Ik zie het al aan haar gezicht, nog voordat ze binnen in de receptie is. Een heel opgezwollen gezicht met daarin tranende kleine ogen. Dat ziet er niet goed uit.
Ze blijkt allergisch te zijn voor honden.
Dus ik heb niet het juiste chalet? Dat klopt maar dat ligt meer aan ons, wij hadden door moeten vragen of u niet een honden allergie hebt! U zit nu in het enige chalet waarin huisdieren zijn toegestaan en meestal zijn dat honden. Ik vind het echt heel naar voor u en ga kijken hoe we u zo goed mogelijk kunnen helpen.
Ik loop naar achter en controleer de bezetting van de chalets. Gelukkig is er nog een mogelijkheid om te verwisselen. Ik vraag aan de dame of ze eerst even met onze electrosloep een tochtje wil varen zodat wij al haar spullen kunnen omzetten naar het huisdiervrije chalet.
Waarop ik zie dat de dame echt opgelucht en blij is.
"Mij raken ze niet meer kwijt als gast" zegt ze. En twee dagen later gaat ze er weer vandoor, ze heeft een heerlijk lang weekend hier gehad op de camping, en de volgende keer vraagt ze direct naar een huisdiervrij chalet.
Ik ben blij, blij dat het ons toch nog is gelukt om de gast met een grote glimlach naar huis te laten gaan. Daar gaat het tenslotte om. Ons werk is weer gelukt, en dat geeft een goed gevoel!
Was het maar altijd zo dat onze gasten naar huis gaan met de mededeling dat we hun nooit meer kwijt zullen raken als gast. Dat is toch het ultieme dat je kan bereiken....
Van welke organisatie ga jij nooit afscheid nemen? En hoe kwam dat?
Ik ben benieuwd, want juist daar kan ik veel weer van leren!
Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg
/www.facebook.com/campingheeg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten