naast u zit er zo eentje!

Gister gingen Jacob en ik even samen ergens lunchen. Even niet op de camping aan het werk hoeven zijn is ook heerlijk! We zaten gezellig in Bolsward te eten. Naast ons zit een ouder stel, ik schat in de tachtig. Ze vragen de ober; "Hier heb je ze zeker niet, met van die doekjes?" De ober reageert er wat voorzichtig op, neemt niet echt een stelling in. De vrouw gaat maar door: "Wees maar blij, bij ons zijn ze in de meerderheid en ze stelen alles om je heen weg, zelfs de lampjes uit de lift, je fiets..."Ze gaat maar door en ik merk dat ik langzaam maar zeker me boos begin te maken. "Wees maar blij dat je zie hier niet ziet, met van die doekjes, het is echt het meest vreselijke soort dat je je maar kan bedenken".

Omdat onze jongste zoon Maurits laatst nog zei dat ik wel Turks leek, dacht ik dat ik de vrouw misschien in verlegenheid zou kunnen brengen. Ik wilde wel eens in gesprek met haar. Want volgens mij is dat de weg om van wij en zij naar samen te kunnen komen. Ik tikte haar op haar schouder en zei; "Naast u zit er zo eentje". Ze keek op en leek heel even verbaast te zijn. We kregen inderdaad een discussie. Natuurlijk valt het niet mee om in een buurt te wonen waar heel veel wordt vernield en waar vaak wordt ingebroken. Natuurlijk valt het niet mee om (te harde)  muziek te horen in je huis, waar je niet van houdt. Het is naar als je je buren om je heen niet goed kunt verstaan en begrijpen. En natuurlijk is het niet goed dat er wijken zijn waar de minderheid kaaskoppen zijn. Dat is niet goed voor bijvoorbeeld de integratie. Onlangs kregen we bij onze Rabobank een presentatie te zien over sociale, culturele cijfers en kennis over deze regio. Het is hier heel goed integreren blijkt. Niet zo vreemd wanneer de overgrote meerderheid in je buurt kaaskoppen zijn, dan moet je wel! In grote steden is het in sommige wijken wel wat anders. Mij was wel zoveel duidelijk dat dit stel uit zo'n buurt komt. Dat hebben we dus als maatschappij verkeert aangepakt. Het had nooit zover mogen komen. En hoe moeten we nu deze wij-zij situatie oplossen? Ik heb er het antwoord niet op, de enige mogelijkheid die ik zie is zelf ieder voor zich, in ieder geval steeds maar weer de discussie aangaan. Proberen uit te leggen dat wij kaaskoppen ook heel wat fouten (hebben) gemaakt. Dat wij zelf ook niet goed integreren wanneer we als kaaskop bv. naar Spanje gaan verhuizen. Dan gaan we ook massaal "klitten" met andere Nederlanders en doen we weinig ons best om afstand te nemen van de bitterballen en de Nederlandse taal. Integreren is niet makkelijk, het is ver voorbij je comfortzone. Vooral niet wanneer er een heel vijandige omgeving is waarin je terecht kan komen. Kijk maar naar de sprekende cijfers als bv stageplaatsen, werkgelegenheid, opleiding niveau. Telkens weer blijkt dat wij als maatschappij helemaal niet zo aardig zijn als dat we eigenlijk zouden moeten zijn. Al deden we alleen maar extra aardig uit eigen belang. Met liefde en aandacht is er meer te winnen. Een rustige, harmonieuzere buurt, meer kennis en kunde in de organisaties, meer talent ontwikkeling. Kortom meer kansen dan bedreigingen. Laten we beter gaan kijken, wie er naast ons zit. Laten we het gesprek beginnen met elkaar, hoe anders we misschien ook lijken. Uiteindelijk willen we gewoon allemaal een beetje liefde en begrip van elkaar.
Zo, dat lucht weer op, wens je een heel goed weekend en wie weet komen wij binnenkort ook met elkaar in gesprek! Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg