Peter en de wolf

Gisteravond mocht ik met de Rabobank naar het theaterstuk van Peter Heerschop. Twee uur lang wist hij mij te boeien met een prachtig thema; "Vertel me je verhalen, en ik zie wie je bent!" Een mooi thema, zeker voor een blogster zoals ik. Immers blog ik het ene verhaal na het andere. Door mijn blogjes weet je wie ik ben, niet al te talig, en staat nogal eens een Vautje in.
Maar ook maatschappelijk betrokken, nieuwsgierig, open...

Peter vertelt over de Oude Indiaan die de hele dag aan het verhalen was over de twee wolven die iedereen in zijn hoofd heeft. Een lieve wolf, die goed, gelukkig, enthousiast, open, eerlijk en creatief is en de tweede wolf die boos, berekenend, secundair en hebzucht is. Deze twee wolven die zijn permanent met elkaar in gevecht. Wie gaat er nu winnen. De ene keer is het misschien de goede, het volgende moment is het misschien de slechte. Iedereen van ons heeft deze twee wolven in zijn hoofd zitten. De oude indiaan heeft de hele dag gesproken over de wolven, de goede en de slechte. En na een lange dag steekt een klein, jong indiaantje zijn vinger in de lucht: "mag ik misschien wat vragen?" Natuurlijk mag dat, en de oude Indiaan nodigt hem met een vriendelijk gezicht uit, om de vraag te stellen. "Wie gaat er winnen van de twee vechtende wolven?" Het antwoord was even helder als eenvoudig: "Lieve jonge, de wolf die jij wilt laten winnen!"
Na anderhalf uur lopen we naar het einde van het theaterstuk. Peter begint weer over de wolven, die twee die steeds maar weer in gevecht zijn met elkaar. Maar nu gaat het over doodgaan. "Hoe gaan we eigenlijk dood?" vraagt een man, die misschien nog een paar dagen te leven heeft aan zijn oncoloog. Je gaat dood zoals je hebt geleefd. Ben je veel boos geweest, dan ga je met gebalde vuisten. Heb je veel lief gehad, dan ga je met een grote grijns op je gezicht.
Het is een keuze hoe je naar het leven, hoe je naar de dingen wilt kijken. Hoe je er zelf op wil gaan reageren. Ik vraag me af of ik wel voldoende de goede wolf ben geweest. Met een knagend geweten val ik na de voorstelling in slaap, en vandaag, de volgende dag weet ik het zeker. Ik ben zelf de baas over mijn gedachten, laat ik vooral maar de goede wolf winnen en laat ik dit verhaal maar snel delen met mijn kinderen. Het verhaal van Peter en de wolf heeft me beet genomen, of heb ik het bij mij een plaats in mijn hoofd laten nemen? Hoe zit dat bij jou? Welk verhaal heeft je zo dermate gepakt dat het je nog regelmatig inspireert? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg