het geluk "hangt" in de lucht

Heb je het ook al gezien? We krijgen steeds meer aandacht voor geluk! En wie wil dat nu niet, een portie geluk? We wensen elkaar veel geluk, onze kinderen, ze hoeven niets te worden, als ze maar gelukkig worden. En hoe harder we eigenlijk collectief vinden dat we recht hebben op geluk, hoe ongelukkiger we lijken te worden!

Wat is dat toch met geluk? Op de sociale media zien we vrijwel alleen nog maar gelukkige momenten. En ondertussen stijgen de burn-outs waar we bij staan.
In de vorige eeuw stuurde wij zelf ook op tevreden gasten en medewerkers. Daarna ging het naar gasten en medewerkers die onze camping zouden willen aanbevelen binnen hun netwerk. En vandaag de dag moeten we faciliteren in "geluksmomenten". Ik hoorde het al bij de jaarvergadering van onze brancheorganisatie, de Recron. Binnen de boekwinkel zie ik steeds meer nieuwe boeken verschijnen over geluk. En ik begreep dat er ook al op de NHTV onderzoek is gedaan naar sturen op geluk.
Geluk, het lijkt wel of het in de lucht hangt!
Afgelopen week kreeg ik een mooie presentatie van Martijn Badir (economist  Raboresearch) die ons vertelde dat er nu ipv het BBP (Bruto Nationaal Product) wordt gekeken naar de Brede Welvaartsindicator. En ook hierin is geluk een wezenlijk onderdeel!
Geluk, we ervaren het maar heel af en toe. Als er nu ergens schaarste in is, dan is dat wel geluk. We willen het allemaal, liefst permanent! Geluk kan alleen bestaan naast ongeluk. Zoals zwart bestaat naast wit. Geluk is afhankelijk van heel veel factoren. Er is heel veel over geschreven, telkens weer vanuit een ander perspectief. Of we geluk nu aanschouwen vanuit een hormonaal perspectief, of vanuit een sociaal perspectief of vanuit..... Ook wij op onze camping sturen steeds meer en meer op geluksmomenten voor onze kamperende gasten.
Niet voor niets bieden we sinds vorig jaar, op de zaterdag ochtend een bootcamp aan. Want dan maak je juist heel veel gelukshormonen aan. Of sturen we onze gasten voor een magisch moment de natuur in voor de zonsopgang. Niets zo rustgevend als de natuur! En dan halen we onze gasten ook nog eens optimaal uit hun comfortzone, want daar zit de magie!
Een goede vakantie heeft immers een aantal prachtige, geluks momenten!
Wat was jouw gelukkigste moment op onze camping? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

grasspriet verhuurder in hart en nieren!

1987, het eerste jaar dat we de camping "draaide". We hadden de camping gekocht, maar konden vooraf niet bedenken wat we allemaal mee zouden gaan maken in de loop van de tijd! We hebben heel veel avonturen beleefd met en door de camping. 1987, we begonnen vol enthousiasme, en dat zijn we nu, na al die jaren nog steeds!


Tuurlijk is er heel veel anders geworden in de loop der tijden. Het gedrag van onze gasten, de wensen en behoeften zijn veranderd. De markt is anders, en zelf zijn we veranderd. Kennelijk zijn we het enthousiasme blijven volgen, want nog steeds bestaat er volgens ons geen mooier werk, dan grassprieten verhuren! We leven met de seizoenen en in de natuur. We weten heel goed wanneer we het heel druk hebben, en wanneer het wat rustiger is. We weten wanneer we ons gerust kunnen gaan storten op het onderhoud en wanneer we er vooral met alle hens aan dek moeten zijn voor onze gasten. Onze kamperende gasten komen voor hun plezier, in de mooiste tijd van het jaar, nl. hun vakantie! We zien ze hier in een paar dagen tijd verjongen. We zien ze op hun mooist, heerlijk ontspannen met de mensen om hen heen die ze dierbaar zijn. Met gasten om hen heen, die zomaar hun vrienden hadden kunnen zijn. Sterker nog, er zijn hier al heel wat vriendschappen gesloten! We zien ze genieten, we zien ze uitrusten en we zien ze geinspireerd raken. En met alle medewerkers genieten we wanneer we worden bedankt door onze kamperende gasten voor de mooie tijd hier! Kijk daar doen we het voor! En dan mogen we ook nog steeds maar weer gaan zoeken hoe we onze camping nog mooier kunnen maken. Hoe we nieuwe belevenissen gaan creeren. Hoe we nieuwe dingen mogen gaan ontwikkelen. Ook al is het winter, en zijn we bezig met onze zgn. winterslaap, we werken nog steeds bijna elke dag op en aan de camping. Afgelopen vrijdag nog, toen had ik een afspraak met een architect in Eindhoven. Onderzoeken of we samen tot een nieuw vakantieverblijf zouden kunnen komen. Natuurlijk wel een verblijf waar onze gasten toffe verhalen van mee naar huis kunnen nemen. Ook het verblijf, de cabin of de cocon, moet ze kunnen inspireren. Een hele opgave dus. Maar prachtig om die zoektocht samen met potentiele project partners te kunnen onderzoeken.
Grassprietverhuurder, we zijn het in hart en nieren. En mocht je zelf ook ambities in die richting hebben, vraag ons gerust het hemd van ons lijf!
Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

de kracht van het collectief

We weten het allemaal, samenwerken met andere maakt ons heel wat sterker dan dat we de dingen allemaal individueel gaan doen. Nu zal je zeggen dat je al heel wat samenwerkt met andere. Met leveranciers, met collega's met......Maar het kan altijd nog meer! Maar eenvoudig is het lang niet altijd, dat heb ik afgelopen week al weer eens gemerkt!

We waren al heel wat maanden bezig, met het ontwikkelen van een creatief project. Om eerlijk te zijn al meer dan 18 maanden. We wisten wat we ongeveer wilde, we geloofde er volledig in! Waren enthousiast en toch, toch bleek na een hele tijd dat de beoogde samenwerking met twee andere partijen toch niet zou gaan lukken. We hadden beide een toch wat andere richting voor ogen. Een ander gevoel bij elkaar. Tuurlijk is dat enorm jammer van alle gemaakte kilometers en uren die we er in hebben gestopt. Maar we hebben er ook weer veel van geleerd. Het was een interessant proces. En ja, nu moeten we gaan kijken hoe we nu de volgende stap gaan maken. Willen we nog eigenlijk dit project voort zetten? Is het haalbaar? Wat zullen we dan moeten gaan aanpassen?

Ik zou kunnen gaan verzuren en denken, dit doe ik nooit meer! Maar wat brengt me dat? Ik weet dat we onze camping juist kunnen onderscheiden door de creatieve projecten en samenwerkingen die we ontwikkelen. Juist onderscheidend vermogen, is onontbeerlijk! En dan gaan stoppen om op deze manier te werken? No way. We blijven doorgaan met samenwerken met de creatieve sector om creatieve projecten te ontwikkelen. Ook al weten we dat er heel veel in de loop der tijd, de eindstreep niet zullen halen. Dan nog zijn er genoeg, die uiteindelijk wel succesvol zullen zijn en ons juist dat onderscheidend vermogen geven! Die ons juist die extra toegevoegde waarde leveren, waar onze kamperende gasten zo dol op zijn.
Geen tijd om te verzuren dus!
Wanneer had jij geen tijd om te verzuren? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

ontsnappen aan de eenheidsworst met de jeugd van tegenwoordig!

We willen ons allemaal onderscheiden. We willen horen bij een bepaalde groep. Niemand anders kan me dat beter uitleggen dan onze puberende tweeling. Feilloos hebben ze de personen gescand in een mum van tijd en weten me te vertellen tot welke groep deze mensen behoren.
Als geen ander weten ze me te vertellen dat ik echt helemaal de verkeerde trui heb gekocht, of de verkeerde schoenveters. Het komt op die leeftijd nogal nauw!

Wat kan ik daar van leren? Hoe zorgt een schoenenmerk dat die hofleverancier wordt voor een bepaalde doelgroep voor deze pubers? Of misschien nog gekker, hoe doet een chips-merk dat?
Waarom drinkt de ene groep vooral water uit een doppler flesje en de andere groep Red bull? Hoe hebben die merken dat voor elkaar gekregen? Want als ik dat weet, dan weet ik ook nog beter hoe ik wellicht voor onze doelgroep, de producten kan vermarkten. We willen toch ontsnappen aan de eenheidsworst?
Welke kanalen gebruiken ze? Welke associaties willen ze opwekken? Welke typologie gebruiken ze? Welke look & feel?
Die jeugd van tegenwoordig, als ik als moeder al niet eens in staat ben om de juiste kleding voor ze te kunnen kopen (zonder dat ze erbij zijn) hoe kan ik dan uberhaupt kunnen denken dat ik deze jonge doelgroep als kamperende gasten, aan onze camping te kunnen binden?
Ik voel alweer een mooie onderzoeksvraag opborrelen voor een afstudeerder! Want als ik een ding zeker weet, dan is dat dat een dergelijk onderzoek vooral moet worden uitgevoerd door iemand uit de doelgroep zelf. Of zou het slimmer zijn om
Heb jij een idee? Want hoe leuk, inspirerend en tof sommige ouderen ook zijn, de jeugd heeft de toekomst. De jeugd geeft flair aan je product en dienst. Die jongere die hebben ons heel wat te bieden!
Ben jij jong en opzoek naar een toffe onderzoeksvraag? Ken je misschien zo iemand? Laat het me weten, want met die persoon komen we graag in contact! Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.

eigenlijk is de dialoog zelf belangrijker, dan de uitkomst

"Wat heeft je het bloggen gebracht Karin?", vraagt ze mij. Ze is een jonge collega van me. Ze heeft een aantal blogjes van me gelezen en vraagt zich af of het commercieel interessant is om ook te gaan bloggen. Een goeie vraag, maar het antwoord erop is nog niet zo eenvoudig.

Het bloggen heeft me heel wat gebracht. Maar lang niet alles wat het heeft gebracht is even commercieel handig zal ik maar zeggen. Voor mij is het bloggen dan ook begonnen, niet omdat ik er een zakelijk groot gewin in had en heb. Ik schreef al voor mijzelf en onze interne organisatie al verslagjes. Verslagjes van de vak boeken die ik lees, van de workshops en masterclasses. Ik schreef een verslagje na een mooie ontmoeting. Het is voor mij een manier om mijn opgedane kennis te kunnen ordenen en op te slaan. En waarom dan niet die verslagjes in de vorm van een blog naar buiten brengen. Zo is het gekomen. Dat die blogjes vervolgens worden gelezen door heel veel meer mensen is natuurlijk strelend. Dat ik door die blogjes wordt gevraagd om zelf een verhaal te mogen geven tijdens verschillende congressen, workshops en dergelijke, dat is natuurlijk ook leuk en mooi meegenomen. Maar de grootste winst zakelijk misschien wel is dat er een dialoog kan ontstaan. Die dialoog helpt ons bij de camping, maar zeker ook bij het verbinden van onze camping aan een thema. Het helpt ons bij onze positionering.

Maar is bloggen dan voor iedereen een ding dat hij zou moeten gaan doen? Is het voor iedereen interessant?

Ik denk dat bloggen bij je moet passen. je moet er maar zin in hebben om elke week of maand weer wat uit je pen te moeten persen. Je moet wel echt zelf schrijven. Want de lezer is zeker niet gek, schrijf je wat "over" of laat je de blogjes schrijven, dan is je eigen DNA meestal ver te zoeken en werkt een blogje omgekeerd. Dat is het een commercieel ding geworden, en daar prikt de lezer zo doorheen! En je moet beseffen dat er toch ook veel tijd in gaat zitten. En in diezelfde tijd heb je wellicht op een andere wijze heel wat meer commercieel voordeel kunnen behalen! Misschien is schrijven niet zo je ding, en kan je je beter toeleggen op bv fotografie omdat je daar zelf meer plezier aan beleefd en je er beter in bent. Hoe dichter je bij jezelf blijft, hoe beter. En dat geldt ook voor het produceren van content voor je gasten. Want pas dan ben je goed in staat om je positionering goed te kunnen duiden en wellicht kan je dan ook een dialoog uitlokken. We weten allemaal dat met elkaar in gesprek zijn, een mooi verbindend middel is! Het is de lijm tussen aanbod en vraag!
Ik ben benieuwd, misschien heb jij nog een vraag? Kom maar op, wees welkom! De polletjes, Watersportcamping Heeg.

we zijn verwend!

We hebben afgelopen maand een reis naar Azie ondernomen met onze kinderen. De jongste (15) waren in dit deel van de wereld nog niet eerder geweest. Ik had ze verteld over de verschillen. Maar de verschillen die ik heftig vond, vonden zij totaal niet heftig! Grappig hoe iedere generatie, problemen heeft met een bepaald verschil.

Ik vertelde ze over water. Bij ons kan je gewoon het water uit de kraan drinken. Het heeft een goede smaak. Het water dat in Thailand uit de kraan komt, dat ruimt al naar chloor. Bedoeld om alle eventuele bacterien te doden. Bij ons heeft het waterbedrijf alle bacterien er al uit gefilterd!
Maar ze vonden het totaal niet lastig om tanden te poetsen met een flesje water. "Ach mam, dat doen we toch ook al in Griekenland!"
Veel erger was natuurlijk dat er niet overal stopcontacten waren. Ze hadden uit voorzorg al een batterybank gekocht. Stel je toch voor?!? En het grote geluk voor de jongens was dat werkelijk overal wel wifi was. Nog beter dan in ons eigen kikkerlandje! Waar ze zich werkelijk hevig aan hebben gestoord was dat veel bewoners niet of nauwelijks de Engelse taal spraken. "Een kind uit groep acht spreekt nog beter Engels dan de mensen hier!" En ik moet zeggen, dat klopt. Maar waarom spreken ze dan zo slecht Engels? Denk je dat alle kinderen les hebben gekregen op het niveau, met de kwaliteit, zoals jullie dat hebben gehad? Denk je dat de kinderen allemaal naar school zijn gegaan tot op een hoge leeftijd? En waarom proberen jullie niet met de mensen te spreken met je handen en voeten? Waarom wil je niet alles proberen om de mensen toch te gaan begrijpen?
Ik zat me suf te piekeren waarom ze niet de moeite namen om hun verwondering te doorgronden. Ze zijn creatief, ze zijn open minded, ze zijn extravert? Bij ons op de camping hebben ze nauwelijks moeite om connectie te maken met de kamperende, onbekende mensen. Zou het dan toch die WiFi zijn, die ze makkelijk weet te verleiden naar een wereld die ze kennen en waar ze geen moeite hoeven doen om begrepen te worden en de ander begrijpen? Zullen ze wel heel goed hebben meegekregen, dat ze enorm geluk hebben, dat hun wiegje hier in Nederland stond? Zouden ze beseffen dat ze wel heel veel meer kansen daardoor hebben gekregen om zich te ontwikkelen? Of .....
Ik geloof dat we volgende keer maar moeten gaan zoeken naar een eilandje waar geen WiFi is, waar je niet anders kan, dan in het hier en nu blijven leven. Zodat je meer buiten je comfort-zone komt.
Ik ben benieuwd naar je reactie, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

heb het hart niet om.....

Voor een ieder die mij wat beter kent, weet dat ik een groot bewonderaar ben van Pipi Langkous. Vroeger, in de vorige eeuw, hadden we thuis nog geen T.V. Dat was niet goed, daar deden we thuis niet aan. Maar op zondag, wanneer Pipi op TV kwam, hadden wij soms gelukt dat mijn ouders gingen borrelen bij "Oom Anton en Tante Rie". En die hadden TV en daar mochten we dan kijken naar Pipi!

Nu weet ik niet of het exclusief wel kunnen kijken naar TV, mijn liefde voor Pipi zo heeft aangewakkerd. Het zou kunnen, stof voor psychologen. Maar ze is vanaf het eerste moment mijn idool geweest. Haar vrije manier van denken, haar creatieve oplossingen die de problemen altijd veel aangenamer doen oplossen. Haar eigen koers, haar eigen geluid en de groeps en omgevingsdruk zo weten te pareren!
Laatst mocht ik speed daten met 14-15 jarige die me het hemd van mijn lijf mochten vragen over mijn vak: Grasspriet verhuurder (kampeer gasten ontvangen). Het was een feestje en ik ging weg met een hele grote glimlach op mijn gezicht. Een van de jonge dames vroeg: "Mevrouw, wat wil u later worden?" Ik vond het een heerlijke vraag. Ben je 51 jaar en dan ziet zo'n jong geval me nog aan als of ik nog een enorme toekomst voor me heb, HEERLIJK!
Ik hoefde niet lang na te denken, en zei: "Later wil ik Pipi Langkous worden". O, ja, met van die staartjes, zei ze. Misschien ook met die staartjes, maar vooral om haar moed. De moed om zelfstandig te durven denken. De moed om voorbij je eigen angst te durven handelen. De moed om de controle soms los te laten gaan.
En wanneer ik dan zo moedig ben, dan levert het me heel veel meer geluk en vrijheid op. Ben ik beter in staat om betere beslissingen te nemen. Als ik later Pipi Langkous ben, dan durf ik nog veel meer te luisteren naar mijn hart, want moed hebben, dat is de kennis van je hart!

Het was heerlijk wat die jonge dame mij heeft gegeven. En ik hoop dat ik haar, en alle andere leerlingen aan die tafel ook wat heb kunnen geven. Op school leer je heel veel, maar er zijn maar weinig scholen die je trainen in moed. Er zijn heel wat bestuurders en toezichthouders. Maar er zijn er maar weinig die moed op de agenda durven zetten. Vandaag ga ik weer naar een groepje studenten. Hopelijk lukt het me om ze te stimuleren om een klein beetje moediger te zijn.
Wat voor moedigs ga jij vandaag doen? Ik ben benieuwd, wees welkom!

Spoorzoeken 4.0

Vandaag de dag weten zowel commerciele bedrijven, als overheden, meer van je dan je ooit voor mogelijk had gehouden! Had in de vorige eeuw een overheid een heel leger aan spionnen nodig om van een paar mensen, hun sporen na te gaan. Nu laten we zelf enorme digitale sporen achter, waar zowel commerciele bedrijven, als overheden gretig in grasduinen.
Dimitri Tokmetzis vertelt ons welke digitale sporen je allemaal zo achter laat, en wat commerciele bedrijven en overheden daardoor van je weten.

Een spoor van meta data laat ik achter. Vaak zonder dat ik het zelf eigenlijk door heb. Daardoor hebben "ze" door wie je bent, wat je bent, waar je bent, wanneer en waarom en zelfs hoe! Ik merk dat ik even slik, zal toch wel meevallen......hoop ik? Mijn browser heeft al meerdere keren opdrachten gekregen om een onzichtbare, unieke tekening van me te maken en een onhoorbaar geluid te produceren, waardoor ik identificeerbaar ben geworden (bv. silver push)
Daardoor weten "ze" wat ik ben, waar ik naar kijk, op welk apparaat, hoe lang.
Facebook is heel goed in te achterhalen wat ik ben. Zelf maken we met onze camping ook gebruik van Persona's, om zo een sterke campagne te kunnen ontwikkelen. Heel handig, zo'n lookalike. Zo kan ik preciezer mijn doelgroep bereiken. Door het geven van like's geef je een oordeel over het bericht. En daarmee laat je je in de kaart kijken. Zo weet Facebook wat voor persoon je bent. Zo krijg ik vooral die advertenties, die ik vast interessant vind. Niets te verliezen toch......En toch begint er nu wat bij me te knagen!

Maar wat ik doe is ook bijna kinderlijk eenvoudig vast te stellen. Door mijn ventilator van mijncomputer te volgen. Moet de processor harder werken, dan heeft die meer koeling nodig. Dus moet de ventilator ook harder werken. Ik ben precies te volgen, "ze"weten al lang waar ik ben. Mijn energieverbruik laat zien wanneer ik een paar dagen weg ben. Normaal zet ik de verlichting aan, wanneer het donker wordt. De thermostaat staat op 19 graden wanneer ik thuis ben. De wasmachine draait vooral in de weekenden. Tenminste, als ik thuis ben. Anders niet natuurlijk. De zendmasten hebben al lang gezien waar mijn mobiel zich bevindt en welke route is afgelegd. Er is zelfs al bekent hoe het met de batterij van mijn mobiel is gesteld. Wanneer die bijna leeg is, ben ik bereid graag wat meer te betalen voor een dienst van Uber!
Ze weten waarmee ik heb gekeken, heb ik via Windows gekeken, dan wil ik niet zoveel betalen, heb ik met Apple gekeken, dan betaal ik graag meer....En ook hier geldt, ik kan er niets tegen doen!

Waarom slaan commerciele bedrijven en overheden zoveel data op? Dat doen ze alleen maar omdat ze onderscheidt willen maken tussen de verschillende sociale groepen. In welke categorie wordt ik gezet? Wanneer je mensen gaat categoriseren, dan ga je groepen mensen anders benaderen. Denk alleen al eens aan het vakgebied strafrecht! Zit je in het slechte data profiel, dan krijg je vermoedelijk een langere/ zwaardere straf. Hoe zit het met het solidariteits principe? Wat voor effect heeft dat alleen al op bv. de verzekrings branche? Wat doet dit met het burgerschap? Wat als je (onterecht) op een terroristenlijst bent komen te staan? (en dat gebeurt meer en vaker dan je denkt!)
Hoe zit het met je autonomie? Wie kan dit systeem nog uitleggen tussen de input en de output? Welke gemeenschappelijkheid hebben we?

We hebben met elkaar al lang geen flauw idee meer waar al onze data terecht komt. We hebben er al lang geen grip meer op wat die blackbox ermee doet. Dimitri zelf doet aan data minimalisatie.
We zouden veel meer transparatie, navolgbaarheid en evaluatie toe moeten. De besluitvormers zouden het moeten kunnen uitleggen. Want privacy is ongelofelijk belangrijk. We hebben heel wat te verliezen. Met een ongemakkelijk gevoel, rij ik door de mist weer terug van Groningen naar Friesland. Door de mist is mijn zicht heel beperkt en nog meer gefocust. Ik zie het grotere geheel niet meer. Misschien wel exemplarisch voor dit thema.....

Ga toch fietsen!

We zijn net terug van een paar weken vakantie vieren in het buitenland. Het liefst boeken we niets, gaan we vooral langs bij mensen die we al kennen en doen we dingen waar we vooral energie van krijgen. Eigenlijk tonen we precies hetzelfde gedrag, als onze eigen kamperende gasten van onze camping.
Dat wil niet zeggen dat we vooraf geen planning hebben. En toch gebeurt het dan zomaar dat we afwijken van de planning....

We waren ook van plan om een fietstocht door Bangkok te maken bij de door ons aanbevolen Nederlander, Co van Kessel. Maar we zijn daar uiteindelijk niet terecht gekomen. We liepen in de buurt van onze logeerplaats langs een klein "winkeltje" waar fietsen werden verhuurd en ook tochten met een gids werden aangeboden. Een kleine Thaise vrouw, met grote glimlach vertelde me dat Co verderop zat, ze wilde graag een plattegrond van Bangkok aan me geven met daarop de locatie van Co. Ze vertelde me dat ze eventueel ook een tocht kon aanbieden. Zij was de enige Thaise partij die dergelijke fietstochten aanbood. Omdat Jacob en de kinderen er niet bij waren, wilde ik graag eerst met hen overleggen. Ik hield de boot nog wat af. Ze wilde me met alle plezier de weg wijzen naar de Nederlander. Ze sprak heel goed en verstaanbaar (Niet alle Thai zijn zeg maar even goed in het Engels te verstaan). Even later besprak ik met Jacob wat zij eventueel zou kunnen aanbieden. Eigenlijk had ik mijn keuze al gemaakt. Tuurlijk merk je dat, wanneer je de verschillende keuze opties aan de ander voorstelt. Deze kleine Thaise vrouw had mijn hart geraakt! De gunfactor zoals ze het ook wel noemen was naar haar enorm groot! We hoefden dan ook niet lang na te denken en liepen weer naar haar winkel terug voor de fietstocht door Bangkok. Daar werden we allemaal hartelijk ontvangen. Aan de hand van een prachtige plattegrond die getekend was door een kunstenaar, vertelde ze over de route en wat we zouden gaan zien. Haar winkeltje was niet groot, maar we konden allemaal heerlijk zitten in de (airco) koele ruimte. Ze had ons een flesje koud bronwater gegeven om zo wat te kunnen drinken tijdens haar verhaal.
Op de tekening stonden alle highlights extra groot getekend. De tekening had wel wat van onze eigen plattegrond! De fietstocht zou ongeveer vier uur gaan duren. Onderweg zouden we voldoende stops krijgen en zou er veel achtergrond informatie worden verteld. Omdat ze altijd met kleine groepjes fietsen, is er ook voldoende ruimte om vragen te kunnen stellen. We zouden een aantal keren over de rivier gaan, we zouden vers fruit bij een betrouwbaar stalletje gaan eten. We zouden een van de vele mooie tempels die Bangkok rijk is, bezoeken. We zouden zien hoe de Thai, op de moerasgebieden, aan de oever van de rivier, in hun kleine hutjes leven. Kortom een fietstocht die een interessante route zou volgen. We boekten de fietstocht!

Maar hoe had ze nu mijn hart "gestolen"?
We hadden eigenlijk thuis al bedacht dat we de toer zouden gaan maken bij de Nederlandse partij, die ons door meerdere vrienden en familie werd aanbevolen!

• Haar ontwapenende uitstraling
• Haar open houding (absoluut niet opdringerig willen verkopen)
• Haar goed verstaanbare Engels
• Dat zij de enige Thaise partij was in Bangkok
• Dat ze alle tijd nam om ons te vertellen, enthousiast te maken over wat we zouden gaan beleven.

De fietsen reden heerlijk, de route was nog mooier en belevenisvoller dan we dachten en als laatste, onderweg had de gids heel veel foto's genomen. En eenmaal terug in haar winkeltje, kregen we allemaal een prachtig klein mapje met daarin al onze foto's uitgeprint! Wat een verrassing! En eenmaal thuis kregen we nog een link naar de Dropbox, waar we alle foto's als we wilde nog eens digitaal konden bekijken en downloaden. Met warme gevoelens denken we terug aan deze fietstocht. We hebben genoten. En als er iemand aan me vraagt wat die zeker moet gaan doen in Bangkok, dan zal ik haar aanbevelen, met haar prachtige fietsroutes. Hier is de hele customer experience optimaal!
Indrukwekkend hoe er op alle fronten: Product, prijs, service, toegang en beleving het hoogst haalbare niveau wordt geleverd! Zo zie je maar, het kan.
Vol inspiratie en ideeen keerden wij weer naar huis, genoeg werk aan de winkel!
Mocht je naar Bangkok gaan (met of zonder kinderen), boek dan zeker deze fietstoer!

onderdeel zijn van wat we willen dat het gaat worden!

Onze droom is een plekje in Nederland creeren waar het goed toeven is. Waar je weer helemaal op adem kan komen, om je beste zelf weer terug te vinden. Waar je prachtige ontmoetingen gaat vinden en waar je weer oog krijgt voor alle kleine mooie dingen die we hebben en die er zijn.

Maar we zijn er nog niet, we hebben nog genoeg werk aan de winkel. De pijlers voor dit jaar zijn dan ook vooral gericht op verbroedering. Maar hoe kunnen wij nu zorgen dat de verschillende groepen kamperende mensen, elkaar kunnen ontmoeten? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat we elkaars anders zijn, waarderen in plaats van
(foto; Mr.&Mrs. Hospes)

veroordelen?
Dat begint met het creeren van een fijne en veilige sfeer. Muziek kan daarbij heel stimulerend zijn. Daarom hebben we op onze nieuwe site een kopje: Play & Stay toegevoegd. Juist mensen met creatieve talenten kunnen ons enorm helpen om hier een open en veilige sfeer te helpen creeren. Je hebt vast zulke mensen in je netwerk! Ken je ze, en weet je dat ze ook van plekken houden om hun vrije tijd op door te brengen, breng ons dan als je blieft met hen in contact! Hoe meer kunstuitingen op onze camping, hoe dichter we bij onze droom gaan komen.
We zijn heel benieuwd naar je reactie, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

we zijn net terug van

We hebben vier weken rond getrokken in Thailand. Zijn bij en met bekende gaan genieten van een watersportvakantie. Want natuurlijk hebben we in de zomer vrijwel geen tijd hiervoor, maar ons hart gaat wel sneller kloppen van vakantie en watersport. Het is niet alleen heerlijk om te doen, maar het is minstens ook heel inspirerend!

Want het is altijd mooi om te zien hoe ze elders, een zelfde soort product en/of dienst aanbieden. Natuurlijk hoef je daarvoor echt niet per se een heel eind weg. Maar wij gingen wel een eind weg, naar Thailand dus. En we hebben veel ideeen en inspiratie opgedaan. We hebben ook gezien waar we vooral niet naartoe zouden willen gaan. Thailand is het land waar de meeste S.U.P. boards worden geproduceerd. Niet zo vreemd dat je die dus op elk eiland wel kan huren. Heerlijk om dan ook steeds weer andere boards uit te kunnen proberen en te voelen hoe de verschillende boards zich gedragen! We zagen ook dat de boards op het strand klaar lagen om direct te kunnen gaan gebruiken. Maar ze werden pas gebruikt, op het moment dat er mensen aan het suppen waren. Het is net als met eten; zien eten, doet eten!
Goed om ons te realiseren dat je je producten in gebruik onder de aandacht te brengen! Je kunt dus beter een enthousiasteling even een gratis ervaring geven, om daarna de dingen aan de overige gasten te kunnen verhuren.
We hebben ook weer inspiratie opgedaan hoe we onze camping verder met minimale middelen, verder kunnen aankleden, om een mooi effect te kunnen krijgen. Een voorbeeld dat ik ook erg grappig vond was dat er oude cocosnootschillen aan boomstammen vast waren gebonden, daar was wat potgrond en een hangplantje gestopt. Heel simpel, maar weer met een leuk effect!
Verder zei ik het al, we zagen ook waar we NIET naartoe wilden gaan. We hebben ze elke dag wel weer gezien, de groepen Chinezen. Allemaal lopend achter een gids aan. Daar waar we de vorige keer (alweer 16 jaar geleden) uitsluitend backpackende vakantiegangers zagen, lopen nu dus ook hele groepen Chinezen toeristen. De sfeer is daardoor totaal gekanteld. Ik kan me zomaar voorstellen dat er over vijf jaar geen backpacker meer komt. Het is gedaan met de sfeer van vrije geesten en wereldse gasten. Dat moet je je dan wel goed realiseren, wanneer je je meer gaat richten op een andere doelgroep. Niet elke nieuwe doelgroep is complementair aan die waar je je al op richt.
We zijn net terug, en hoewel de eerste mailtjes alweer beantwoord zijn, de was (was maar een beetje) gedaan is, hebben we nog te maken met een hoofd vol nieuwe ideeen en een lijf vol energie! We hebben er weer zin in, laat het nieuwe jaar maar beginnen!
Mocht je ook nog een leuk idee hebben voor onze camping, laat het ons weten, we kijken uit naar je reactie! Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.

wees heldhaftig, de reflex van angst is controle!

Tevredenheid leidt tot resultaat, bevlogenheid leidt tot ultiem resultaat. Meer controle leidt tot minder presteren. We hebben bevlogen doeners nodig! Voorbij de angst en met een hoop lef!

We hebben de ruimte nodig, en kaders. En als er iets is dat je als ondernemer zelf kunt bepalen dan zijn het wel je kaders en de ruimte die je jezelf wilt bieden. Dat is dan ook precies het heerlijke aan ondernemen! Dat we zelf kunnen bepalen waar we naartoe willen. Hoe bepaal je nu je kaders. En misschien nog wel belangrijker, hoe stel je ze op tijd bij. Mijn vader vertelde over de kolenkacheltjes van Etna en over hun missie. Ze wilde de beste kolenkachels bieden. Helaas weten we allemaal wat er in de vorige eeuw gebeurde. Etna had zijn missie niet tijdig aangepast. De kaders waren voor iedereen helder: "De beste kolenkachels bieden". Ze hoge heren hadden een beste ambitie, verweven in hun missie. Wat er ook gebeurt: wij moeten ervoor blijven zorgen dat we de beste kolenkachels blijven maken! Voor iedereen binnen de organisatie was duidelijk wat er van hem werd verwacht. Alle neuzen stonden de juiste kant op. Maar helaas, de kolen warmte werd grotendeels over genomen door gas warmte, met alle desastreuze gevolgen van dien.
Wij zijn nog steeds grasspriet verhuurder, en dan zal de komende paar jaar nog wel blijven. Maar wij zien wel dat de markt aan het veranderen is. Onze kaders moeten we ook gaan verplaatsen. Daarom gaan we dit frisse nieuwe jaar, beginnen met het herijken van onze missie en visie. Bovendien gaan we vooral kritisch kijken naar onze regeltjes. Daar waar kan schrappen. En natuurlijk moeten de over gebleven regels, naadloos passen bij wie we zijn en waar we naartoe willen.
We willen juist zoveel mogelijk input van onze medewerkers, want ook zij kennen onze camping van binnen en van buiten. Ik zie wat, zij zien wat, maar samen zien we meer!
Of schrijf ik nu juist een blogje over anti regeltjes, omdat ik zelf misschien ietwat rebels ben?
Wat denk jij, zijn regels een teken van zwakte en angst of .......?
Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

"Zeg maar je tegen mij, ik heb een hekel aan U"

Iedere doelgroep heeft zo zijn eigen taal. Wanneer je maar U tegen mij blijft zeggen, voel ik me oud. Niet alleen dat, ik vind het ook een afstand die ik onprettig vind. Je mag Je tegen me zeggen, graag zelfs! Maar ik zou het niet prettig vinden wanneer je steeds maar weer: "he, gast" tegen me zou zeggen. Terwijl andere mensen zich juist wel prettig voelen bij u, of gast.

Tuurlijk hangt de keuze van het taalgebruik ook af van je organisatie. Ik kan me zo voorstellen dat er in Hotel Des Indes in Den Haag, in toch alleen maar heel formeel taalgebruik wordt gesproken met de gast. Op een camping ligt dat natuurlijk weer anders. Zeker op een camping zoals wij die hebben. Onze kamperende gasten worden ook graag met je en jij aangesproken. Ze vinden het prettig om easy going te leven en daar hoort nu eenmaal ook een laagdrempelig taalgebruik bij.
De woorden die je kiest, incl. de lichaamstaal.
Ook de gasten uit het buitenland worden graag aangesproken in hun moeders taal. Tuurlijk spreekt vrijwel iedereen Engels, toch is het fijner om de gasten uit Frankrijk, ook in het Frans aan te kunnen spreken. Zelfs de Friezen worden graag in het Fries te woord gestaan!
Kijk en luister goed naar je doelgroepen en leer hun taal verstaan en spreken. Al is het alleen maar het eerste zinnetje waarin je de gast welkom heet. De taal is een cultuur drager. De taal die je spreekt, draagt erg bij aan de sfeer. Maakt of iemand zich aangetrokken voelt tot je camping of niet. Maakt of hij zich op zijn gemak voelt, of hij zich kan ontspannen of dat hij zich gaat opwinden. Kijk en luister vooral naar je gast, en je weet in welke taal je met je gast kan spreken.
Ik ben benieuwd, ga jij nu tutoyeren? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

het jaar van de HAAN

Ik kijk op de website van Adjied Bakas. Hij schrijft elk jaar weer opnieuw welk dier dit jaar de hoofdrol speelt volgens de Chinese voorspellingen. Het jaar 2017 zal in het teken staan van de haan! Dat is nu toch ook toevallig, mijn lieve moedertje heeft afgelopen jaar een blauwe haan voor me geschilderd.

Mama schildert wat af, ze is zo productief dat het huis van mijn ouders totaal overwoekert raakt door alle doeken. Elke week gaat ze nog naar schilderles. Altijd krijgt ze voor een aantal weken een opdracht. Dit keer een dier in actie. Ze verzucht, heeft geen idee welk dier ze zal gaan schilderen. Ik vraag haar of ze een lopende, blauwe haan wil schilderen. Die kan ik dan mooi geven aan onze aller eerste stagiair Janneke. Janneke kwam hier op onze camping in 1994 stage lopen en nog steeds zien we elkaar zo een keer per jaar. Janneke heeft inmiddels haar eigen camping: Camping de blauwe haan. Heb ik een leuk cadeau, heeft mama een duidelijke opdracht. Probleem opgelost!
En wat blijkt nu, de haan staat volgens de chinezen bekent vanwege zijn probleem oplossend vermogen. De haan wordt gezien als diepe denker. Een haan is direct, scherpzinnig, bekwaam en begaafd. Ze worden wel gezien als zonderlinge met wat vreemde ideeen, af en toe met briljante ideeen! Maar ze hebben ook wat lastige karaktertrekjes als; ze zijn rusteloos, kunnen moeilijk ontspannen en zijn altijd maar bezig met lastige kwesties of het oplossen ervan.
Inmiddels heeft mama de haan klaar, ik kan met veel plezier naar Janneke gaan. Natuurlijk is het dan extra leuk geven in het jaar van de haan. Het maakt het verhaaltje rond. En ik, ik ben benieuwd welke problemen we gaan oplossen in 2017, in het jaar van de haan. Want eerlijk, er is genoeg shit die we kunnen oplossen. Welk probleem ga jij dit jaar oplossen? We zijn benieuwd, wees welkom de polletjes Watersportcamping Heeg.