Het is alweer een paar jaar gelden, we hadden een ware tropische regenbui, zeg gerust een wolkbreuk en onze gasten stonden niet langer meer aan het water, ze stonden erin! Verschrikkelijk natuurlijk want dan loopt echt alles in het water. Vaders met kleine kinderen die gezellig een kampeerweekend hadden geplant. Al het regenwater was zo de tent in gelopen en de luchtbedden dreven in de tent! De weekendtas met kleding, het kleine kooktoestelletje en de boodschappen, alles, alles was nat geworden. En wat gingen wij doen? We trommelde snel al onze zeilinstructeurs en tuinman op en vroegen hen om greppeltjes te graven en het water met dompelpompen weg te zuigen. Maar.....dat heeft toch geen enkele zin? Het water loopt sneller naar de greppel dan dat de dompelpomp het weg kan zuigen? En dan in die regen staan werken....Je kan je voorstellen wat een weerstanden er waren om vooral niet buiten aan de slag te gaan. Maar ik legde uit dat niets doen geen optie was. Ik heb ze mee moeten nemen naar het perspectief van onze gast.
Hoe zou die het vinden om te zien dat we gewoon rustig in de receptie blijven zitten, want het heeft allemaal toch geen zin?
Ze waren overtuigd, dan moeten we maar aan de slag. En zo ging het, in je hoofd weten dat wat je aan het doen bent totaal onzinnig is, tenzij je met elkaar het gebaar naar de gast wilt maken dat je er alles aan doet wat je maar kan doen. En het mooie was, vaders vroegen om scheppen en gingen in de regen mee scheppen. Iedereen deed mee wat hij kon doen. En wat denk je dat dat voor onze jongens betekende, ze waren niet meer alleen aan het werk in de regen, ze kregen hulp! Dat heeft het natuurlijk al een stuk leuker gemaakt. Want met vele in de regen en wind staan ploeteren in de grond, is wel even heel wat leuker!
Stel je voor dat we niets hadden gedaan. De gasten hadden echt nog veel meer gebaalt van deze rot regenervaring, natuurlijk kunnen wij niets aan die wolkbreuk doen, maar het "kleeft' wel aan de vakantiebeleving! De gast had zich echt verregent gevoelt en gaat dan echt niet snel meer kamperen! Onze jongens hadden de volgende dag vooral modderige, kampeerplekken aangetroffen en heel veel gasten met een humeur op half zeven.....Dan durf je toch ook niet meer op het feestje bij je vrienden te vertellen hoe leuk die camping is waar je werkt? Dan ben je toch zeker geen ambassadeur meer? En als zelfs je medewerkers geen ambassadeurs kunnen zijn, wie dan nog wel?
Ik ben benieuwd hoe jij dat doet, zowel je interne als externe communicatie op een lijn hebben?
hoe zorg jij dat er zo min mogelijk ruis op de lijn zit en hoe krijg jij je medewerkers mee wanneer de externe omstandigheden zo tarten aan de beleving rond je product? Laat je het mij weten? Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten