Wat kan je doen tegen kou en vijftig tinten grijs?

Er zijn niet zoveel knopjes waaraan je als grassprietverhuurder kan draaien waardoor er met dit herfst weer wel mensen komen kamperen. Eigenlijk geen zou ik zeggen. Maar wat kan je dan wel doen, zodat de boel er toch zo fleurig mogelijk bijstaat?

De kampeernachten die we vandaag missen, kunnen we morgen niet meer inhalen. Het is meivakantie, en bij mooi zonnig weer hadden we zomaar 1.500 € per dag meer omzet gemaakt. Voor dezelfde moeite en inspanningen. Natuurlijk is dat zuur, maar het is iets wat wij niet kunnen veranderen. Dan moeten we er maar het beste van zien te maken, en moeten we nog meer ons best doen om de gasten die nu wel kamperen, het zo aangenaam mogelijk te maken. Een van de dingen die het verblijf aangenaam maken is hoe de omgeving eruit ziet. Juist wanneer het buiten vijftig tinten grijs is, de weersvoorspellingen voor de komende paar dagen niet heel veel beters te melden hebben, moet je vooral zorgen dat dat wat wel fleurig kan zijn, het dan ook wordt! Gister ben ik weer naar mijn "bloemen en planten man" gegaan. Bakken vol fleurigheid heb ik gekocht. Natuurlijk is dat nog een gokje, want de ijsheiligen zijn nog niet geweest. Het kan gerust nog vriezen s'nachts. En daar kan menig eenjarig plantje niet zo goed tegen. Bakken vol fleurigheid, want dat wat er wel fleurig uit kan zien, moet er dan ook fleurig uitzien! Zoveel er in mijn auto paste, nam ik mee, juist nu!
Hoe fleur jij de boel op bij vijftig tinten grijs? We zijn heel benieuwd, wees welkom, de polletjes!
https://www.facebook.com/campingheeg

Peter en de wolf

Gisteravond mocht ik met de Rabobank naar het theaterstuk van Peter Heerschop. Twee uur lang wist hij mij te boeien met een prachtig thema; "Vertel me je verhalen, en ik zie wie je bent!" Een mooi thema, zeker voor een blogster zoals ik. Immers blog ik het ene verhaal na het andere. Door mijn blogjes weet je wie ik ben, niet al te talig, en staat nogal eens een Vautje in.
Maar ook maatschappelijk betrokken, nieuwsgierig, open...

Peter vertelt over de Oude Indiaan die de hele dag aan het verhalen was over de twee wolven die iedereen in zijn hoofd heeft. Een lieve wolf, die goed, gelukkig, enthousiast, open, eerlijk en creatief is en de tweede wolf die boos, berekenend, secundair en hebzucht is. Deze twee wolven die zijn permanent met elkaar in gevecht. Wie gaat er nu winnen. De ene keer is het misschien de goede, het volgende moment is het misschien de slechte. Iedereen van ons heeft deze twee wolven in zijn hoofd zitten. De oude indiaan heeft de hele dag gesproken over de wolven, de goede en de slechte. En na een lange dag steekt een klein, jong indiaantje zijn vinger in de lucht: "mag ik misschien wat vragen?" Natuurlijk mag dat, en de oude Indiaan nodigt hem met een vriendelijk gezicht uit, om de vraag te stellen. "Wie gaat er winnen van de twee vechtende wolven?" Het antwoord was even helder als eenvoudig: "Lieve jonge, de wolf die jij wilt laten winnen!"
Na anderhalf uur lopen we naar het einde van het theaterstuk. Peter begint weer over de wolven, die twee die steeds maar weer in gevecht zijn met elkaar. Maar nu gaat het over doodgaan. "Hoe gaan we eigenlijk dood?" vraagt een man, die misschien nog een paar dagen te leven heeft aan zijn oncoloog. Je gaat dood zoals je hebt geleefd. Ben je veel boos geweest, dan ga je met gebalde vuisten. Heb je veel lief gehad, dan ga je met een grote grijns op je gezicht.
Het is een keuze hoe je naar het leven, hoe je naar de dingen wilt kijken. Hoe je er zelf op wil gaan reageren. Ik vraag me af of ik wel voldoende de goede wolf ben geweest. Met een knagend geweten val ik na de voorstelling in slaap, en vandaag, de volgende dag weet ik het zeker. Ik ben zelf de baas over mijn gedachten, laat ik vooral maar de goede wolf winnen en laat ik dit verhaal maar snel delen met mijn kinderen. Het verhaal van Peter en de wolf heeft me beet genomen, of heb ik het bij mij een plaats in mijn hoofd laten nemen? Hoe zit dat bij jou? Welk verhaal heeft je zo dermate gepakt dat het je nog regelmatig inspireert? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

we willen alleen dingen ontwikkelen, waarop onze gasten zitten te wachten

Natuurlijk willen we geen blunders maken, willen we niet heel veel ontwikkelingskosten maken, die uiteindelijk allemaal voor niets zouden kunnen zijn geweest. Het lijkt me dat elke organisatie die ambities heeft. Maar hoe zorg je er nu voor dat je en blijft ontwikkelen en innoveren, en geen missers maakt?

Dat kan niet! Je kunt nooit risico-loos onderzoeken en ontwikkelen. Wel kun je de risico's beperken. Vorig jaar kwam naar voren dat onze gasten een bootcamp wel zagen zitten. Onze doelgroep houdt er ook tijdens hun weekendje weg of vakantie graag een gezonde levensstijl op na. Daarvan maakt sport en beweging een groot onderdeel van uit. Op het gebied van watersporten is hier al van alles te doen, maar een bootcamp, dat boden we nog niet aan! We hadden nog geen idee voor welke prijs, op welk moment en hoe pittig. Alleen de waar en waaromvraag was eigenlijk beantwoord met het voor onderzoek. Genoeg tijd dus om deze aanbeveling verder te onderzoeken en uit te werken. A.s, zondag starten we op onze camping met de eerste bootcamp, verzorgt door een professionele trainer die bij ons op locatie komt. Natuurlijk hopen we dat onze gasten een fijne bootcamp zullen krijgen. Maar een ding weten we zeker, het kan altijd beter! Dus gaan we goed evalueren na de bootcamp. Wat kunnen we doen om het nog passender, toffer te krijgen. Is het moment goed? Is de instructie helder en inspirerend geweest? Is de vooraankondiging goed geweest? En zo kun je je voorstellen, zijn er meer vragen waarop we de antwoorden gaan zoeken tijdens de evaluatie. Bedenk, ontwerp, organiseer, evalueer en pas je "dingen" aan. Want dan ontwikkel je pas de dingen waarop je gasten zitten te wachten.

Hoe doe jij dat? Ontwikkel jij wel dingen waarop jouw gast zit te wachten? Ik ben benieuwd, en mocht je tijd en zin hebben, doe dan lekker mee met deze bootcamp!

hoe bepaal je de performance in de keten?

Je bent als organisatie zo sterk, als de zwakste schakel. En je bent zo sterk, als je zwakste moment, zou ik er ook nog aan toe willen voegen. Wanneer iedereen weet wat er van hem wordt verwacht, welke performance men wil zien, dan kan iedereen zich daar naar gedragen.

Maar hoe weet iedereen wat er van hem wordt verwacht? Vooral wanneer iedere medewerker een grote mate van vrijheid wordt geboden, in datgene waarvoor hij verantwoordelijk is? Verantwoordelijkheid kan ook heel benauwend werken, zo hoorde ik van de week. Samen met een directeur zat ik nog even na een zakelijke bijeenkomst na te praten. Een directeur van een grote organisatie, met honderden medewerkers. Ja Karin, dat is wel leuk, dat persoonlijke aandacht geven, maar hoe moeten we het doen? "Je vertelde onze medewerkers al een dat ze zelf een verwen budget moeten krijgen, en die heb ik ze gegeven. Ik vertelde ze dat ze er bijvoorbeeld een aantal kaarten van konden kopen, om zo een persoonlijk kaartje te kunnen sturen. Met als gevolg, alle medewerkers van die afdelen, hadden een stapeltje leuke kaarten gekocht om naar klanten toe te sturen!" Misschien uit angst om het verkeerde te doen, immers zijn ze zelf ook verantwoordelijk voor hun actie. Maar misschien ook door gebrek aan creativiteit, ik weet het niet meer. Hoe krijg ik mijn medewerkers zo ver dat ze leuke, originele en persoonlijke acties bedenken waarmee ze de gast gaan verrassen met persoonlijke aandacht? Ik kan wel de performance in de keten bepalen, maar hoe zorg ik ervoor dat ze ook zo gaan handelen?
Dit zijn nu typisch de vragen die er op je afkomen, wanneer je een verandering wilt doorvoeren in het handelen van je organisatie. En eerlijk, ik heb er niet voor gestudeerd, ik ben geen organisatie deskundige. Ik kan alleen maar vertellen hoe wij het op onze camping voor elkaar boksen om onze medewerkers te stimuleren om gastvriendelijk gedrag te vertonen. Ik kan alleen maar zeggen hoe ik ze uitdaag om creatiever te denken, met een sterke focus En natuurlijk lukt dat niet in een week, een maand of een jaar. Dat is elke week weer opnieuw, blijven meekijken, blijven inspireren en blijven prijzen en belonen. Maar wanneer er op zijn minst al duidelijkheid is over binnen welke kaders er gedacht mag worden, dat zou al heel veel duidelijkheid geven. En ook die kaders, die moeten regelmatig weer worden geduid.
Hoe bepaal jij de performance in de keten? We zijn heel benieuwd, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg. https://www.facebook.com/campingheeg

als opdrachtgever moet je je opdracht niet helemaal dicht timmeren!

Je hebt partners gevonden waarmee je een opdracht gaat ondernemen. Die partners heb je gekozen door het vertrouwen dat je in ze hebt. Geef ze dan ook het vertrouwen, laat ruimte open, durf de dingen ook uit handen te geven. Want hoe meer je je opdracht dicht timmert, hoe minder vrijheid er is voor hen, hoe minder het resultaat zal zijn.

We hebben weer onze "huisfotografen" ingeschakeld om onze vernieuwde chalets op de gevoelige plaat te zetten. We hebben op onze camping al vaker met hen gewerkt. Even hebben we samen gesproken wat we van hen willen ontvangen. Dan moet je denken aan het niveau van liggende of staande foto's. Wel of niet de keukens en slaapkamers in beeld. Ik heb ze nog een volle tas met accessoires meegegeven, maar dat was het dan. Als ik ze nu lekker vrij laat, dan weet ik zeker dat ze op hun eigen wijze de dingen verbeelden. We wilde toch immers een eigen beeldtaal hebben, dan moet ik dus ook op hen bouwen. Wanneer Rembrandt een dichtgetimmerde opdracht had gekregen, waren zijn doeken vast ook niet zo indrukwekkend geworden als dat ze nu zijn. Tuurlijk is het eng om partners de vrijheid te geven. Daar moest ik ook aan wennen. Het kost ons immers een hoop tijd en geld, dan is de druk op de prestatie groot! Maar het bieden van de vrijheid, dat betaald zich vrijwel altijd uit.
Ik ben heel erg benieuwd naar het resultaat, een zo goed mogelijke weergave van onze nieuwe chalets. Tuurlijk is dat spannend, want het zullen vooral de foto's zijn, die onze gasten moeten gaan motiveren om juist hier hun vakantie te willen doorbrengen. Want hoewel we zeker niet de goedkoopste of duurste zijn, willen we het verschil maken met de sfeer, met de inrichting van de chalets. Op de foto moet te zien zijn dat de chalets ver voorbij de project inrichting is. We hebben gekozen voor een hoog design gehalte, dat verdient een mooie en creatieve beeldtaal. We hebben de fotografen gekozen op hun creatieve vakmanschap, en creativiteit vaart wel bij vrijheid.
Wat zijn jouw ervaringen met opdrachten, timmer je ze toch liever dicht of durf je vrijheid te bieden?
We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

bescheidenheid is een goede adviseur!

Leiderschap heeft te maken met een ontwikkeld "fingerspitzengefühl" en met fijne nuances. Er bestaan heel veel boeken en bijbels waar je kennis kan opdoen, maar geen van deze boeken zal je absoluut goed laten presteren als organisatie.
Je doet niets alleen, en soms hoort iedereen iets anders.

Tuurlijk is het belangrijk om vol overgave jezelf te blijven uitdagen. Om inspiratie buiten op te doen, om zo weer je eigen organisatie verder te inspireren. Aan jezelf en je organisatie blijven sleutelen. Omdat het altijd beter kan. Veel praten, en nog meer luisteren. Jezelf laten uitdagen, je grenzen opzoeken. Elke dag opnieuw is het een opgave, om op koers te blijven, om samen met je team te gaan voor die 9+ ervaring, die elke dag onderhevig is aan devaluatie. Omdat onze gasten steeds beter weten wat er in de wereld te koop is, omdat ze graag echt verrast worden, en niet met een soort van kopie van elders worden verrast. Opbouwen van een goed fingerspitzengefühl heb je niet zomaar een, twee, drie. Je hoeft de dingen niet zelf te weten, zelf uit te vinden, als je maar de juiste sensoren hebt. Ideeen hangen er genoeg in de lucht, als je ze maar goed kunt horen. Ideeen zijn niet van jou of mij alleen, ze ontstaan door de tijdgeest. Dan siert het je ook om de dingen zo te benoemen, bescheidenheid hierin siert je meer dan de pocherigheid. Ik kan ook allang de camping niet meer in mijn eentje organiseren en op koers houden. Daarvoor heb ik onze vaste medewerkers nodig, ZZPérs, fris-bloed stagiaires, leveranciers en natuurlijk onze gasten. Met elkaar komen we tot nieuwe ideeen. Met elkaar herijken we de boel en zetten we de visie neer. Leiderschap gaat over je organisatie waardevol maken en houden. Dat doe je niet in je eentje, daarvoor heb je heel veel mensen nodig die bereid zijn naar elkaar te luisteren, elkaar te inspireren en uit te dagen. Weg met pocherig gedrag, dat is een grote overschatting van jezelf die je organisatie al zeker niet helpt!
Wat vind jij, is het moeilijk bescheiden te blijven? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

economische en maatschappelijke waarde creeren

We zullen als organisatie ook in staat moeten zijn om maatschappelijk van waarde te zijn. Dat gaat verder dan louter maatschappelijk verantwoord ondernemen. We kunnen niet langer weg kijken van de opdrogende natuurlijke bronnen, ten gunste van de korte termijn financiele winsten. Hoe kunnen wij met onze camping ervoor zorgen, dat we ook voor de maatschappij waardevol zijn?

Er zijn genoeg maatschappelijke uitdagingen waar we bij aan zouden kunnen haken, denk alleen al aan:

• gezondheid
• voeding
• milieu schade
• vergrijzing
• financiele zekerheid

Stel we gaan ons met onze camping focussen op een van deze maatschappelijke uitdagingen. Dan ontstaat er langzaam maar zeker een ecosysteem van economische en maatschappelijke welvaart. Uiteindelijk zal dat leiden tot duurzame winsten. Het is een hele overgang, we zullen ons zijn, onze missie moeten aanpassen, we zullen onze strategie moeten aanpassen en onze visie. Ze moeten allemaal net wat meer verscherpt worden. Want met onze V.A.M.P. methode waren we natuurlijk al een heel eind op weg. Nu nog wat meer verscherping. Waarom ik denk dat alle organisaties ook maatschappelijk waardevol moeten zijn? Omdat we het ons straks niet meer kunnen veroorloven om solidair te ondernemen, omdat ik denk dat de maatschappij het niet meer slikt dat je louter voor de economische winst gaat, ten koste van onze maatschappij. Kijk alleen al naar de oproer over de belasting ontduikingen met het Panama dossier. Wellicht dat het allemaal fiscaal correct was, maar nu kom je er als fatsoenlijk burger niet meer mee weg. En terecht, zo weinig sociaal handelen, zo weinig solidair handelen, dat pikt de massa niet. En als de massa boos wordt, berg je dan maar!
Ik ben benieuwd naar je reactie, wat vind jij? Zal elke organisatie ook maatschappelijk van waarde moeten zijn, om straks nog te kunnen overleven? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

cultuur

Een cultuur is bepalend of je het ergens prettig vindt, of juist niet! Een cultuur bouw je niet in een dag, en laat zich zeker niet aanpassen in een paar dagen. We vinden het met elkaar heel belangrijk, vooral een open en aanspreekbare cultuur. Dan moet er wel wat gebeuren!

Als leidinggevende wil je niets liever dan dat je medewerkers je erg makkelijk benaderbaar en toegankelijk vinden. Tegelijkertijd ben je zelf je grootste drempel, om zo te zijn en te worden ervaren. Openheid en aanspreekbaarheid, iedere organisatie wil het zijn, slechts weinige lukt het werkelijk! We zitten allemaal nu eenmaal niet achterover te hangen, te wachten tot een medewerker bij je verschijnt met een vraag of opmerking! Ik zit net aan de telefoon, zit in overleg met een leverancier of ik ben diep verzonken in een onderzoek over onze camping. Tja, weg gevoel dat je makkelijk toegankelijk bent. Je zult je constant bewust moeten zijn van je eigen gedrag, je lichaamstaal en wat je werkelijk zegt. Het helpt enorm dat je een kritische massa om je heen creeert die je actief bevragen, constructief discussieren met je en je blijven uitdagen. Maar vooral niet wegkijken wanneer het niet goed gaat. De leiding moet de waarden en normen toelichten, moet er invulling aan geen en hoe die worden gedragen door de organisatie. Cultuur zou op elke vergadering weer op de agenda moeten staan. Het moet is dynamisch en levendigs zijn. Cultuur moet door iedereen gedragen worden, iedereen binnen de organisatie moet daaraan bijdrage. En dan weet je als (potentiele) medewerker, of de cultuur je aanstaat. Een cultuur die ook aansprekend is voor je gasten. Want je hoeft niet ergens lang te zijn, om de sfeer te kunnen duiden, dat voel je! Is er een open cultuur of een hiërarchisch  cultuur, en in welke mate. Want een ding is zeker, je bent niet zomaar wie je zou willen zijn, dat blijft een dagelijkse uitdaging, op alle fronten!
Hoe bewaak jij je cultuur en hoe slaag je erin? We zijn benieuwd, wees welkom de polletjes Watersportcamping Heeg.
 https://www.facebook.com/campingheeg

hoe zit het met je processen achter je raakmomenten?

We hebben de hele dag door contact, met gasten, met leveranciers, met collega's en met onze medewerkers. En we beloven ook de hele dag door van alles. Maar, hoe zit het met het proces achter die belofte?

Wanneer je een haperend proces achter de belofte hebt, wanneer het proces niet meewerkt zeg maar, dan komt er niets van de uitvoering van je beloften terecht. Weg mooi raakmoment!
Wij proberen met onze camping, snel te schakelen. En dat lukt niet altijd, zo ook deze keer. Ik was gister de hele dag weg, naar een begrafenis en daarna direct door naar de designweek op de NHL in Leeuwarden om als "creatieve gek" feedback te geven op middelen die de studenten aan het ontwerpen waren. Daarna snel door naar huis, eten koken, jongens naar de training brengen en halen, je kent het wel. Onder het eten vertelde Jacob nog, dat een docent uit Leeuwarden had gebeld voor mij, of ik haar terug wilde bellen. Ik wist dat het een docent van de NHL was, want ik was daar 10 minuten te laat aangekomen. Ik hoefde dus niet terug te bellen. Dat dacht ik tenminste......Vanmorgen bleek dat het een docent van de buren van de NHL was geweest, van Stenden dus. Ik had met mijn logica en mijn vermoeide donder, het ingevuld. Jacob had beter kunnen noteren wie er had gebeld en van welke organisatie. Gelukkig was het niet heel ernstig dat ik pas vanmorgen vroeg belde. Maar het was wel weer een "lesje" voor ons. Wanneer we een optimale customer journey willen, dan ben je er nog niet met een goede "voorkant", een goed eerste contact. Dan is het proces erachter zeker net zo van belang. Anders loopt alle positiviteit direct weg, als thee uit een kapotte theepot!

Wanneer heb jij kritisch gekeken naar je customer journey en vooral ook de processen aan de achterkant? Ik ben benieuwd, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

design thinking is gebaseerd op empathie en creativiteit

En dat is mooi, want ik denk dat je dan pas goed in staat bent om je producten, diensten en services zo aan te passen, zodat ze ook echt waardevol zijn voor je doelgroep. Maar deden we dat eigenlijk niet altijd al zo? Is het niet een nieuwe hype waardoor we zogenaamd te maken hebben met een nieuwe methode die ons als de heilige graal wordt voorgeschoteld?

Volgens mij is het alleen maar een gestructureerde aanpak waarin de creatieve en empathische vaardigheden, nadrukkelijk moeten worden ingezet. Er is heel veel voor te zeggen om een onderzoek gestructureerd te laten verlopen. Daarmee ontwikkel je een plan. Maar de eerlijkheid gebied mij te vermelden dat mijn betere ideeen eigenlijk nooit via een gestructureerde lijn of plan liepen. Die schoten zo door mijn hoofd op een totaal onverwacht moment. Tijdens een congres waarbij mijn gedachten al lang niet meer bij de presentatie was, maar volledig afgedwaald waren. Getriggerd door een zinnetje van de spreker. Of onder de douche, terwijl ik mij heerlijk aan het scrubben was. Of, wanneer ik s'avonds laat in mijn eentje opweg naar huis ben over die duffe A6, waar dan vrijwel niemand meer rijdt. Dat zijn voor mij vaak de betere momenten. Niks geen gestructureerd plan, niks geen onderzoek, het idee vliegt gewoon even door mijn hersen pan. En als ik niet oplet, ben ik hem ook zomaar kwijt. Het enige dat me dan helpt, is het snel noteren. Ik wil hier zeker geen oproep doen om vooral veel je huid te gaan scrubben, over de A6 te gaan auto rijden en dergelijke. Ik ben zeker nog steeds een aanhanger van degelijk onderzoek doen. En ja, dit designthinking is een methode die heel bruikbaar is. Even simpel als effectief! Dus mocht je iets binnen je organisatie willen gaan verbeteren, vernieuwen of aanpassen, duik er eens in, het is een mooie methode.
En mocht je er ook al eens mee hebben gewerkt, laat ons dan je ervaringen weten, daar leren we allemaal van, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

help, ik ben hier en daar sleets geworden!

Zelf zag ik het niet meer, dat heb je wanneer je de dingen elke dag weer keer op keer tegen komt. Ik lette er niet meer op en het waren frisse ogen die het me moesten laten zien. Zulke wegwijzers zijn zo jaren "80. Zo veelvuldig toegepast, zo'n hoog ANWB gehalte. Dat kan niet meer! En die paal is natuurlijk niet het enige....

Gelukkig is deze "aan_wijs_paal" vorig jaar al weg gehaald en vervangen door een hele leuke houten. Maar er zijn veel meer dingen die sleets zijn geworden, zonder dat ik het zie. Ik heb het druk met de dagelijkse werkzaamheden. Ik filter de dingen en dus zie ik niet meer fris en fruitig. De dingen vallen me gewoon niet meer op. En dat is natuurlijk dodelijk voor onze camping, dat kan niet, ik kan me zoiets niet veroorloven. Het is alweer een jaar geleden dat ik toen samen met mijn afstudeerstagiaires ging bekijken wat we nu direct zouden moeten vernieuwen/veranderen. Een jaar, de hoogste tijd dus om weer nieuwe "sleetse" zaken op te sporen. Bewust tijd vrij maken om met deze jonge mensen, actief te zoeken. Heel veel moeite kost dat doorgaans niet. De dingen zijn zo gevonden, en eerlijk, vaak zijn het niet eens de meest kostbare investeringen en inspanningen. Even met elkaar er tegenaan en je hebt weer een "raakmoment" omgetoverd in eentje die tenminste op "par" niveau zit, liefst natuurlijk ver er boven!
En eerlijk, vaak schaam ik me ervoor, dat ik dat toch zelf niet eerder door had.....
Wanneer schaamde jij je voor een sleets raakmoment binnen jouw organisatie? Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

behouden van eigenheid

Het valt niet mee, de hele dag worden er "aanvalletjes" gedaan op je eigenheid. Op wie je bent en hoe jij je tot de ander verhoudt. Je weet misschien nog niet eens wie je bent, en dan komen die externe uitdagingen nog op je af....

Ons zelf vinden, weten wie we zijn. Waar we voor staan en hoe we ons gedragen. Het is een hele klus, en eerlijk, eigenlijk houdt dat nooit op. Elke dag worden we uitgedaagd waardoor we wel of niet onze eigenheid behouden of juist wat verliezen. Misschien is dat wel het aller lastigste. Ik zie in ieder geval veel organisaties worstelen met wie ze zijn. Waar ze naartoe willen en hoe. Hoe willen we met onze camping, het bedrijf runnen? Voor wie willen we van betekenis zijn? Welke betekenis willen we geven? Willen we zo veel mogelijk geld gaan verdienen, of hebben we een hoger doel? Willen we zo min mogelijk belasting betalen en zoveel mogelijk luxe artikelen om ons heen verzamelen? Willen we onze vriendjes zo goed mogelijk helpen, want dan helpen ze ons ook, en worden we daar allemaal rijker van. Of willen we zoveel mogelijk mensen aan het werk hebben en ervoor zorgen dat ze een zo zinvol mogelijk leven kunnen leiden? Ik hoorde over de Greyston een bakkerij uit New York die niet zoveel mogelijk cup cakes wil verkopen, niet zoveel mogelijk winst wil maken. Nee, Greyston wil zoveel mogelijk mensen aan het werk hebben. Thuis ben ik ze gaan opzoeken, en ik wilde het graag met jullie delen. Want mocht je een sociaal bewogen mens zijn, die leiding mag geven aan een organisatie, hoe cool zou het zijn, om je hogere doel meer aan te laten sluiten bij wie je echt bent. Ik kan me namelijk niet voorstellen, dat je alleen maar wat geld en luxe materie wil hebben.

Ik ben benieuwd wie je bent en hoe je dat laat zien, hoe je bij jezelf blijft, ondanks alle externe uitdagingen. Vind jezelf en ben dat, wees welkom. De polletjes, Watersportcamping Heeg.

je moet begrip hebben bij de urgentie

De wereld veranderd en wij moeten mee veranderen. Het is een biologisch gegeven, we zullen ons aan moeten passen, doen we dat niet, dan kunnen we niet overleven, dan missen we de boot. Die urgentie, die moeten we goed zien, pas dan kunnen we daar goed en snel op reageren.

Maar wat zien we dan zo veranderen?

• Er zijn onzekere economische situaties
• Het gastengedrag veranderd
• De eisen van de gast veranderen
• Er is een toenemende concurrentie 

Wat moeten we hier mee?
Door deze input zijn we eerst aan de slag gegaan met het versterken van onze missie en we hebben onze strategische focus versterkt.

Waar laten we dat blijken?
In onze communicatie laten we dat nog onvoldoende zien. Willen we meer ambassadeurs "kweken" onder onze gasten, dan zullen we ze betere handvatten moeten geven. We hebben onze nieuwsbrief visueel aantrekkelijker gemaakt. In onze huidige brochure is bv. nog niet aangegeven dat we met duurzaam papier en inkt werken. Onze beeldbank, onze teksten, onze bordjes op de camping, er is nog zoveel beter te maken. Onze afstudeer stagiair Jelmer is dat allemaal op dit moment aan het analyseren. En zoals dat dan bij ons op de camping gaat, leer ik op dit vlak misschien wel net zoveel als hij. Ik lees mee, ik spar met hem, ik luister met nog meer belangstelling naar deskundige op dit thema. Want willen we nog meer van die leuke gekke "otje" busjes op onze camping ontvangen. Met daarin nog leukere gasten, en willen we die morgen ook nog ontvangen. Dan zullen we nu heel snel, keihard aan de slag moeten. Want de wereld verandert toch wel heel snel, en de boot, die willen we natuurlijk niet missen!
Welke veranderingen zie jij, die heel urgent zijn? We zijn benieuwd, wees welkom de polletjes Watersportcamping Heeg.

heeft jouw organisatie een hoger doel?

Wat drijft je? Waarom doe je wat je doet? Wie ben je? Allemaal vragen rond het thema authenticiteit; "It's all about me". Ik zit samen met een groep de volgende TEDxFryslan voor te bereiden en wordt geconfronteerd met deze elementaire vragen.

Ik verkoop inspiratie en energie, omdat ik mensen graag beter maak. Niet voor niets ging ik in de vorige eeuw eerst in de verpleging werken. Mensen beter maken, voor ze zorgen. Het maakt wie ik ben. En nee, ik heb niet ergens een "verkeerde" afslag genomen. Tuurlijk, ik sta niet meer aan het bed van een patient. Nu verhuur ik grassprieten, dat is onze core-business. Maar die grassprieten verhuren is voor ons een middel om mensen beter te maken. Ik maak ze nu beter door ze te inspireren, door ze weer nieuwe energie te geven. Door ze gelukkige momenten aan te bieden. Dat is wat ze hier beter maakt. Dat is ons hogere doel, dat is wat ons drijft en waardoor wij zelf gelukkig worden. Wij, onze medewerkers en onze gasten. allemaal willen we, dat ze door onze camping wat gelukkiger en beter worden. En ik moet zeggen, dat lukt aardig. We krijgen steeds meer gasten die bij ons een 9+ ervaring hebben gekregen. Allemaal mensen die ons stuk voor stuk binnen hun netwerk zouden aanbevelen. Dit zijn ook de mensen die ons scherp houden, die ons naar een nog hoger plan weten te brengen. Daardoor trekken we weer nog meer nieuwe gasten aan. En steeds maar weer, krijgen we er nog meer plezier in. Die wisselwerking, het is toch heerlijk om elke dag weer zulk tof werk te mogen doen, en dan ook nog eens met de leukste gasten die je je maar kan wensen.
Ons hoger doel is om jou beter te maken, wat is jouw hoger doel? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

dat kan niet, ik ben veel te druk met

Ik ben in gesprek met een van onze gasten van de camping, en ondertussen hoor ik de telefoon achter op mijn bureau rinkelen......"Jelmer, kan jij die even pakken". Ik ga verder met mijn gesprek met de gast en wanneer dat is afgelopen, vraag ik Jelmer wie me belde. Waarom schakel je niet na drie keer rinkelen, je telefoon automatisch door?

Ik kijk hem aan; "Ik heb geen tijd om dat uit te zoeken, ik ben veel te druk" antwoord ik hem.
Ik heb het veel te druk, het nieuwe kampeerseizoen zit midden in de opstartfase, waterdruk dat op het terrein moet, boten die we weer te water moeten laten en optuigen, gras maaien en noem maar op. Dan hebben we het nog niet eens gehad over alle nieuwe projecten die we nog moeten afronden. Het is druk, we zijn constant aan het schipperen wat de hoogste prioriteit moet krijgen. En dan even uit gaan zoeken hoe doorschakelen werkt en wat dat kost? Ik heb echt wel wat anders aan mijn hoofd. Of toch niet?
De volgende ochtend heeft Jelmer mooi bericht, hij heeft het zelf even uitgezocht, koste ongeveer tien minuutjes. Heerlijk, dat zou geweldig zijn! Zo zie je maar dat, ondanks alle jarenlange ervaringen, ook wij oude rot in het vak, nog steeds wel eens een verkeerde keus maken. Wat heerlijk om dan zo'n enthousiast joch te hebben die vanaf een onbevangen blik, kijkt naar het proces en daar een verbeterde versie voor zoekt!
En even laat ik het bij me binnenkomen, wees nooit te eigenwijs, neem op tijd afstand of je de dingen nog wel goed doet. Wanneer werd jij voor het laatste verrast door een enthousiast joch? Ik ben benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

en als ze je storen, dan kost het je zo weer een half uur!

Gisteravond was ik bij een "collega-vrijwilliger" voor TEDxFryslan. Ik was een beetje vroeger aangekomen, dan ikzelf had verwacht. Niks aan de had, dan loop je gewoon een beetje buiten om het pand heen.

Het hoofdgebouw was al indrukwekkend, maar daarachter stond misschien wel nog iets mooiers! Een klein en eenvoudig gebouwtje, het trok direct mijn aandacht. Toen Daan er even later aan kwam, toen vertelde hij enthousiast dat dat zijn lokaal is waar hij zich, eventueel met zijn team, in terug trekt wanneer hij echt niet gestoord wil worden. Je kent het wel, je bent midden in een creatief proces en dan kloppen ze vriendelijk op je deur: "mag ik je even storen?" Tja, wat kan je dan nog zeggen, je bent immers al gestoord. Even met wat meer afstand je ergens terug trekken, opdat je niet gestoord wordt. Dat is wat wij je ook volop bieden. Een plek waar het goed mijmeren is. Een plek waar je even afgezonderd bent van al je connecties, juist ook van je internet en telefoon. Een plek om ongestoord door je creatieve processen te kunnen gaan. Want je weet, als je toch even wordt gestoord kost het je zomaar weer een half uur om weer daar terug te zijn, waar je was gebleven. Juist, of misschien vooral, bij creatieve prosessen. Het is niet voor niks dat teams zich dan terug trekken op een "hutje op de heide".
En als dat al voor je arbeidzame leven zo is, dan zal dat toch zeker ook zo zijn voor je prive leven?
Tenzij je daar niks hoeft op te lossen, geen creativiteit hoeft te gebruiken.
Mocht je dus een hutje op de heide zoeken, denk dan eens aan onze camping, we maken jullie graag beter!
Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.

enthousiasme is naief?

"Wat een heerlijk enthousiast kind", of "enthousiaste medewerker gezocht". We genieten allemaal van enthousiaste mensen, maar gedurende ons leven, lijken we steeds minder enthousiast te zijn.
Hoe kan ik zelf zo enthousiast mogelijk blijven, vroeg ik me af.
Of is het wat naief, om te wensen dat ik zo lang mogelijk zo enthousiast mogelijk blijf?

Een ding weet ik zeker, met een enthousiaste houding, krijg je heel wat meer voor elkaar, dan dat de "droeftoeter" voor elkaar krijgt. Enthousiasme straalt positiviteit uit, straalt overtuiging uit en het is besmettelijk!  Niet voor niets dat in menige vacature wordt gevraagd om enthousiaste medewerkers. En je pikt ze er zo tussen uit, enthousiaste mensen. Het zijn mensen met een missie, een passie en een hoop energie. Voor mijzelf merk ik dat ik heel veel energie krijg van (positieve) feedback. Ik zet expres positieve tussen haakjes. Mijn dag kan niet meer stuk wanneer ik complimenten krijg, heerlijk vind ik dat! Maar ik krijg ook heel veel energie van mensen om me heen die energie geven! Mensen die zelf vol enthousiasme hun werk doen. Mensen die me daardoor ook weer inspireren. Ik merk dat ik graag naar de gasten ga, die vol energie en enthousiasme genieten op onze camping, heerlijk is dat. Eigenlijk is dat het mooiste compliment! Van die gasten, waar je naar verlangt, die we na de lange winter, gewoon hebben gemist. Hoe fijn is het om te horen en te zien dat ze het goed maken, dat ze nog steeds, onverminderd enthousiast zijn.
Enthousiasme is besmettelijk, en enthousiasme blijf ik opzoeken. Want ik weet dat als ikzelf niet of minder enthousiast ben, dat direct ook van invloed is op de mensen om mij heen. Op mijn medewerkers, mijn gasten en mijn leveranciers. Ik kan het me toch eigenlijk niet eens veroorloven om langzaam maar zeker zelf een droeftoeter te worden. Jij toch ook niet?
Enthousiasme, is dat nu naief? Of ......
Ik ben benieuwd naar jou mening, je vind er vast wat van, wees welkom! De polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

upcyclen tot prachtige en unieke producten

Ongeveer de helft van alle hout die in de meubelindustrie wordt gebruikt zal als zaagsel en houtsnippers de fabriek verlaten. Gelukkig wist designer Marjan van Aubel daar wel raad mee, en ze kwam tot het ontwerp "Well Proven Chair".
Ik heb al eerder blogjes geschreven over ons afval probleem, het laat me niet los.

Afgelopen week had ik weer overleg bij de Culturele hoofdstad voor een van onze creatieve projecten. Afval gaan gebruiken als nieuwe grondstof, ook hier is dat het uitgangspunt voor dit project. Omdat het kan, omdat het ook moet. Ik krijg energie van onze gasten inspireren, om ze te verrassen en liefst ook nog nieuwe ervaringen aanbieden op onze camping. Hoe cool zou het zijn als we producten zouden kunnen ontwikkelen die bijdragen aan een duurzamer leven. Dus upcyclen, omdat we eigenlijk geen afval meer zouden moeten produceren. Dat gaat verder dan het snijafval van de groenten naar onze kippetjes brengen die het lekker op peuzelen, het recyclen.
We zitten nog wat te stoeien, ik kan er nog niet zoveel over zeggen. Maar mensen als Marjan van Aubel, die inspireren ons natuurlijk wel weer enorm. Zie je wel, haar is het ook gelukt!
Heb jij nog een tof idee, wat kunnen we nog meer doen met de spullen die nu zomaar in de afval containers verdwijnen? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

De betekenis van de regio voor je recreatiebedrijf

Heeg is eigenlijk maar een heel klein dorpje in Friesland met haar ietsje meer dan 2.000 inwoners. Maar heeft relatief een enorme naamsbekendheid weten op te bouwen door haar heel diverse watersport mogelijkheden.

Welke watersporter kent het dorpje niet, kan je haast wel zeggen. Maar is dat vandaag de dag nog wel voldoende? Is je, als het Mekka onder de watersport-gerichte dorpen en stadjes, nog wel onderscheidend genoeg? Wil de gast van vandaag wel vooral watersport, of is er meer nodig? Ik denk dat we al heel lang, misschien wel te lang, hebben zitten leunen op die koers op louter watersport. De gasten kwamen toch wel en we zijn met elkaar wat "lui" geworden. Weten we nog wel hoe we ons als regio uniek kunnen ontwikkelen? Wie hebben er allemaal belang bij een sterke regio positionering? Dat zijn in ieder geval de horeca en winkel ondernemers, dat is de gemeente die de toeristenbelasting en de WOZ belasting int. Dat zijn natuurlijk ook de regionale leveranciers/ondersteuners aan de recreatie bedrijven. Al deze partijen hebben belang bij een sterke regio aantrekking voor de gasten. Maar vergeet vooral ook de lokale bevolking, die hebben ook veel belang bij een regio die meer dan aantrekkelijk is voor de gasten. Immers, gasten zorgen voor een groter voorzieningen niveau. En juist daar zit vooral de meerwaarde voor de toekomst. Willen we het voorzieningen niveau op niveau houden, liefst natuurlijk nog net ietsje hoger zien te krijgen, dan is een sterke, unieke regio van levens belang. Ook voor onze camping!
Stel je toch eens voor dat we samen, met alle betrokkenen, een sterk speerpunt zouden kunnen kiezen. Stel je voor dat we straks hier in Heeg niet alleen het Mekka van de watersport zijn, maar ook nog van .......tja noem eens wat? Duurzaamste, gastvriendelijkste, internationaalste, luxueuste, diervriendelijkste, het zou van alles kunnen zijn. Als we maar eens met elkaar zouden kunnen kiezen, en dan focussen daarop. Allerhande arrangementen die daarop gericht zijn, met elkaar ontwikkelen.
De betekenis voor de regio, die treft ons allemaal. Wat betekenis heeft jouw regio voor jouw bedrijf? En hebben jullie met alle betrokkenen een strategische keuze genomen? Ik ben heel benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.