wintertijd, we kunnen we gaan Japie Krekelen!

Je kent het vriendje toch wel; Japie Krekel? Het vriendje dat je iedere ondernemer zou gunnen. Een vriendje dat je helpt om het goede te doen, om op de juiste manier je winkeltje (of camping) draaiende te houden. Het is een interessant geval, die Japie Krekel!

Hoe komt het toch dat Japie je op het goede pad weet te houden? Japie heeft namelijk twee eigenschappen die essentieel zijn om jou als vriend te helpen nl.:

1. Japie blijft steeds maar vragen en vragen en doorvragen!
2. Hij heeft enige afstand, bekijkt de dingen met een helicopterview.

Het is al bijzonder moeilijk om voor mijn eigen grassprieten die helicopterview te hebben. Ik zit heel vaak midden in allerlei processen, in de waan van de dag, dat het me moeite kost om met enige afstand naar mijn camping te kunnen kijken. Voor een goede vriend is dat veel makkelijker, hij hoort en ziet veel van je camping, maar heeft nog voldoende afstand om eenvoudig een helicopterview te kunnen hebben. En zoals het een goede vriend betaamd, hij is echt geinteresseerd in je en vraagt alleen daarom al het hemd van je lijf. Zo komt het dat Japie zijn vriend op het goede pad weet te houden. Het is wintertijd en dan hebben we het veel rustiger dan in het seizoen waarin wij moeten "knallen". Nu kunnen we afstand nemen, nu kunnen we reflecteren en onszelf afvragen waarom, waarom, waarom. Maar hoeveel cooler is dat om samen met een vriend te mogen doen, of een bedrijven vriend. Eergister zat ik thuis bij Bob Maas en heb VIER uur aan zijn keukentafel mogen sparren met hem. Vier uur lang hebben we het over onze families gehad, maar zeker ook over onze "winkeltjes". Ik kende Bob nog niet. Niet meer dan dat ik een presentatie van hem had willen bijwonen, maar die ik vanwege de inspiratietour op de Dutch Design week had moeten afbellen. Bob boodt direct aan om dan samen met zijn tweeen nog eens aan de slag te gaan.
We hadden het over talent ontwikkeling, leiderschap, inspireren, dillema's en ga zo maar door. Natuurlijk ga ik daar nog een blogje over schrijven maar, de eerste les die me weer glashelder is geworden: Gebruik je rustige periode's om te gaan Japie Krekelen, het is zo belangrijk voor een gezonde en fijne winkel!
En mocht je denken dat ik jou Japie Krekel zou kunnen zijn; DAAG ME UIT!
Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

thialf, het verhaal dat aan alle kanten klopt!

Ik mocht van de week een kijkje nemen achter de schermen van ons THIALF. Hoe tof is dat, om te mogen horen wat de grootse plannen zijn voor deze grootste dagatractie van Friesland. Friesland en schaatsen, ze zijn onlosmakend met elkaar verbonden. Natuurlijk heb je daar een prachtig paleis voor nodig! En het wordt mooi!!!

Thialf omarmt als geen ander de regionaliteit, sterker nog met deze nieuwe plannen zal de regio zich nog beter kunnen profileren, luister maar en hou je hartslag in de gaten, want voor je het weet, gaat jou hart ook sneller kloppen van dit blogje!
Thialf heeft twee kaders aangegeven waarmee het nieuwe paleis moest worden ontworpen,

1. duurzaam
2. innovatie

Thialf zal de nieuwe kraamkamer van schaatstalent worden. In Thialf zal geschiedenis worden geschreven en het is het schaatshart van de wereld! Van alle bezoekers is 20% afkomstig uit de regio, de overige 80% zijn dus mensen die een dagje naar Friesland komen, ze tanken de auto vol, kopen wat versnaperingen, een leuk truitje of petje. Wellicht blijven ze overnachten in een hotel om de hoek omdat Schiedam toch wat ver is om even op en neer te rijden. Voel je het al aankomen, Thialf is gewoon een van onze toeristische trekkers, een manier om ook in de winter, wanneer er wat minder mensen opzoek zijn naar grassprieten om te huren (camping) of een bootje willen pakken. Machtig dat er met zoveel ambitie wordt gewerkt aan dit prachtige stadion! Het wordt een waar export product, let maar op mijn woorden.
En zo mooi Eelco Derks het verwoorden: Thialf blijft Thialf en voor de rest wordt alles anders!
Er komt een topsport center, boven in de uitbouw zie ik het op de schets in de presentatie. En alles wat hier gebeurt in het gebouw, heeft zicht op het ijs! Voor de businessclub komt meer ruimte, alles wordt mooier, groter, beter en breder! Er zullen veel meer bedrijven en mensen het met elkaar gaan doen. De kruisbestuiving qua kennis, vaardigheden en economische interactie zullen toenemen en daar wordt iedereen en alles alleen maar beter van. Eelco neemt ons mee door de planning van de bouw. Een strakke planning want alles wordt rond de ijsseizoenen heen geplant. Ik ben zwaar onder de indruk en terug in de auto met mijn collega onderneemster, Social Media vriendin en eigenaar van Kliniek voor Tandheelkunde, praat ik nog heerlijk na over alle nieuwe mogelijkheden die het nieuwe Thialf ons te bieden heeft. Zij met haar kliniek die ze al jaar en dag koppelt aan topsporters, en ik als grasspriet verhuurder uit Friesland die graag nadenkt over seizoensverlening!
Thialf, het verhaal dat je hart sneller doet kloppen, Thialf, het verhaal dat aan alle kanten klopt!
Wij kunnen haast niet wachten, op 24 november start de bouw, morgen start er weer een spannende schaatswedstrijd!
Wees welkom, want het is een belevenis die je minstens een keer in je leven zou moeten meemaken!
De polletjes, Watersportcamping heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

doe geen consessies

Gisteravond mocht ik een presentatie van Jaap Stalenburg in het Thialf bijwonen. Een presentatie over communicatie en innovatie. In de eerste minuut had hij mij al te pakken: DOE GEEN CONSESSIES!

Hier in Nederland zijn we bang om onze mening te uiten. Wees juist kleurrijk in je uitspraken. Ga naar de wereld waar je innovatief aan de slag kan. In de oude wereld hadden we te maken met:

• afhankelijk van de media
• heb je geen invloed op exposure
• journalisten hadden minder bronnen om te checken

In de nieuwe wereld is maakbaar, we kunnen zelf content maken. We kunnen zelf ons publiek aantrekken, blijven binden en boeien. Sven, onze schaatsheld, heeft zoveel meer volgers dat de content die hij plaatst meer wordt gezien dan een artikel in de krant. Hij heeft volledig de controle over de content, wanneer hij het niet eens is met een journalist, dan corrigeert hij dat direct via zijn twitter. Zijn sponsor TVM had een eigen filmploeg die voor de eigen content zorgde, in de docu die brandpunt over Sven uitzond bestond deze voor 80% uit beelden van TVM. Hoe komt het nu dat Sven zoveel volgers heeft? Natuurlijk is hij een BN-er. Maar wanneer we kijken naar zijn content dan zien we dat hij zijn volgers steeds maar weer een kijkje in zijn keuken gunt. Hij is de gewone jongen gebleven;

• hij bedankt
• hij gunt andere een podium (re-tweets)
• hij laat zien wat hem bezig houdt
• hij neemt je mee in de wereld van de topschaatser

Maar Sven is niet alleen die gewone jongen, hij durft kleurrijke dingen te zeggen, durft met zijn kop boven het maaiveld uit te komen. Niet alleen in zijn sport steekt hij met zijn prestaties ver boven alle schaatsers uit, ook durft ook kleurrijke uitspraken te doen. Kijk maar eens in dit filmpje van hem.

Sven is een personlijkheid, onze schaats held, een kleurrijke persoonlijkheid! En doe geen water bij de wijn en blijf vooral jezelf! De kleurrijke Jaap Stalenburg had weer een mooie avond gemaakt!
Hoe ga jij nu nog kleurrijker je content de wereld in helpen? Ik ben benieuwd, laat je het mij weten?
Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

onderzoek als soort protest

Wat is de wetenschap waard wanneer ze enkel nog willen toetsen dat ze eigenlijk al weten? Wat voor onderzoeksresultaat zal dat geven? De uitslag die ze wensen! Maar wat gebeurt er wanneer we gaan onderzoeken vanuit een soort protest? Tijdens de Dutch design week zag ik al wat protest onderzoeken. Ze hebben me weer aan het denken gezet!

Het is een vraag die ik spannend vind. Ik heb genoeg onderzoeksvragen "op de plank liggen" en bedenk me waarom ik ze onderzocht wil hebben? Met welk doel heb ik die vragen? Om mij beter de toekomst tegemoet te kunnen gaan? Om mij de blunders te besparen die me anders waren overkomen? Of vanuit een soort portest? Wat zal er dan gaan gebeuren? Wat zal de toekomst mij brengen wanneer ik vanuit het perspectief van een protest een onderzoeksvraag wil beantwoorden? Het duizelt mij al dagen, mijn brein is uitgedaagd! Mijn diepste irritatie, mijn grootste angst is om saai te zijn. Om net als alle andere te zijn, me nauwelijks nog te kunnen onderscheiden. Wat zou dan de ultieme protestvraag kunnen zijn? Ik richt me op "de gekken"van deze wereld, maar al dat ik krijg zijn voornamelijk "witte" gekken. In onze branche zie ik vooral van die witte kaaskoppen. En dat ziet er toch saai uit, het ziet er niet alleen saai uit, het is ook saai! Want hoeveel spannender zou het zijn wanneer er meer mensen met een kleurtje rondliepen?

Hoe cool zou het zijn dat we op ons strandje genieten van het uitzicht over het water op de mooiste zonsondergang. Op de steiger zit een man die mooie klanken laat horen uit zijn cimbaal. Naast me hurkt een mevrouw gekleed in een prachtige kaftan, ze biedt me haar lekkerste baklava aan. Daar komt een donkere man aan met wat gesprokkelt hout. Een tovenaar met wortels uit het diepe Afrikaanse continent. Hij weet als geen ander een kampvuurtje op het strandje te toveren. Alle gasten hebben hun eigen achtergrond, nemen wat van hun eigen kennis en kunde mee naar onze camping en zorgen ervoor dat we allemaal een zeer ongewone, machtige ervaring mee naar huis nemen.

Tuurlijk zijn onze "gekke" kaaskoppen ook spannend en inspirerend. Maar het kan nog veel mooier, veel ongewoner en dus minder saai!
Mijn onderzoeksvraag is dan ook: Hoe verleid ik de niet witte kaaskop naar onze camping? Gewoon uit een soort protest! Ken jij een ietwat rebelse afstudeerstudent die mij kan helpen om antwoorden te vinden?
Wees welkom! De polletjes, Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

een dag op stap met Zuzanna Skalska

Zuzanna ontvangt me met een bijzondere eigenheid. Haar energie en enthousiasme is aanstekelijk. Ze neemt ons aan de hand over de Dutch Designe Week. Zuzanna zal ons gaan verklaren. Hoe gaan we samenwerken, welke rol gaan we vervullen, wat zijn de veranderingen in de tijd?

Design is een opiniemaker.
Wij zijn zoveel kwijt, we zijn zoveel verloren! We zitten in de nieuwe renaissance. Hoe kan de huidige IKEA blijven wanneer we allemaal onze stoelen, lampen en tafels gaan uitprinten? Hoe kunnen we leven met zo veel te veel mensen op de aarde? We willen niet meer de Europeaan zijn, we willen onze regionale verschilligheid duiden. Zuzanna laat ons zien dat waar dat blijkt. Een designer die de pigmenten voor de kleuring van stoffen haalt uit de lokaal gevonden kruiden. De handycraft die meesterlijk werk laat zien van hoedenmaaktster tot het beschilderen van aardewerk. Het toepassen van lokaal gevonden grondstoffen om aardewerk van te maken. Allemaal voorbeelden die we zien die de lokale waarden betekenisvoller maakt. Ook het sociale design is belangrijk, hoe gaan we om met de mensen uit onze omgeving, hoe kunnen gedetineerde en hoogopgeleide designers elkaar versterken? Zuzanna laat het ons allemaal zien! Nu had ik al het een en ander gezien, immers was ik al een paar dagen op inspiratietoer geweest. Maar of het nu kwam doordat ik sommige dingen voor een tweede keer zag en daardoor beter kon duiden, of dat het de verdiepende slag was die Zuzanna ons gaf, het kwartje viel. Design gaat al lang niet meer over een tafel, stoel of lamp. Design gaat over een sterk idee. Een manier van naar de wereld kijken, vanuit een ander perspectief! Design mag provoceren, het moet wat doen met je! Het mag je niet onverschillig laten. Samen met Zuzanna zagen we wat we verloren zijn als mensen uit west Europa. We zagen alle initiatieven die lieten zien hoe we weer de dingen kunnen gaan vinden, en waar! Natuurlijk speelde de natuur de hoofdrol. Wij zijn zo ontworteld van de natuur, van de essentie van het leven, dat we zelfs heel veel moeten moeten doen om die weer te kunnen zien!

Een hele dag met Zuzanna leerde mij vooral hoe we weer misschien de verbinding met onze omgeving, met de natuur zouden kunnen gaan maken. Hier in Friesland is het anders, heel anders, dan in Brabant. En Heeg is zelfs alweer anders dan Hindeloopen. Die diversiteit in cultuur, in natuur, die moeten we meer omarmen in plaats van het sturen op uniformiteit! Het borrelt nog steeds behoorlijk in mijn hoofd, misschien dat ik maar even een wandelingetje over onze grassprieten moet maken, mijn hoofd door laten waaien, de paddestoelen en schimmels opsnuiven.
Hoe zorg jij ervoor dat je (meer) verbinding hebt met en in je omgeving? Ik ben benieuwd, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg
www.watersportcampingheeg.nl

droomhotel

Tijdens de inspiratietoer brachten we ook een bezoekje aan het project van het Sint Lucas, droomhotel. De buitenkant was al wonderlijk weer gegeven, een soort van "gevallen huis". Ik weet niet of het de bedoeling was om deze associatie met gevallen met de daarbij creerende associaties mee te geven. Wellicht was het de bedoeling om de vorm van hotel vanuit een ander perspectief te aanschouwen bedacht ik me later!

Hoe dan ook, het thema droomhotel is natuurlijk super prikkelend voor een grassprietverhuurder, want er is immers veel overlap! Ook wij willen onze gasten op onze camping een droomvakantie aanbieden! Ik was nieuwsgierig en liep naar binnen. Ik wist niet wat ik kon verwachten, ik wist wel dat mijn verwachtingen hoog waren! Droomhotel, ik bedoel maar, dan verwacht je toch ver voorbij je verwachtingen te worden verrast? Of het nu de krappe tijd was, de vele mensen die het rondje liepen door de toch wat beperkte ruimte of de gezellig kletsende, maar weinig benaderbare studenten waren.....ik weet het niet, maar blij verrast kwam ik er niet uit. Maar dat geeft niet, want ook deze ervaring brengt mij weer van alles! Natuurlijk is het ons doel om voor zoveel mogelijk gasten een droomvakantie te bieden. Een vakantie die hun inpsiratie en energie zal geven en waar ze later het jaar nog vaak met heel veel plezier aan terug denken. Een droomvakantie, de lat ligt dus heel erg hoog! Die verwachtingen die hebben wij ook niet zomaar overtroffen! Daarvoor moeten we heel wat uit de kast trekken. Het is een hele uitdaging, en wat een geluk dat we weer een heel aantal wintermaanden hebben waarin we ons met deze vraag kunnen bezig houden omdat we dan even niet "in het proces"zitten zoals Bart Houben van de wostenbroodjes zo mooi vertelde (zie voorgaande blogjes)
En we weten twee dingen heel goed;

• Het lukt ons niet om iedere gast een droomvakantie te bieden
• Als het ons lukt om meer gasten een droomvakantie te bieden (dat is een 8.5 op de schaal van tien, of hoger) dan dat er weg gaan vanwege een klacht, dan groeien we!

Of zoals Rijn Vogelaar dat zo mooi verteld, scoor meer superpromotors dan afhakers, en je groeit!
Ik ben heel benieuwd van wie of wat ben jij een superpromotor en waarom? Wat dat antwoord kan ik wellicht weer toepassen op onze camping, ik ben benieuwd, laat je het mij weten?
Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

hoe voedselverspilling inspirerend werkt voor een camping

Tijdens de inspiratietoer van afgelopen maandag gingen we lunchen bij Damn food waste pop-up. En we kregen de niet mis te verstane verspilling ingewreven:

• bijna 40% van al het voedsel dat we produceren wordt op een of andere manier verspild!
• de gemiddelde consument gooit 50 kg goed voesel per jaar weg.

Het gaat hier over voedselverspilling. Het gaat enorm dat er veel meer is geproduceerd dan dat er wordt afgenomen....Niet best, denk ik. En mijn gedachten dwalen af naar wat ik afgelopen week deed toen ik voor dagen vertrok naar het zuiden. Ik pakte de pakken melk uit de koelkast en liet ze leeg in de gootsteen lopen, ik gooide de krop sla weg, wat tomaten en de zielige ui die al verschrompelt was. Het oude brood van gisteren (!) en het kliekje eten dat ik dacht wellicht nog op te warmen voor een keer....Ja ook ik verspil veel meer dan zou mogen! Maar hoe zit het bij mij op de camping? Ik ben grassprietverhuurder, en ik "produceer" ook veel meer. Sterker nog, de grassprieten die ik vandaag niet verhuur, kan ik immers nooit meer morgen nog verhuren! Maar om ze te kunnen verhuren heb ik wel net zo hard het gras ook daar klaargemaaid, heb ik het toiletgebouw schoner dan schoon, op de receptie zitten we klaar om onze gasten te mogen ontvangen....Wat zou ik kunnen doen, om deze potentiele kampeerplaatsen niet zo te verspillen? Hoe kan ik er minstens in het voor en naseizoen voor zorgen dat ik die grassprieten wel bezet heb? Hoe kan ik ervoor zorgen dat we deze verspilling kleiner maken? Met alle beste wil van de wereld lukt het mij nooit om de gewenste seizoensverlenging zo lang te maken, dat we van 45-50 volle nachten gaan naar 180 volle nachten. Ons veld 6, dat staat dus ongeveer 130 nachten leeg! Dat zijn er heel veel, en wat zouden we kunnen doen om die potentie dan ook echt wel goed te kunnen benutten?
Ik heb wel eens gedacht aan vee, schapen zouden onze grassprieten alleen maar nog mooier kunnen maken. Of wat te denken van het ruilen van kampeerplaatsen aan mensen die het economisch zwaar hebben, in ruil voor werken aan een moestuin waar we onze eigen groenten kweken?
Er zijn veel meer mogelijkheden om deze grassprieten van ons betekenis te geven in die 130 nachten.
Heb jij een goed idee? Ik ben benieuwd, laat je het mij weten? Wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

het verhaal achter een worstenbroodje, HET worstenbroodje

Ik was zaterdags al op de DDW14 samen met mijn man en onze drie zonen en toen vroegen onze jongens al: Mam, mogen we een wordtenbroodje? Ze weten hoe lekker die zijn, met een moeder die ooit opgroeide in Brabant! En toen smaakte ze al bijzonderlekker, ik wist niet dat ik maandag het verhaal van Bart mocht horen!

Ze staan op een niet te negeren plek op Strijp S, en dan begint Bart Houben te praten, hij deelt zijn verhaal met onze groep, de inspiratietoer voor horeca en leisure. Bart komt uit een bakkersgeslacht. Het broodbakken zit hem in het bloed en toch koos hij in eerste instantie NIET voor het bakkervak. De marketing kant vond hij spannender, ooit een product vermarkten. Hij wilde niet net als zijn vader bakker worden, altijd maar in de bakkerij, altijd in het proces bezig waardoor er nooit tijd en ruimte is voor innovatie! En toch, die worstenbroodjes, natuurlijk de lekkerste van heel Brabant, die wilde hij toch niet loslaten. En zo kwam het dat het product dat hij conceptueel wilde vermarkten het worstenbroodje werd. Hij dacht goed na over wat hij zag in deze tijd. De vraag naar vegetarisch eten speelde per jaar een grotere rol. Hij defineerde de kernwaarden: opgewekt, bij de tijd, gedurfd, stoer en authentiek. Het motto: "altijd genieten".
Past, die staat! Maar dan moet dat ook nog blijken, want ja anders blijven het maar betekenisloze woorden! We krijgen allemaal een heerlijk broodje, geurig op een mooi groot en stoer dienblad, in servet aangereikt. Verbeeld ik het mij of smaakt die nu nog lekkerder dan zaterdag? The story you tell is the product you sell! Om mij heen zie ik allemaal mensen uit onze groep heerlijk genieten. Trouwens ook wat ilegalen snoepen net zo lekker mee, er wordt zeker niet moeilijk gedaan, maar opgewekt! Ik neem bijna mijn laatste hap en hoor tot mijn verbijstering dat ik snoep van een vegatarisch broodje; HUH?!
De tekstuur, de smaak, de geur....Bart vraagt om feedback, "want, ik ben er nog niet, het kan nog beter en ik hoop door jullie verder, beter te worden". En eerlijk, ik zou niet weten hoe dat nog zou kunnen!
Bart verteld ons over zijn medewerkers. Blijken vooral de wat oudere bakkers te zijn. Gepasioneeerd gepensioneerd! Het "dode"potentieel is ingezet en hoe! De meeste van hen werken een tot twee dagen per week, naar ieders tevredenheid! En Bart, die werkt zelf ook nog steeds twee dagen in de week in de bakkerij. Zo weet hij wat er in de bakkerij leeft en houdt hij binding met zowel de binnen als de buitenwereld!
Hoezo lef? Kijk daar kunnen we weer wat van leren! En mocht je zelf ook dit heerlijke broodje proeven of willen verkopen, neem gerust een kijkje op zijn site. Vanzelf is die ook geheel passend bij het broodje, het is een concept, het verhaal dat totaal in lijn is. Ik weet het zeker, deze smaakte me nog beter dan die lekkere van afgelopen zaterdag.

Tijdens de inspiratietoer heb ik nog veel meer meegemaakt, natuurlijk zal ik daarover nog de nodige blogjes over schrijven! Blijf ons volgen, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

onverteerbare pseudo schoonheid

Wat is nu mooi? En wat is nu echt helemaal fout? Ik kijk naar een nieuw toiletgebouw en ik vind er wat van. Ik heb er een mening over. Zo is het ook in de kunst, ik zie een schilderij en ik vind er wat van! En toch moet er zoiets als de heilige graal te vinden zijn? Vanzelf dat ik die zou willen vinden voor onze camping, want die kan altijd mooier!

Mijn gevoel zegt dat ik in de wiskunde het antwoord zou moeten kunnen vinden. Immers heeft schoonheid een hoop te maken met balans, en die zou toch te berekenen moeten zijn!
Zou je de schoonheid van een atmosfeer kunnen berekenen? Zou de schoonheid van een gemoedstoestand te berekenen zijn? Semir Zeki zegt dat ook hij door de schoonheid van een wiskundige formule geraakt kan worden. "De schoonheid van een formule kan voortkomen uit de eenvoud, symmetrie, elegantie of een uiting van een onwrikbare waarheid."
Ik blijf bij de eenvoud hangen. Op onze camping is het onze uitdaging om terug naar de essentie van het kamperen te komen. Wat is kamperen, wat wordt er bedoeld wanneer we kamperen? Is in een super de luxe camper waarin een magnetron, hete lucht oven en een bad zit nog wel kamperen?
Vanzelf is het nog steeds een verplaatsbare slaap- en leefruimte, maar is hier nog sprake van kamperen? Is kamperen slechts verworden tot alle slaap en leefruimte die verplaatsbaar zijn of is kamperen meer dan dat? Voor mij is kamperen:

• in een verplaatsbare slaap- en leefruimte
• dicht in en met de natuur
• met heel laagdrempelig in contact komen van andere gasten
• ontdaan van alle overbodige extra's van thuis

Is het dan nodig dat ik in het toiletgebouw een groep voor mannen en vrouwen heb? Of wat te denken van een douche met verhoging om als ouder makkelijker je (kleine) kind te kunnen wassen? En eerlijk, we vinden het helemaal niet gek en misschien zelfs wel tof dat het er is, terwijl we het thuis niet hebben! Of dat speciale kinder thema sanitair, zo je dat ook bij sommige toiletgroepen op de scholen bij kleuters ziet? Is het alleen maar bedoeld om gemakkelijk en aansprekend voor de kinderen te zijn? Waarom hebben wij in ons toiletgebouw de deuren voorzien van een foto? hebben we kleurrijk licht opgehangen voor wat extra beleving? Is dat nu de campingschoonheid waar we blij van worden? En hoe komt het toch dat we in een vier sterrenhotel het sanitair echt heel als veel minder goed ervaren wanneer er geen kleine shampoo en zeepjes klaar liggen. En hoe meer diverse spulletjes klaar liggen, zoals slippers, badmuts, bodylotion en noem maar op, hoe beter we het sanitair en zelfs de hele kamer vinden! Nog gekker wordt het wanneer we bij de receptie wel of geen verse bloemen staan. Wanneer ze er wel staan, wordt door de gasten de hotelkamer als mooier ervaren, en die bloemen staan dan niet eens op de eigen hotelkamer....?!?
Kennelijk heeft die verse bloemen al een deel in je brein zo voorgeprogrammeerd dat je de kamer al wat luxer gaat ervaren. Zo is het ook met kunst, wanneer je meer krijgt uitgelegd over een schilderij door een kunsthistorica, dan ga je het schilderij dat je in eerste instantie wellicht niet mooi vond, toch mooier bent gaan vinden! Bij de mens is het heel iets anders, we zijn onszelf zoveel mooier gaan maken, dat we er vaak al van uit gaan dat iets dat we als mooi ervaren, vast wel nep zal zijn. Zie ik een vrouw van 50 jaar, met een enorme bos haar, dan denk ik direct: hairextensions. Zie ik prachtige nagels: acryl nagels, zie ik een mooie ronde boezem: push-up bh!
Er is wel heel veel dat erg maakbaar is geworden.

Hoe zorg ik er nu voor dat onze camping die au naturel, die pure schoonheid krijgt en weg zal blijven van die onverteerbare pseudo schoonheid van verkleed konijnen en kleurrijke kleuter sanitair?
Ga ik de heilige graal vinden van de schoonheid? ik ben benieuwd, hoe doe jij dat toch? Je organisatie zo ontwikkelen dat het de schoonste van allemaal kan gaan worden?
Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

zijn wij producenten, consumenten of zijn wij producten?

In het industriele tijdperk zijn we vooral gaan produceren, vanaf de jaren "50 zijn we gaan consumeren en zijn we nu een product? Ik hoor het op TV een filosoof vertellen en ik krijg kortsluiting in mijn hoofd! ik probeer de 3 items goed tot me door te laten dringen en dan...

Ik ben het er mee eens, we zijn producten geworden. En producten lijken erg op elkaar en hebben zo hun eigen marketing strategie nodig. Want dat beetje dat we van elkaar verschillen, dan is nu net wat ons uniek maakt. Vandaar dat dat hele personal branding een isue is geworden! De ontwikkeling in leisure land (en volgens mij ook in heel veel andere branche's) loopt eigenlijk gelijk! Eerst hebben we heel veel nieuwe recreatiebedrijven ontwikkeld, daarna zijn we steeds vaker als samenleving gaan recreeren. De vanzelfsprekendheid dat er steeds maar meer en meer consumenten producten en diensten wilde afnemen, werd almaar groter en groter. Totdat....er een verzadiging was, bij de consument dan wel te verstaan! De sonsument wilde niet meer veel van hetzelfde. De consument is zelf een product geworden en moet zichzelf nu middels merken profileren. Ik zelf rij in een citroen en voel me trots wanneer er in een workshop wordt verteld dat dat over het algemeen creatieve gekken zijn, die daarin rijden. Maar eerlijk, ik had ook in een oude daf kunnen gaan rijden hoor. Zo lang de auto maar ver van het "burgelijke" staat! Mijn auto fluit wanneer ik harder rij dan 100km p/u.
Mijn auto lekt wanneer het lekker regent. En toch ben ik echt blij met mijn auto. Ik heb hem nodig om mijzelf te profileren als creatieve gek. Zo is het ook met mijn kleding, mijn kapsel, mijn eau de toilet en zelfs ook met mijn schoenen! Mijn lievelings schoenen heb ik afgelopen voorjaar gekocht in London. Ik dacht dat er dan minder mensen die ook hebben in Nederland (wat achteraf toch niet zo was, want ook hier waren ze gewoon verkrijgbaar). Unieke schoenen maakte deze schoenen nu net zo geweldig voor mij? Mijn zusje, die mee aan het winkelen was, riep spontaan: Daarin wil ik nog niet dood worden gevonden! Kijk dat was de ultieme trigger waardoor ik het juist geweldige schoenen vond (en vind). En eerlijk, wanneer ik het zo opschrijf vind ik het helemaal niet leuk dat ik dan toch kennelijk zo toch wel in elkaar zit! Mijn god, ik heb toch zeker wel een eigen mening en laat toch niet mijn keuzes afhangen van wat andere ervan vinden? Ik word volgend jaar 50, ik ben toch zeker geen puber?!?
Ik ben bang van wel, als ik eerlijk ben. Wat denk jij, ben jij een producent, een sonsument of een product? Ik ben benieuwd, wees welkom! De polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

leven in je werk => vrijheid

Ik knijp me regelmatig in mijn arm, wat ben ik toch een gelukkeling! Ik heb de ultieme vrijheid, niemand die mij gasten opdringt die ik niet leuk vind. Ik doen zaken met gasten die me heel erg goed bevallen! Het werk dat ik doe, mijn droombaan, ik heb hem zelf mogen creeren en vormgeven! Ik kan mijn talenten inzetten en mijn interesses voeden. Wat wil een mens nog meer?

Natuurlijk heb ik het aller leukste werk dat er bestaat. Ik leef in mijn werk en mijn werk is mijn leven. En als de camping dicht is, zoals nu, dan heb ik in de loop der jaren wel ervoor gezorgd dat ik dan nog steeds druk ben! ik ben druk op inspiratietour, ik ben kennis aan het opsnuiven, ik ben mijn netwerk aan het vergroten, ik ben......het is nooit, nooit saai! Gelukkig maar want ik heb een enorme allergie voor saai! Ik voel me als een vis in het water bij problemen en uitdagingen. Op momenten dat je alleen nog maar het onverwachte mag verwachten! Dat is zo in de loop der jaren gegroeid. Fryslan is een prachtige provincie, natuurlijk. Maar ik kan niet zeggen dat ik de winters in Friesland nu zo tof vind. Behalve die twee weken natuurlijk, wanneer er ijs ligt en de Friezen totaal ontdooid zijn (je weet niet wat je meemaakt!) Nee die grauwe dagen, wanneer alle toeristen onze provincie hebben verlaten, wanneer de gemiddelde leeftijd weer hard omhoog is gekropen naar 53 jaar, wanneer je weer vooral je gemak moet houden, want anders wordt er weer zo gekletst over je....Dan moet ik gewoon maken dat ik weg kom, voor een dag in de week, ik noem het maar mijn therapie, mijn rohypnol. Dus verzon ik redenen om naar het westen te moeten gaan. Ik verzon arrangementen met de hotspots uit het westen die mij het meest aanspraken; de Rietveldacademy, ontwerpbureau Waacs en dat soort dingen. Ik koppelde stedentripjes met persbezoekjes, ook in het buitenland. Zo heb ik mijn tripjes verstandig weten te onderbouwen. Ik volgde masterclasses en workshops die over nieuwe dingen gingen als social media en innovatie.
Omdat ik een mensen-mens ben bouwde ik een groot netwerk op. Ik heb door mijn allergie voor saai een leven gecreerd dat voor mij meer dan gemiddeld leuk is, en zeker nooit saai! En uiteindelijk vaart de camping er wel bij! Onze camping is een camping die ook voorbij het saaie is, we zitten boven aan in de product levenscyclus. Met mijn netwerk kan ik heel vaak onze gasten weer van dienst zijn. En daardoor zijn onze gasten nog meer dan ze van nature al zouden doen, bereid om mij (de camping) ook weer verder te helpen. En zo wordt het jaar na jaar alleen maar leuker. Maar aan alles zit een keerzijde, Jacob verzucht wel meer dan eens: Waar ga je nu weer naartoe? Wat voor project gaan we nu weer doen? Is daar wel budget voor? Dat zijn de momenten waar we dan wrijving over kunnen krijgen. We houden elkaar in balans, want je moet er toch niet aan denken dat we beide zulke stuiterballen zouden zijn? Ron Meijer vertelde ooit dat de oudste bedrijven in de wereld altijd een creatieve gek naast een droeftoeterende controller aan het hoofd hadden zitten. Zo bleef het bedrijf in balans en maakte het niet teveel te gekken strongen, maar wel genoeg om vooral niet saai te worden.

Ik moet zeggen, als jij een leuk probleem voor me hebt, ik heb nog wat tijd deze winter, laat het me weten, VOEL JE VRIJ! Wie weet kan ik je helpen! Bel me gerust; Karin 0515-442328
Watersportcamping Heeg, https://www.facebook.com/campingheeg

de jeugd van tegenwoordig

Vorige week trof ik een collega ondernemer op straat en we hadden een praatje over afgelopen seizoen. Hij mocht zeker niet klagen, of....toch wel?
Hij vertelde over de "soort" gasten hij vooral heeft ontvangen, bijna alles behalve jeugd tussen de 16 en 25 jaar. En dat is heel zorgelijk!

Gisteravond kreeg ik een stoomcursus over het puberbrein van Mark van Rijn, adviseur bij YoungWorks een communicatiebureau voor jongeren. Grappig hoe toevallig het een en ander net samen vallen. Met de opmerking van Pieter Pier nog in mijn hoofd: Karin, waar we vorig jaar nog honderden mensen van het eerste eiland over moesten brengen, waren er dat nog geen twee handen vol tijdens de Sneekweek! Insiders weten het al lang. In Heeg hebben we een eilandje in het Heegermeer liggen, waar met name jeugdigen in het hoogseizoen een ligplaats vinden voor hun gehuurde boten en waar een pontje s ávonds en s'nachts heen en weer vaart om de jeugdigen heen en weer te varen van het eiland naar de (voornamelijk) disco en v.s.
Dat is natuurlijk een heel slecht signaal! Geen jeugd, dat betekend vooral veel grijze tortelduiven, en dat is nu niet bepaald het meest spannende beeld en sfeer (en ik mag het zeggen, ben zelf 49 en onder een laagje verf zitten al heel wat grijze haren)
Het beeld dat Pieter Pier schetste is natuurlijk zorgverwekkend, immers wanneer we de jeugd niet meer mogen ontvangen zal ons product in de product levens cyclus rap weg zakken!
Hoe dramatisch hard is het gegaan, in een seizoen van meer dan 100 overzettingen van het veertje naar 3! Aan het weer heeft het totaal niet gelegen, het was het mooiste weer dat je je maar kon wensen. Mark vertelt over de trends die hij ziet, over het puberbrein en over hoe dan wel te handelen. Ik hoop natuurlijk antwoorden te vinden waar ik mee aan de slag kan gaan.
Jong zijn is in, en dat blijkt uit bv. de reclame waarbij er dominant wordt gericht op de jongere groep. Daarnaast zie je tevens een trend dat de jongere veel eerder oud wil doen. Kijk bv. maar eens naar die jonge meisjes in de VS die zwaar opgedrikt meedoen aan een missverkiezing!
De trendbreuk die Mark ziet is dat de jeugd van tegenwoordig het niet automatisch beter zal krijgen dan de generatie ervoor.
Wie hebben er zoal invloed op het sociale brein:

• thuis
• school
• peers
• overige opvoeders

Ook interessant is om te weten van wie de jongeren het meest onder de indruk geraken. Mark geeft voor mij een verrassende top 4 door, van boven naar beneden afnemend in sterkte:

• succesvolle ondernemers
• wetenschappers
• topsporters
• zanger/zangeres

De jeugd van tegenwoordig is heel actief op de verschillende online kanalen. Onder het mom van ik deel dus ik besta! Een gemiddeld meisje tussen de 14-16 jaar verstuurd 3.600 whatsappjes per maand! Dat doen ze om te kijken en te gluren bij elkaar en om te zien hoe ze zich tot elkaar verhouden. Jongens in dezelfde leeftijd doen het ietsje minder.
De jeugd van tegenwoordig is gewend om altijd en overal inspraak te hebben ( let op, niet te krijgen, maar te hebben) Onderhandelen doen ze altijd en overal. En het zal je ook niks verbazen, ze zijn 24/7 online en willen, wanneer ze met een organisatie communiceren, on demand antwoord!
Hoe kunnen we de jeugd van tegenwoordig beinvloeden en verleiden?
Ofwel, hoe kan je een boodschap zo brengen dat ze gaan doen dat je wilt dat ze gaan doen?
Mark maakt onderscheid tussen de verleiders (peers) en de voorlichters.
De boodschap moet aan deze drie voorwaarden voldoen:

1. relevant
2. authentiek
3. er moet worden geluisterd!

Maar "de jongere"bestaat niet, je zult moeten aansluiten bij zijn belevingswereld, bij zijn waarden en normen. Vergeet het idee dat je een levenslange relatie met de jeugd van tegenwoordig kan opbouwen en intant houden, ze zijn niet meer structureel betrokken maar slecht dan wanneer jij in hun leven (moment) past. En vergeet vooral niet, jongeren komen voor jongeren en zeker niet voor de "oude hap". Kom met oplossingen of diensten die passen bij de doelgroep die je wilt bedienen.
En ja, dan is het dus vreselijk dat we de aansluiting met de jongeren hier in Heeg zijn verloren. Want een klantenrelatie bouw je pas op als je elkaar in het wild hebt ontmoet (face to face) We moeten laten ervaren dat het hier in Heeg anders (en dus de moeite waard) is. We moeten ze expliciet uitnodigen om "iets' te halen, te beleven.

En als laatste geeft Mark nog 3 tips mee waarmee ik heel goed uit de voeten kan, wil je weten welke, stuur me dan een maitje en ik zal ze je toesturen. ik kijk uit naar je reactie!
De polletjes, Watersportcamping Heeg, karin@watersportcampingheeg.nl

TWIJFEL, maar aarzel niet!

De ruimte, buiten je geijkte denkpatronen is zo groot, dat je jezelf makkelijk verzuipt. Maar hoe voorkom je dat je denken, je strategie zo achterhaald is door de nieuwe werkelijkheid, dat je daardoor verzuipt, omdat je concurrenten allang het over een andere boeg hebben gegooid?

ik ben gepakt, want niets is zo dodelijk voor een organisatie als maar blijven denken dat jouw strategie de enige is die altijd maar weer in zwang zal blijven....
Ik zal met onze camping altijd maar weer meoten blijven experimenteren met nieuwe overnachtingsmogelijkheden, nieuwe arrangementen en projecten. Ik zal mezelf dus heel regelmatig moeten verleiden om "out of the box" te gaan denken. Luc de Brabandere geeft een mooi stappenplan voor zo'n nieuw denkpatroon:

• twijfel aan alles
• onderzoek wat mogelijk is door beter naar de wereld te kijken
• divergeer door ruimte te geven aan zelfs de meest absurde ideeen
• convergeer vervolgens door die ideeen te selecteren die het meest veelbelovend zijn
• blijf medogeloos evalueren. 

Gisteravond zag ik in het ntr college dat de hersenen steeds maar weer leren, nieuwe neurale verbindingen blijven aanleggen. En willen we als mens slimmer worden, dan is juist de laatste stap van grote waarden. Door te blijven evalueren, te kijken wat hebben we gedaan en wat heeft dat voor gevolgen gehad, juist daardoor weten we hoe we in de toekomst nog sneller en slimmer kunnen omgaan met kansen en bedreigingen.
Dus durf je gekozen koers steeds maar weer met een helicopterview te aanschouwen, is dat de koers die nog steeds past? Is dat de koers die nog steeds goed functioneert? Twijfel er dus op los, maar aarzel niet!
Heb jij een vraag aan mij? Twijfel niet en bel me op, ik kijk uit naar je reactie!
Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

verfijn je verhaal

Met je merk vertel je het verhaal van je organisatie. En hoe kan je beter beginnen dan met jouw persoonlijke verhaal? Steeds maar weer sleutelen we aan onze boodschap, want er zit altijd nog heel wat ruis op de lijn, het kan elke dag weer beter!

Het is dus een kwestie van je verhaal te verfijnen, te verbeteren, sterker te maken! En in tegenstelling tot wat ik denk dat ik moet gaan doen, nog meer schrijven, nog meer woorden produceren, is het juist de kunst van het weglaten; Keep it simple.
Daar gaan we weer, we moeten weer tot de essentie komen. Wat is mijn persoonlijke verhaal? Ik ben bezig met het zoeken naar ons persoonlijke verhaal in negen hoofdstukken. Onze camping bestaat volgend jaar 50 jaar, genoeg redenen om onze reis, ons persoonlijke verhaal rond onze grassprieten te gaan verhalen.
Want uiteindelijk is het een hele klus geweest om onze grassprieten zo groen te krijgen als ze nu zijn. Wij willen immers de groenste grassprieten verhuren! En klaar, dat zijn we nooit. Dat is een hele geruststelling maar tegelijkertijd ook een hele opgave. Tuurlijk hebben we samen genoeg momenten gekent dat we het echt niet meer zagen zitten. Een camping runnen is geen klein dingetje, het doet een enorme aanslag op je tijd, energie en het heeft grote effecten op je priveleven en je familie.
Toen onze kinderen klein waren heb ik menig maal ze niet in bed kunnen stoppen, zijn de verbranden maaltijden door onderbrekende telefoontjes ontelbaar en de keren dat we te laat kwamen om de kinderen van een clubje in Sneek af te halen al lang niet meer op een hand te tellen.
En het is die impact op onze familie, die mij het meest raakt. De sociale (Nederlandse) druk dat je als vrouw vooral niet te ambitieus en te veel moet gaan werken, je moet er immers ook voor je kinderen zijn! En af en toe heb ik wel last van dat knagende stemmetje in mijn hoofd waardoor ik een week gevoel in mijn donder krijg! Maar ik werk niet omdat ik gedwongen wordt, ik werk omdat het me veel, heel veel plezier geeft! Ik werk ook niet om rijk te worden, had ik dat gewenst, dan had ik heel andere keuzes moeten maken. En tuurlijk doe ik ook vaak genoeg minder leuk werk, niemand gaat met plezier ruzie maken met bv. de Iepenwacht omdat ze afbreuk doen aan de vakantiebeleving van onze gasten. Het leven is niet altijd leuk of rechtvaardig, het is en blijft een hele klus, laat ik dan mijn leven zo proberen vorm te geven dat ik zoveel mogelijk die dingen kan doen, waar ik en heel veel geluk ervaar en waarmee ik de wereld een klein beetje mooier heb weten te maken. Dus ik ben aan het schrijven over onze groenste grassprieten, wat en waarom heb ik gekozen voor die keuzes en welke effecten hebben ze gehad, ook op mijn persoonlijke leven. Of liever gezegd ik ben het aan het herschrijven, ordenen en nog weer; herschrijven. Ik ben aan het verfijnen van het verhaal, ons verhaal, mijn verhaal. Zo weet je wie ik ben, wie de camping is. We zijn samen zo vergroeid, na al die jaren!
Heb jij je verhaal al geschreven en heb je tips voor me? Ik ben heel benieuwd, laat je het ons weten, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

we haten onzekerheden, dus ontkennen we die!

Gisteravond mocht ik naar het theater in Sneek, luisteren naar het verhaal dat Ben Knapen vertelde voor de Rabobank. Wat betekent Europa voor Nederland? Hij gaf ons een kijkje door zijn bril: "Zien we wat we kunnen zien?"

Het is moeilijk om een onafhankelijk beeld te verkrijgen van de wereld, eigenlijk is het onmogelijk! En dat terwijl we allemaal denken dat we een redelijk juist beeld van het een en ander hebben! We zien dat wat we mogen zien, bepaald door onze ervaringen en de daaraan gekoppelde emoties. We zijn als de dood voor onzekerheden, en daarom houden we ons (vaak krampachtig) vast aan dat wat ons wel zekerheden geeft. We zien de bril vaak door de ogen van de media, en zoals ik van de week ook al bij het ANP hoorde, ellende verkoopt! Dus is er een veel grotere aandacht voor negatief nieuws! We staan vaak op het verkeerde been, zijn angstiger geworden voor terreur, maar de kans dat jij of ik worden getroffen door een terreurdaad is 1 : 5 t.o.v.getroffen worden voor de bliksem. Een van mijn favorieten boeken gaat ook hierover: "Dans met kans". Kijken is dus iets anders dan zien! Ben gaaft een aantal mooie voorbeelden die niet of nauwelijks in het nieuws worden geuit, gewoonweg omdat ze met de geleidelijkheid zich aandienen en GOED nieuws zijn.

• In 50 jaar tijd is het kindersterfste cijfer gehalveert
• op dit moment is 1 miljard van de mensen extreem arm, dat is 13-14% van de totale bevolking. Dat percentage is een enorme vooruitgang!
• In 50 jaar tijd is het percentage dat analfabeet is van 75% naar 25% gegaan!

Kortom, in wat voor tijd leven wij? Is het allemaal drama of gaat het steeds beter? Het is een spannende tijd, we leven in een tijdperk van grote veranderingen, grote onzekerheden die komen voort uit de globalisering. Kijk maar eens hoe eenvoudig we nu foto's kunnen uitwisselen, handel kunnen drijven, onze communicatie......we halen de wereld eenvoudig en snel binnen via dat doosje uit je broekzak! Processen vinden plaats buiten elke structuur, omdat ze in de "cloud" zitten. Dat geeft een verandering van de machtsverhoudingen. Maar ook op demografisch gebied speelt er van alles, denk maar eens aan de gemiddelde leeftijd in bv. Hanoi, daar is men gemiddeld 26,4 jaar oud. In Nederland zijn we gemiddeld 40 jaar, wij hebben meer achter ons, zij meer leven voor zich.
Dat doet wat met een omgeving! De technologische revolutie die zich nu afspeelt aanvaarden we als vanzelf maar het is een enorme ommekeer! De transformatie is voor het (klasieke) Europa enorm geweest! Onze economie is na decenia fikse groei, nu plots negatief geworden terwijl in een land als bv. China de economische groei ietsje minder is geworden nl van +10% per jaar naar +7%. Daar heb je niet zoveel pijn van gekregen! Wanneer je op straat willekeurige mensen hier vraagt hoe het er voor de volgende generatie uit zal gaan zien, denkt men vaak dat het toch wat minder rooskleurig zal zijn. Vragen we mensen in bv. de Filipijnen dan zullen ze trots zeggen dat hun (klein) kinderen nu wel studeren en het helemaal zullen gaan maken.
Helaas vertelde Ben niets over hoe hij aankijkt tegenover de arbeidsparticipatie zoals we die in Europa kennen en in het bijzonder in Nederland. Mij lijkt het dat daar ook nog een interesante spanning ligt. Immers in Nederland werken we gemiddeld 1338 uur per jaar, waarmee we zo'n 250 uur meer vrijetijd hebben dan het Europees gemiddelde. In de V.S. werkt men zelfs nog 200 uur meer dan dat Europees gemiddelde (Sociaal cultureel planbureau/ 2005) Dat we zoveel minder werken dan waar dan ook in Europa of de VS komt mede door het populaire deeltijdwerk, dat traditioneel vaak voor rekening van de vrouwen komt.

Hoeveel kansrijker zouden we de toekomst in gaan als we als vrouwen enmasse ons fulltime op de arbeidsmarkt zouden storten? Wat denk jij, ik ben heel benieuwd naar jou idee, en eigenlijk ook naar de mening van Ben......ik had het hem kunnen vragen gisteravond, wat stom dat ik die kans niet genomen heb......
De polletjes Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

persbericht = een verkapt commercieel verhaal

Je hebt nieuws, en je hebt nieuws. Bij het ANP weten ze alles van en over het nieuws. Ik mocht een kijkje komen nemen bij het ANP waar Marcel van Lingen vertelt over het nieuws. En dan in het bijzonder over persberichten. Daar wil ik natuurlijk wel meer van weten, want hoe beter wij de pers weten te raken, hoe meer er over ons zal worden geplaatst!

Op naar Rijswijk waar ik aankom in een groot gebouw. Direct voel je de dynamiek van het bedrijf! Een geoliede mierenhoop, zo zou ik het willen omschrijven. Marcel, de directeur van het ANP verteld met trots over zijn mensen. Over zijn chief WAT en chief HOE (wat een toffe omschrijvingen) Hij verteld over situaties waarbij het super dynamisch is (bv de abdicatie) maar ook wanneer het rustig is. Het kantoor is ingericht in cirkels, op de foto zie je de innercirkel, daar gebeurt het allemaal. Hoe zorg ik er nu voor dat mijn persbericht, mijn commerciele verhaal, goed wordt opgepakt? Hoe zorg ik ervoor dat ik meer aandacht krijg?
meer aandacht is gewoon meer multimedia en die krijg je door het persbericht te voorzien van de juiste dingen:

• +14% platte tekst
• +20% tekst + foto
• +48% tekst + foto + video
• +77% tekst + foto + video + andere media

En natuurlijk, hoe hoger de nieuwswaarde hoe beter en het bericht moet zeker niet te commercieel zijn, dat wordt het iig geweigert!
Een persbericht goed voorbereid en juist aangeleverd is een kans om over je organisatie te kunnen lezen, te laten zien. Het is een van de manieren om aandacht te (blijven) krijgen van je doelgroep. Lees over mij, weet wie ik ben!
Wat fijn dat alles tegenwoordig gewoon via de mail met linkjes kan worden aangeleverd, mijn persberichten zullen voortaan altijd een video bevatten! Mocht je nog vragen hebben of tips voor mij, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg, je weet wel de camping in Friesland!
https://www.facebook.com/campingheeg