Ik knijp me regelmatig in mijn arm, wat ben ik toch een gelukkeling! Ik heb de ultieme vrijheid, niemand die mij gasten opdringt die ik niet leuk vind. Ik doen zaken met gasten die me heel erg goed bevallen! Het werk dat ik doe, mijn droombaan, ik heb hem zelf mogen creeren en vormgeven! Ik kan mijn talenten inzetten en mijn interesses voeden. Wat wil een mens nog meer?
Natuurlijk heb ik het aller leukste werk dat er bestaat. Ik leef in mijn werk en mijn werk is mijn leven. En als de camping dicht is, zoals nu, dan heb ik in de loop der jaren wel ervoor gezorgd dat ik dan nog steeds druk ben! ik ben druk op inspiratietour, ik ben kennis aan het opsnuiven, ik ben mijn netwerk aan het vergroten, ik ben......het is nooit, nooit saai! Gelukkig maar want ik heb een enorme allergie voor saai! Ik voel me als een vis in het water bij problemen en uitdagingen. Op momenten dat je alleen nog maar het onverwachte mag verwachten! Dat is zo in de loop der jaren gegroeid. Fryslan is een prachtige provincie, natuurlijk. Maar ik kan niet zeggen dat ik de winters in Friesland nu zo tof vind. Behalve die twee weken natuurlijk, wanneer er ijs ligt en de Friezen totaal ontdooid zijn (je weet niet wat je meemaakt!) Nee die grauwe dagen, wanneer alle toeristen onze provincie hebben verlaten, wanneer de gemiddelde leeftijd weer hard omhoog is gekropen naar 53 jaar, wanneer je weer vooral je gemak moet houden, want anders wordt er weer zo gekletst over je....Dan moet ik gewoon maken dat ik weg kom, voor een dag in de week, ik noem het maar mijn therapie, mijn rohypnol. Dus verzon ik redenen om naar het westen te moeten gaan. Ik verzon arrangementen met de hotspots uit het westen die mij het meest aanspraken; de Rietveldacademy, ontwerpbureau Waacs en dat soort dingen. Ik koppelde stedentripjes met persbezoekjes, ook in het buitenland. Zo heb ik mijn tripjes verstandig weten te onderbouwen. Ik volgde masterclasses en workshops die over nieuwe dingen gingen als social media en innovatie.
Omdat ik een mensen-mens ben bouwde ik een groot netwerk op. Ik heb door mijn allergie voor saai een leven gecreerd dat voor mij meer dan gemiddeld leuk is, en zeker nooit saai! En uiteindelijk vaart de camping er wel bij! Onze camping is een camping die ook voorbij het saaie is, we zitten boven aan in de product levenscyclus. Met mijn netwerk kan ik heel vaak onze gasten weer van dienst zijn. En daardoor zijn onze gasten nog meer dan ze van nature al zouden doen, bereid om mij (de camping) ook weer verder te helpen. En zo wordt het jaar na jaar alleen maar leuker. Maar aan alles zit een keerzijde, Jacob verzucht wel meer dan eens: Waar ga je nu weer naartoe? Wat voor project gaan we nu weer doen? Is daar wel budget voor? Dat zijn de momenten waar we dan wrijving over kunnen krijgen. We houden elkaar in balans, want je moet er toch niet aan denken dat we beide zulke stuiterballen zouden zijn? Ron Meijer vertelde ooit dat de oudste bedrijven in de wereld altijd een creatieve gek naast een droeftoeterende controller aan het hoofd hadden zitten. Zo bleef het bedrijf in balans en maakte het niet teveel te gekken strongen, maar wel genoeg om vooral niet saai te worden.
Ik moet zeggen, als jij een leuk probleem voor me hebt, ik heb nog wat tijd deze winter, laat het me weten, VOEL JE VRIJ! Wie weet kan ik je helpen! Bel me gerust; Karin 0515-442328
Watersportcamping Heeg, https://www.facebook.com/campingheeg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten