Ik wil dat mijn medewerkers het precies zo doen, zoals ik dat zelf ook zou doen. En dan natuurlijk ook nog eens, zonder dat ze fouten maken. Of nog liever, dat ze het beter doen dan mijzelf! Dat ik dan alleen nog maar hoef te genieten van al hun geleverde werk, hun prestaties. Dat dus......maar hoe realistisch is dat? En trouwens, al zou het kunnen, geeft dat dan nog het beste resultaat voor onze camping? Het wringt aan alle kanten, dus manage ik op het doel dat ik voor ogen heb. En dreigen mijn medewerkers niet het resultaat te bereiken, dat we (ik) voor ogen had, dan ga ik als een malle bijsturen (lees: het zelf doen) om alsnog het resultaat wel te bereiken. De ene kan dat beter dan de ander, sterker nog, de ene keer kan ik dat beter dan de andere keer. Ik weet van mijzelf dat ik het prettig vind om een duidelijke vinger aan de pols te houden, noem het bemoeizucht. "Hoe ver ben jij met je project?" of vragen als "Lukt het allemaal, heb je misschien nog vragen?". Het zijn typisch vragen die ik vooral stel om de vinger aan de pols te houden. Ben ik te bang, dat het zonder mijn bemoeizucht niet goed zal komen?
Enige controle is goed, het is zelfs een teken dat het over belangrijke, zinnige dingen gaat. Tenminste, zo vertel ik het dan. Is het wel belangrijk, om te managen op jezelf overbodig maken? En hoe kan je dat dan doen, ik weet het niet. Misschien dat je me kunt helpen? Heb je tips voor me, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten