toch maar eens mee aan de slag, omdat het ons net weer een stapje verder zal gaan brengen in het verbeteren van onze klantwaarde. Want klantwaarde die moet je creeren, zonder klantwaarde ben je snel dood. En wat gisteren nog voldoende was om te overleven, is morgen veel te weinig!
Hoe is het met jouw klantwaarde gesteld? En wat verwacht jij van je medewerkers? Misschien heb je nog tips voor ons? Waar kunnen we de klantwaarde met onze medewerkers op een hoger niveau zetten? Wees welkom, we kijken uit naar je reactie! De polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

2016, het jaar van de constante transitie

We kunnen ons niet meer veroorloven om projectje na projectje te ontwikkelen. Om voorop te blijven in de markt, zullen we permanent pilots starten en nieuwe dingen uit proberen. Dat vraagt ook wat op het gebied van het organiseren van onze camping.

Steeds weer op een andere en nieuwe wijze samenwerken, nieuwe samenwerkings- en organisatie vormen. Dat betekent dat onze zoektocht naar betekenis en belevenisvolle producten en diensten ook direct inhoudt dat we steeds meer moeten nadenken over HOE we kunnen samenwerken met andere. Wat is wat ons drijft? Waarin zoeken we versnellingen of juist vertragingen? Waarin hebben we een gezamenlijk probleem te pakken en waar ligt een gedeelde visie, een gedeelde drijfveer. Het klinkt allemaal eenvoudig, maar juist die eenvoud van de vraag is super ingewikkeld. Wat is nu mijn probleem, onze drijfveren en onze visie? Hebben de partijen die een gelijk probleem met ons hebben, bv een jaarlijks afnemend aantal kampeerovernachtingen in Nederland, wel door dat ze een probleem hebben? Neem nu bv. lekker dicht bij huis, de middenstand uit ons dorp. Heeft die door dat er een enorme urgentie is? Of de gemeente waarin onze camping ligt, heeft die wel door hoe beroerd het gaat met de recreatie sector? De recreatiesector is er een van weinig vernieuwing. We weten allemaal dat dat behoorlijk dodelijk is voor organisaties. Maar het probleem echt oppakken, dat gebeurt onvoldoende. Hetzelfde geldt voor het vergroenen van onze maatschappij. We weten allemaal dat de fossielen brandstoffen eindig zijn, dat we onze aarde niet verder kunnen vervuilen. Maar ondertussen blijven we toch vooral doorgaan met hoe we het gewend waren. Wat als over tien jaar nog maar 50% van de (kampeer) gasten zelf nog een onderkomen meebrengt? Wat als we over tien jaar 50% van onze energie moeten hebben opgewekt door natuurlijke bronnen? Wat als over tien jaar......En onze sector is zeker niet de enige die zich snel moeten aanpassen, kijk alleen al eens naar de warenhuizen. De ene na de andere valt op dit moment om. En het gekke is, we schrikken er wel van! Terwijl je het al jaren op je klompen kon aanvoelen!
Dus in 2016 zullen we nog sneller moeten gaan schakelen, nog meer projecten opstarten om in uptempo nog meer te veranderen. 2016 is het jaar van de constante transitie, welke projecten ben jij allemaal aan het opstarten? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg