one size, fits all

Van de week was ik bij de SMC050, een duik in Facebook en dan in het bijzonder hoe stel je een advertentie op in Facebook. Ook wij hebben wel eens geexperimenteerd met adverteren op Facebook. Maar dat het nu erg vruchtbaar was kunnen we niet zeggen. Of we deden wat verkeerd, of we hebben onvoldoende doorgezet, of het is niet onze methode.....

We hebben zelfs met verschillende expert gewerkt die voor ons een advertentie aanmaakte. Maar met de kennis van deze presentaties bij de SMC050 vermoed ik dat we toch onvoldoende hebben doorgezet. De bedragen lijken laagdrempelig, maar wanneer je een expert erbij haalt, lopen die kosten van die uren behoorlijk op. Voordat je dan met een product met een relatief laag tarief (lees winstmarge) en een hoop concurrentie, een keer echt lekker kan "knallen" dan ben je wel even bezig en heb je al een hoop budget uitgegeven. Ik ben sceptisch.
Toch heb ik nieuwe manieren gehoord van targeting, waar ik echt blij van wordt. Ik wist niet dat de technologie van facebook al in staat is om je eigen persona aan te kunnen maken. En obv die persona opzoek gaat naar mensen zoals deze persona! Kijk dan ben je wel heel gericht aan het adverteren, super cool! Daarnaast werd gister nadrukkelijk genoemd dat je bij elk product wel heel goed passende beelden moet gebruiken. Een seizoenplaats aanbieden is een heel andere doelgroep dan de mensen die opzoek zijn naar een SUP workshop. Iedereen kan zich voorstellen dat ik met het plaatje in deze blog niet echt in staat ben om die potentiele SUP-er te verleiden om die SUP workshop bij ons te komen boeken. Het is natuurlijk heel logisch, maar er kwamen wel voorbeelden voorbij waarbij je direct zag dat dat juist wel of juist niet goed was. Een geslaagde campagne bestaat uit heel goed targeten en heel goede opgemaakte content. Goed opgemaakte content bestaat uit verrassende en overtuigende visuele beelden, in combinatie met een sterke tekst. Zo komt je als marketeer wel heel dicht bij de heilige graal. En om je te helpen, kan je vooraf al testen met een relevance score.

We gaan het toch maar weer proberen komende winter. Want one size doesn't fit all! Nog nooit eerder hadden we zoveel technische ondersteuning om echt heel gericht campagnes op te zetten. Want ook wij zouden graag volgend jaar nog wel 5 seizoenplaatsen extra hebben geboekt door leuke, sportieve, actieve, Randstedelingen die van een ietwat nostalgische camping houden. Heb jij wellicht nog tips voor ons? Hoe zou een foto voor een seizoenplaats eruit moeten zien? Laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg. 

"Vroeger hadden we niet van die animatie toestanden en patatkramen op de camping"

Hij kwam spontaan langs, na jaren niet meer te hebben gekampeerd. De voorspellingen voor afgelopen weekend waren uitstekend en plots schoot het door zijn hoofd. Vroeger, toen hij met zijn ouders mee ging naar de camping, toen was het nog leuk! Hoe zou het nu zijn?

Vroeger rende hij over de camping, was bij elke goede wind op het water te vinden. Of het nu in een boot was of op een surfplank, het leek wel of de hele camping dan op het water zat. Hij liep met de kamperende vriendjes mee naar het centrum van het dorp. Daar kocht hij een stokje zoethout, daar zat de bakker die heerlijke krentenbollen verkocht. Als ze op de camping zaten kocht hun moeder van die lekkere krentenbollen. En regelmatig kregen gingen ze op de het gasfornuis lekkere knakworstjes uit blik opwarmen, omdat het vakantie was. Met de W.C. rol onder de arm naar het toiletgebouw. En als het donker was, dan namen ze de zaklamp mee. s'Avonds vanuit zijn tentje dat naast de grote tent stond, liggend in zijn slaapzak, hoorde hij dan nog de gezellige geluiden van zijn ouders met hun camping vrienden. Met zachte stemmen en af en toe een gezellige lach er tussen door. Vroeger, maar ja, de campings van vandaag die zijn echt anders. De campings van vandaag hebben maar een patat cultuur. Van die straatjes waar de mensen met hun luie donder op een klapstoel hangen, naast hun potje bier. De hele dag maar wat hangen en kijken naar de toevallige passant. Het kamperen anno nu, nee daar was toch geen r.. meer aan. Hij kampeerde eigenlijk nooit meer, het is dat hij even toch met dat mooie weer bij ons wilde kijken. Hij vreesde een totaal andere camping. En ja, er was wel heel veel veranderd. De bomen leken wel tot in de hemel te groeien, er waren wat meer gekke verrassingen. Maar de sfeer, die leek wel nog precies als toen! Veel actieve mensen, die gezellig samen aan het klooien waren op en rond het water! En wat een geluk dat hier geen snackbar is, geen kampwinkel en geen kantine! Geen kinderen die de hele middag naar het schermpje van hun ipad turen. Ook hier allemaal rondrennende kinderen die heerlijk zich buiten aan het vermaken waren.

Hij wist niet dat het bestond, een camping met de sfeer van vroeger, gewoon pure nostalgie! En we moeten zeggen, het komt niet voor niets. Het is hard werken voor ons om de goede dingen te laten bestaan, en alleen dat te vernieuwen wat er beter door wordt. Tenminste, wat beter wordt voor een bepaald type gast. Want er zijn natuurlijk genoeg kamperende gasten die wel van patat met een potje bier houden, al hangend in hun klapstoel. Die kiezen dan voor die campings.
Weten waar je naartoe wilt gaan en voor wie je er wil zijn. Het is iets wat ons in ieder geval wekelijks
wel bezig houdt. En ja, er zit een hoop nostagie bij!
Hoe bereiken jullie je visie? Waar sturen jullie op? We zijn benieuwd, laat je het ons weten? Wees welkom de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

de druk nabootsen in de rustige periodes

Het hoogseizoen is voor ons echt presteren op top niveau. Alles en iedereen moet keihard werken om alles zo vlekkeloos te laten verlopen voor de gast. Daar waar veel mensen samen komen, kan heel veel zomaar heel anders verlopen. In het hoogseizoen ontvangen we veel gasten!

Je kunt van te voren niet bedenken hoe de dag zal gaan verlopen met al die kamperende gasten op onze camping. Welke werkzaamheden je zoal zal gaan doen. Er zijn zoveel mensen, met zoveel wensen! Dat geeft een enorme druk op ons allemaal. Steeds maar weer schakelen. Soms hang ik wel vier keer in een uur met Moniek, onze schoonmaakster aan de lijn. Moniek, kan je even schoon beddengoed brengen bij chalet Artistiek? En daarna weer; "Moniek, zou je even in het toiletgebouw willen kijken, er is een ongelukje geweest?" Ach Moniek, ja weer met mij, sorry, maar zou je nu aub bij de container alles willen aanvegen, die is net geleegd maar er ligt nog overal en ergens viezigheid? Moniek moet er af en toe van tot tien tellen. Verzucht: "Wat moet ze nu weer?" En dat begrijp ik. Het is een hele toer om de hele dag maar van het ene na het andere te worden gestuurd en nauwelijks tijd te hebben om je dingen netjes af te kunnen maken.
Op de receptie is het al niet anders. Het is echt hollen of stilstaan. Mensen die aan de balie info wensen, en tegelijkertijd gaat de telefoon. Wanneer je "pech hebt" is er ook net iemand die EHBO nodig heeft. Tijdens het hoogseizoen is het hectisch. Er valt maar weinig te plannen. Je wordt geleefd en je moet met elkaar juist dan zorgen dat de gast een zo vlekkeloos mogelijke ervaring krijgt.  Het is topsport en de vraag is natuurlijk: "hoe bereiden we ons voor op deze top drukte wanneer we moeten top presteren?"
Presteren onder druk is lastig. Kijk alleen al maar eens naar de Olympische spelen. Deze topsporters staan onder enorme druk. Wanneer die druk er eenmaal is, kan je natuurlijk doen alsof die druk er niet is. Je kunt hem "wegpuffen" met meditatie en andere technieken. Je kan de druk ook omarmen en jezelf erin gaan oefenen/trainen. Wat is de oorzaak van de druk? Die zal bij ons, net als bij de topsporters gewoon altijd blijven bestaan. Dan doen we er toch beter aan, door onszelf te trainen in deze topprestaties leveren onder druk. Tot hoever kan je gaan met de druk? Hoe stress bestendig ben je? We hebben in het verleden wel eens een stagiaire gehad. Een schat van een meid, super creatief en vol passie. Maar al snel kwam ze er achter dat deze dynamische omgeving iets te veel van het goede voor haar was. Nog voordat het hoogseizoen begonnen was, hadden we allemaal wel door dat ze beter af en toe wat afstand kon nemen, door even zich op te kunnen laden in een prikkel arme omgeving. Gelukkig hadden we al lekker wat vlieg uren achter de rug met wat (gesimuleerde) druk. Zo wisten we beter hoe we het hoogseizoen konden invullen. Wie wat, wanneer zou doen. Zo waren we klaar om met elkaar te zorgen voor de toffe gast ervaring. Want dat is waar we voor werken. Met elkaar, elke dag weer opnieuw. Het zou te lastig geweest zijn, wanneer we er pas in het hoogseizoen zelf achter zouden zijn gekomen. Immers, dan moet de boel gesmeerd lopen. Daarom hadden we de druk in een rustige periode nagebootst.
Hoe ga jij met je organisatie om met druk? We zijn benieuwd, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

we willen ze een kameleon vakantie bieden!

Het was Jan Dijkgraaf die me vertelde dat hij zijn kinderen een kameleon jeugd wilde geven. "En, Karin, die term kan je gratis gebruiken!" Heel veel Nederlanders hebben een beeld bij de avonturen van de kameleon, en wij willen kinderen een heerlijke kameleon vakantie aanbieden!

Lekker klooien met allemaal leeftijdsgenootjes. Misschien zelfs wel met een zakmes dat je even van je vader mag lenen. Speren maken om de een appel aan te spiesen, zodat je die beter boven het vuurtje kan poffen. Een eigen pijl en boog maken. Misschien zelfs wel je eigen tent bouwen waar je een nachtje in mag slapen? Ouders gaan makkelijk mee in het spel. Waarschijnlijk vinden ze het stiekem ook nog heel leuk om met een hoop verbeelding, avonturen uit hun eigen jeugd weer te regisseren. Heerlijk, lekker terug in de natuur, allemaal avonturen beleven. Dat is het kamperen voor onze gasten. Thuis is hun leven vol met comfort en volle agenda's. Vaak in stedelijk gebied.
Hier op de camping, zo midden in de natuur, kunnen ze weer even hun accu opladen door heerlijk, ongestructureerd en met de tijd van de wereld avonturen te beleven. Avonturen door dingen te doen die ongemakkelijk en tijdrovend zijn. Plots is er tijd om op maar een gaspitje het eten te bereiden. Soms zelfs gewoon op een klein, open vuurtje! Er is tijd om met een klein mesje, alle groenten schoon te maken en te snijden. Op een lullig plankje dat je op je schoot hebt liggen. Er is tijd om madeliefjes te plukken, die je in de sla doet. Er is tijd om kikkers en salamanders te gaan vangen. Om lekker vies te worden van het rennen door de plassen. Er is tijd om gewoon op het handje de afwas te gaan doen. In een teiltje voor je tent. En niet zelden doet de hele familie mee, aan het brouwen van de maaltijd op de camping. Ver weg van efficientie en comfort, maar heerlijk met elkaar en voor elkaar. En je buren op de camping, die zijn net zo aan het mee klooien, en de kinderen verbouwen met elkaar de boot tot een piraten schip.
Natuurlijk wel alles met respect voor de natuur en de omgeving! Want ook dat hoort erbij!
En kameleon-vakantie, die willen we graag aan onze gasten aanbieden. Wat voor soort vakantie bied jij je gasten aan? We zijn benieuwd, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg.

luisteren naar de gasten die straks onze gasten zijn!

Langzaam maar zeker veranderen de wensen en behoeften van onze kamperende gasten. Het gedrag vertoont andere patronen en we bereiken ze op andere momenten en via andere kanalen. Willen we in de toekomst nog aantrekkelijk zijn, dan zullen we nu al, alles op alles moeten zetten, om de gast van de toekomst nog goed te kunnen bedienen.

Dat betekent goed de media volgen, wat zeggen zij wat er allemaal aan het veranderen is? Goed de trendwatchers in de gaten houden. Wat vertellen zij, wat zien zij? Maar zeker ook, goed luisteren naar de gast van de toekomst zelf! Natuurlijk is het dan fijn dat we zelf een hele bups kinderen hebben, vijf! In de leeftijd van 27 tot 14 jaar. En het gaat gewoon door, we hebben ook al een kleinkind! Dagelijks hebben we dus een paar ambassadeurs om ons heen, die ons heel goed meenemen in de veranderende behoeften en wensen van onze toekomstige kamperende gast. Ze kijken niet meer naar de gebruikelijke T.V. zenders. Veel gesprekken met vrienden verlopen via WhatsApp-jes. Ze hebben liever even een tijdelijk (huur) huis, dan dat ze zich gaan vastleggen met een zware hypotheek. Een auto zelf aanschaffen? Een boormachine? Ze hangen niet zo aan bezit. Ze houden van reizen, niet om het reizen, maar om de ervaringen. De thuiswerk dag is steeds vaker een aantal thuiswerkdagen geworden. En niet zelden is dat op de avonden of in de weekenden.  Wanneer we dit allemaal weten, zullen we het beste een aantal scenarrio's uit moeten werken en gaan testen. Zoals MS-DOS werd vervangen door Windows. Windows was slechts een van de scennario's die strategisch de meest beste en winstgevende was. Vandaag de dag moeten we wendbaar zijn. Dan moeten we dus niet de boel blijven managen langs de lijn van control & command. Beter kun je langs de lijn van anticiperen en manoeuvreren je organisatie naar een hoger plan laten ontwikkelen. Logisch dat we veel samen werken, dat we cooperaties vormen met partijen. Partijen die net als jij de gast van morgen wil gaan bedienen op de best mogelijke wijze. Partijen waarbij er een grote overlap is in de doelen die zij willen verwezenlijken. Het individuele commitment moet voor alle partijen op een hoog niveau zitten. Daar start het mee, is dat er niet, dan zal de samenwerking jammerlijk gaan falen!
En blijf vooral met elkaar de focus houden op de gast en de gast van de toekomst! Blijf luisteren, kijken en houdt binding met hem. Dat biedt je de basis op het anticiperen, je prestatie informatie voor het manoeuvreren.
De gast van de toekomst, het is je startpunt van verschillende scenario's ontwikkelen, met verschillende partijen, met verschillende doelen. Wanneer heb jij voor het laatst echt geluisterd naar je gast? Laat je het ons weten, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

pas je je management stijl regelmatig aan?

Een van onze afstudeerstagiaires kwam me afgelopen week nog interviewen. Hij had een hele rits vragen opgesteld. Een van de vragen was of we onze stijl van managen wel aanpaste, of dat we een vaste managementstijl hebben. Mijn eerste reactie was toch dat we dat steeds per situatie, per persoon aanpassen. Maar later twijfelde ik er toch weer aan. Hebben we wel steeds een andere management stijl, of toch binnen bepaalde kaders, steeds dezelfde....?

Het was weer zo'n vraag die me bezig hield. En wat het antwoord ook zou zijn, wat is dan eigenlijk het beste? Hoe zou ik mijn leiderschapskwaliteiten kunnen verbeteren? Ik denk terug aan de training van afgelopen voorjaar bij de Baak. Een training in zelfinzicht, een training in psychologie. Vreemd eigenlijk dat we zo weinig aandacht tijdens onze opleidingen krijgen in psychologie! Hoe herken je patronen in het menselijk gedrag en welke invloed kan je er zelf op hebben. Bewust dan, want heel veel gebeurt nu nog onbewust!
Ik weet nog goed dat ik vroeger (in de vorige eeuw) ging werken op een nieuwe afdeling. Het was pittig, die eerste weken. Uitzoeken hoe een organisatie in elkaar zit. Waar ligt welk instrument of gereedschap? Hoe loop ik het snelste van A naar B en vergeet D en C ook niet! Maar het meest energie vretend vond ik wel, wie is wie? Bij wie kan ik het beste met vragen komen? Bij wie kan ik het beste bevestiging vragen en bij wie moet ik vooral niet zijn.....
Ik hield me bezig om vooral bij iedereen in de smaak te vallen. Ik wilde dat iedereen me een leuk mens vond. Gelukkig is dat er van af, heel vermoeiend, vooral omdat je dan eigenlijk nooit jezelf kan zijn. Langzaam maar zeker heb ik mezelf leren kennen en de mensen om me heen. Het waren lessen in mensenkennis, in patronen herkennen. In spelletjes doorzien.  Met al mijn mogelijkheden en beperkingen.
Ik laat me nog steeds wel eens verleiden om buiten mijn comfortzone te treden. Om de dingen anders te organiseren en te doen. Zo ook toevallig met deze afstudeerstagiaire. Maar al snel kwam ik er achter dat de wijze waarop we zijn stage hadden vorm gegeven, niet werkte bij onze camping, bij mij en de organisatie. Het was zijn nadrukkelijke verzoek om vooral veel thuis te kunnen werken aan zijn onderzoek. Maar het werkte niet lekker en heeft tot een behoorlijke vertraging gezorgd en uiteindelijk ook op een negatieve sfeer binnen ons team. Soms moet je toch weer even spelen, moet je zelf weer even kijken, proeven of de dingen ook op een andere wijze goed werken. Dit keer heeft het niet gewerkt, weten we weer dat we het beter bij ons beproefde wijze moet blijven. Voor het zelfde geld had het natuurlijk wel beter kunnen werken! Het is niet erg dat de dingen soms wat mislukken. Het is niet erg om wat te spelen en jezelf uit te dagen, dat is juist goed. We hebben een soort vaste management stijl, en binnen wat kaders spelen we er mee, afhankelijk van de situatie en de personen. De meest grote verschillen zie ik overigens bij mijzelf in de verschillende rollen:
vrouw, moeder, baas, zus, dochter en sinds een paar jaar ook als oma van! In die rollen doe ik het ook steeds een beetje anders, en toch blijf ik wie ik ben!
Hoe zit dat bij jouw management stijl? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

stel mooie vragen

Onze beste verbeteringen kwamen pas nadat we de mooie vragen aan ons zelf hadden gesteld. Dat ging echt niet zomaar, voor mooie vragen hadden we echt wel wat nodig. Ik weet nog goed dat ik bij een masterclass zat waar het ging over de NPS ging. Het was dan ook een openbaring voor me dat mensen pas over gaan naar mond tot mond reclame bij een 9+ ervaring.

Een logische vraag was dan ook aan mijzelf; "Hoe zorg ik voor een 9+ ervaring?" Want mijn best doen en sturen op een 7,5 is dan niet zo handig natuurlijk!
Een andere mooie vraag kwam na het lezen van het boek: "Dans met Kans". Eigenlijk een groot pleidooi om niet alleen op je gevoel af te gaan, maar ook naar feiten en statistieken. Emoties kunnen immers zorgen voor rare beslissingen die lang niet altijd de beste zijn.
Door minder te willen regelen, komen er meer kansen voorbij! Een mooie vraag die ik me na het lezen stelde was: "Welke kansen laat ik nu liggen?" Of de volgende vraag: "Waar kan ik regels schrappen?"  Het zijn mooie vragen die ons zeker helpen bij het zoeken naar verbeteringen voor onze kamperende gast. Met kleine stapjes onze organisatie steeds weer een klein beetje beter maken. Maar om nu te zeggen dat ze wereldschokkend zijn, whaaawh! Om echt een mooie vraag te kunnen stellen, heb je en inspiratie nodig en geluk. Je moet maar net die perfecte brainwave hebben. En die laten zich niet zomaar sturen. Toch hebben vergezichten met altijd enorm geinspireerd. "Hoe zou de camping er over twintig jaar uit zien?" Dat is zo enorm ver weg, dan hoef ik eigenlijk niet meer in beperkingen te gaan denken. Dan krijg ik toch een soort bevrijding, en kan mijn fantasie echt los gaan. En ik weet zeker dat het je ook zal helpen om te gaan zoeken naar echt grote vernieuwingen met een hoop klantwaarde. Blijf zelf steeds maar weer zoeken, ga erop uit, lees veel en ontmoet mensen die nog veel slimmer zijn dan jezelf. Dan is de kans groot dat je met je organisatie voor de troepen uit kan blijven lopen. Dan is er een kans dat je een van de weinige bent, waar de organisatie nog van overeind staat. Want gemiddeld worden bedrijven niet meer zo heel oud. Het is een klus, en.....je bent er nooit!
In september heb ik alweer een aantal mooie workshops in de planning. Ik kijk nu alweer uit naar de onrust in mijn hoofd en de vragen die het me op gaat leveren! Welke mooie vraag heeft jou wat moois opgeleverd, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

waarom kunnen hockeyers snel hun team wisselen, en kan dat in het bedrijfsleven dat niet?

Ik had een discussie met onze jongste dochter. Hoe kan het toch dat mensen binnen jullie keten zo kort bij eenzelfde hotel werken? Het antwoord was even logisch als onthutsend: "Mam, een organisatie heeft het nodig om steeds maar weer ververst te worden door talenten op net een ander gebied!"

Het was een zinnetje dat echt weken in mijn hoofd heeft lopen rond dwalen, tot dat ik naar de Olympische spelen keek. Zo'n hockeycoach weet exact welk talent hij in huis heeft en zet, al naar gelang de externe omstandigheden, steeds maar weer dat talent in, wat het team precies dan nodig heeft om samen het wedstrijd te kunnen winnen. Zo simpel is dat binnen de sport, maar zo lastig is dat binnen organisaties! Hoe groter de organisatie, hoe simpeler je nog mensen kunt rondsturen. En natuurlijk heeft een keten het dan ook weer wat makkelijker. Bij kleine papa en mama bedrijfjes is het echt lastig om precies dat talent in te kunnen zetten, dat je, gezien de externe omstandigheden, dan nodig hebt. Nog lastiger is misschien wel om te kijken naar mijzelf. Ben ik wel diegene die onze organisatie nu precies nodig heeft? Breng ik onze organisatie nu het beste naar onze Olympische vorm? Ik vrees dat ik op dit moment niet met voldoende afstand kan kijken naar mijn talenten en of die onze camping, voor onze kamperende gaten, wel naar het beste niveau brengen. Wat heeft onze camping als beste nodig? En is het wel zo dat dat zo is? Of praat ik mezelf maar aan dat mijn talenten buitengewoon goed passend zijn? Wil ik zien, wat ik zie? Of is het echt het juiste dat ik zie? Je herkent vast wel dat je bij het bedrijf van je collega precies ziet wat ze (eigenlijk) nodig hebben, waardoor ze heel wat beter zouden gaan presteren. Het is net zoiets als thuis in mijn huis. Ik weet dat we al jaren een vlek in het stucwerk hebben, maar zelf zie ik het niet eens meer! En wanneer dit het huis van een vriend of zusje zou zijn geweest, zou ik het zo wel zien!
Niet zo'n gek idee om een eigen bedrijven coach te hebben. Zo iemand die je precies kan vertellen waar je organisatie behoefte aan heeft. Hoe je op Olympisch niveau kunt gaan presteren. Toevallig heb ik net voor het drukke hoogseizoen Jan ontmoet. Hij is bedrijfscoach, precies voor die situaties waarover ik nu net deze blog mee aan het vullen ben. Jan kijkt naar je organisatie en vertelt je of je nu een wissel nodig hebt, een nieuwe of een andere medewerker. Of je nog op koers ligt en waar je aan moet gaan sleutelen om in de volgende wedstrijd nog beter te kunnen presteren. En precies nu komt vanavond in het nieuws hoe lastig het is om oudere werknemers te wisselen. Hoe cool zou het zijn om net zo eenvoudig even van talent te kunnen wisselen. Stel je toch voor dat ik zelf als creatieve gek, even zou ruilen met een expert in proces optimalisatie? Stel je toch voor dat er een soort talentenbank zou zijn. Blijf natuurlijk dat je nog steeds zo af en toe een echte Jan nodig hebt!
Zou jij ook even willen ruilen, je talent even in een andere organisatie willen inzetten, om een ander talent je eigen organisatie net wat beter te maken? Ik ben benieuwd, wees welkom de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

alles is lego

Wanneer je je organisatie zou mogen opbouwen vanuit een bak vol lego, dan zou die er heel anders uit hebben gezien! Want dan is opeens alles met alles te combineren! Stel je bent een tandarts, veel kinderen zijn bang voor de tandarts, hoe cool zou het zijn wanneer je dan wat lego blokjes uit een pretpark zou pakken en een hele pretpark ervaring ervan zou maken!

Zoals het kind dat naar de tandarts gaat en plaats neemt in het achtbaan karretje, ipv een tandartsen stoel. In de behandelkamer staat het vol met prachtige planten, zijn er mooie beschilderingen aan de muur en plafond. Je waant je als kind dan in een hele ontspannen setting, in een soort van pretpark!
Wat zouden wij met de camping nog kunnen toevoegen of weg halen om de ervaring voor onze kamperende gast nog beter te kunnen maken, passend bij onze positionering. Je weet wel, dat we dan onze camping echt zo hebben ontwikkeld, dat werkelijk iedereen die tot onze doelgroep behoort, stijl achter over zal vallen van de ervaring?
Hoe zouden we onze wasserette er dan uit laten zien? Misschien zou die direct naast het strandbarretje staan, zodat je terwijl je je was laat draaien, lekker aan een goede espresso kan gaan nippen. Of wat te denken van de geparkeerde auto's? Als we die toch op een apart veldje zouden kunnen zetten met de weg om de parkeerplaats, zo te schilderen als een atletiekbaan! Wat zouden we met de loods doen, zou de wand van de loods veranderen in een klimwand?
Misschien moeten we van de winter maar eens allemaal legoblokjes gaan pakken en kijken wat we allemaal eenvoudig zouden kunnen veranderen op onze camping. Als alles als lego was, dan zijn er plots onnoemelijk heel veel mogelijkheden.
Heb jij zin om mee te gaan legospelen? Zullen we in de winter eens afspreken? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

complimenten moeten we ook delen!

Via twitter kregen we een prachtig compliment binnen: Soms kom je plekjes in Nederland tegen.... daar wil je nooit meer weg..
en dat moet je vieren met alle medewerkers. Complimenten geven energie, dat is wat we nu keihard nodig hebben!

De vermoeidheid van het hoogseizoen slaat langzaam maar zeker toe. En dan hebben we ook nog te maken met meer dan gemiddeld vochtig weer. Heb je wel eens nagedacht wat vochtig weer doet met bv een toiletgebouw? Je kunt er niet tegenaan werken, je hebt je dweil nog niet uitgewrongen, of de vloer is alweer vies gelopen door de gast die vanaf een zompig pad, naar binnen is gelopen. Hoe denk je dat de beleving in het toiletgebouw dan is? Tuurlijk krijg je dan vragen als: "Hoe vaak maken jullie het per dag schoon? "Dat doen we drie keer per dag, voor half negen s'morgens, midden op de middag en nog een keertje sávonds. Vaker lukt niet, dan zouden we tijdens de spitsuren onze gasten vooral in de weg gaan lopen. O, nee, maar dat is heel veel meer dan dat ik had verwacht! Waarom melden jullie dat niet in het toiletgebouw? En dus hebben we een briefje hangen, met daarop: Wist je dat....we drie keer per dag dit toilet schoon maken.
Maar toch voelt het alsof we hebben gefaald. Immers de gast krijgt niet echt een hygienisch gevoel bij het aanzien van allemaal blubberpoot afdrukjes op de vloer. En dat terwijl er echt steeds maar weer hard aan gewerkt wordt. Maar hier kan je niet tegenaan werken. Kortom, onze medewerkers hebben het zwaar. Juist dan is een compliment heel erg welkom, immers geeft dat direct veel energie! Daar gaan we van gloeien en groeien. Gelukkig hebben we maar een kleine organisatie, met een klein team van medewerkers. De lijntjes zijn uiterst kort, het kost dan ook weinig moeite om tijdens de pauze dit compliment even te vieren. We hebben gewoon even iets lekkers bij de bakker gehaald. Want, wat je taken ook zijn, met elkaar werken we aan een mooie vakantie ervaring voor onze kamperende gasten. De klachten delen we met elkaar, en complimenten moeten we met elkaar vieren. Dat is waar we het allemaal voor doen! Hoe doen jullie dat? Delen en vieren jullie ook met elkaar de complimenten?
We zijn heel benieuwd, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

ik kan het je NIET aanraden!

Moet je per se alle klachten van iedereen altijd oplossen? Zeker niet! Moet je altijd goed luisteren naar een klacht? Absoluut!
Want wanneer je dat niet doet, kan het zo maar zo zijn dat je een enorme misser maakt!

Een mooi voorbeeld is deze bus, netjes vol beplakt met een grote, reizende, klacht. Negatieve ervaringen nemen een sneller loopje, dan dat de tevreden ervaringen gaan.
Iedere organisatie heeft wel te maken met klachten. Waar wordt gewerkt, worden fouten gemaakt. We gaan hier niet een pleidooi houden om te gaan sturen op een foutloze organisatie, want dat is helemaal dodelijk! Dan durft niemand meer ook maar een beetje buiten de gestelde kaders te gaan bewegen! Sturen op een foutloze organisatie is vrijwel gelijk aan sturen op nul verbetering en innovatie! Dat is sturen op kleurloosheid, op een soort eenheidsworst. Tuurlijk, organisaties die sturen op extreme controle zoals bv de luchtvaart, de gezondheidszorg of de financiele wereld, dat zijn branches die van nature al erg degelijk moeten functioneren en waar liever geen fouten mogen worden gemaakt. Een fout in deze branches kunnen immers een fatale afloop geven! Vandaar dat je dan ook ziet dat met name in deze branches waar veiligheid een enorm issue is zoals gezondheidzorg en overheden, weinig klant gericht wordt gewerkt. Daar vinden traditioneel maar weinig waardevolle verbeteringen en innovaties plaats. Ook bij branches die het de afgelopen decennia misschien te makkelijk hebben gehad, die een soort machts monopolie hebben. Ook daar zie je dat er nauwelijks wordt geluisterd naar de klant. Een mooi voorbeeld is dat zoiets als met deze auto!

Hoe kan je dit nu voorkomen? 

• Door goed te luisteren naar de gast
• Door goed te analyseren, wie zegt het, waarom zegt hij het, wat is de oorzaak?
• regelmatig gesprekken te hebben met je gast, wat gaat goed en moet blijven? Waarmee moet je direct stoppen?
• Kritische massa om je heen van adviseurs, vrienden enz. die uit liefde met een helicopterview naar je organisatie kijken.

Niet elke klacht moet je oplossen, soms is het juist fijn om te horen dat mensen je organisatie juist helemaal niks vinden. Dan is dat echt niet je doelgroep en dan zeggen ze precies, waarin jouw positionering juist sterk is! Dan ben je een kleurrijke organisatie, die niet bepaald voor iedereen is. Maar vooral voor een kleinere groep ben je dan heel erg interessant. Want smaken verschillen, en als je maar sterk genoeg speciaal bent voor een groep die groot genoeg is om van te kunnen leven.

Communiceer dat wat je uniek maakt, zoals wij onze kamperende gast zeggen: We hebben geen wifi, geen verkleed konijn. Daarmee voorkom je dat je gasten teleurgesteld raken, of iig kan je ze wijzen dat je alles hebt gedaan om te voorkomen dat ze daarin teleurgesteld zouden kunnen raken. En een hele groep mensen trekt het juist wel aan, de mensen die juist daarom voor je kiezen. Praat, analyseer en luister vooral goed naar je gast. Het voorkomt al snel hele grote teleurstellingen!

Hoe doe jij dat? Voorkomen dat je vooral niet wordt aanbevolen? Wees welkom, de polletjes! 

laat je niet gijzelen door negatieve emoties!

Emoties als boosheid, stress, angst, zijn vaak begrijpelijke emoties, maar toch destructief. Het zijn oude, overlevingsmechanismen en het is belangrijk dat je je niet laat gijzelen door deze (soms collectieve) emoties! Vaak zullen ze je alleen maar brengen waarvoor je juist in weze bang was!

Ik kan nu niet zeggen dat deze zomer, geweldig aan het zomeren is. De "winst" die we afgelopen voorjaar hadden gewonnen doordat we heel veel meer gasten hebben mogen ontvangen, leek in juli compleet tussen onze vingers weg te lopen. De laatste week van juni en de eerste weken van july, waren op een paar prachtige dagen na, eigenlijk veel te koud en te nat. Dat heeft vooral invloed op de nog orienterende kampeer gast. Die zit thuis en moet gaan beslissen waar hij op vakantie zal gaan. Met als gevolg, de telefoon, de sociale media en de mail, het was allemaal net wat te rustig met aanvragen. En wanneer er een aanvraag was, dan ging het vaak over een kortere periode tot zeg maar vier dagen. Natuurlijk hadden we het graag wat drukker gezien. Maar ons werk is meer dan alleen maar gasten "binnenhalen". We moeten er vooral voor waken dat we de gasten die we wel hebben, vooral een hele goede tijd weten te bieden. Nog steeds is de kampeer ervaring het meest waardevol en is de kans op mond tot mond reclame het grootst wanneer we een mooi verblijf hebben weten te bieden. We kunnen het ons dus bepaald niet veroorloven om dan met een wat kwaaiere of angstige kop, rond te gaan lopen! Bovendien hebben al onze concullega's met dezelfde omstandigheden te maken. Het is dus een eerlijke "wedstrijd".
Hoe zit het met negatieve emoties onder de gasten? Natuurlijk hoor je die ook wel eens opmerkingen maken over het wat koudere en nattere weer. Natuurlijk is het niet heel leuk en comfortabel wanneer je net een dikke plensbui op je krijgt wanneer je ergens halverwege een fiets of zeiltocht bent. Maar echt naar is het ook niet. Benoem dan vooral de positieve kanten als: Wat stoer van jullie! Wat hebben jullie gezien, gehoord, meegemaakt?
Vandaag keken we even naar de stand van de bank. En wat blijkt, vrijwel gelijk aan die positie van vorig jaar! En we hebben nog een heel stukje hoogseizoen tegoed! Natuurlijk zal het helpen wanneer de zomer vanaf vrijdag nog even lekker gaat zomeren. Wij zijn er klaar voor!

Het perspectief kan je kantelen, de omstandigheden niet. Laat je vooral niet gijzelen en verlammen door negatieve emoties! Hoe doe jij dat wanneer de externe omstandigheden maar steeds zo zo zijn? We zijn benieuwd, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg.

we gaan voor goud!

Topsport en ondernemerschap hebben veel overlap, beide gaan voor goud! Wij hebben ook een droom, een visie: Wij willen voor de "ontwortelde randstedeling" een gouden plek bieden!

Een gouden plek is voor iedereen anders natuurlijk. Het goud zit hem in ons geval in:

1. de ligging direct aan een mooi meertje, nog net binnen de bebouwde kom van het fotogenieke Heeg. Tegenover een prachtig natuurgebied!
2. de gastvrijheid wij, onze medewerkers en onze producten zijn gastvriendelijk en verrassend.
3. duurzaam dat zit hem in de relatie die we met onze gasten opbouwen, in de omgang met de omgeving, de medewerkers en natuurlijk met de aarde.
4. projecten met de creatieve sector elk jaar weer hebben we minstens een project dat we samen met een partij uit de creatieve sector doen. De ene keer is dat met een opera zangeres, de andere keer met een groot design bureau en weer een andere keer met een theater gezelschap. Maar telkens weer zijn het juist deze projecten die onze grassprieten zo extra bijzonder maken.

De door ons zelfontwikkelde methode V.A.M.P. maakt dat we juist voor de doelgroep waarop we ons richten, een steeds meer gouden plekje ontwikkelen. Natuurlijk moeten we regelmatig testen of we nog wel goed bezig zijn, of we ons nog wel de goede kant op ontwikkelen. Tuurlijk zijn daar allerhande meet methodes voor, waar we ook naar kijken en die de boel zichtbaar maken. Maar we zijn ook zelf dagelijks toch al in contact met onze gasten, heel makkelijk vragen we precies die kamperende gasten, waar we er nog wel 100 meer van zouden willen hebben.
In het laag seizoen en in de winter periode gaan we meer dan gemiddeld de hort op. Kijken buiten onze eigen branche, naar congressen en workshops. En ook daar vragen we experts wat zij zouden doen wanneer ze onze camping zouden hebben.
Want een ding weten we zeker, we hebben keihard de kritische massa nodig om vooral niet te gaan dwalen en verdwalen op het pad naar de gouden plek!
Maar kijk nu toch zelf eens, is het geen plaatje?
We zijn benieuwd hoe jij stuurt op goud, misschien heb jij nog een gouden tip voor ons? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

1.000 ste blogje!

Telkens wanneer we naar een congres, workshop of masterclass ging schreven we achteraf, gewoon voor ons zelf een verslagje. Van elk vakboek schreef ik een klein uittreksel. En die verslagjes, die deelden we ook met onze stagiaires en medewerkers. Totdat een van onze adviseurs zei dat ik moest gaan bloggen!

En plots zijn we dan aangekomen bij onze 1.000ste blog! Dat is een hele mijlpaal, en automatisch gaan we terug in de tijd. Wat hebben we allemaal meegemaakt? Waar zijn we allemaal geweest en wie hebben we allemaal mogen ontmoeten? Het is al met al heel wat geweest. De verslagjes maken, of het bloggen, heeft ons geholpen om de dingen goed te kunnen laten beklijven. Maar doordat we van verslagjes naar blogjes ging, heeft het ons ook geholpen bij het verspreiden van "ons verhaal" en onze belevenissen op en rond het thema kamperen. Het bloggen heeft ons ook een podium gegeven, waardoor er meer mensen over de camping lezen. Niet zelden komen gasten hier na het lezen van de blogjes. Ze willen de camping dan ook wel eens in het wild ervaren! Dat is natuurlijk heel leuk en mooi, maar zeker zo mooi is, dat heel veel van deze mensen ons verder willen helpen. Ze gaan voor en met ons mee denken. En dat is natuurlijk altijd heel waardevol. Het houdt ons kritisch, en dat is buitengewoon belangrijk. Want een ondernemer heeft het erg moeilijk om een kritische massa om zich heen te hebben. Een ondernemer is in veel dingen maar een eenzame eenling, zo aan het stuur van zijn bedrijf. Er zijn maar weinig mensen die hem of haar, uit liefde, ongezouten zeggen wat er direct zou moeten worden aangepakt.

We zijn altijd al veel op jacht geweest naar meer kennis, meer inspiratie. Kijk alleen al maar naar alle blogjes die over de congressen e.d. gaan. We zijn ook altijd veel op zoek gegaan naar inspirerende plekken gegaan, waar we (vaak) door andere branches  werden geinspireerd. We hebben altijd graag geluisterd naar avontuurlijke, creatieve en slimme mensen. De mensen die zomaar onze gast hadden kunnen zijn. Mensen die vaak onze gasten werden. Duizend blogjes, het duizelt me bijna. Ik wil je bedanken voor de tijd die je stak in het lezen, in het verder delen en alle interacties! Ik hoop dat je ons nog zeker 1.000 blogjes verder blijft volgen. Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.

co creatie met gasten.

"Wat ben je weer creatief geweest!" roepen trouwe passanten. "De oude telefooncel is een kiss-box geworden!" Ik begin me snel te excuseren, en vertel dat dit idee toch echt niet van mij komt. Dit idee komt van Noor, een van onze jeugdige gasten die ons vertelde over haar goede idee.

Noor dacht dat de oude telefooncel eenvoudig omgeturnd zou kunnen worden tot een leuke kiss box. En voor de duidelijkheid had ze de metamorfose getekend. Mooie, wat theatrale, rode gordijnen zouden er rondom gaan hangen. Met een sierlijk bandje afgezet. Het woord telefooncel zou worden vervangen door kiss box. Wanneer wij nu de stof zouden willen betalen, zou zij (samen met haar moeder) de gordijnen in elkaar willen stikken. En zo is het gegaan. Het is inmiddels niet alleen een leuke, geheime kiss box, maar het is ook nog eens een hele goede verstopplek wanneer je verstoppertje gaat spelen. Tuurlijk loop je dan wel de kans dat wanneer je er wel uit komt, mensen gaan vragen of je lekker hebt gekust! De kiss box, gewoon weer iets geks en anders, omdat het weer een glimlach op je gezicht tovert. Zo wordt de camping voor onze kamperende gast net weer wat leuker! Hoe leuk is de wereld wanneer die niet alleen maar zo serieus wordt genomen. Dat wil niet zeggen dat je je gasten niet serieus moet nemen. Neem de gast en zijn toffe ideeen altijd serieus, immers is hun enige intentie om jou organisatie nog mooier, leuker en beter te maken. Ze willen dat hun verbeter punten een succes worden. Ze zullen ervoor zorgen dat nog meer mensen je organisatie nog leuker gaan vinden. Ze brengen je de verbeterpunten op een presenteerblaadje en heel vaak, heel vaak helpen ze je ook nog met het realiseren van hun idee.
Noor bedankt voor je prachtige idee! En alle andere Noor-en heb je een goed idee voor ons, we horen graag van jullie! Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

de gastbeleving of de automatiseringssystemen?

We zijn heel erg voor automatisering, voor techniek. Maar dan wel wanneer het ten goede komt aan de gastbeleving, of dienend eraan. Neem nu bv. een slagboom waarbij de gast niet eens meer een pasje hoeft te gebruiken!

Tuurlijk, dat is beter dan een slagboom waarbij je nog wel een pasje moet gebruiken. Maar welk signaal geef je af bij een slagboom????
We zijn toch geen vakantie getto? Wij willen open en toegankelijk zijn, daarbij past een slagboom niet! Onze gast wil kamperen, dicht bij de natuur, met een groot gevoel van vrijheid, een vakantie vieren. Een receptie-loze camping waarbij de gast zelf de hele incheck procedure kan uitvoeren? Er is wat voor te zeggen, immers onze gasten houden zijn vrij individueel ingesteld, maar houden wel heel erg van kleinschaligheid, authenticiteit, puur en ......van persoonlijke aandacht. Het inchecken hoeft niet per se sneller te gaan. De gastbeleving is juist bij het inchecken heel belangrijk. Het is het eerste raakmoment op de camping zelf, en dan is het onze taak om de gasten juist persoonlijk en warm te ontvangen! Het is juist de persoonlijke aandacht die bij ons de meeste waarde toevoegt aan onze producten, aan onze grassprieten. Hier kunnen we onze gasten "lezen". We kijken en luisteren en proberen zo de best mogelijke vakantie voor hen te creeren. Is de gereserveerde plaats wel de best mogelijke? Op welke activiteiten zou ik deze gasten het beste kunnen wijzen? En wellicht dat dit lezen in de toekomst over wordt genomen door smartphones of andere technologisch vernuft, maar dan nog willen mensen toch ook graag de warmte van persoonlijke aandacht voelen. Zou het werkelijk zo zijn dat de robot de verpleegkundige kan vervangen? Of is het meer het gebrek aan beter wat de robot in de verpleging nu nog zorgt voor een goede waardering? We volgen de ontwikkelingen met veel plezier en met grote belangstelling. Wat we ook gaan verbeteren, de gastbeleving is bij ons leidend, en niet de mogelijke nieuwe technieken omdat het kan of omdat het alleen maar goedkoper wordt.
Laat je niet gek maken, blijf vooral autonoom denken en blijf dicht bij de gast.
Hoe ga jij om met alle nieuwe mogelijkheden, zie je ze? Volg je ze? Gebruik je ze?
We zijn benieuwd, wees welkom de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

smeren maar!

Het hele jaar werken we hard aan het kampeerseizoen. Een camping is toch eigenlijk maar een vreemd bedrijf. Wanneer we het kampeerseizoen goed onder de loep nemen, dan moeten we 70% van onze toeristische omzet in slechts 5 hooguit 6 weken worden verdiend. Juist dan, moet alles gesmeerd verlopen.

Ik liep al met wat blaasontsteking klachten, en dacht dat ik die wel wat "weg kon drinken" met een hoop water en door op tijd naar bed te gaan. Maar helaas, het sloeg na een paar dagen om in echt flink ziek zijn. Ik had een nierbekken ontsteking met flinke koorts erbij. Het kon niet anders of ik moest mijn bed in duiken en aan de antibiotica. Ziek zijn is nooit leuk, maar al helemaal niet wanneer je weet dat je eigenlijk niet te missen bent! Gelukkig sprongen onze kinderen bij. Onze jongste dochter nam zelfs een vakantiedag bij haar werk in Amsterdam op, om hier op de camping te kunnen komen werken. Super lief natuurlijk, en door al die hulp, bleef de camping toch nog redelijk gesmeerd doordraaien. Maar dat gaat natuurlijk niet vanzelf, dat gesmeerd lopen. Daarvoor ben je eigenlijk het hele jaar al bezig met "smeren". Het is net als in de zon liggen, als je je huid niet op tijd smeert, dan ga je verbranden, dan krijg je ellende. Om alle processen zo optimaal te kunnen laten verlopen, zijn we de rest van het jaar al bezig om te kijken waar we mogelijk al problemen in de processen kunnen ondervangen. Neem nu bv. het onderhoud. Onderhoud aan apparaten, aan boten, aan speeltoestellen, aan gebouwen. We zijn dan niet alleen die dingen aan het vervangen die al kapot zijn, maar kijken ook wat we kunnen doen om te voorkomen dat de dingen kapot gaan. Al die geplande onderhoud dingen gebeuren natuurlijk nooit in het hoogseizoen. Immers, dan hebben we onze mankrachten meer dan nodig bij de "gesmeerde organisatie".
Alleen maar het hoognodige zoals grasmaaien, dat zal altijd in het hele seizoen door blijven gaan.
Maar zoiets als het ontkalken van de koffieapparaten, dat is typisch een voorbeeld wat we net voor en net na het hoogseizoen doen. Maar ondanks die planning om een zo gesmeerd mogelijk hoogseizoen te hebben, kan er wat mis gaan zoals de uitval van mij tijdens het hoogseizoen. Gelukkig gaat het alweer wat beter en kan ik alweer even een paar uurtjes per dag weer mijn bijdrage leveren. Maar handig was het bepaald niet!
Wanneer moet jouw organisatie vooral gesmeerd lopen? En hoe zorg jij ervoor dat het ook gemeerd verloopt? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg