Ik krijg een vakantie foto van papa toegestuurd; 80 jaar en nog steeds een zeebonk! Hij is in zijn element op zee, met een zeilboot. Hoe ongemakkelijk ook, hij voelt zich comfortabel! Je hebt volgens mijn vader twee soorten watersporters: die graag uitvaren en die graag binnen varen.
Hij vaart het liefste uit, de vrijheid tegemoet. Ik vaar liever binnen, de gezelligheid tegemoet. Niet zo raar dat ik dan als dochter van, maar dan wel van het andere soort "watersporter", ben geeindigd met een watersport camping. Het hele sfeertje en gedoe, heerlijk. Maar voor mij hoeven we niet bij nacht en ontij die zee op! We kunnen het daar lang over hebben. Papa probeert me dan toch te enthousiasmeren over het uitvaren, de koers bepalen en op weg naar het onbekende. De vrijheid, het spelen met de elementen, het even helemaal op jezelf aangewezen zijn. Ik hou meer van gezellig met elkaar zijn, hoe meer mensen om me heen hoe beter. Maar ondanks dat we zo verschillen op dit vlak, zoveel meer overeenkomsten zijn er ook te noemen. We hebben allebei dezelfde ogen, gevoel voor humor en een creatieve geest. We hebben allebei een hekel aan onrecht. We hebben dezelfde waarden en normen. We zijn gedreven en halen graag het beste uit onszelf naar boven. We willen van betekenis zijn, daarom doet mijn vader nog steeds wekelijks vrijwilligerswerk; voor Syrische vluchtelingen en gaat hij een middag per week naar mensen met een visuele beperking. Dat mijn vader op zijn 80ste nog steeds op zee kan zeilen, maakt dat hij een gelukkeling is. Je moet maar net het geluk hebben dat je daartoe fysiek nog steeds toe in staat bent. Maar de eerlijkheid gebied mij jullie wel te vermelden dat hij ook altijd hard heeft gewerkt aan een gezond lichaam. Zijn hele leven sport hij al (meestal dagelijks) en heeft hij altijd een gezonde eetstijl gehad. Heel vroeger heeft hij nog wel pijp gerookt, maar dat is bij mij niet meer dan een vage herinnering. Het moet dus iets van 40 jaar geleden zijn geweest dat hij daarmee stopte. Kortom, ook hij heeft altijd het maximale uit zijn leven willen halen, en dat doet hij vandaag de dag nog steeds. Ik ben echt trots op hem, maar waarom eigenlijk? Is het omdat ik hem vaak als mijn voorbeeld wil zien? Is het omdat we zo op elkaar lijken en dat dat het lekker vertrouwd maakt? Of is het juist het verschil tussen ons, wat me trots op hem maakt? Hoe dan ook, we zijn vader en dochter, hij heeft me zowel genetisch als met allerhande avonturen besmet. Ik heb van alles van hem mee gekregen, behalve een sterke maag, want nog steeds kan ik die woelige baren niet zonder braken, oversteken. Laat mij maar lekker gewoon binnen varen!
Ik ben benieuwd wat voor watersporter ben jij eigenlijk? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
Hij vaart het liefste uit, de vrijheid tegemoet. Ik vaar liever binnen, de gezelligheid tegemoet. Niet zo raar dat ik dan als dochter van, maar dan wel van het andere soort "watersporter", ben geeindigd met een watersport camping. Het hele sfeertje en gedoe, heerlijk. Maar voor mij hoeven we niet bij nacht en ontij die zee op! We kunnen het daar lang over hebben. Papa probeert me dan toch te enthousiasmeren over het uitvaren, de koers bepalen en op weg naar het onbekende. De vrijheid, het spelen met de elementen, het even helemaal op jezelf aangewezen zijn. Ik hou meer van gezellig met elkaar zijn, hoe meer mensen om me heen hoe beter. Maar ondanks dat we zo verschillen op dit vlak, zoveel meer overeenkomsten zijn er ook te noemen. We hebben allebei dezelfde ogen, gevoel voor humor en een creatieve geest. We hebben allebei een hekel aan onrecht. We hebben dezelfde waarden en normen. We zijn gedreven en halen graag het beste uit onszelf naar boven. We willen van betekenis zijn, daarom doet mijn vader nog steeds wekelijks vrijwilligerswerk; voor Syrische vluchtelingen en gaat hij een middag per week naar mensen met een visuele beperking. Dat mijn vader op zijn 80ste nog steeds op zee kan zeilen, maakt dat hij een gelukkeling is. Je moet maar net het geluk hebben dat je daartoe fysiek nog steeds toe in staat bent. Maar de eerlijkheid gebied mij jullie wel te vermelden dat hij ook altijd hard heeft gewerkt aan een gezond lichaam. Zijn hele leven sport hij al (meestal dagelijks) en heeft hij altijd een gezonde eetstijl gehad. Heel vroeger heeft hij nog wel pijp gerookt, maar dat is bij mij niet meer dan een vage herinnering. Het moet dus iets van 40 jaar geleden zijn geweest dat hij daarmee stopte. Kortom, ook hij heeft altijd het maximale uit zijn leven willen halen, en dat doet hij vandaag de dag nog steeds. Ik ben echt trots op hem, maar waarom eigenlijk? Is het omdat ik hem vaak als mijn voorbeeld wil zien? Is het omdat we zo op elkaar lijken en dat dat het lekker vertrouwd maakt? Of is het juist het verschil tussen ons, wat me trots op hem maakt? Hoe dan ook, we zijn vader en dochter, hij heeft me zowel genetisch als met allerhande avonturen besmet. Ik heb van alles van hem mee gekregen, behalve een sterke maag, want nog steeds kan ik die woelige baren niet zonder braken, oversteken. Laat mij maar lekker gewoon binnen varen!
Ik ben benieuwd wat voor watersporter ben jij eigenlijk? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten