gaan we vliegen?

Wij moeten het voor een groot deel hebben van de gasten die vooral nu eens een keertje niet willen vliegen. Mensen die het zonde van hun tijd vinden om 30% van hun vrijetijd kwijt te zijn aan reizen. Mensen die graag snel en eenvoudig op de plaats van hun vakantie aan kunnen komen. En dan zonder enige concessies te moeten doen aan de kwaliteit van hun vakantie.

En wij als grassprietverhuurder moeten er vooral voor zorgen dat we minstens zo'n leuke bestemming zijn als dat onze gasten die kunnen beleven in bv Italie. Want dat vliegen aan populariteit per jaar wint, dat zien we eenvoudig terug in de statistieken. Ik probeer te doorgronden wat dat vliegen nu zo leuk maakt? Of is het toch de bestemming die zoveel leuker is?
Vliegen heeft toch iets magisch, dat zo'n groot "ding" met zoveel mensen en spullen, zomaar de lucht in kan, dat blijft toch magisch. En dat die vliegvelden, het parkeren, het inchecken, de douane controle is dat magisch? Dat kan ik nu niet echt zeggen. Behalve dat het een plek is waar je de hele wereld ontmoet, al die mensen uit al die verschillende landen, dat heeft wel wat vind ik!
Dan blijft de bestemming nog over, het is natuurlijk al flink wat anders dan dat we gewend zijn in Nederland. De andere taal, de andere cultuur, soms ook de andere valuta waardoor je net wat makkelijker je geld uitgeeft. De kans om na een vakantie in bv. Italie te zijn geweest, thuis te komen met toffe verhalen is best groot. Maar het kost ook veel moeite, veel van je spaarzame tijd. En de vraag is, wat kan ik nu doen om ervoor te zorgen dat onze gast net wat vaker kiest voor ons ipv naar bv Italie? Want ook hier in Friesland spreken we een andere taal, is er net een wat andere cultuur en als we willen zouden we met een andere valuta kunnen gaan betalen. Onze gasten kunnen nu ook al eens betalen met bv bloembollen, dtp werk of juridische ondersteuning. Dat noemen we ruilen. En misschien dat we in de toekomst ook wel kunnen laten betalen met een bitcoin.
Dan mis ik nog dat internationale, dat je de hele wereld kunt ontmoeten. En straks, tijdens de culturele hoofdstad 2018 is ook dat opgelost. Want dan komen er naar verwachting 4 miljoen extra buitenlandse gasten naar Friesland
Het kan toch niet anders of dan zijn er nog meer gasten die niet langer heel veel uren kwijt willen zijn om naar bv. Italie te gaan, die pakken dan de auto en vertrekken wanneer zij zelf zin hebben in gemiddeld anderhalf uur rijden naar ons toe.  Er valt nog zoveel te verkennen hier, er is nog zoveel te beleven dat ik me nu vooral concentreer op het profileren in de verschillende buitenlanden. Want we kunnen best nog heel wat internationale gasten erbij gebruiken, al is het maar voor de sfeer!

Ik ben benieuwd waarom jij wel graag uren lang wilt reizen en vliegen, want met jou antwoord kan ik kijken hoe ik onze camping, onze grassprieten nog toffer kan maken! Wees welkom, de polletjes
Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

hoe kan het handiger?

Ik vraag het mijn nieuwe medewerkers, mijn nieuwe stagiaires regelmatig. Ik vraag het ook aan hen regelmatig hoe ik het beter kan doen? Want handiger geeft natuurlijk voordelen!

Daarom vind ik kinderen zo slim, die denken nog niet teveel in beperkingen, die zien overal wonderlijke oplossingen voor!
En dat is nu precies wat we nodig hebben bij processen die zich aan het zicht van onze gasten onttrekken. Alle processen die waarneembaar zijn voor onze gasten, die moeten op een andere wijze worden getoetst, nl, is dit het tofste voor onze gast? Ik zal een voorbeeld geven, onkruid wieden, daarvoor heb je een kruiwagen nodig, een hark, werkhandschoenen en een schoffel. Wanneer we eerst alle benodigdheden hebben verzameld, dan kunnen we naar het hofje gaat waar onkruid moet worden verwijderd. Dan plaats je de kruiwagen zo dat je er snel en makkelijk het onkruid direct in kan gooien. Zo hoeft het onkruid niet nog eens extra door je handen!
En natuurlijk, wanneer je gasten tegen komst, dan groet je die vriendelijk en kijk je of jou werkzaamheden zo min mogelijk belastend zouden kunnen zijn voor de gast.

In het geval van een reservering versturen is het een heel ander geval. Dan wordt er voor al gekeken hoe je deze zo goed mogelijk kan versturen. Alles om er een "leuk" feestje van te kunnen maken. Daar gaan effecientie en kosten reductie niet samen met het leveren van een zo opmerkelijk mogelijke ervaring creeren. Dus gaan we ervoor dat bv ook de postzegel al een verschil kan maken. Hier meten we vooral met de door onszelf ontwikkelde V.A.M.P. methode. Is het vernieuwend, anders, maatschappelijk verantwoord en persoonlijke aandacht? Dus hebben we nu voorlopig kinderpostzegels.

Maar heel soms kan onze V.A.M.P. methode toch hand in hand gaan met efficientie. Heel soms maar, maar ik heb het gevonden, kijk eens hoe cool deze grote theepot is. Weet jij toevallig waar ik die kan aanschaffen?
Rest me jullie allemaal heel goede en fijne feestdagen toe te wensen en vergeet niet: Voor een ander betekenisvol kunnen zijn, geeft je meer! De polletjes, Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

ik kan niet meer wachten...

De aankoop is al gedaan, het product moet alleen nog even worden gemaakt. Bij het aankoopproces werd me al verteld dat het wel 5 weken zou kunnen duren. Dat was voor mij geen probleem, dus bestelde ik mijn eigen ontworpen schoen. En nu heb ik de schoen al besteld en betaald, maar kan ik haast niet meer wachten!

Wat doen ze dat toch goed bij Nike. Je kunt daar zelf je eigen schoen ontwerpen. Er zijn zoveel verschillende opties dat de kans dat er nog iemand rond gaat lopen met precies dezelfde schoen, heel erg klein is. Daarvoor ben ik graag bereid om vijf weken te moeten wachten. Vijf weken wachten is best lang! Maar het wordt nog langer wanneer Nike me ook nog eens op de hoogte houdt van het gehele maakproces. Gister kreeg ik nl. nog weer eens een berichtje waarin Nike me vertelde dat NU bezig zijn met het borduren van de naar KARIN. Op de tong van de schoen had ik graag mijn eigen naar staan. Ik denk direct weer aan de bestelling van wat dagen geleden, krijg een foto meegestuurd met mijn bestelde schoen! Kijk, nu zijn die vijf weken opeens wel erg lang aan het worden, ook al is er al eentje bijna voorbij en zijn het nog maar vier en een dag.....
De schoen wordt zo voor mij almaar mooier en mooier. Maar wat kan ik hiervan leren?
Zou het bij ons ook zo werken, dat ik onze gasten die hebben gereserveerd, op de hoogte houd hoe we bezig zijn met de grassprieten die hij bij ons gaat huren? Wanneer ik nog even het vakantie uitzicht voor hem meestuur?
En hoe zou ik zoiets technisch eenvoudig kunnen oplossen? Ik zie weer een mooie onderzoeksvraag voor een afstudeerstagiaire opkomen. Want ik weet zeker dat onze gasten blij verrast zijn en dat ze nog meer verlangen naar hun vakantie bij ons. Net als ik meer ben gaan verlangen naar mijn nieuwe schoenen.
Zeg, ken jij toevallig nog een stagiaire die voor ons zou kunnen onderzoeken hoe we dit idee kunnen uitrollen? 
Ik ben benieuwd naar je reactie, wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

de beste tijd om een boom te planten was 20 jaar geleden, de ena beste tijd is nu

Op de een of andere wijze zie je soms de dingen niet goed of snel genoeg. Dat is gevaarlijk wanneer het een bedreiging voor je organisatie betreft. Paul Moers vertelde vanmorgen in het journaal hoeveel winkels er dit jaar de deuren hebben gesloten, en wanneer de economie niet snel hersteld, zullen ook in 2015 een pittig aantal winkels alsnog ook de deuren sluiten. Waar ging het mis bij deze winkels en hoe kunnen potentieel gevaar lopende winkels zich zo ontwikkelen opdat ze wel het einde van het komende jaar kunnen halen?

Paul Moers gaf lekker direct aan dat veel van deze winkels dus niet in staat zijn gebleken het juist(e) aan te bieden. Want (dezelfde) dingen op dezelfde wijze aanbieden zoals je dat in de vorige eeuw gewend was te doen, dat werkt allang niet meer! Het beste moment om te veranderen, je aan te passen en te ontwikkelen naar de online markt was 20 jaar geleden. En online is echt meer dan slechts alleen de website en de computer waarmee we onze boekhouding, planning, inkoop en noem maar op mee zijn gaan doen. Maar goed, welk advies zou Paul Moers nu de winkels willen geven waar het water echt bijna tot aan de lippen is gestegen? Aan welke knoppen kunnen ze nu als beste gaan draaien? Welke zijn op korte termijn het meest effectief? Ik ben heel benieuwd, want ik zie wel veel paralellen met de recreatie. Ook in de recreatie zien we landelijk het aantal overnachtingen jaar op jaar dalen. Maar ook daar zien we dat er toch een handje vol bedrijven zijn die tegen de trend in wel goed plussen. Wanneer we inzoomen op de succesvolle bedrijven, dan zien we:

• steeds maar weer nieuwe arrangementen ontwikkelen
• meer dan gemiddeld samenwerken met branchevreemde partijen
• meer dan gemiddeld online interactie hebben met hun gasten

Kortom, dicht op de huid zitten van je potentiele gasten, de dialoog opzoeken en steeds maar weer schaven aan je producten en dienstenaanbod. En natuurlijk, elke dag ook weer werken aan je netwerk! Volgens mij is deze grondhouding niet alleen succesvol bij recreatie bedrijven, maar ook bij de retail en alle andere organisaties! De beste tijd om een boom te planten was 20 jaar geleden, de ena beste tijd is nu!
Ik ben benieuwd naar je reactie, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg
http://www.facebook.com/campingheeg

de weg van idee naar product of dienst is vaak veel te lang

Ik heb het nu al drie keer mogen meemaken, dat we samen met een groep mensen ons meer dan een paar uur, constant en zonder pauzes, ons buigen over "een probleem". En alle keren was ik omringd door voornamelijk jonge gasten. En wat er dan in een of twee dagen kan ontstaan is onbeschrijfelijk!

De snelheid, de energie en het enthousiasme maken dat je wel moe wordt, maar per uur ook meer gedreven. We moeten met elkaar dit probleem goed op gaan lossen. Juist doordat er zoveel fris, jong bloed bij zat waren we in staat om met een frisse, wat naieve kijk, het probleem te benaderen. Alleen mensen die bij voorbaat al positief waren, mochten mee aan tafel schuiven. De sceptici en droeftoeters mochten wegblijven! Die kan je er echt niet bij gebruiken, ze nemen alleen maar energie van je weg, en die heb je keihard nodig om al die uren en uren achter elkaar te kunnen blijven presteren.
En iedere keer kwamen we er weer uit! Het grote voordeel, je wint heel veel tijd in de zin van dagen. Alle uren die je normaal ook zou gebruiken, die investeer je nu in die anderhalve dag, compleet achter elkaar door! Waarom is dat tof? Omdat je zo in deze snelle tijd, een enorme voorsprong hebt weten te behalen. In januari mag ik een dag dit week mee gaan maken. Niet voor de camping maar voor een product dat een groep studenten op de TU in Delft aan het ontwikkelen zijn. En waarom zou ik als grassprietverhuurder nu toch wel zoveel tijd hierin steken?

• Ik kan mijn creatieve geest in beweging houden
• Ik wordt extra geinspireerd door anders denkenden
• Ik kan mijn netwerk uitbreiden
• Ik verhoog de gunfactor voor onze camping.
• Het geeft me heel veel plezier en voldoening

Dat lijken me voldoende redenen om dus de nodige tijd en kilometers te steken in deze dag. Heb jij nog een tof idee, maar moet die nog worden omgezet in een goed product of dienst, laat het me weten, wellicht dat ik wat voor je kan betekenen! Ik ben benieuwd naar je reactie, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

ontleden van het succesvolle carierepad

The Executive Network heeft onderzoek gedaan wat nu de essentiele onderdelen zijn van succesvolle carrierepaden en wat blijkt: er zijn drie constante factoren die bepalend zijn.

Ik heb altijd gedacht dat opleiding en intelligentie essentieel zouden zijn. Nu blijkt dat die niet onbelangrijks zijn maar dat deze drie belangrijker waren:

1. doorzettingsvermogen, inzet en nieuwsgierigheid
2. afkomst
3. netwerk

Ik schrok ervan dat afkomst zo'n prominente tweede plaats in nam. Dus de wieg bepaald wel degelijk of je meer of minder succesvol zou kunnen zijn? De helft van de topmanagers en topbestuurders hebben minstens een ouder die ook op executiveniveau hebben gewerkt! Ik ben dan benieuwd of je die 'besmetting" dan hebt meegekregen omdat je je hele jeugd hebt gezien en gehoord hoe je vader of moeder dan zo functioneert. Of zou het toch meer een geval van  "genetische besmetting" zijn?
En als het dan blijkt te liggen aan de omgeving waarin je bent opgegroeid, zou het dan niet tof zijn wanneer die zeer succesvolle mensen zo af en toe eens naar basisscholen zouden gaan en zouden vertellen in de klassen aan de kinderen hoe zij leven, en wat ze doen? Zouden er dan meer kinderen uit alle lagen van de bevolking ook wat meer kunnen worden besmet? Of wat te denken van verplichte "puperruil" achtige concepten? Alles met het idee om ook andere kinderen de kans te geven om deze "besmetting" op te kunnen lopen. Ik weet zeker dat er dan meer kinderen in ieder geval geinspireerd zouden raken. Bovendien lijkt het me elke manager aan te raden om eens na te denken hoe hij aan een kleuter kan uitleggen wat hij doet. Dan ben je direct bij de essentie van je werk gekomen, altijd handig voor je beste elevatorpitch!

Ik ben benieuwd naar jou reactie, wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

van marktonderzoeken naar dataficatie?

Hoe gaan we over vijf tot tien jaar opzoek naar onze informatie om onze organisaties waardevol te laten blijven. Om onze organisaties de concurrentieslag te kunnen leveren die nodig is? Die informatie, vinden we die dan niet langer meer in de degelijke marktonderzoeken maar louter nog in de dataficatie?

• Als consument laten we steeds meer, vaak ongemerkt en onbewust een enorm spoor achter die onze identiteit, ons gedrag en onze voorkeuren laat lezen. Daarvoor zijn drie trends, die al die informatie almaar laat groeien, verantwoordelijk: 

1. de groei van mobiel internet
2. social media
3. internet of everything

Deze drie trends leveren een enorme hoeveelheid informatie, data. De traditionele vragenlijsten die marktonderzoekers gewend waren te gebruiken zijn steeds minder nodig. Nu lijkt het "monitoren" van de gast vooral interessanter te worden. Ik denk zeker dat het een middel is, en voor hele grote organisaties zeker heel bruikbaar. Maar het observeren van je gast in "het wild", hem gewoon zelf de dingen vragen en vooral heel nieuwsgierig blijven naar hoe je de problemen voor je gast als beste kan oplossen, volgens mij helpt daarbij al die data niet heel erg of alleen. Organisaties die en wat aan data analyse doen, en blijven onderzoeken welke problemen jouw gast nu ervaart en hoe je die als beste kunt oplossen, die gaat de concurrentieslag winnen. Neem nu bv de taxiwereld die opeens een branchevreemde Uber op zijn pad treft. Uber heeft als beste het probleem van de gast die snel en prettig van A naar B wil worden gebracht, als beste opgelost, ook nog eens voor een heel aantrekkelijke prijs! Deze verbetering had je nooit kunnen ontwikkelen aan de hand van data analyses.
Al die dataficatie suggereren dat je de gast echt hebt leren kennen en doorgronden, ik zou liever een medewerker met een heel groot empatisch vermogen hebben, die de gast in het wild goed kan lezen. En dat in combinatie met een groot creatief vermogen om de problemen die hij heeft (voor)zien bij de gast, snel en creatief weet op te lossen.
Ik ben benieuwd wat jij denkt hoe we over een jaar of vijf onze markten onderzoeken? Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

FALEN = niet het vallen, maar verzuimen op te staan!

Ik heb in mijn carierre als grassprieten genoeg fouten gemaakt. En van vele heb ik gelukkig ook geleerd. Juist door het maken van die fouten, heb ik een hoop kennis opgedaan.

Ik zal je een fout benoemen, je weet dat wij ons richten op de avontuurlijk paarse vakantieganger, zeg maar de ontwortelde Randstedeling. Nu, het is alweer jaren geleden. Ik werd benaderd door vakantieveiling, je hebt er vast al eens van gehoord. En ik moet zeggen het leek me wel wat om daar aan mee te doen. Het is immers een online kanaal en wie weet kon ik die laatste plaatsen die we vrij hadden dan toch nog voor wat kwijt raken en bovendien, dat hoopte ik, hadden deze nieuwe gasten weer een raakmoment, een ervaring met onze camping. Dat was mijn gedachte. Dus ging ik aan de slag met het uitzoeken van de juiste foto's en schreef ik een tekst erbij. En ja hoor, er kwamen zeker wat mensen op af. De prijs die betaald werd per overnachting was zwaar onder de kostprijs, maar goed, bleef overeind dat er toch weer een totaal nieuwe gast een ervaring met onze camping had gekregen.
Wat ging er dan fout? , Ik heb verzuimd om na te denken welk type gast actief zij op dit soort kanalen. De type gast die we mochten ontvangen waren echte prijszoekers, en dan van het soort die vooral conflicterend zijn met die avontuurlijk paarse vakantiegangers, dan heb je er denk ik wel een beeld bij. De spanning op het veldje was om te snijden, ik sprak de taal van deze type gast niet en begreep ze ook niet echt. Er was totaal geen klik of positieve chemie tussen deze gast en mij, en nog erger, ook niet met onze overige gasten! De muziekkeuze, de gesprekken die ze voerden, de waarden en normen, alles was behoorlijk anders!
Gelukkig was het een kortlopende actie, en zijn we na deze blunder weer snel gaan opstaan. Elk jaar bieden nieuwe kanalen zich wel weer aan, nu ben ik kritischer en weet dat ik ook een goed gevoel moet hebben bij het bereiken van het type gast. Niet alleen om me zelf bij goed te voelen, maar zeker ook voor onze overige gasten. Die komen hier ook omdat ze omringt worden door die ontwortelde Randstedelingen, hun geestverwanten en de atmosfeer die deze type gasten meenemen.

Ik ben blij dat ik die fout heb gemaakt, het heeft me nog meer kennis en focus gegeven. Iets dat heel belangrijk is om kosten efficient onze doelgroep te weten te bereiken! Ik blijf experimenteren met nieuwe kanalen en mogelijkheden, en ik blijf fouten maken, maar gelukkig leer ik er meestal wel wat van! Het is vallen en weer opstaan, laat je vooral niet verlammen door je fouten, dat is pas falen!

Ik ben benieuwd naar je reactie, wees welkom! De polletjes, watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

Iedere reis begint met een beslissing

Iedere reis begint met een beslissing. Maar wanneer neemt jouw potentiele gast een beslissing? Konden we dat toch maar weten, dan wisten we precies wanneer we ons onder de aandacht zouden moeten werken, toch?

Maar wat wanneer je eigen gasten hun achterban, hun eigen netwerk enthousiast maken voor jouw producten en diensten. Die weten als geen ander wanneer er een beslissing wordt genomen. En misschien nog wel belangrijker, ze kunnen hun eigen enthousiaste verhaal vertellen. Tenminste als wij ze wel de juiste verhalen hebben laten beleven die het delen waard zijn. En daarvoor moet je echt van goede huizen komen. Uit onderzoek blijkt dat mensen pas spontaan gaan werken voor je, wanneer je een belevenis hebt gegeven die minstens als een negen op de schaal van tien wordt gegeven. Dat is niet niks, en dat lukt ons nooit om dat al onze gasten mee te kunnen geven. Nu zou je ervoor kunnen kiezen dat alle gasten zo ongeveer een 7.8 gaan geven, dat is al 0.3 punt hoger dan gemiddeld. (Uit onderzoek blijkt ook dat elke organisatie in Nederland gemiddeld een 7.5 krijgt van haar eigen gasten) Maar met een 7.8 heb ik nog steeds geen gasten die voor mij aan het werk gaan, op het juiste beslissingsmoment. Want de het verhaal is dan nog steeds geen negen of hoger. Dus proberen we met ons team steeds maar weer een paar gasten wel met een tien naar huis te laten gaan. Een tien, omdat ze dat verhaal tot in lengte van jaren, zich nog altijd zullen herinneren. Het hoogst haalbare, voor een kleiner groepje gasten, elke dag weer opnieuw. En dan moet dat kleine groepje groter zijn, dan het groepje gasten dat onze camping met een minder dan een zes beoordelen. Het is als het ware een soort aftrek som, je droomgasten - de teleurgestelde = de groei die je het jaar erop gaat realiseren. En door dat maar jaar in en jaar uit vol te houden, groeien we gestaagd maar hoger dan het branchegemiddelde. In mijn vorige blogje heb ik al aangegeven dat het zoveel plezier geeft om je gasten te mogen verrassen, om voor hen nieuwe producten of diensten te ontwikkelen, met de gasten en met de medewerkers.

Het is een duurzame wijze van groei, die als beste het beslissingsmoment van nieuwe, potentiele gasten weet te bepalen. Waarbij het enthousiasmeren op dat juiste beslissingsmoment het verschil gaat maken!

Dan snap ik niet dat er nog organisaties zijn die nog steeds geloven in suffe standjes op beurzen, advertenties in kranten en magazines. Hoe goed je ook kijkt naar de big data om het juiste beslissingsmoment zo goed mogelijk te bepalen, het enthousiasmeren gaat dat wel in een advertentie of stand?
Ik ben benieuwd naar je reactie, wees welkom! De polletjes, watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

mogen mee helpen ontwikkelen van nieuwe producten en diensten

We sturen onze camping niet aan op de financiele beste resultaten. Tuurlijk moet er voldoende brood op de plan komen, maar wanneer je gaat sturen op financiele resultaten, dan voeg je geen waarde meer toe aan je producten en diensten. Wij zijn vooral steeds maar weer opzoek naar HOE we onze producten en diensten kunnen verbeteren.

Aan de hand van de het volgende voorbeeld denk ik dat je er direct een beeld bij hebt. Bill Gates was vooral de business man die vooral de focus had op de financiele situatie. Hierdoor concurreerde hij vooral op prijs. Steve Jobs daarentegen was vooral bezig hoe hij de beste producten en diensten kon ontwikkelen. Dan ben je waarde aan het toevoegen en is de kans het grootst dat je weg kan blijven van die moordende prijsconcurrentie. Hoewel dat laatste nooit onze drijfveer is geweest. Het was niet onze ambitie om de meest duurzame strategie voor onze camping te ontwikkelen, het was onze droom om de meest toffe camping te ontwikkelen met onze kernwaarden. Zo simpel was en is het. Het mooie is dat het zoeken naar een waardevolle en betekenisvolle producten en diensten ook het meest motiverend werkt. Niet alleen voor mij en Jacob, maar zeker ook voor onze medewerkers. Uit onderzoek blijkt dat het mogen meewerken aan nieuwe producten en diensten meer motiveert dan dat geld dat doet.
En natuurlijk moete ook wij gewoon brood op de plank hebben, moeten wij ook gewoon kleding kopen en een tank brandstof voor onze mobliteit kopen. Allemaal waar, maar we hoeven niet zo nodig het meeste geld verdienen. Zolang wij voldoende geld verdienen om ons hoofd boven het water te kunnen houden, kunnen wij vol passie elke dag weer kijken hoe we met kleine of wat grotere stapjes onze camping nog waardevoller kunnen maken.

Waardevol voor onze gasten, maar ook voor onze mede-werkers! Want je voelt het als je onze Moniek, Jorn of Wessel aan het werk ziet, ze hebben er echt lol in! Met ons alle moeten we het verschil maken, en dat doen we met heel veel plezier!
Mocht je vragen hebben, voel je vrij! Maak er een mooie dag van, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

systeemgericht kijken

Leer breed kijken, kijk systeemgericht. Lotte van Gelder vertelde mij al, ga inzoomen, ga uitzoomen!
Wat zie je in detail en wat is de context?
Ik zie een lekke fietsband, maar even daarom heen ligt glas. Je kunt het probleem alleen echt oplossen wanneer je systeemgericht kijkt naar de dingen.

Als de lekke fietsband een onderdeel is van het systeem waarbij het glas het probleem is, wat is dan de context van de afnemende kampeerovernachtingen in onze sector? Of het afnemend aantal watersporters?

Onlangs was ik aanwezig bij een ronde tafelgesprek waarbij de provincie Friesland vroeg HOE ze de recreatie sector zou kunnen helpen. We zaten met een gemeleerde groep recreatie ondernemers en hoewel we allemaal "de lekke fietsband" zagen, hadden we toch allemaal een ander idee waardoor deze "lekke band" werd veroorzaakt. Natuurlijk is marketing een heel belangrijk en wezenlijke onderdeel van het probleem. Immers marketing gaat over bereiken en beraken. Bij het bereiken van je (potentiele) gasten daarbij kan een provinciaal marketingbureau echt van betekenis zijn. Daarvoor zijn fikse budgeten nodig, en natuurlijk kan de provincie daarbij erg behulpzaam zijn. Maar ik vind dat we ook goed moeten kijken als recreatieondernemers, naar HOE we onze gasten beraken. Maken de harten van onze gasten nog wel een "huppeltje" wanneer ze onze gast zijn? Of zijn onze gasten steeds vaker beter af in het buitenland of in het theater?
Ik vind dat we tekort zijn geschoten in het beraken van onze gasten, door welke redenen dan ook.
En ik denk dat we daar als recreatieondernemers samen met de stakeholders wat oplossingsgerichter naar zouden moeten kijken. Welke verhalen geven wij onze gasten mee naar huis? En welke verhalen kunnen ze elders krijgen? Laten we samen, met elkaar onze producten en diensten weer zo ontwikkelen, opdat onze gast van morgen met prachtverhalen naar huis kan gaan!
Ik ben benieuwd naar je reactie! Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
 https://www.facebook.com/campingheeg

samen spelen, samen delen!

Daar zitten ze dan, onze kleinzoon Hidde met zijn vriendje. "Oma, zegt hij, samen spelen samen delen he!" En zo is het! Denk niet langer aan het verkopen, maar bedenk liever wat je wilt delen. Want door te delen word je een magneet, trek je de gasten van de toekomst aan, door schreeuwerig te pronken met een kijk mij nu eens geweldige producten hebben, stoot je ze eerder af!

Samen spelen, samen delen. Door te delen kunnen we andere verder helpen. De ander beter en slimmer willen maken, heeft een veel duurzamer effect. Daar was en ben ik echt van overtuigd. Maar hoeveel en hoe vaak ik ook "om-niet" mijn tijd inzet voor die ander, het leek wel wat te werken, maar om nu te zeggen dat het een groot succes was....
Mijn oma hoorde ik vroeger al zeggen: "eerst zaaien, dan oogsten" Maar soms duurt dat oogsten toch best wel lang. En wat zou er dan te oogsten zijn? Ik denk dat ik daarin niet heel anders ben dan mijn collega ondernemers: ONGEDULDIG TOT OP HET BOT!
Maar het principe van delen is niet eentje die super snel werkt, wel super effectief, immers de mens wordt toch heel wat sympathieker gevonden wanneer hij vooral veel deelt! Meermaals heeft Jacob dan ook lopen verzuchten, leuk allemaal die "uitstapjes" van je en al die tijd dat je al die blogjes schrijft, maar wat levert het dan eigenlijk op? En hoewel ik nog steeds heel enthousiast ben en blijf over het delen, stond ik op zulke momenten wel met een mond vol tanden. Je moet vooral geduld hebben, blijven doorzetten en onverminderd blijven geloven in het delen. Niet om het een beetje te doen, maar structureel en vol passie. En na jaren van een langzame maar zekere groei lijken de zaadjes dan toch flink te ontkiemen en te groeien. Op twitter hebben we inmiddels bijna vijf duizend volgers, mijn kennisniveau is enorm toegenomen omdat wij samen meer weten, dan ik alleen! Door alle kritische vragen, ben ik nog overtuigender van onze strategie geworden. Maar het mooiste is toch wel, dat er op steeds meer plaatsen deuren open gaan. In januari ben ik uitgenodigd door Bert Koenders om te komen praten met de ambassadeur en consul-generaal!

Ik moest me echt even knijpen in mijn arm, wat een enorme eer! Maar zeker ook, wat een enorme kans! Je snapt wel dat ik een vreugde dansje heb gemaakt. Natuurlijk zal ik jullie middels mijn blogjes op de hoogte houden en zal ik mijn kers verse kennis weer met liefde met jullie delen. Ook al denk je af en toe, dat delen, dat investeren in andere om die beter te maken, ik weet het niet! Lees dan nog even dit blogje, want natuurlijk heb ik mijzelf dat ook wel eens afgevraagd, maar uiteindelijk werkt het wel! Blijf doorzetten en blijf geloven in het delen, het brengt je meer dan dat je ooit hebt durven dromen!
Zet 'm op, en mocht je vragen hebben, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

wat is jou emotionele inkomen?

Ik hoor alweer een wat oudere man "klagen" dat hij door alle veranderingen op zijn werk nu nog anderhalf jaar langer MOET werken voordat hij eindelijk met pensioen mag gaan. Hij gaat al jaren niet meer met plezier naar zijn werk en de enige reden waarom hij er nog werkt is uit een soort van verantwoordelijkheidsgevoel naar zijn gezin. Ik krijg werkelijk kortsluiting in mijn hoofd, hoe kan zoiets toch?

Hoe kan het bestaan dat je jaren en jaren met een soort van ongenoegen en tegenzin naar je werk gaat? Hoever staat het leven dat je dan leidt van je eigen zijn af? Hoe heb je het zover laten komen? Je bent toch vooral zelf verantwoordelijk voor het leven dat je kiest? Niemand dwingt je toch? Heb je dan de financieen laten gelden boven je eigen persoon? Heb je dan gekozen voor de zekerheid van een niet zo'n toffe baan, boven je eigen levensgeluk? En als dat dan zo is, waarom ben je zelf dan niet in staat geweest om juist te focussen op de mooie dingen van je werk. Waarom kies je er dan voor om de focus op het negatieve te zetten? Het perspectief waarmee je naar de dingen kijkt, die kan je vooral zelf veranderen, en dat gaat niet vanzelf. Je kan van je werkgever hopen dat hij iedereen af en toe verplicht laat huppelen, of genante ervaringen met elkaar laten delen waardoor er als ware het vanzelf, meer wordt gelachen. Maar je zou het zelf ook gewoon kunnen doen, ga zo eerst eens even 10 meter huppelen, vraag onder de koffie je meest genante ervaring met elkaar te delen en kijk eens hoeveel meer vrolijkheid door je donder loopt! Doe iets bijzonder liefs voor een klant of collega, omdat het 5 december is, of stuur een mailtje in dichtvorm. Je bent het toch zeker niet waard om als droeftoeter tot je pensioen je salaris bij elkaar te moeten gaan sprokkelen met een hoofd van: vraag me vooral niks, want ik heb nog anderhalf jaar zwaar werk.....
Je emotionele inkomen heb je voor een groot deel in je eigen macht.
Maak er een machtig mooie dag van, ik ben benieuwd naar je reactie, wees welkom!
De polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

waarin ben jij schaars?

Soms heb je van die vragen die maar blijven knagen. Afgelopen week mocht ik een presentatie bijwonen van Yousri Mandou, het ging over verdienmodellen. Ik luisterde aandachtig, schreef weer driftig mee tot hij die ene vraag stelde: "Waarin ben jij schaars?"

En ik dacht weer terug aan het filmpje dat we afgelopen voorjaar hebben gemaakt van onze seizoen gasten. De camping is weer net open gegaan na een lange winter. Onze gasten genieten van de eerste voorjaarszon en dan komt onze stagiaire langs en vraagt hen, wat ze vooral gemist hebben toen onze camping gesloten was. Ik dacht dat ze vooral de inspiratie en creativiteit hebben gemist, maar het zijn andere waarden die ze vooral hebben gemist. Het is natuurlijk spannend, maar tegelijkertijd ook best eng om te vragen aan je gasten wat ze hebben gemist. Dan geven ze direct het antwoord waarin je schaars bent, een schaarste die ze ook waarderen. Immers, anders zouden ze het niet hebben gemist.
Het is een vraag die je heel veel antwoorden geeft, je weet dan direct ook waar je je nog verder in moet verbeteren. Die inspiratie en creativiteit, daar moeten we dus nog beter aan gaan werken. Jan van Setten, die ook toevallig die middag een presentatie gaf, zegt ook: "En, waar blijkt dat uit?" Je kunt wel zeggen dat je een watersportcamping hebt, maar waar blijkt dat uit? Je kunt wel zeggen dat je inspirerend en creatief bent, maar waar blijkt dat uit? Nog onvoldoende dus volgens onze gasten.
Werk aan de winkel dus, gelukkig hebben we nog best wel wat winter over om creatieve en inspirerende projecten te ontwikkelen!
Heb jij een tof idee voor me, laat het me dan weten, want samen weten we altijd meer! Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

veranderen? maak je resultaten zichtbaar!

We willen de dingen veranderen, altijd en elke dag weer opnieuw. Dat vraagt deze tijd van ons. Niet dat het oude van gister goed genoeg was, maar het kan beter! Hoe kan ik ervoor zorgen dat we als team van onze camping steeds maar weer die kleine stapjes vooruit blijf maken?

Wanneer iedereen van het team in beweging moet blijven, dan is het handig om te weten HOE je dat voor elkaar kunt krijgen. Ik kreeg een paar handige tips tijdens de presentatie van Arend Ardon bij het managementboek event. Tips die we eigenlijk allemaal wel weten, maar toch nog zo vaak niet toepassen.

• Zorg dat je je resultaten steeds maar weer opnieuw zichtbaar maakt. Zet het op papier, op sociale media of vertel het. Dan weet iedereen weer wat welk gedrag, welk resultaat heeft gegeven. 
• Focus op positief. iedereen is welkom, zolang je maar positief bent! Want we weten allemaal dat negatief heel veel energie kost. Ga met elkaar vooral kijken waar de successen zitten!
• Nadruk op doen en experimenteren i.p.v. nadenken. Want doen is de beste manier om na te denken! 

Zorg dat zoveel mogelijk mensen wel zin hebben om te veranderen, zorg dat ze zich gaan afvragen HOE ze een bijdrage kunnen leveren. Om patronen te doorbreken, moet je het gedrag gaan doorbreken. Durf je kwetsbaar op te stellen; "Ik weet het ook niet, maar laten we experimenteren!"
Hoe kunnen we met kleine initiatieven ons doel bereiken? Laat zien wat succesvol was bij je laatste stapje richting je doel, en je blijft allemaal in beweging!

Ik ben benieuwd, welke verandering wil jij in beweging gaan zetten? En hoe ga je dat doen?
Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

door te smeden wordt je smit, door grassprieten te verhuren

In de vorige eeuw ben ik al samen met Jacob onze grassprieten gaan verhuren (camping). Het was 1987, zo groen als gras stapte we in dit wonderlijke avontuur. We begonnen gewoon en dealde met alles wat maar op ons pad kwam. We waren (erg) jong en zagen vooral mogelijkheden.

De uitdaging en onze ambitie prikkelde. Hoe tof om zo langzaam aan van een veredeld weiland onze camping te mogen ontwikkelen. De strategische keuzes waren toen nog simpel.  De problemen waren voor ons nog uniek, we kende ze niet. En onervaren en onbevangen gingen we dit grote avontuur aan. We kregen met gasten te maken die wel 3x zo oud (en wijs) waren dan ikzelf was, die hier al jaren op de camping stonden. En ik mocht met Jacob plots aan het roer van die camping staan! Dat was natuurlijk spannend, want dat er dingen gingen veranderen dat was een ieder wel helder! Inmiddels zijn we heel wat jaren verder en hebben we ons echt kunnen bekwamen in het vak van grassprietverhuurder. Want juist door het doen, word je grassprietverhuurder. Dat wil niet zeggen dat je het vak slechts leert door het te doen, er is zeker ook kennis bij nodig, veel kennis! Er gaat geen maand voorbij of ik snuif nieuwe kennis op die me verder brengt. Is het niet door boeken, dan is het wel door een congres, workshop, een white paper en dergelijke zaken. Maar dat wat onze constante was, dat is dat we nooit klakkeloos alles voor zoete koek aannamen. Door juist NIET samen dezelfde kennis op te snuiven, gingen we samen de nieuwe kennis delen en daar gebeurd het! Is dit wel wat voor ons? Is dit wat onze gasten tof vinden? Helpt dit ons om onze camping waardevoller en betekenisvoller te kunnen maken?
Vrijdag mocht ik weer een hele middag bij de Baak verschillende sprekers beluisteren. Een van hen, Jaap Peters hield een prachtig verhaal. In de kern gaat het erom dat je niet alleen op KPI's stuurt. Wanneer we dat doen dat ontwikkelen we de plofkip, veel, heel veel kipfilet, maar geen poten meer om ze te dragen!
Natuurlijk willen we onze organisatie verbeteren, sterker nog, het is onze uitdaging, elke dag weer opnieuw. Het is heel goed om in te zoemen op een klein detail (kipfilet), maar vergeet vooral ook niet om op tijd uit te zoemen (de stallen/ weide waarop de kip mag lopen en eten)
Lotte van Gelder vertelde mij al eens over hoe zij naar uitdagingen kijken. Ze is telkens aan het inzoomen (focus) om daarna weer uit te zoomen (de context) waarin het zich af speelt.
Omdat de context steeds weer veranderd is het niet zo handig om slechts aandacht te geven op de focus. Zo is het ook met de theorie en de praktijk. Het doen is een hele essentiele vorm van denken, maar ook (nieuwe) kennis is nodig om het verschil te kunnen gaan maken. Inzoomen en uitzoomen, wat kan ik met deze theorie in de praktijk? Wat heeft het voor gevolgen?
Grassprietverhuurder zijn is een serieus vak, dat heb je niet zomaar in je vingers. Sterker nog, ik besef me heel goed dat het altijd beter kan, dan moet ikzelf natuurlijk ook beter worden!
Het is zondag, mijn hoofd zit vol met nieuwe verhalen, nieuwe kennis. Nu maar even laten borrelen en pruttelen zodat ik straks weer alles met in- en uitzoomen op een betekenisvolle wijze heb weten toe te passen.

Hoe doe jij dat eigenlijk, nieuwe kennis toepassen in de praktijk? ik ben benieuwd, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

memorabele ervaringen door hostmanship

Natuurlijk willen we zoveel mogelijk memorabele ervaringen creeren bij onze gasten. Immers, dat zijn de ervaringen waarover men verhalen gaat vertellen. Dat zijn de ervaringen die ervoor kunnen zorgen dat je ambassadeurs krijgt. En we weten allemaal dat een ambassadeur de snelste weg is naar een groeiend aantal gasten, maar er gebeurt nog veel meer....

Tuurlijk zijn het ook de producten die verschillig kunnen zijn, maar het meest is en blijft toch nog de memorabele ervaringen die van mens tot mens gaat. Of nog liever, van hart naar hart! Wanneer je hart een sprongetje heeft gemaakt, heb je vast iets bijzonders ervaren met een ander persoon. En weet je hoeveel plezier het geeft om een ander te mogen verwennen? En weet je wat er met je medewerkers gebeurt wanneer die jou gasten extra mogen verwennen. Niet een beetje, maar heel erg? Ze worden er zo blij van, daar kan vrijwel niets tegenop. Geen kerstpakket, geen verjaardags cadeau, geen schouderklopje. Dus waarom geven we onze medewerkers niet een verwenbudget zodat ze (in overleg) meer gasten komend jaar mogen verwennen. Natuurlijk maken ook dingen, producten een verschil. Maar de toegevoegde waarde van personen is toch het meest intens en verschillig.
Komend jaar gaan we nog meer sturen op het creeren van memorabele ervaringen. Ervaringen die het grote verschil gaan maken, die ervoor zorgen dat als de gast terug denkt aan zijn weekendje weg, er spontaan een grote glimlach op zijn gezicht komt, de ogen beginnen te stralen en hij begint te verhalen.......een echt verhaal, over een memorabele ervaring waarover hij graag verhaalt.
En ook Jacob zal gaan stralen wanneer je hem vraagt naar het trekker tochtje met Joost. Ik zeg niet dat het makkelijk is, steeds maar weer te kijken waar je het verschil kunt maken, waar je goed kan inspelen op de wensen en behoeften van je gasten. Maar ik weet zeker dat wanneer we allemaal net wat meer gaan doen voor de "Joost-en" om ons heen. Dan weten we zeker dat we het goede doen!
Ik ben benieuwd naar jou reactie, welke memorabele ervaring heb jij gemaakt? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

actie!

De strategie is bepaald, je weet welke keuzes je hebt gemaakt. Nu komt het erop aan of je ook de juiste dingen doet! Of, zoals Jan van Setten zegt: "Waar blijkt dat uit?"

Je kunt wel zeggen dat je je gasten een gevoel wil geen dat ze meer dan welkom zijn, maar wat heb je dan gedaan om ze dat gevoel te geven? Heb je dat ook succesvol weten te doen? Het gaat hier om de implementatie, en ik merk bij mijzelf dat ik dat wellicht nog moeilijker vind dan het ontwikkelen van een nieuwe strategie! Op een nieuwe manier, met nieuwe kaders, je acties ontwikkelen. Hierbij moet ik telkens, bij elke actie weer opnieuw, andere keuzes maken dan dat ik dat gewend was te gaan doen. De eerste dagen, weken gaat het wel, maar daarna verval ik al snel in mijn oude patronen. Heb jij dat ook? Vast wel, want om mij heen hoor ik vaak dat we wel de noodzaak tot veranderingen hebben gezien, we hebben met een dure adviseur een nieuwe strategie ontwikkeld maar dan komt de weerstand. En als die al niet van jezelf komt, omdat je snel geneigd bent om terug te vallen in het oude bekende, dan komt het wel door wat mensen binnen je organisatie die in oud gedrag vervallen en niet meedoen. Jammer, want uit onderzoek blijkt dat 80% van de nieuw ontwikkelde strategieen niet tot wasdom komen, een gebrek aan een goede implementatie! Op dit moment ben ik ook bezig met het ontwikkelen van een marketing-communicatieplan. Samen met een groep studenten en een docent. Een plan dat straks nog handen en voeten moet krijgen, niet mag gaan verstoffen op een plank, om vervolgens een paar jaar later definitief naar de archiefruimte te worden gestuurd. Een nieuwe strategie is net als een droom, als je die niet gaat najagen, zal het nooit wat worden. En in deze tijd waar de dingen razend snel veranderen, zul je elke dag weer nieuwe stapjes moeten nemen. Want, niets veranderen is geen optie!

Ik ben benieuwd naar jou tips hoe jij de implementatie borgt zodat jullie wel elke dag die nieuwe stapjes nemen, laat je het ons weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

overal oog voor hebben

Waar moet ik toch beginnen? Er zijn zoveel ballen hoog te houden, ik moet voor zoveel zaken oog hebben! Af en toe verzucht ik de klus van het ondernemen.

Ik heb een heel fascinerend vak, grassprieten verhuren. Maar af en toe weet ik weer even niet meer waar te beginnen, of is het waar door te gaan? Ik heb zoveel gebiedjes waarop ik mijn oog moet zien te houden, ik wil graag uitblinken en dat gaat nooit vanzelf! Ik moet de ondernemer nog ontmoeten die met 40 uur per week weet uit te blinken in zijn vak. Vraag mij niet waarom ik wil uitblinken, ik vermoed dat ik daarmee genetisch "besodemieterd" ben. En dat hard en veel werken, daar kies ik zelf voor he, dus klagen over dat ik even moe ben of iets dat kan ik bij mijzelf gaan doen. Nu is het maandag, er komt een drukke week aan met drie dagen afspraken buiten de deur, congressen enzo. En het is onze wintertijd, dat betekend dat ik vrijwel geen telefoontjes of bezoekjes van gasten krijg. Ik kan dus mooi focussen, mijn oog richten op een onderdeel van het ondernemen. Of je nu grassprieten verhuurd, schoenmaker bent of een groot adviesbureau hebt, er zijn universele gebieden die je in meer of mindere maten altijd aan werkt!

• de markt (je concurrenten)
• de gast (of zo je wilt, de klant)
• vakmanschap (kennis, vaardigheden enz.)
• verbreding (andere branches)
• vernieuwing (hoe voeg je nieuwe dingen toe, of plaats je de dingen in een ander perspectief)

Ik heb de tijd om heel bewust vandaag te kiezen waar ik vandaag mijn oog op laat vallen. Ik ga maar eens kijken wat er zoal voor innovatieve zaken te ontdekken zijn bij mijn concurrenten. Want ook al wil ik vooral mijn eigen koers blijven varen en mij zo min mogelijk aantrekken van mijn concurrenten, ik zal me op enig moment toch zeker moeten meten aan mijn concurrenten. Zo kan ik zien waar ik sta (positionering) en kan ik zien of we nog wel relevant en waardevol genoeg zijn voor onze gast. En door te kijken hoop ik ook weer op inspiratie, hoe kan ik het juist wel of niet gaan doen!
Ik ben benieuwd, waar laat jij vandaag je oog op vallen? Laat je het mij weten? De polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

wow, wat gebeurt er nu?

Gister middag had Jacob een afspraak in het ziekenhuis. Ik zou met hem meegaan en we hadden samen om 14h afgesproken in de wachtkamer. Ruim op tijd nam ik plaats in de wachtkamer, ik zit nog maar net of er komen twee dames aan met een karretje!

Gelukkig komen wij niet zo vaak in het ziekenhuis, voor mij was het de eerste keer dat ik dit meemaakte! Alle wachtende mensen kregen een drankje aangeboden! Wat een enorme omslag is er gaande in het ziekenhuis. En keurig op tijd worden wij opgeroepen door de specialist, zou het toeval zijn, of zou ook de planning van de specialisten zijn aangepast? Ik heb me meer dan eens verbaasd over de HOE er naar de patient, de gast van het ziekenhuis wordt gekeken en mee wordt omgegaan. Ik schaam me dood wanneer ik mijn gasten een kwartier te laat begroet, menig specialist excuseert zich er niet eens voor. Echt, doordat ik op een skatebaantje mijn kniebanden had afgescheurd, moest ik meer dan eens naar de orthopeed. Het zal vast een heel kundige man zijn geweest, maar hoe ik werd behandeld, dat beviel me werkelijk niet. Meestal liep hij enorm uit, het was niet ongewoon om 45 minuten op hem te moeten wachten. En dan werd ik verzocht om een kamertje in te gaan, mijn schoenen en broek uit te trekken en daar te wachten tot hij dan zou komen. Ik wachtte vaak dan nog wel 10 minuten, soms was het koud, het was altijd saai! Geen magazines, weinig inspirerende dingen aan de muur....Ik weet nog dat ik een keer maar ben gaan zitten op de plaats van hem. Achter zijn bureau, achter de computer. Zijn computer! Ik ben wat gaan spelen op het ding en toen hij binnenkwam, en hij me zag zitten zonder broek en schoenen, op zijn stoel, achter zijn bureau en spelend met zijn computer: Zijn mond viel open. En ik zei: "Ohh, mag dit niet? Ik dacht dat de computer er stond om de patient wat te vermaken tijdens al het wachten!"

Maar nu hebben we niet hoeven wachten. We kregen zelfs wat te drinken aangeboden! Dat zijn toch al revolutionaire veranderingen in het denken. Dit zijn de eerste stapjes de goede kant op, nog even en dan hoeft de patient niet meer te betalen voor het parkeren bij het ziekenhuis. Ik kan me zelfs voorstellen dat het ook niet meer lang zal duren of we kunnen ook op een avond naar de specialist in het ziekenhuis. Dan "kost" het de patient geen werktijd meer. En stel je voor dat er een mooie muziek op de achtergrond te horen is, dat er een lekkere lucht hangt en dat we vrijwel niet meer hoeven te wachten. Gewoon omdat het allemaal kan. Gastvriendelijkheid is een van de beste manieren om waarde toe te voegen aan onze producten en diensten. En of je nu een verzekeringskantoor hebt, een medisch specialist bent of grassprieten verhuurd: We zijn nooit klaar, het kan altijd beter, als we ons zelf maar beter willen maken! We gaan het laten gebeuren, wij willen ook stapje voor stapje het verschil bieden in het omgaan met onze gasten, jij toch ook?
Ik ben benieuwd naar je reactie, wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

hier kent men mij!

Gister mocht ik de bijeenkomst voor de stakeholders van de culturele hoofdstad 2018 bijwonen. Het thema was hospitality, maar wat is dat nu eigenlijk? Hospitality, gastvriendelijkheid, dienstbaar, klantgericht...

Een van de sprekers was Veerle Hellemans van het NBTC Belgie. Tuurlijk heeft de Vlaamse taal al iets extra's, Het klinkt zachter, liever en bijzonderder dan het ABN. Maar Veerle wist voor mij die hospitality in een paar woordjes neer te zetten: Hier kent men mij! Hier biedt men de luxe van aandacht en warmte. En dat is precies wat wij onze gasten willen geven. Daarmee maken wij het verschil, en natuurlijk was het buitengewoon prettig om te horen dat de Vlamingen graag naar Nederland komen, ook zelfs wanneer ze vanuit Brussel 3,5 uur moeten rijden om in Friesland te komen. Maar het moet wel de moeite waard zijn. Je kunt de Vlaming verleiden met nieuwe, een ander aanbod. De Vlaming trekt "graag de knip" zolang het maar een beleving is met hoge kwaliteit. Ook met de luxe van aandacht en warmte. Een Vlaming vindt het super tof wanneer je de volgende dag nog weet dat zijn zoon Julian heet. Trouwens, Julian vindt het zelf ook erg leuk! Maar wie houdt daar nu niet van? De Vlaming is bereid zijn portemonnee te trekken voor luxe en kwaliteit, dat zie je al aan het eten dat je in Belgie in Restaurants aantreft. De kwaliteit van vak-opgeleide gastvrouwen en gastheren, de gebruikte ingredienten en de tijd die men neemt om te genieten van het eten!
De Vlaming heeft echt de Romaanse cultuur, en ook al spreken we dezelfde taal, de wensen en behoeften van de Vlaming is toch net wel wat anders dan die van de onze in Nederland.
In de economie is iets dat luxe is, iets dat schaars is wat men graag wil hebben. Laten wij er vanaf vandaag als gastvrijheid sector dan de gewoonte van maken, dat we werk maken van persoonlijke aandacht en onze gasten willen leren kennen!
Ik ben benieuwd naar jou reactie, wees welkom! De polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

mensen mooi maken

Geen idee hoe oud ze is, maar ik krijg kortsluiting in mijn hoofd wanneer ik hoor dat "ze" al 12,5 jaar onderneemster is en eigenaar van de door haar zelf opgezette salon La Femme.

Een wonderlijke combinatie van kwetsbaar en duidelijk. Maar ook wars van gladde, commerciele praatjes en nog tips geven hoe je vooral niet teveel van haar producten tegelijkertijd moet aanschaffen of gebruiken. Ze viert haar jubileum een paar dagen met de mensen waardoor ze haar bestaansrecht heeft opgebouwd, met haar eigen klanten dus. En dat heeft ze echt dik aangepakt. Ze heeft de vrouw achter haar producten van JS, Jane Scrivner uit Engeland over laten komen die per klant wel een half uur klaar zit om echt te luisteren en kijken en zo de beste verzorgingsadviezen geeft. Daarna kreeg ik ook nog een heerlijke massage van een van de medewerkersters van Femke. Mensen mooi maken, een goed gevoel geven, dat is waar het bij Femke Buma om draait. Dat is ook wat je vooral voelt, en het voelt heerlijk. Even in mijn drukke bestaan een uurtje voor mijzelf, in een ontspannen en rustige omgeving. Ik hoef me niet te wapenen tegen gladde verkooppraatjes, ik kan me gewoon over geven aan de liefdevolle behandeling.
En wanneer ik "klaar" ben en in de spiegel kijk, met mijn vingers over mijn gezicht glij, dan lijkt het in ieder geval of ik er weer goed van ben opgeknapt. Ik trek mijn schouders nog wat meer naar achter, ik kan er weer tegenaan. En als klap op de vuurpijl krijg ik ook nog een tasje met verrassingen mee! Ik heb een heerlijk serum gekocht, een nieuwe afspraak in mijn agenda gezet. Niks geen gladde verkooppraatjes, niks vragen om een nieuwe afspraak. Dit gevoel dat ik hier mooier en ontspannender eruit kom, dat wil ik gewoon niet missen, hier verlang ik gewoon naar! Dat verlangen is vele malen sterker dan welk glad verkoopverhaal! Dit is echt, en dat voel je tot diep in je porien!
Hier wordt je mooier gemaakt en hier mag je komen genieten.
Ik kijk nu alweer uit naar mijn volgende afspraak, heerlijk! De polletjes, Watersportcamping Heeg.

kneuterigheid als kracht

Tijdens de rondtoer met Zuzanna Skalska over de DDW14 bleven we een behoorlijke tijd luisteren en kijken bij de Granny's Finest. Een mooi initiatief waarbij oma's samen komen en hun talent, breien, inzetten om zo een mooie dag te gaan beleven.

De oma's breien er op los, ontmoeten collega oma's, jonge mensen en krijgen waardering voor hun inzet. Maar, wat zit er achter dit concept? Bij de bezigheiodstherapie kon je ook al beschilderde oude flessen wijn kopen, die omgetoverd waren tot kaarsen standaard. Toch haalde ik het niet in mijn hoofd daar eentje van te kopen, tenzij die door mijn oma gemaakt was of zo. Zuzanna legt uit dat er heel goed is nagedacht over de ontwerpen, de gebruikte materialen, de kleuren....jonge designers hebben mooie ontwerpen gemaakt! Ontwerpen waar de markt wel op zat te wachten! En dan ook nog gemaakt door oma's, je kan precies zien welke oma jou baby mutsje heeft gebreid! Je kunt haar zelfs nog een bedankje sturen, vinden ze erg leuk! Mooie dingen dus met een hoog kneuterigheids gehalte! Het concept appeleerd aan authenticiteit, aan nostalgie, aan duurzaamheid, aan sociale innovatie en zo kan ik het rijtje makkelijk verder volmaken. Hier is echt over na-gedacht. Dit is toch ook een kans voor Friesland. Misschien wel de meest vergrijsde provincie van Nederland? We hebben hier heel veel oma's, en we hebben hier veel toeristen! Toeristen die gek zijn op de kernwaarden die we zojuist voorbij zagen komen. Hoe tof zou het zijn om hier op de camping de meet & greets te organiseren met de oma's. De mensen die de prachtige producten maken! De culturele hoofdstad 2018 komt eraan, zou het niet tof zijn om daarvoor nu aan de slag te gaan met echte Friese ontwerpen? Onze Tante Riekje breit elke dag geitenwollen sokken. Bijna onverwoestbare met een pasvorm waar je u tegen zegt! Maar ook haar "visserstrui" doet het binnen de familie goed. Dat moet toch kunnen, dat de typische oude traditionele truien en sokken naar Fries ontwerp, worden gebreid door allemaal Friese oma's? Een mooier souvenier kan een toerist zich toch bijna niet aanschaffen? Hebben we niet meer die dure bezigheidstherapeuten nodig, doen de oma's nog volop mee in de samenleving en hebben we een heel stuk eenzaamheid en leegheid in het bestaan van de oma's kunnen oplossen. Het is maar een ideetje, wat denk jij, zo'n project moeten we hier toch van de grond kunnen tillen? Ik ben benieuwd naar je reactie, laat je het mij weten?
Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

mensen moeten eerst iets voelen, voordat het tussen de oren komt!

We krijgen een stoomcursus neuro marketing van Victor Lamme tijdens het Mixed Emotions congres vorige week in Apeldoorn.
"Mensen moeten eerst iets voelen, voordat het tussen de oren komt" Maar hoe krijgen we onze camping, bij onze potentiele gasten tussen de oren?

Ofwel, wat moeten ze voelen? Iedereen kent ze wel, de belangrijke emoties:

• Hebzucht, je moet er zelf iets aan hebben
• Angst, het tegenover gestelde van hebzucht.
• Sociaal, mensen willen graag elkaar na-apen

Wanneer je de juiste knop in het brein van je gast drukt, drukt hij op de koopknop. Dat heb ik toch meer dan eens ervaren. Zo zag ik ooit een prachtige, gekke, ongewone plantenbakje. Met magneten kon je de twee helften aan elkaar "plakken" aan weerszijde van het raam. et koste me 89,95€. Heel veel geld natuurlijk voor een klein plantenbakje dat aan hooguit een geranium ruimte boodt. Maar goed, ik was al verkocht, ik moest het alleen nog even "goed' praten met mijzelf. Want vanzelf doe ik geen verkeerde aankopen! Dus sprak ik af dat het vooral een uitermate goed touchepoint is met onze gasten. Het is helemaal methode VAMP die we hier toepassen. Bovendien waren de jonge designers twee pittige en enthousiaste meiden. Alleen daarom al ging de gunfactor enorm omhoog!
En nog steeds, jaren later, kan ik mijn aankoop nog steeds verdedigen. Sterker nog, onze dochter Nicole belde mij op, mam ik heb zo'n mooi beeldje gezien en nu wil ik met je overleggen of ik dat van dat geld (dat ze gekregen had van haar opa en oma) zal gaan kopen. Het enige dat ik haar vroeg was of ze "verliefd" was op het beeldje, want, zo vertelde ik, dan is het goed!
Telkens wanneer ik echt verliefd ben geworden op een ding dat me aankijkt in een winkel, is het goed geweest. Is mijn koopknop ingedrukt en nog jaren later ben ik er nog blij mee!

Hoe zit dat met jou? Ben jij blij wanneer je iets heel graag wilde hebben (hebzucht) en ben je dat dan jaren later nog steeds? En hoe zorg ik er nu voor dat mijn potentiele gasten verliefd worden op onze camping? Wat laat ik zien om onze gasten te laten verlangen naar onze camping? Ik heb gelukkig nog een paar maanden, misschien moet ik toch overwegen of die sociale gevoelens wat makkerlijker zijn. Zo van, die en die, en die zijn ook al op Watersportcamping Heeg geweest......Weer voldoende stof tot nadenken....het wordt nog druk met nadenken, deze winter! Maak er een mooie dag van! Groet & glimlach, de polletjes, Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg

benutten van kansen

"Kijk naar de natuur, en laat je inspireren" vertelde Onno van Dokkum al eens. En dit zinnetje is altijd ergens in mijn hoofd blijven hangen. Wanneer ik een probleem heb, ergens vast loop, dan ga ik graag naar buiten. Even geen mensen om me heen en mijn kop in de wind. Regen erbij is ook fijn, want dan "spoel" ik als het ware de troebeligheid van mijn lijf.

We komen niet alleen tot rust, als we kijken, dan zien we dat de natuur altijd alle kansen pakt die er liggen. En hoe doe ik dat? Als ik wat nodig heb, zie ik dan wel dat wat mij verder brengt? Zie ik voor onze camping de kansen die er liggen om mijn doel te bereiken? Ik kijk naar het musje en bedenk dat er bij dit plaatje meer metaforen zijn. Zoek de stabiliteit die de omgeving biedt en je bereikt eerder je doel. In mijn eentje kan ik van alles, maar wanneer ik de dingen uit de omgeving erbij betrek kan ik meer. Wie hebben er in mijn omgeving eenzelfde uitdaging? Deze winter ben ik bezig met een marketing communicatieplan voor de Duitse markt. Wie hebben er nog meer belang bij, dat er meer (Duitse) gasten naar deze regio komen? Juist ja, bv. de middenstand. En dus heb ik gevraagd aan een van die leuke winkeltjes of ze mij wil ondersteunen in de vorm van een cadeau uit haar winkel om aan de pers in Duitsland te kunnen geven. Een prachtige tas volgestopt met een boekje, een flesje van een regionaal kruidendrankje, twee glaasjes....Dat smaakte naar meer, en zo kreeg ik van een andere dame uit de regio ook cadeau's uit haar winkel mee. Het verrassingspakket groeide en groeide, en zo kon ik de pers bedanken toen ze eenmaal besloten hadden dat ze ons gaan bezoeken. En natuurlijk ben ik ook weer mensen tegen gekomen die niet mee wilde doen. Als we daar aan beginnen en al van dat soort opmerkingen. Wat zal ik daarvan zeggen, tja dat doet ook wat met me. Natuurlijk stuur ik nu met nog meer plezier mijn gasten naar de mensen die me hielpen om een mooi regionaal bedank pakket samen te stellen. Maar ik zal denk ik niet nog snel mensen verwijzen naar zij die niks wilden doen. Je weet niet half hoe vaak wij worden gevraagd.......mij jullie weten kennelijk ook niet hoeveel wij naar jullie verwijzen. Kortom, kijk goed om je heen, want stabiele pijlers zijn er in elke omgeving wel te vinden. Partijen waardoor je sneller je doel kan bereiken. Doe als deze mus, benut de kans!
En mocht je toevallig hier uit de omgeving komen en ook wat in het bedank pakket willen stoppen, wij gaan binnenkort weer naar het buitenland, je bedankje is meer dan welkom!
Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

kamperen voor circulaire denkers

De circulaire economie komt op steeds meer plaatsen voor. Tijdens de Dutch Design Week was er zelfs een hele verdieping gereserveerd voor deze tak van sport en ook afgelopen week hoorde ik Marieke Hart van (thuis afgehaald) al vertellen over de boormachine.

De boormachine, iedereen heeft af en toe een boormachine nodig. Heb je enig idee hoeveel minuten een gemiddelde boormachine tijdens zijn leven aan het werk is? Precies, slechts 20 minuten. En in vrijwel elk huishouden is een boormachine te vinden! Een enorme verspilling van grondstoffen. Dat willen en kunnen we niet langer meer, en steeds meer mensen denken na over hoe dan wel zou kunnen. Stel je voor dat jezelf geen boormachine hoeft aan te schaffen, maar dat je wel heel eenvoudig en snel een boormachine kan gebruiken wanneer je die nodig hebt. Dit bespaart je natuurlijk geld, ruimte en vooral heel veel grondstoffen. Met een GPS-systeem kan je je boormachine in je omgeving vinden en met mobiele betalingen kan je simpel afrekenen. Van meerdere gebruikers kan je (ervarings) adviezen krijgen en zo kun je heel makkelijk en eenvoudig de juiste boor en boormachine gebruiken voor jou gewenst gat.
Deze manier van denken kan je overal op toepassen. En eigenlijk doen we dat al in de recreatie, daar kan je een tijdelijk onderkomen voor je vrijedagen huren. Maar we werken in de recreatie nog maar nauwelijks met het werken met hernieuwbare bronnen, we repareren en her verkopen wel, maken nog maar nauwelijks gebruik van sharing platforms om gedeeld gebruik of gedeeld eigenaarschap mogelijk te maken en we bieden nauwelijks onze producten als diensten aan.
Kortom, er is weer genoeg stof tot nadenken voor onze camping. En we moeten er over na gaan denken, want voor we het weten worden we links en rechts ingehaald door nieuwe start-ups die het al wel begrepen hebben.
Met een onrustig gevoel, kijk ik uit naar jou reactie, wees welkom!
De polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

iets nieuws hoeft niet het beste te zijn!

Het is het beste, want er is niets anders! Dat is toch een heerlijke situatie, de lat voor echt nieuwe dingen ligt dus niet zo hoog als dat die later gaat worden. De eerste uitdaging is dus gewoon: ontwikkel iets totaal nieuws, punt.

Want wanneer je idee zo goed is dat die wordt gekopieerd, dan moet je met de verbeterde versie komen. Een fenomeen waar menig ontwerper direct al rekening mee houdt. Ik weet het verhaal van de Senseo bijvoorbeeld. Marcel Kampman kreeg de opdracht voor dit totaal nieuwe concept. Ontwikkel een Senseo. Maar het ontwerp dat hij ontwierp moest worden aangepast, het moest nu iets slechter worden gemaakt. En zo kwam de verslechterde versie eerst op de markt zodat later, de vernieuwde, verbeterde (eigenlijk de eerste) versie op de markt zou komen. Zo "koop" je tijd en dus voorsprong tot je kopierende collega's. Maar ook in diensten zie je dit fenomeen terug. Je concurrent moet je altijd laten zien wat je doet, tot een bepaald en strategisch niveau. Marc Lammers had ontdekt dat wanneer de paarden van Ankie direct na de prestatie flink werden gekoeld, ze zich sneller herstelde. Binnen de topsport is dat natuurlijk heel belangrijk. Dus is Marc Lammers aan het testen gegaan van dit principe. Het damesteam uit Argentinie kreeg dit koelen in de gaten en wilde er meer van weten. Zo deelde Marc alle kennis die hij had opgedaan tot het strategische niveau. Hij loog niet wanneer hij vertelde dat dames zo'n 20 minuten in een ton gevuld met water van maar 8 graden zaten. Echter waren dit zeg maar de wat dikkere dames van het team. De veel dunnere dames hadden hun ideale koeling wanneer ze slecht 8 minuten in de ton zaten te koelen. De Argentijnse dames waren veelal wat tengerder gebouwd, en waren door hun koeling dagen later nog onderkoeld, liepen de dag erna nog met blauwe lippen rond!

Zorg gewoon dat je zelf steeds maar weer voorop loopt, dat je blijft vernieuwen, dan heb je toch de meest ideale positie, je bent automatisch de beste, je beleefd de meeste avonturen en er komen meer dan gemiddeld leukere gasten/klanten op je af. Iets nieuws hoeft niet het beste te zijn, als je maar zorgt dat je steeds de beste vernieuwer bent! Wat voor nieuws ga jij in 2015 ontwikkelen? Ik ben benieuwd, wees welkom!
De polletjes, Watersportcamping Heeg

als het niet werkt, komen de nieuwkomers die het wel werkbaar maken!

Gister middag mocht ik een presentatie bijwonen van Peter Heshof. En natuurlijk had ik pen en papier in de aanslag. Peter begon met de tijdsgeest te verklaren, vanuit het verleden naar het heden.

Elke tijdgeest heeft zijn eigen facetten van behoeften.

• "50 waren typisch de jaren van de wij tijd. Die zich laat kenmerken door zekerheid en behoudend.
• "60-"70 waren de wildere jaren opzoek naar vrijheid-tijd
• "80 de yuppen komen op, de zekerheid-tijd 
• "90 live to the max-tijd.

Waar lag de tijdgeest van de afgelopen jaren? We zien een crisis, een transformatie van tijdsgeest. Nu gaan we opzoek naar de wij-tijd. De tijd van participatie, niet meer zoals in de jaren "50 maar nu met een sterke eigen bepaling erin. We laten ons niet meer regeren door de kerk en de maatschappij, maar beslissen zelf waar we ons goed bij voelen, en sluiten ons dan aan bij die groep. We voelen ons goed, wanneer we er voldoende voor terug krijgen.
Heel veel nieuwe trends zie je als eerste ontstaan in de keukens. Zoals Zuzanna tijdens de DDW14 ook al aangaf, willen we terug naar de natuur, naar de bron, naar de oorsprong. Dus willen we geen bewerkte groenten en lappen vlees op ons bord die zijn bewerkt. Zitten we niet meer de dieeten, maar eten we alleen dat waar we ons goed bij voelen. De wij zie je ook al opkomen bij initiatieven zoals "Burendag" dat een groot succes is geworden. Maar wat kan ik daar nu allemaal mee als grassprietverhuurder? Wanneer ik goed inspeel op de tijdsgeest, dan zet ik dat van mijn DNA in de etalage. Reducing your negative, zei Peter zo lekker losjes. Maar ja, dat is eenvoudiger gezegd dan gedaan. En.....alles staat ter discussie, als het niet werkt, komen de nieuwkomers die het wel werkbaar maken. Een hele geruststelling, die zekerheid, die hebben we dan al vast te pakken. En zo zie je maar, je bent nooit, maar dan ook nooit klaar met je bedrijf. Je zult dag in dag uit je moeten aanpassen aan de tijdsgeest. Want alleen zij die zich het beste weet aan te passen, die zal overleven!

Zal ik vragen of ik nog eens een interview met Peter zou mogen hebben om zijn visie op de recreatie te vragen? Laat je het mij weten? Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

het bedrijf is toe aan een andere directeur

Een buitenkansje waar ik al lang naar uit heb gekeken: Een rondleiding en kijkje in de keuken bij de kon. Tichelaar, een parel om de hoek van onze camping! En niet alleen omdat het (oudste) Nederlandse bedrijf zoveel co-creatie heeft met de creatieve sector, maar zeker ook omdat het midden in een grote transitie zit! Jan Tichelaar heeft een stapje opzij gezet: "Het bedrijf is toe aan een andere directeur."

De eeuwen (!) lange ervaring, kennis en kunde die ze hebben opgebouwd met keramiek, die blijven ze optimaal benutten. Maar verder is al het andere anders. Produceerde ze nog in de tijd van zijn vader vooral de bekende vazen en tegeltjes, zijn ze via werken met designers nu aangekomen bij het werken met architecten! En, zo vertelt Jan, we liggen nu alweer even op koers. Daar ben ik goed in, het is prima gelukt! Nu moet het bedrijf op snelheid gaan komen. Daarvoor zijn andere kwaliteiten nodig. Ik heb een stapje opzij gezet, ik doe het creatieve gedeelte en er is een nieuwe algemeen directeur die het bedrijf op snelheid zal gaan brengen! Iemand van buiten de familie. En daarvoor heb je ongelooflijk veel lef voor nodig, want het is toch als een klein beetje die navelstreng losknippen. In het verhaal dat Jan ons vertelt zegt hij wel dat dit bedrijf ook een familie bedrijf is, maar dat hij er eerder meer last van heeft, dan dat het hem helpt! Hij heeft natuurlijk moeten knokken om zover te komen. Eerst al door de traditionele producten bijna niet meer te gaan produceren en dan nu door de nieuwe algemeen directeur van buiten de familie aan te trekken. Het ontbreekt Jan dan ook niet aan lef, hij verhaalt over al zijn zakelijke avonturen, over calculaties en offertes die pas jaren later worden verzilverd.......maar ja de grondprijzen waren inmiddels ook alweer wat anders en nacalculatie zat er niet in. Het koste hem zomaar 30%, maar het bedrijf heeft er wel veel van geleerd. Hij durft fouten te maken, hij durft het avontuur aan te gaan. In elk woord hoor je dat hij graag aan het pionieren is. Het is een avonturier opzoek naar de ultieme keramische vonst. Concurrenten heeft hij eigenlijk niet, maar het is een hele kleine, beperkte markt. Een wereld wijde markt, want hier in Makkum wordt vooral gebakken voor de internationale markt.
Steeds maar weer opnieuw opzoek naar het best passende voor deze opdrachtgever. Zo hebben ze inmiddels een hele bibliotheek met bakken vol verschillende tegeltjes. Verschil in kleur, structuur, materiaal....zolang het maar keramiek is! Ik keek mijn ogen uit, wat een enorm kleurrijk bedrijf, wat een vakmanschap en wat een drive!
Mocht jij de kans krijgen om ook een kijkje te mogen nemen in de keuken van kon. Tichelaar, dan zeg ik: Direct doen!
Maak er een mooie, kleurrijke dag van! De polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

kan je alles vragen of breng je dan mensen in moeilijkheden?

Wie mij kent, weet dat ik makkelijk alles durf te vragen. Maar alles durven vragen betekent natuurlijk nog niet dat je ook maar alles zomaar kan gaan vragen! Vanmiddag mag ik naar de presentatie van Kon. Tichelaar in Makkum. Een van onze geheime hospots van de camping.  En ik heb wel een vraag, misschien wel dezelfde als dat jij die hebt, maar kan ik het maken om die te stellen?

Jan Tichelaar, vader van een van de kinderen uit het oude hockeyteam van onze dochter. Maar ook de Jan, die het oudste bedrijf van Nederland jaren lang heeft geleid. Een familiebedrijf, maar dat deed de naam natuurlijk al vermoeden. En nu hebben ze bij dat bedrijf een drastische koerswijziging genomen. Het bedrijf is verhuisd naar buiten Makkum en ......Jan is niet langer algemeen directeur, maar ze hebben een man "van buiten de familie" aan het roer staan. In de kranten stonden de laatste maanden niet altijd even positieve berichten over dit bedrijf. Ze hadden het zwaar, hebben meedere ontslag golven achter de rug. Waarom doet Jan een stapje opzij? Is dat om zo zijn naam niet te laten kleven aan toekomstige, nare stappen? Of is het dat hij weet dat hij niet de ideale vaardigheden heeft die het bedrijf nu nodig heeft? Of, is het dat hij toe is aan wat anders? Kan je dat maken, om zulke intieme vragen in het openbaar te stellen? Ik ben vast niet de enige die met deze vragen rond loopt, misschien is hij juist wel blij dat ik ze stel, zo kan hij "de angel" eruit halen. Of zit ik mijzelf nu een beetje pleasen? Ik ben benieuwd wat je mij zou kunnen adviseren, laat je het mij weten? Wees welkom, de polletjes
https://www.facebook.com/campingheeg

wie is de eindbeslisser?

Wil je verkopen, dan is het wel erg handig om te weten wie de eindbeslisser is. Want daar ligt dan je klus om die optimaal te verleiden! Voor ons type bedrijf, de  camping,  zijn het in negen van de tien keer, de vrouwen die het bepalen. Hoe kan ik dan onze kansen zo groot mogelijk maken?

Dat begint natuurlijk al met WAAR kan ik deze eindbeslisser bereiken? et lijkt me nogal logisch dat een advertentie in een blad als Topgear misschien wel stoer zou kunnen zijn, maar het bereik van mijn doelgroep is heel beperkt. Ik zou dan toch liever voor een vrouwenblad kiezen. Natuurlijk moet dat vrouwenblad passen bij de lifestyle van je doelgroep. Een Margrietlezer is een behoorlijk ander type vrouw dan de Flow, om maar wat te noemen! Of wat te denken van de Story vs. Opzij? Maak daarin liever een scherpe keuze, want je richten op de gemiddelde Nederlander is duur!
En als ze dan al komen kijken op je camping, om rond te sneupen of het wat is, wat doe je dan? Natuurlijk, dan kijk je, met wat voor type gasten heb ik van doen, want geen vrouw gelijk! Behoren ze tot je doelgroep? In welke levensfase zitten ze? Verliefd, met kinderen, zonder....? Hebben ze alle tijd? In het optimale geval hebben zij tijd en jij ook. Geef je ze een kop koffie en wat papieren, leidt je ze rond als ze dat tof vinden en laat je ze al "even" vakantie vieren door ze bv kano's of fietsen voor een uurtje aan te bieden. Tuurlijk, in het optimale geval. Want een auto koop je toch ook niet even, daarin maak je toch ook al een proefrit.
En telkens ben je je bewust, wie is de eindbeslisser en waar kan ik die optimaal mee van dienst zijn. Hoe kan ik haar optimaal helpen om een keuze te maken voor hun droomvakantie? Welke behoeften heeft zij, niet het gezin. De mannen en kinderen voegen zich toch wel naar haar. En als zij het belangrijk vindt dat de kinderen vooral moeten genieten, dan begin je over het strandje, de kinderzeillessen. En als ze graag ook s'avonds nog even met manlief een terrasje wil pakken, dan begin je over de kinderoppas die ze hier bij hun tent kunnen krijgen. Ziet ze op tegen de beperkte ruimte en de wc rol onder de arm, dan begin ik over de familie badkamer met ligbad en twee douches. Het is een kwestie van alle voelsprieten inzetten om optimaal de eindbeslisser dat te geven waarnaar zij opzoek is.
Wie is bij jou de eindbeslisseren hoe kan jij die het beste helpen?
Ik ben benieuwd, wees welkom! De polletjes Watersportcamping Heeg
www.watersportcampingheeg.nl

make it matter

Ik weet niet wie er van jullie allemaal ouder zijn? Maar ik heb samen met Jacob vijf kinderen. En weet je wat het grappige was, al direct bij het eerste moment dat ik onze kinderen voor het eerst hoorde en zag wist ik het, telkens weer opnieuw: Ik ga enorm mijn best doen om ook dit kindje een heel mooi leven te bieden!

Maar...daar hoeft niemand wat voor te doen! Je eigen kindje is anders natuurlijk dan alle andere kinderen van de wereld, dit is ons kindje! Het maakt verschil, dit kindje zal me altijd verschillig maken! Hoe zit dat dan met mijn werk? Ook daarin ga ik tot het uiterste, het is als ware het ons zesde kindje! Dat komt omdat ik in de loop der jaren mijn hele ziel en zaligheid erin heb gegooid. En juist dat is het verschil gaan maken. Hoe zit dat dan met medewerkers? Kunnen zij datzelfde niveau van verschilligheid bereiken als dat ik dat heb met onze camping? Hoe zit dat met verschilligheid, verbondenheid en passie voelen? Is het noodzakelijk dat ik me verantwoordelijk voel, net als bij onze kinderen? Moet het je persoonlijkheid zijn die bepaald of je de dingen met passie en verbondenheid kan doen? Kan je jezelf "een schop geven" om de dingen wel met passie te doen? Wat zijn nu de kritische succesfactoren hierin? Vorige week heb ik uren aan de keukentafel van Bob Maas mogen sparren. En ook wij hebben het even gehad over werken met passie aan de dingen. Hij vertelde dat je in het spel van kinderen patronen kunt herkennen die de wortels vormen voor je latere talenten. Hierin onderscheidt hij vier "hokjes"

• inleven
• gokken
• competitie
• roes

Door te spelen leert het kind heel vrijblijvend zich op een creatieve wijze staande te houden in onze maatschappij. Het ontwikkeld eerst een lichte voorkeur voor de het ene of andere "hokje" en zal later wanneer het volwassen is een sterke voorkeur hebben ontwikkeld. De voorkeur laat haast een manier van in het leven staan zien. Zou zo'n "hokje" nu verklaren waarom ik vol passie en energie de camping run? Ik denk terug aan mijn geschiedenis en zie plots dat ik toch wel een sterke voorkeur heb om zoveel mogelijk de dingen vol energie te doen, alsof mijn leven ervan af hangt, alsof niets belangrijker zou zijn. Het heeft zo zijn voordelen, maar wat als beide ouders je wel kunnen opvreten, als ze zich beide vol energie op je storten........
In welk hokje ben jij te plaatsen? Ik ben benieuwd! Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg

wie is wie

Zuzanna Skalska vertelde vorige week al tijdens haar presentatie op de DDW14 dat de rol van docenten totaal is gekanteld. En kijk aan, het mooiste voorbeeld konden we afgelopen week zien, Alec  Momont student aan de TU delf presenteerde zijn geweldige ambulance drone samen met zijn begeleidend hoogleraar Richard Goossens.

Wat we daar zagen was exact wat Zuzanna vertelde: De zeer getalenteerde student werd begeleid, uitgedaagd en gestimuleerd door zijn "docent". De docent zorgt ervoor dat de student zich als beste kan ontwikkelen. Dat er alles uit hem wordt gehaald, dat erin zit. Natuurlijk was de docent graag de student geweest, geen twijfel daarover. Maar de docent van vandaag is al lang niet meer diegene die de dingen als beste kent. Hij herkent als beste de mogelijkheden en onmogelijkheden die in de student zitten. Hij zal als beste de student coachen. Hij zal hem helpen in de zoektocht en zal de student opbeuren wanneer hij (teveel) drempels op zijn pad krijgt, en hem afremmen wanneer hij te lang op de verkeerde weg aan het zoeken is. Met name bij innovaties die totaal nieuw voor de wereld zijn, zoals deze ambulance drone, is de strategie heel lastig. Wat een geluk dat Alec en Richard elkaar hebben gevonden. Ze hebben het mooiste in elkaar naar boven gebracht. Zag je die blikken van trots, verlegenheid, passie en verlangen. Wie is wie? Het gaat allang niet meer om wie leert van wie, want als het goed is leren beide heel veel! En dat werd in het fragment van de DWDD wel heel duidelijk!
Heb je het filmfragment gezien en genoten, kijk gerust nog eens! Heb je het nog niet gezien, bekijk het fragment dan snel terug! Wie is de beste coach voor toptalent? Ook ik heb het geluk gehad dat ik een topdocent trof, en nog steeds zien we elkaar regelmatig. Nog steeds inspireren we elkaar en sparren we. Ik zou graag over tien jaar een interview zien tussen Alec en Richard. Zullen ze elkaar nog zien? Zullen ze elkaar nog inspireren? Zullen ze nog van elkaar leren?
Ik ben heel benieuwd. Maak er een goed weekend van, aan het weer zal het niet liggen! Ga naar buiten, ga kijken welk probleem je op een totaal nieuwe manier kan oplossen. Ik ben ook al helemaal aan het borrelen! De polletjes, Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg