De iepenwacht belde me afgelopen week, of ze met me om de tafel konden om te praten? Binnen hun organisatie had iemand het bericht gelezen dat ik nav hun handhaving van de Iepziekte hadden uitgevoerd. Wellicht kennen hebben jullie deze blog ook al gelezen (http://pretwerk.nl/topnieuws/gastvrijheid/22367)
Ik was blij verrast, en snel hebben we een datum geprikt. Dat werd deze ochtend. Praten, dat geeft de burger weer moet!
Tijdens dit eerste telefoongesprek werd me al direct verzocht alle berichten hierover te verwijderen. Ik dacht, laten we eerst maar om de tafel gaan. Bovendien hebben we tegenstrijdige belangen.
Mijn belang is dat onze gasten duidelijk weten dat deze hele actie buiten onze schuld om is ontstaan, die enorme krater in de beplanting, waardoor ze en geen privacy meer hebben, geen schaduw en geen windbescherming. Dat is nogal wat! En dat ik in redelijkheid niet met deze mensen kon praten, sterker nog, het scheen ze plezier te doen dat het nestkastje, dat hing aan een van de te vellen bomen, zou verpletteren. Geen sprake van dat de boom de andere kant zou opvallen of wat dan ook.
Goed, de mijnheer van de Iepenwacht komt en vraagt eerst vanuit de Iepenwacht te mogen vertellen waarom er een Iepenwacht is, en hoe die is georganiseerd. Dat hij slechts mensen inhuurt en dat ik toch echt niet met die mensen moet praten indien er onenigheid is. Dan had ik hem moeten bellen. Ik leg uit dat ik als klant niet hoef uit te zoeken of ik met inhuurders of medewerkers te maken heb. Dat is het probleem voor de Iepenwacht, niet voor mij. Daar is deze mijnheer het pertinent mee oneens. Hij is niet verantwoordelijk voor deze mensen.
We komen er niet echt uit, hebben verschillende inzichten en ik vraag me af waarom dit gesprek dan plaats had moeten vinden wanneer er geen bereidheid is om de problemen actief op te gaan lossen.
Ik vraag mijnheer of hij dat toch een briefje kan sturen naar de grootste verliezer in dit geval, onze gasten die al ruim 30 jaar op deze kampeerplaats staan en zelf nog bomen hebben aangeplant. Of hij alleen een brioefje zou willen schrijven en uit zou willen leggen waarom alle bomen en jonge ondergroei zo rigoureus zijn weg gehaald. Dat het hem ook spijt, maar dat het moest.
Dat kan niet, hij betreurt het maar voelt zich geenzins verantwoordelijk......
Het geprek is daarna snel afgelopen en in de open deur wordt mij dringend verzocht alle klachten wel te verwijderen van internet. Ik vertel dat ik dat niet ga doen, waarop hij dreigend verteld het nu met het bestuur op te zullen gaan nemen.
Ik ben verbijsterd; Was dit geprek er dan alleen maar op gericht om alle stukken die ik schreef over de iepenwacht, om louter en alleen maar alles op het internet hieromtrend te verwijderen? Was dit gesprek bedoeld om mij angst aan te praten? Was er uberhaupt een intentie om ons leed te willen verzachten of op zijn minst het leed van onze dierbare gast?
Praten heeft kennelijk niet altijd zin, sterker nog, het heeft me weer een uur teveel gekost, jammer!
Want de dingen zijn vaak wel op te lossen door het vanuit verschillende hoeken samen te bekijken, en of het nu om de planning ging van de controles, of het nu ging om de noodzaak en nut van het rigoureus verwijderen, ik heb in beide gevallen niet het idee dat er ook maar iets in de zienswijze van deze meneer is veranderd. Zal wel aan mij liggen zal ik maar zeggen....
Wanneer mensen zich niet meer verantwoordelijk voelen voor het totale proces, zeker niet wanneer het een leidinggevende is, hoe kunnen we dan ooit de zaken oplossen?
Ik ben benieuwd naar jou reactie, wat vinden we hier nu van?
Wees welkom, de Polletjes, Watersportcamping Heeg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten